กวีการเมือง - กวีกานท์ใจ

ลำดับตอนที่ #6 : เด็กเล่นไฟ

๏ เด็กเล่นก็เล่นเพียง
พลุพะเนียงเผดียงเพลิง
กล้าก่องถกองเกริง
กระจ่างฟ้า ณ ราตรี

จับกลักไม้ขีดไฟ
มาจุดไว้แล้ววิ่งหนี
แวบวาบปละปลาบปลี
ประกายเปลวก็เปล่งฉาย

เปรี้ยงเปรี้ยงเสียงประทัด
รุ่นกำดัดเล่นอันตราย
พลาดหนึ่งอาจถึงตาย
หรือเจ็บไข้ได้บาดแผล

ผู้ใหญ่ก็ห้ามปราม
อย่าริลามระวังแจ
มือจับลับตาแล
ก็วิ่งโร่มายึดยื้อ

เด็กถามผู้ใหญ่เถียง
ถนัดเลี่ยงแต่ต้นมือ
เพลิงกัลป์นั้นก็คือ
มหาพิษอมิตรรอน

เด็กน้อยฉงนงง
แล้วถามตรงทุกบทตอน
"เขาว่าเมื่อวันก่อน
ผู้ใหญ่เล่นกับไฟครับ?"