กวีการเมือง - กวีกานท์ใจ

๏ สถานการณ์บ้านเมืองยังเคืองขุ่น
เศรษฐกิจยังวุ่นกรุ่นไม่หาย
การเมืองปัญหาล้นทุรนทุราย
เมื่อไรจะผ่อนคลายหายคืนดี

เขียนลำนำคำกรองแลมองโลก
ทั้งทุกข์โศกเศร้าหมองต้องหลีกหนี
ทั้งสุขชื่นรื่นแฉล้มแย้มเปรมปรีดิ์
แล้วยิ้มเย้ยโลกนี้อย่างที่เป็น

โลกจะหมุนหมุนไปไม่เคยหยุด
มีเกิดผุดผ่านมาให้ตาเห็น
มีล้มหายตายจากซากกระเซ็น
เมื่อใจรู้จึงอยู่เย็นเช่นปล่อยวาง

สถานการณ์บ้านเมืองหมดเคืองขุ่น
เศรษฐกิจร้อนกรุ่นก็เลิกกร่าง
การเมืองนิ่งทิ้งปัญหาลับลาร้าง
เพราะจิตใจใสสว่างสร้างปัญญา๚๛