กวีการเมือง - กวีกานท์ใจ

ลำดับตอนที่ #1 : เพียงพอไม่พอเพียง

เศรษฐกิจพอเพียงตามแนวพระราชดำริ ทั้ง 3 ระดับ เป็นแนวคิดที่ดี โลกนี้จักมีสันติได้หากดำเนินตามรอยพระยุคลบาท แม้แต่องค์การสหประชาชาติยังเห็นดีงามตามชอบ

แต่ทุกวันนี้ มีแต่คนยึดเปลือกของคำว่า "พอเพียง" ไว้หุ้มห่อความเท็จลวงหลอก และฉ้อราษฎร์บังหลวงทั้งแบบบูรณาการและอำมาตยาธิปไตยย้อนยุค

ก่อนจะอ้างว่า "พอเพียง" ลอง "พอเพียง" กับการใช้คำว่า "พอเพียง" ดูก่อน คงจะดีกระมัง

++ พอเพียงแบบไม่พอเพียง ++

นโยบายขายฝันชั้นรากหญ้า
ต้องข้อหาประชานิยมอมเงินหลวง
ถูกถอดรื้อยื้อฉุดหลุดคำลวง
แล้วตามทวงคืนประเทศสังเวชแท้

เกิดพุทธิปัญญามากล่าวอ้าง
ตามแนวทางพระราชดำริที่ไขแก้
คือ "พอเพียง" เลี้ยงอาศัยได้ดูแล
ต่างตามแห่กระแสเห่อ เพ้อ~พอเพียง

หนังสือพิมพ์กระหน่ำศัพท์ประดับหน้า
ข่าวดารา-ไฮโซอวดโอ่เสียง
สวมม่อฮ่อมซิ่นไหมสไบเคียง
(แต่ยังเลี่ยงภาษีตระหนี่ทาน)

โทรทัศน์ประโคมข่าวเล่ายี่ห้อ
สายรัดข้อเสื้อเหลืองเฟื่องสมาน
ทุกลมปากมากพร่ำคำรัฐบาล
"พอเพียง" ขานคอยเตือนเหมือนท่องมนต์

6 โมงเช้าข่าวเล่า เอ้า~พอเพียง
ถึงย่ำเที่ยง "พอเพียง" พูดไม่หยุดบ่น
ตกเย็นค่ำยามกินเลี้ยง "พอเพียง" ทุกคน
นอนหลับก็ไม่พ้น~กรน "พอเพียง"

ความพอเพียงมิใช่เพียงเสียงพอพูด
มิใช่สูตรทุกข้ออาจต่อเถียง
ทุกวันนี้เบื่อขุนทองร้องสำเนียง
เพียงพูดคำ "พอเพียง" ไม่เพียงพอ!