บทเพลงสีดำ

ข้อมูลเบื้องต้น

...บทเพลง...คือสิ่งหนึ่งที่สะท้อนความรู้สึกของคนเราได้...
บางครั้ง...คือหัวใจที่โลดแล่นบนก้อนเมฆสีขาว...
บางครั้ง...คือความเจ็บช้ำที่ต้องฝืนเก็บไว้...

เนื้อเรื่อง

บนหุบเขาแห่งหนึ่ง
ทุ่งหญ้าเป็นสีเขียวชอุ่ม
มีดอกไม้แซมใบหญ้า
หิมะสีขาวตกโปรยปราย
มองออกไปก็จะเห็นภูเขาสลับซับซ้อน
สายน้ำไหลรินลงเป็นลำธาร

เด็กสาวคนหนึ่งนั่งลงบนผืนหญ้า
เด็ดหญ้าให้เป็นอาหารแพะตัวน้อย
เย็นย่ำค่ำแล้ว...
ตะวันเริ่มตกดิน
อากาศหนาวแสนหนาว
แต่ทว่า..
ยังไม่เท่าใจที่หนาวเหน็บ
รวดร้าวทรมาน

เสียงนางขับขานบทเพลง
กังวานทั่วหุบเขา

"จากหุบเขาทางทิศตะวันออก
ดวงจันทร์สีเงินปรากฏขึ้น
ใบหน้าของท่าน
วนเวียนซ้ำอยู่ในใจ

"ท่านคือดวงจันทร์สว่างใส
ปรากฏขึ้นจากท้องฟ้า
เปล่งประกายท่ามกลางความมืดมิด
และยิ่งสุกสว่างในใจ

"ท่านคือพระอาทิตย์บนท้องฟ้า
ฉายแสงลงมายังโลกมนุษย์
ทำให้ความหนาวเหน็บสลายไป
กลายเป็นความอบอุ่น

"สัญญารักของเรา
ลอยผ่านไปกับสายน้ำที่ไม่หวนคืน
การจากไปของท่าน
เหมือนพรากดวงชีวิตข้าฯ ให้ตายทั้งเป็น"

"หากเราไม่พบกันอีกในชีวิตนี้
ขอให้ได้อยู่ร่วมกันในชาติหน้า
ขอฝากรักไปกับสายลม
ฝากความคิดถึงไปกับดวงดาว

"ท่านเคยบอกว่าจะกลับมาในวันนี้
ตะวันตกดินแล้ว
ท้องฟ้ามืดมิด
ฤาความหวังสุดท้ายของข้าฯ จะหลุดลอย

"ความรักที่ข้าฯ มีต่อท่าน
ตั้งแต่วันแรกที่พบกัน
จนถึงวันนี้
ยังคงไม่เปลี่ยนแปลง

"ข้าฯ รอคอยท่านอยู่ตรงนี้
โปรดรีบกลับมา..."

ชายคนหนึ่งควบม้าไกล
เห็นเป็นจุดเล็กๆ จากหุบเขาโน้น
ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ
ใกล้เข้ามาทุกที

แววตาของเด็กสาวเป็นประกายด้วยความหวัง
แต่แล้วก็หม่นแสงลง..
...ไม่ใช่...
ชายคนนั้น...
อย่างไรก็ไม่ใช่ท่าน
"ฤาความหวังสุดท้ายของข้าฯ จะหลุดลอย"


เหน็บหนาวจนร้าวไปถึงขั้วหัวใจ 
มือเย็นเฉียบเช็ดน้ำใสๆ ที่เอ่อล้นขอบตา 
ท่ามกลางความมืดมิด
รอบข้างเป็นภูเขาสลับซับซ้อน
สายน้ำไหลรินเป็นลำธารสีดำ
...เวิ้งว้าง...ว่างเปล่า...จนสุดจะบรรยาย...