เล่ห์ร้ายรักลวง

"ล้อเล่นกับความรู้สึกฉันพอรึยัง เหยียบย่ำหัวใจฉันพอรึยัง สนุกกับความรักลวงๆ ของคุณพอรึยัง ถ้าพอแล้ว ปล่อยฉันไปเสียที! " หญิงสาวกล่าวเสียงแผ่ว แววตาเจ็บช้ำมองชายหนุ่มตรงหน้าไม่วางตา

"พัชญ์ชิสา..." สมองราเมษไม่สามารถประมวลคำพูดใดออกมาได้มากกว่าเอ่ยชื่อเธอเสียงแผ่ว

"สมบัติเหรอ? อยากได้คืนมากนักใช่ไหมคะ เชิญ! ฉันไม่เคยอยากได้มันแม้นิดเดียว เชิญคุณเอามันกลับไปให้หมด อ่อ แล้วอย่าลืมคืนเศษซากหัวใจของฉันกลับมาด้วย ต่อไปนี้ มันคงเอาไปรักใครไม่ได้อีก แม้กระทั่งคุณ!"