คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : Special Friend 2 : 6
6.
ความสุข ความรู้สึก กลับคืน
โอกาสครั้งสำคัญที่เธอให้มา
สัญญาจะไม่ทำให้เสียใจ
“อะไรกันลูกชายยิ้มร่าเชียวแผนสำเร็จซิ” หลังจากไปส่งฮยอกแจที่คอนโด ทันทีที่ก้าวเท้าเข้ามาภายในบ้านเสียงของสามีคุณนายอี หรือพ่อของเขาก็ทักขึ้น
“ยิ่งกว่าสำเร็จอีกครับ แล้วแม่ล่ะครับพ่อ” ดงแฮทิ้งตัวนั่งที่โซฟาตัวเล็ก พรางจับคุกกี้ที่วางอยู่บนโต๊ะใส่ปาก
มีความสุขแฮะ
“แม่แกอยู่ในครัวนู้น” พะเย้ยหน้าไปทางห้องครัว ดงแฮหันกลับไปมอง ก่อนจะหันกลับมามองหน้าคนเป็นพ่อ
“พ่อว่าแม่จะดีใจไหมครับที่ผมคืนดีกับฮยอกแจ”
“ถามอะไรแปลกๆ ฉันว่าแม่แกรู้คงปิดประเทศเลี้ยงฉลองเชียวล่ะ” หัวเราะออกมาเมื่อนึกถึงภรรยาสุดสวยที่ถ้ารู้ว่าลูกชายคืนดีกับฮยอกแจแล้วก็คงจะปิดประเทศฉลองจิงๆ
เรื่องที่ดงแฮมันจะคืนดีกับหนูฮยอกแจมีเพียงเขาคนเดียวที่รู้ แล้ววันนี้ก็เลยล่อลวงภรรยาสุดสวยเข้าบริษัทไปด้วย เพื่อที่จะให้ลูกชายได้ทำอะไรสะดวกมากขึ้น พร้อมทั้งให้เงินคนงานในบ้านแล้วบอกให้ไปพักผ่อนเย็นๆค่อยกลับมาทำงาน
ลงทุนเยอะหน่อย แต่ถือว่าสิ่งที่ลูกชายทำประสบความสำเร็จก็โอเค
“วันนี้วันเกิดแกพาหนูฮยอกแจไปไหนมาล่ะ”
“ก็แค่พาไปกินข้าวด้วยกันเฉยๆครับ ดูถ้าฮยอกแจจะยังช๊อกอยู่”
แหงล่ะ เขาขอโอกาสแบบไม่ให้อีกฝ่ายได้ตั้งตัวเลยด้วยซ้ำ จะไม่ช๊อกก็กะไรอยู่ เพียงเห็นแก้มที่ขึ้นสีแดงระเรือทุกครั้งที่สบตากับเขา ก็ทำดงแฮอยากจะแกล้ง แต่ก็รู้สึกต้องให้เวลาฮยอกแจหน่อย
“อ้าวดงแฮกลับมาแล้วหรือ กินอะไรมาหรือยังลูก” คุณนายอีที่เดินออกมาจากห้องครัวพร้อมกับผลไม้ในจานเอ่ยถามลูกชาย
“เรียบร้อยแล้วครับแม่ ไปทายกับฮยอกแจมา”
“อ่อ งั้นหรือ ไปกับฮยอกแจมา ....ห๊า! แกว่าอะไรน่ะ” คุณนายอีที่กำลังจะทิ้งตัวนั่งลงที่ซาตัวเดียวกับสามี ถึงกับสะดุ้งขึ้นมายืน ดวงตาเบิกกว้างกับคำพูดของลูกชาย
“ผมไปทานกันฮยอกแจมาแล้วครับ”
คำบอกของลูกชายทำเอาลูกนายอีแทบลมจับ ที่เธอหูฝาดไปหรือป่าว เมื่อกี้ไอ้ลูกชายตัวดีมันบอกว่าไปทานข้าวกับหนูฮยอกแจมาหรือ
“คุณ ...คุณฉันหูฝาดไปหรือป่าว” หันไปถามสามีอย่างไม่แน่ใจในสิ่งที่ตัวเองได้ยิน ก็จะแน่ใจได้ได้ยังไง ในเมื่อไม่กี่วันก่อนไอ้ลูกชายตัวดีมันบอกว่าเลิกกับหนูฮยอกแจแล้ว
“คุณหูไม่ฝาดหรอก ลูกขึ้นดีกับหนูฮยอกแจแล้ว”
เมื่อได้ยินคำยืนยัยนจากสามี คุณนายอีก็ถึงกับมือไม้สั่นทำอะไรไม่ถูก นี่เป็นสิ่งที่เธอหลัวว่าตลอดมาหนูฮยอกแจกับลูกชายเธอจะคืนดีกัน แล้วเหมือนความหวังของเธอจะกลายเป็นจิงแล้ว
“นี่ทั้งพ่อทั้งลูกคงไม่ได้กำลังล้อฉันเล่นอยู่ใช่ไหม” ถามย้ำอีกทีเพื่อความแน่ใจ
“แม่ลองโทรหาฮยอกแจดูก็ได้ ...งั้นผมขอตัวไปเก็บของก่อนแล้วกันนะครับจะย้ายไปอยู่ที่คอนโด” เอ่ยบอกทั้งพ่อทั้งแม่ก็จะลุกขึ้นยืน อารมณ์ดีอย่างบอกไม่ถูก
คุณนายอีได้แต่มองตามแผ่นหลังของลูกชายไป ก่อนจะรีบคว้านโทรศัพท์ที่อยู่ใกล้มือที่สุดโทรหาใครบ้างคน ไม่ใช่ฮยอกแจ ...แต่เป็นแม่ของฮยอกแจ
- - - - - Special Friend 2 - - - - -
เช้านี้ดงแฮกำลังยิ้มร่าเดินลงมาจากรถอย่างอารมณ์ดี เพราะอะไรน่ะหรือ ก็เพราะข้างมีคนของหัวใจเดินอยู่ด้วยน่ะซิ เมื่อเช้าดงแฮไปรับฮยอกแจที่คอนโดมาโรงเรียนแต่เช้า พร้อมทั้งขนของของเขากลับไปไว้ที่คอนโดตามเดิม ตอนแรกฮยอกแจก็งงๆ แต่พอเขาบอกว่า...
‘กลับมาอยู่กับเมีย’
เท่านั้นแหละ สีหน้าที่งงๆตอนแรก ก็เปลี่ยนแดงระเรือเพราความแอบแทบทันที นี่เขาไม่ได้พูดโกหกนะ ก็กลับมาอยู่กับเมียจิงๆนี่ เขาพูดผิดตรงไหนหรือ
“ไอ้เชี่ย” พอเดินมาถึงที่โต๊ะหน้าคณะก็ได้พรจากคยูฮยอนแทบจะทันที ดงแฮเพียงยักไหล่แบบไม่ใส่ใจแล้วนั่งลงข้างๆฮยอกแจ
“นี่เคลียร์กันแล้วใช่ไหม” ซีวอนเอ่ยถาม มือหนาเอื้อมมาวางไว้บนหัวฮยอกแจ
“อืม” ฮยอกแจพยักหน้ารับเบาๆ
“พึ่งคิดได้น่ะมึงน่ะ” เป็นคยูที่เป็นพูดประโยคนี้ แล้วก็โดนฝ่ามือของซีวอนฟาดเข้าที่หัว
“มึงตบกูทำไมเนี่ยไอ้เชี่ย” คยูฮยอนหันไปโวยวายใส่ซีวอน
“กูยังไม่เคลียร์เรื่องที่มึงนอกใจซองมินน่ะ เพราะมึงตัวต้นเหตุ เรื่องวุ่นๆมันถึงได้เกิด” ดูเหมือนซองมินคงจะเล่าเรื่องที่คยูฮยอนนอกใจให้ซีวอนฟังแล้ว เพราะจิงๆเรื่องนี้แค่เขากับซองมิน และก็คยูฮยอนเท่านั้นที่รู้เรื่อง อ้อ แล้วก็เพิ่มฮยอกแจอีกคน เพราะเขาพึ่งเล่าให้ฟังเมื่อเช้า
“แล้วนี่คิบอมยังไม่มาหรือ” ฮยอกแจเอ่ยถามคยูฮยอน เรียกสายตาไม่พอใจของดงแฮให้เป็นอย่างดี แต่ถึงจะไม่พอใจก็แสดงออกมากไม่ได้ ในเมื่อช่วงเวลาที่เขากับฮยอกแจเลิกกัน คิบอมมันก็เป็นคนที่อยู่ข้างๆฮยอกแจมาตลอด
“เห็นมันบอกไปส่งงาน” ซีวอนเอ่ยบอก
“อืม” ฮยอกแจพยักหน้ารับเบา
“หวัดดีทุกคน” ซองมินที่พึ่งมาถึง เอ่ยทักทุกคนที่นั่งอยู่ ซองมินทิ้งตัวนั่งข้างๆคยู ก่อนจะหันมายิ้มให้ฮยอกแจ
ฮยอกแจเพียงยิ้มกลับ แล้วก้มลงมองมือตัวเอง ดงแฮเห็นอย่างนั้นก็รั้งเอวบางเข้ามาหาตัว ฮยอกแจยิ้มเบาๆให้
“โกรธซองมินหรือ” เอ่ยกระชิบที่ข้างหูร่างบางเบาๆ เพื่อให้ได้ยินกันสองคน
“ป่าว” ถึงจะส่ายหน้าปฏิเสท แต่ดงแฮก็ดูออกมาฮยอกแจมีเรื่องในใจ
“รู้สึกไม่ดีหรือ” เอ่ยถามเหมือนรู้ทันความคิดของฮยอกแจ
“อืม” ฮยอกแจพยักหน้ารับเบาๆ
ดงแฮเอ่ยหน้าขึ้นมองซองมินที่มองมาที่พวกเขาแล้วยิ้มให้ ซองมินยิ้มตอบกกลับ ก่อนจะก้มลงมองฮยอกแจที่ซบอยู่ที่อกดงแฮ
“ฮยอกแจ...” ซองมินเอ่นเรียกเบาๆ
“หืม?” ฮยอกแจเอ่ยหน้าขึ้นจากอกดงแฮ แล้วขานรับซองมิน
“ขอโทษนะ”
เพียงคำของโทษที่จิงใจของคนตรงหน้าเรียกรอยยิ้มจากฮยอกใจได้ในทันที เช่นเดียวกับซองมินที่ยิ้มตอบกลับมาให้ฮยอกแจ
คยูฮยอนมองการกระทำของทั้งฮยอกแจ และซองมิน ก่อนจะยกยิ้มออกมาอย่างพึ่งพอใจที่สองคนนี้ไม่ได้โกรธเคืองกันอย่างที่เขาคิดตอนแรก เช่นเดียวกับซีวอนที่พึ่งพอใจกับการที่ฮยอกแจกับฮซงิมนยอมคุยกันดีๆ
อีกด้านนึงไม่ไกลจากโต๊ะที่พวกดงแฮนั่ง คิบอมกับยกยิ้มบางๆ เขาดีใจที่ฮยอกจยิ้มได้ ถึงแม้ว่าการที่ฮยอกแจกับดงแฮคืนดีมันจะทำให้เขา...เจ็บ
แต่เขาก็ดีใจ ถ้าฮยอกแจยิ้มได้ แต่เขาเจ็บมันก็โอเค ตลอดเวลาที่อยู่ข้างๆแค่นี้เขาก็มีความสุขมากแล้ว เวลาที่ทุกคนใกล้จะเรียนจบก็ใกล้เข้ามาทุกที อีกไม่นานเขาก็ต้องไปจากที่นี่ ไปอยู่ในที่ของเขา กลับไปอยู่ที่เม’กา แต่ความรู้สึกที่เขาให้ฮยอกแจ เขาจะยังคงเก็บมันไว้ในใจแบบนี้ตลอด
อีกสองตอนก็จะจบแร้วววววว
ความคิดเห็น