เศษเสี้ยวของห้วงหัวใจ - นิยาย เศษเสี้ยวของห้วงหัวใจ : Dek-D.com - Writer
×

    เศษเสี้ยวของห้วงหัวใจ

    ดรัลรัตน์คือแม่เลี้ยงเดี่ยวหิวเงินในสายตาของใครต่อใคร วันดีคืนดี คนเป็นพ่อเกิดต้องการลูกของเขากลับคืน

    ผู้เข้าชมรวม

    69,424

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    158

    ผู้เข้าชมรวม


    69.42K

    ความคิดเห็น


    168

    คนติดตาม


    330
    หมวด :  รักดราม่า
    จำนวนตอน :  25 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  31 ต.ค. 66 / 11:00 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ






















    หากไม่ใช่ว่ารักมาก ยึดมั่นกับรักแรกและคำสัญญาจอมปลอมจากปากของรุจิภาส ดรัลรัตน์คงไม่เจ็บช้ำใจหนักถึงขนาดนี้

    ดรัลรัตน์กลายเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว ใจเด็ด หิวเงินในสายตาของใครต่อใคร

    ห้าปีแล้วที่เธอมีแก้วตาดวงใจอย่างเด็กชายสิปปภาสในชีวิต

              หญิงสาวยอมลาออกจากงาน เพื่อเลี้ยงดูเด็กชายสิปปภาสให้เติบโตเป็นเด็กดี

    มาวันนี้รุจิภาสขอกลับมาแก้ไขความผิดพลาดเหล่านั้น พร้อมทำทุกวิถีทางเพื่อกลับเข้ามาในชีวิตของเธออีกครั้ง 

    เธอจะยอมให้เขากลับมาแก้ตัวไหม

              หรือจะปล่อยให้เขาเป็นเพียงเศษเสี้ยวหนึ่งในห้วงหัวใจของเธอเท่านั้นก็พอ












    บางช่วงบางตอนจากเนื้อหา 







    “ห้ามออกไปไหน ตอนที่ผมยังหลับอยู่” 

    เสียงพึมพำที่เหนือศีรษะทำเอาหัวใจของเธอเต้นแรงมากขึ้น


           แล้วมันเรื่องอะไรที่เธอจะต้องไปฟังเขาด้วย

           นอนนิ่งให้ไออุ่นจากกายของเขาห่มคลุมอยู่แบบนั้น ปิดตาไว้จนผ่านไปเป็นนาน เห็นว่าเขานิ่ง ไม่ขยับตัว และลมหายใจก็แผ่ว ๆ ราบเรียบเป็นจังหวะเสมอมากขึ้นก็ค่อยผละออกทีละนิด ออกมาทีละนิด จนแขนของเขาหลุดออกจากตัวของเธอในที่สุด ก็ค่อยพลิกตัวไปอีกด้าน มองฝ่าความมืดหาเสื้อผ้าของตัวเอง


           “บอกแล้วใช่ไหมว่าอย่าคิดไปไหนตอนที่ผมหลับ” เสียงของเขาไม่ได้ดังเลยสักนิด แต่ทำเอาขนกายของเธอลุกชันไปทั้งตัว


           “คุณไม่มีสิทธิ์”


           “ต้องให้ผมใช้สิทธิ์ของผัวอีกไหม”


           ดรัลรัตน์ไม่เถียง เธอเห็นเสื้อผ้าตัวเองแล้ว ก็พุ่งตัวไปหยิบมันแต่ก็ยังช้ากว่าเขา


           “ไปสิ อยากไปก็ออกไปแบบนั้น”


           “ได้” ดรัลรัตน์ไม่สน เธอหันหลังทันที แล้วเดินเปลือยไปยังประตูห้อง แต่แล้วความหึงหวงที่ไม่รู้ผุดออกมาจากส่วนไหนของหัวใจ ก็กระตุ้นให้เขาตรงรี่เข้าไปคว้าแขนของเธอเอาไว้เสียก่อน


           “อย่าบ้าให้มากนักได้ไหม”


           ดรัลรัตน์เมินหน้า มือก็พยายามยื้อออกจากมือของเขา แต่ไม่หลุด

           “กลับไปที่เตียง”


           “ฉันจะกลับห้อง”


           “จะกลับไปนอนพักผ่อนที่เตียงดี ๆ ไหม หรือจะทำอีก” สิ้นเสียงถามของเขา เลือดหมดทั้งตัวของเธอก็พากันไหลมากองรวมกันที่ใบหน้า ดรัลรัตน์กัดปากแน่น ไม่มองหน้าเขา แล้วเดินกลับไปยังที่นอนแบบเดิม

           “นอนลง ถ้ายังต้องให้พูดให้กล่อมกันอีก ผมจะทำต่อจนถึงเย็นวันมะรืนเลย”










    อีบุ๊กคลิกที่ภาพปกนี้ได้เลยค่ะ

    V
    V
    V

















    พูดคุย สอบถามเรื่องงานเขียน ได้ที่เพจนะคะ >>> https://www.facebook.com/shashawriter



    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น