เข้ามหาลัย........ปีหนึ่ง2ครั้ง
การเรียนในมหาลัยไม่ไช่จะง่ายๆๆ ถ้าไม่มีวินัย คบเพื่อนที่ไม่ดี ก็อาจจะไม่จบได้ง่ายๆ
ผู้เข้าชมรวม
347
ผู้เข้าชมเดือนนี้
0
ผู้เข้าชมรวม
เนื้อเรื่อง
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
การเรียนในมหาลัยของฉัน มันบ้าระห่ำจริงๆ จบมัธยมแกล้งพ่อแม่ไม่สอบเข้าที่ไหนเหมือนเด็กคนอื่น ตรงแน่วเข้ามหาลัยเอกชนที่มีชื่อติดอันดับในเรื่องค่าเทอมแพงที่สุด พ่อแม่คัดค้านไม่สนใจค่ะ ฉันจะเรียน คณะที่เลือกก็เลือกตามใจตัวเองอยากเป็นนักบริหาร ฝันอยากมีกิจการของตัวเอง แม่แนะนำว่าความฝันกับความจริงมันไปกันไม่ได้ ไม่สนใจ ฉันจะทำความฝันให้เป็นจริง แต่ที่มหาลัยนี้กฏระเบียบมากพอๆกับตอนเรียนมัธยม ก็ยังรับได้เพราะเคยอยู่ในระเบียบมาก่อน แต่พอเข้าเทอมสอง เพื่อนต่างมหาลัยมาคุยให้ฟังว่าอีกมหาลัยที่เพื่อนเรียนไม่มีกฏหยุมหยิมแต่งตัวตามสะบาย ไม่ห้ามไม่บังคับต้องแต่งชุดนักศึกษา สนใจทันที อยากไปค่ะ ทำไงดีถ้าย้ายมหาลัยพ่อกับแม่ต้องด่าแน่ อีกอย่างแฟนก็ไปเรียนที่นี่ โอ้ย...หัวใจเรียกร้องต้องไปที่มหาลัยนี้นึกหาวิธีที่จะเข้าไปเรียนโดยไม่โดนด่าสุดท้าย เข้าไปพูดกับแม่ก่อนว่าอยากเรียนคณะนี้แต่ที่มหาลัยนี้ไม่มี แม่ถามว่าแล้วทีแรกเลือกทำไมคณะนี้ ฉันอ้างว่ายังค้นหาตัวเองไม่พบ ตอนนี้พบแล้ว คณะนี้ไช่เลยที่ต้องการ แม่ทำหน้าแบบรู้ทันแต่ไม่พูดอะไรเงียบไป ไม่ตอบรับหรือปฏิเสธ ฉันหันไปคุยกับพ่อ ที่ตามฉันไม่เคยทัน ทำแต่งานไม่สนใจว่าฉันจะเรียนอะไรบอกไปแค่บ่นแล้วก็ตามใจ..จะเรียนอะไรก็ตามใจ เห้อๆๆเสร็จฉัน ฉันไปสมัครเข้าแต่เป็นการเริ่มต้น นับหนึ่งใหม่ พ่อไม่รู้ แต่แม่รู้ แม่โกรธมาก แต่พูดไม่ออก พ่ออนุญาติแล้วนี่ นี่คือการที่ฉันทำอะไรไม่คิดให้ไกล มันเป็นความผิดพลาดทั้งชีวิตที่มาเรียนที่มหาลัยใหม่นี้ เปิดเทอมแรกฉันไม่ยอมใส่ชุดนักศึกษาที่ต้องประกาศว่าฉันเรียนปีหนึ่ง ไม่ยอมไปรับน้องใหม่ แต่งตัวแบบหลุดโลก ไม่มีใครว่า เข้าเรียนอาจารย์ไม่บ่น แล้วเพื่อนก็มาชวนให้มาพักหอพักด้วยกัน ต้องหาวิธีมาคุยกับพ่อแม่อีกแล้ว อ้างว่ามีวิชาเรียนที่ต้องไปเรียนเช้าไปไม่ทัน ขอพักหอพักใกล้มหาลัยจะได้ไปเรียนทัน พ่อตามมาดูหอพักและจ่ายเงินค่าหอพักให้เรียบร้อย นี่ก็คิดผิดครั้งที่สอง ไม่รู้เลยว่ากำลังก้าวลงเหว พ่อให้รถมาใช้คัน คราวนี้ชีวิตฉันอิสระแล้ว ไม่อยู่ในสายตาพ่อแม่ โดยเฉพาะแม่ที่ตามทันฉันทุกอย่าง ทีแรกฉันก็ตั้งใจเรียนแบบเด็กเรียน แต่พอคุ้นเคยกับเพื่อนใหม่ๆ ฉันดันไปคบเพื่อนชวนเที่ยวค่ะ ไม่ไช่เพื่อนชวนเรียน พอจะไปเรียน มันก็ชวนเที่ยวกำลังเรียนอยู่มาหน้าห้องเรียกให้โดดเรียนไปเที่ยว ไปค่ะ ชวนไปไหน ทำอะไร เอาหมด อยู่หอพักที่พ่อมาดู พอเพื่อนชวนให้ไปพักด้วยกันย้ายค่ะ ไปอยู่กับเพื่อน เอาเงินประกันพากันไปเที่ยว ไปกิน เรียนไม่ค่อยเรียน ประจวบกับแฟนไปมีแฟนใหม่อีก เลยเตลิดหนัก กินเที่ยวหัวปักหัวปำ อะไรที่ไม่เคยทำลองมันหมด พอเกรดออกฉันตกใจมากได้หนึ่งกว่า แม่มาเอาเกรดเองที่มหาลัย พ่อเลยรู้ด้วยว่าเกรดการเรียนฉันตกต่ำ แม่ร้องไห้ ที่ฉันทำตัวได้ขนาดนี้ แม่เข้าโรงพยาบาลผ่าตัดกระดูกที่งอกข้างหลังกระทันหัน ฉันไม่สนใจ คิดว่าฉันไม่มีคนมาคอยจับผิดแล้ว ยิ่งเที่ยวหนักกว่าเดิม มีคนมาจีบฉันมากมายแต่ฉันก็แค่เล่นๆไม่จริงจังกับใคร หลังจากแม่ออกจากโรงพยาบาล แม่เป็นมะเร็ง ฉันตกใจแต่ไม่สำนึกหรอกว่าแม่จะอยู่นานแค่ไหน แล้วฉันก็ผ่านปีหนึ่งแบบหวุดหวิดโดนรีไท
ผลงานอื่นๆ ของ ขลุกขลิก ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ ขลุกขลิก
ความคิดเห็น