ลวะรัตน์เทวี (ซีรีส์ชุดสี่อาณาจักร เรื่องที่ ๒)

แหะๆ ขอกลับเอามาลงใหม่อีกครั้งด้วยเหตุผลที่บอกผู้ใดมิได้ (เอ้า แล้วจะยั่วให้อยากรู้ทำม้ายยย) อีกสักประมาณหนึ่งสัปดาห์ก็คงลบอีกรอบค่ะ

เห็นคำโปรยแปลกๆ ไม่ต้องแปลกใจ นี่คือร่างใหม่ที่บอกไว้คราวก่อนค่ะ ^^"
 

“...แผ่นทองที่ข้าจารอักษรอยู่เพลานี้ ข้าไม่รู้ว่ามันจักขืนสู้อำนาจกาลได้สักเพียงใด มาตรแม้นมันยังอยู่ดีในกาลเบื้องหน้าโพ้น ผู้ใดที่พบพานขอจงรู้ เนื้อความทั้งสิ้นนี้คือเบื้องลึกแห่งใจของผู้ที่ยอมตนเป็นฐาน ส่งผู้เป็นที่รักขึ้นสู่เบื้องสูงสุดด้วยมือของตนเอง...”

จารึกลานทองที่เพิ่งได้มา นำนักโบราณคดีหนุ่มเข้าสู่ห้วงอดีตผ่านอักษรปัลลวะ ในความพอใจที่ได้ติดตามเรื่องราวในอดีต คำถามหนึ่งผุดวาบขึ้นกลางใจ ทำไมต้องเป็นเขา ขณะเดียวกัน สิ่งที่ได้รู้ก็ทำให้เขาต้องยอมรับในหัวใจสองดวงที่พันผูก กับคนอื่นๆ เขาไม่รู้ แต่กับคนคู่นี้ เขาประจักษ์ใจ
 

ได้อำนาจ ใช่เสียรัก

ได้รัก ใช่เสียอำนาจ

                    การก้าวขึ้นสู่อำนาจ ไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับผู้หญิงคนหนึ่ง

                    และไม่ง่ายอีกเช่นกัน ที่จะธำรงไว้

                    ด้วยสองมือแห่งนาง ข้าเชื่อว่านางทำได้

                    แต่ถ้าฐานบัลลังก์ไม่มั่นคงพอ คงยากสำเร็จได้ดังใจ




มาร่วมติดตามเรื่องราวของพระนางจามเทวีกับพระยารามราช และร่วมค้นหาคำตอบไปกับนภศูลกันค่ะ ^^


ป.ล ส่วนที่เหลือ ถ้ายังคิดถึงตามไปอ่านเวอร์ชั่นแรกได้ที่นี่ค่ะ ยังไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไร ^^ http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=indrayuth-kornvikapa&month=05-2012&date=09&group=29&gblog=3



ส่วนที่แก้ไขใหม่ก็ไปที่ http://writer.dek-d.com/minuit/writer/view.php?id=814313