ยังไม่ตั้ง
แต่งไว้เมื่อกว่าสิบปีที่แล้ว อ่านอีกทียังไม่เข้าใจว่าตอนนั้นคิดอะไร
ผู้เข้าชมรวม
80
ผู้เข้าชมเดือนนี้
0
ผู้เข้าชมรวม
ชีวิตนี้ยังไม่สิ้นความหวัง และหนทางยังคงเป็นไปได้
แม้ข้างหน้าเส้นทางจะยาวไกล ถ้าก้าวไปคงถึงเข้าสักวัน
ในวันนี้อาจไม่เป็นดังหวัง เวลายังมีเหลือให้คิดฝัน
แค่วันนี้มีใจจะฝ่าฟัน ถึงทางตันก็แค่ปีนข้ามไป
หากเหนื่อยนักก็พักใครจะว่า ทางข้างหน้ายังไม่หนีไปไหน
ยังคงรอคนนี้เดินก้าวไป และเส้นชัยยังคงอยู่เพื่อรอเธอ
ถึงตรงนี้เส้นทางจะลำบาก แม้จะยากจงสู้อยู่เสมอ
เรื่องราวบนเส้นทางที่พบเจอ จะสอนเธอให้แกร่งขึ้นทุกวัน
แม้ข้างหน้านั้นเห็นเพียงเลือนลาง แต่เส้นทางก็มุ่งสู่ความฝัน
เมื่อไปถึงชัยชนะคือรางวัล และจากนั้นตัวเธอต้องเลือกเอง
ที่ซึ่งเธอไม่เคยจะคิดฝัน ยังมีฉันคนเดิมอยู่รู้ไหม
จากตรงนี้สิ่งเดิมไม่เปลี่ยนไป คือหัวใจดวงนี้ที่รักเธอ
ใครคนหนึ่งที่เธอไม่เคยสน ก็ยังทนเดียวดายอยู่เสมอ
เมื่อคนนี้เลือกแล้วว่าเป็นเธอ ถึงต้องเจอสิ่งใดไม่กลัวเลย
คือความรักใช่ไหมที่เธอฝัน เขาคนนั้นใช่ไหมที่ใฝ่หา
เมื่อความจริงคือเขาทุกเวลา ลองไขว่คว้าดูไหมบ้างสักวัน
เพื่อเดินทางตามไปให้ถึงรัก น้อยคนนักจะทำได้ดังฝัน
คือความหวังวันหนึ่งจะผูกพัน หนึ่งคนนั้นจึงต้องอดทนรอ
เมื่อคนหนึ่งคนนั้นยังเป็นเธอ และเป็นเธอเสมอที่ร้องขอ
หากเลือกแล้วว่ารักก็ตองรอ อย่าเพิ่งท้อจนกว่าจะหมดทาง
เมื่อคนหนึ่งไม่เคยจะท้อถอย ฟ้ายังคอยเป็นใจอยู่รู้ไหม
ในอดีตคือเรื่องที่ผ่านไป เช้าวันใหม่ยังอยู่เพื่อรอเธอ
หากวันใดที่ใจเกิดเหนื่อยล้า วันเวลายังหมุนเวียนเสมอ
ในวันใหม่จะพาให้พบเจอ เพียงแค่เธอไม่ท้อจะก้าวไป
แม้ทางเดินอาจไม่เป็นดังคิด เธอไม่ผิดหากเปลี่ยนเส้นทางใหม่
บนทางเดินที่ต้องวัดด้วยใจ อยากจะไปก็เพียงแค่ก้าวเดิน
ใครคนหนึ่งอาจหยุดไม่ไปต่อ หรืออาจท้อต่อชะตาที่ขาดเขิน
เรื่องของเขาแต่เราต้องเผชิญ กับทางเดินที่ทอดสู่เส้นชัย
บนทางเดินที่ไม่เป็นดังหวัง เธอจะยังมีฉันอยู่รู้ไหม
พระอาทิตย์ส่องสว่างให้เธอไป ฟากฟ้าไกลก็ยังอยู่เช่นกัน
ขอเพียงเธอนั้นเดินไปข้างหน้า วันเวลาจะพาให้เปลี่ยนผัน
พรุ่งนี้กับวันวานแตกต่างกัน และเธอนั้นจะอยู่เพื่อก้าวไป
เมื่อค่ำคืนทักทายสายลมหนาว และดวงดาวพราวฟ้าหลากสีสัน
หยดน้ำค้างหยอกล้อกับแสงจันทร์ ความเงียบงันทักทายกับราตรี
หลายชีวิตนั้นยังคงหลับใหล ฟากฟ้าไกลมีดาวเปล่งรัศมี
น้ำค้างพราวโปรยปรายอย่างยินดี ปลุกราตรีในคืนที่เงียบงัน
เมื่อแสงทองจับต้องตรงขอบฟ้า ดวงดาราลับหายไปจากฝัน
ฟากฟ้าไกลเรือเรื่องด้วยแสงตะวัน ราตรีนั้นได้เคลื่อนเลยผ่านไป
บนเส้นทางที่อาจไม่มีหวัง แต่เธอยังต้องไปสู่จุดหมาย
ในบางครั้งที่เธอต้องเดียวดาย ไม่ได้หมายความว่าไม่มีใคร
บนฟากฟ้าที่เห็นเพียงตะวัน ที่ตรงนั้นมีดาวเธอรู้ไหม
ทอประกายเจิดจ้าบนฟ้าไกล แต่เธอไม่มองเห็นเท่านั้นเอง
เพียงบางครั้งที่ต้องรอโอกาส ก็อย่าขลาดแม้ต้องถูกข่มเหง
จงก้าวไปข้างหน้าอย่าหวั่นเกรง การรีบเร่งอาจทำให้พลาดไป
ชัยชนะนั้นจะเป็นของเธอ แค่อย่าเผลอปล่อยใจให้หวั่นไหว
ที่เคยพลาดก็เพียงแค่ปล่อยไป ปรับปรุงใหม่เรื่องเก่าแค่บทเรียน
เนื้อเรื่อง
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ผลงานอื่นๆ ของ shilenwang ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ shilenwang
ความคิดเห็น