. สวาทลวง .

สวาทลวง

กรงสวาท หวานหัวใจ

                    “นี่เธอเต็มใจจริงๆ หรือเปล่า”

                เขาถามห้วนๆ ราวกับไม่พอใจ ทำให้พิมพ์นรีเงยหน้ามองทันที นี่ยังไม่ทันได้เริ่มเธอก็ทำให้ธรรศขัดใจแล้วหรือ แล้วหนทางอีกไกลที่เซ็นสัญญากันไว้จะไปรอดไหม แล้วถ้าเขาขุ่นเคืองจนยกเลิกสัญญา เธอจะทำอย่างไร

                “ตะ.. เต็มใจค่ะ”

                “ก็เงยหน้ามองฉันให้มันดีๆ หน่อย ทำอย่างกับหมูจะโดนเชือดไปได้”

                ก็คงจริง เธอรู้สึกเหมือนจะโดนเชือด แต่ก็เต็มใจขึ้นเขียงเอง ไม่นึกขัดขืนหนีไปไหนก็เพราะชีวิตมันจนตรอกจนต้องแลกแล้ว ต่อให้ธรรศจะสั่งให้เธออะไรก็ทำ จะนับประสาอะไรกับเพียงการเงยหน้ามองเขา

                พิมพ์นรีสั่งตัวเองให้ยิ้ม อย่าได้ทำให้เขาอารมณ์เสีย บางทีเรื่องบนเตียงอาจจะไม่โหดร้ายอย่างที่กลัวก็ได้ เดี๋ยวมันคงผ่านไปเอง

                เมื่อเธอยอมมองหน้าและยิ้มให้ ธรรศก็ยิ้มกริ่ม เป็นรอยยิ้มที่หญิงสาวเย็นวูบไปทั้งตัว

                “ขึ้นมานั่งบนนี้”

              ธรรศสั่งเนิบนาบแล้วตบหน้าตักของตัวเอง พิมพ์นรีก็ขยับตัวขึ้นไปนั่งบนตักด้วยความเกรงใจ ยังไม่รู้เลยว่าควรจะวางมือไว้ที่ไหน ได้แต่นั่งเกร็งบนตักของผู้ชายแปลกหน้าที่ใช้เงินซื้อเธอมา

                หญิงสาวเก้ๆ กังๆ อยู่บนตัก แล้วยิ่งใจหายเมื่อได้ยินธรรศถอนหายใจออกมา เธอคงไม่ได้ทำอะไรให้เขาไม่พอใจใช่ไหม

                “รินไวน์ให้ฉันดื่มสิ”