เรื่องสั้น ซัคคิวบัสตำนานปีศาจความฝัน

ข้อมูลเบื้องต้น

 ซัคคิวบัสเป็นปีศาจความฝันที่เป็นเพศหญิงและอินคิวบัสคือเพศชาย ทั้งสองชื่อเรียกมีลักษณะการล่าเหยื่อแบบเดียวกันคือเข้าฝันเพศตรงข้าม และทำให้เขาฝันว่าได้มีกิจกรรมวาปหวามกับตนเอง จากนั้นจึงสูบวิญญาณเพื่อมาเป็นพลังงาน

ลิเรียปีศาจสาวน้อยที่จะถึงวัยเจริญพันธุ์แต่กลับไม่รู้ว่าตัวเองจะเลือกเพศไหนดี จนกระทั่งมาเจอ ลี สาวแว่นคณะวรรณคดีผู้ชื่นชอบเรื่องเร้นลับ 

เมื่่อทั้งสองมาเจอกันเรื่องราวจะเป็นอย่างไร และสุดท้ายลิเรียจะเลือกเพศไหนดีนะ?

เนื้อเรื่อง

 ดินแดนที่มนุษย์โลกกล่าวขานกันว่าเป็นดินแดนแห่งความตาย เป็นที่อยู่ของเหล่าปีศาจ วิญญาณและสิ่งลี้ลับที่มนุษย์ไม่อาจจะหยั่งถึง กระนั้นที่แห่งนี้ก็ยังคงมีสถานที่งดงามจนยากจะบรรยาย

สถานที่นี้เองที่เป็นเหมือนแหล่งพักพิงของเหล่าปีศาจที่ผู้คนขนามนามว่า ปีศาจความฝัน

ลิเรีย บุตรคนที่ 540 ของลิลิธและอดัม ตอนนี้เธอกำลังอยู่ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อว่าจะเลือกเพศไหนดี เนื่องจากปีศาจความฝันเมื่อถึงวัยเจริญพันธุ์จะต้องทำเลือกเพศนั่นเอง

เด็กสาวในร่างของปีศาจ กำลังนั่งถอนหายในอยู่ใกล้ๆกับแม่น้ำแห่งความตาย ปลายนิ้วเรียวคว้ากิ่งไม้เพื่อที่จะเขี่ยหัวกะโหลกที่ลอยมาติดฝั่งเล่น

"เฮ้อ ไม่เห็นจำเป็นต้องเลือกเพศเลย ลิเรียไม่ได้อยากจะออกไปล่าเหยื่อสักหน่อยยยยย" เด็กสาวบ่นพึมพัม พลางบิดขี้เกียจลากเสียงยาว

"เดี๋ยวเถอะน่า พี่จะฟ้องท่านแม่ให้" อเล็นอินคิวบัสหนุ่มเดินเข้ามาเขกกะโหลกน้องสาวตัวยุ่ง เขายิ้มน้อยๆเมื่อเห็นน้องสาวทำหน้าบูดแก้มป่องอย่างน่าเอ็นดู 

"อีกไม่กี่วันจะถึงเวลาเจริญเติบโตเต็มที่ของน้องแล้ว อย่าทำตัวเป็นเด็กอยู่เลย" ชายหนุ่มในร่างปีศาจกอดอกไว้หลวมๆ เขากางปีกสีดำออกเพื่อยืดเส้นยืดสาย

"ก็แหม ล่าเหยื่ออะไรนั่นน่ะ ดูน่าเบื่อจะตาย' นัยน์ตาสีทองเปล่งประกายหรี่ลงอย่างขัดใจ เด็กสาวเบื่อเหลือเกินที่ใครๆก็มาวุ่นวายกับเธอในช่วงนี้

"น้องโตแล้ว ต้องออกไปหาอาหารเองได้แล้ว จะมัวมาพึ่งพลังงานกระป๋องแบบนั้นไม่ได้ ดูซิยังมีน้องๆให้พวกเราต้องดูแลอีกหลายคน" พลังงานกระป๋องก็คือพลังงานของมนุษย์ที่บรรดาพี่ๆแบ่งใส่กระป๋องเอาไว้เผื่อให้น้องๆที่ยังไม่เจริญเติบโตใช้เป็นอาหาร

ลิเรียมองตามสายตาสีทองของพี่ชาย แล้วก็ถอนหายใจเมื่อเห็นเด็กหญิงเด็กชายตัวน้อยๆราวร้อยห้าสิบคนวิ่งเล่นกันอยู่ "เมื่อไรท่านพ่อท่านแม่จะหยุดจู๋จี๋กันสักที" 

พี่ชายเค่นหัวเราะออกมาอย่างเอ็นดู "ตกลงน้องอยากเป็นซัคคิวบัส(หญิง)หรืออินคิวบัส(ชาย)ละ"

"ไม่รู้"  "แล้วถ้าถึงวันเกิดน้องแล้วน้องยังเลือกเพศไม่ได้จะเป็นยังไงละ" หัวกะโหลกที่ถูกเขี่ยมาได้ถูกโยนกลับคืนแม่น้ำสีเลือดอย่างไม่ไยดี

"พี่ก็ไม่แน่ใจนัก แต่คิดว่าร่างกายคงจะเติบโตเองแบบสุ่มนะ" 

"อืม แบบนั้นก็ดี ลิเรียน่ะยังไงก็ได้อยู่แล้ว"

"คิดหน่อยเถอะเจ้าตัวยุ่ง พอเปลี่ยนเพศแล้วมันเปลี่ยนกลับไม่ได้นะ" พี่ชายเดินลงไปนั่งข้างๆน้องสาว พลางลูบหัวปลอบใจ

"ก็หนูไม่เคยเป็นเพศชายนี่นา จะรู้ได้ไงว่ามันจะดีกว่าเพศหญิง" เด็กสาวเอนตัวไปซบไหล่ของพี่ชาย ไม่ว่ายังไงอเล็นก็เป็นพี่น้องที่สนิทที่สุด

"ของท่านพี่อเล็นก็เป็นผู้หญิงมาก่อนเหมือนกัน ทำไมถึงเลือกเป็นอินคิวบัสละ" ดวงตากลมโตเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าคมคายของพี่ชายเพื่อจะคาดคั้นคำตอบ

"เพราะเหยื่อมั้ง พี่ชอบเหยื่อที่เป็นผู้หญิงเจริญหูเจริญตาดีแล้วก็มีเยอะกว่าเหยื่อผู้ชาย" เขาหลับตาลงพลางพรรณาถึงรสสัมผัสที่ได้รับ "หอม อบอุ่น นุ่มนิ่ม น่าพิศมัย"

"อือ" เด็กน้อยรับคำพลางคิดว่ามนุษย์ผู้หญิงนั้นเป็นอย่างไร เพราะเธอไม่เคยออกจากดินแดนแห่งความตายมาก่อน 

 

"ถ้ายังไงคืนนี้ลองตามพวกพี่ไปล่าเหยื่อมั้ยล่ะ จะได้รู้ว่าน้องชอบเหยื่อเพศไหนมากที่สุด" พี่ชายมองใบหน้าที่แสนจะงุนงง คิ้วผูกเป็นโบว์ของน้องสาวจึงเสนอความคิดแบบนี้ออกมา

"อืม ไปสิ ขออนุญาตท่านแม่ให้หน่อยก็แล้วกันท่านพี่" เด็กสาวยิ้มรับคำ ก่อนที่จะขว้างเศษกิ่งไม้ไปในแม่น้ำสีแดง

มหาวิทยาลัยที่เธอกำลังเรียนอยู่นี้มีชื่อเสียงมากทางด้านคณะวรรณคดี และแน่นอนเธออยู่คณะนี้และตอนนี้ก็เรียนอยู่ชั้นปีที่สี่แล้ว หลังจากที่จบชั่วโมงที่แนะนำการทำวิทยานิพนธ์ไป

อาจารย์จึงบอกให้ลูกศิษย์ไปหาหัวข้อและนำมาเสนอในภายหลัง

 

"นี่ลี เธอจะเขียนวิทยานิพนธ์เรื่องอะไรเหรอ" หลังจากออดจบคาบดังขึ้นหล่อนเก็บอุปกรณ์การเรียนก่อนที่จะหันไปถามความเห็นของเพื่อนคนสวย

"ตอนนี้ชั้นสนใจเรื่องปีศาจความฝัน คิดว่าจะเอาเรื่องนั้นละมาผูกกับเรื่องไหลตายของคนอีสาน" หญิงสาวที่ดูน่าทะนุถนอมบอบบาง ขยับแว่นให้เข้าที่หลังจากที่เธอถอดมันออกมาเช็ดกับผ้าเนื้อนุ่ม

"เอ๋ ดูน่าสนใจสมกับเป็นเธอเลยนะลี" เธอรู้สึกไม่แปลกใจเลย เพราะเพื่อนคนนี้รสนิยมผิดกับรูปร่างหน้าตา

"อิอิ ใช่มั้ยละ พออาจารย์บอกหัวข้อมาก็แวบเข้าหัวมาทันทีเลย จบคาบว่าจะไปหาข้อมูลที่ห้องสมุดหน่อยล่ะ" อุปกรณ์เครื่องเขียนถูกรวบเข้าด้วยกันก่อนที่จะถูกเก็บไว้ในกระเป๋าผ้าสีธรรมชาติ

"อ๊ะไปด้วย ของฉันว่าจะทำเกี่ยวกับเรื่องพิษวิทยาในวรรณคดี" หล่อนรีบคว้ากระเป๋าก่อนที่จะเดินนำเพื่อนอีกคนออกจากห้องไป

"เฮ้อ ทำไมสาวๆกลุ่มนั้นทำแต่เรื่องน่ากลัวไม่สมกับหน้าตาเลยฟ่ะ" ชายหนุ่มบ่นงึมงัมพลางมองหัวเรื่องที่เขาที่จดไว้ในกระดาษ "แบบนี้ตูจะกล้าจีบมั้ยเนี่ย"

ณ ห้องสมุดของมหาวิทยาลัย ในยามนี้ไม่ใช่ช่วงของเวลาในการสอบ ทำให้ห้องขนาดใหญ่ที่บรรจุไปด้วยหนังสือนับแสนเล่มดูเงียบเหงาขึ้นถนัดตา

ที่มุมหนึ่งในชั้นหนังสือที่คนปกติไม่ค่อยอ่านกัน มีร่างบางระหงสองร่างที่กำลังเดินกวาดตาหาหนังสืออยู่

"เป็นไงบ้างลี ของฉันได้มาสองสามเล่มแล้วนะ ขอเอาไปนั่งดูคร่าวๆก่อนละกัน" หนังสือกองใหญ่ถูกยกขึ้นมาแนบอกก่อนที่เจ้าของจะหันไปหาเพื่อนซี้

"จ้าไปก่อนเลยเดี๋ยวเราตามไป" ร่างบางเดินมองสันปักหนังสือทีละเล่มพลางพึมพัมถึงชื่อหนังสือ "กรุผีไทย ตำนานผีญี่ปุ่น..."

"ปีศาจยุโรปในยุคกลาง" ดวงตาสีน้ำตาลอ่อนวาวโรจน์ด้วยความดีใจ "นี่ละ ต้องมีแน่ๆ"นิ้วมือเรียวเกี่ยวสันสมุดก่อนที่จะดึงออกมาจากชั้น เธอเดินเข้าไปหาเพื่อนที่นั่งเปิดหนังสืออ่านรออยู่ก่อนแล้ว

"อ้าวได้แล้วหรอลี" เพื่อนสาวเงยหน้าจากหนังสือบทที่ว่าการวางยาในสงครามยุคต้นประวัติศาสตร์ เมื่อเห็นว่าเพื่อนสาววางหนังสือลงบนโต๊ะ

 

"อืม ขอดูก่อนนะน่าจะมีข้อมูลดีๆอยู่" เพื่อนสาวยิ้มรับก่อนที่จะเปิดหน้าปกออกแล้วดูสารบัญ

"เจอแล้วนี่ไง ปีศาจแฝงฝัน หน้า142" เธอพลิกเปิดอย่างรวดเร็วเรียกให้เพื่อนสาวชะโงกดูหน้าหนังสือของตัวเอง "140 141" 

ปีศาจแฝงฝัน หรือ ซัคคิวบัส (Succubus) ตามความเชื่อแล้ว ลักษณะของซัคคิวบัส จะเป็นปีศาจที่อยู่ในรูปของผู้หญิงที่มีเสน่ห์เย้ายวน 

ที่แฝงด้วยอาคมจนยากที่ชายใดจะปฏิเสธได้ เชี่ยวชาญด้านการหลอกล่อผู้ชาย ร่างจริงจะมีปีก ตาคล้ายงู แต่สามารถแปลงกายให้คล้ายมนุษย์ได้

จะล่าเหยื่อในฝัน โดยจะหลอกล่อเหยื่อ แล้วมอบความฝันสุดปรารถนาให้กับชายที่โดนสิง แลกกับไอชีวิตของเหยื่อ เหยื่อจะสูญเสียพลังงานอย่างมาก

บางทีอาจถึงชีวิต ปีศาจประเภทนี้ในขณะที่ยังไม่โตเต็มที่ จะเป็นได้ทั้งชายและหญิง เมื่อโตเต็มที่จึงจะเลือกเพศ โดยปีศาจประเภทนี้ที่เป็นชาย 

จะมีชื่อเรียกอีกอย่างว่า อินคิวบัส (incubus) ซึ่งต่างก็มีพฤติกรรมการล่าคล้ายกัน หากแต่จะเลือกเหยื่อที่เป็นเพศตรงข้ามกับตนเอง 

พฤติกรรมของซัคคิวบัสนั้นเชื่อได้ว่ามีเค้าโครงมาจากลิลิมซึ่งเป็นลูกสาวของลิลิธในตำนานของชาวยิว

เป้าหมายที่เป็นเหยื่อของซัคคิวบัส มักจะอยู่ที่บาทหลวงหนุ่มๆ เพื่อเป็นการขโมยพลังที่จะใช้ต่อสู้กับซาตานไป เช่นเดียวกับอินคิวบัสที่ส่วนใหญ่จะมีเป้าหมายเป็นแม่ชีสาวๆ ซึ่งสิ่งที่ซัคคิวบัสขโมยไปจากผู้ชายคือน้ำอสุจิ เพื่อนำไปใช้ในการสร้างภูตผีใหม่ๆ ขึ้นมา โดยเชื่อกันว่าการที่ผู้ชายฝันเปียกเพราะการทำร้ายจากซัคคิวบัสนั่นเอง

ยาฉะ (Yasha) เป็นปีศาจที่มีพฤติกรรมคล้ายกับซัคคิวบัสมาก แต่เป็นผู้หญิงและเป็นผีญี่ปุ่น ลักษณะเป็นหญิงสาวที่งดงามเช่นเดียวกับซัคคิวบัส และใช้มนต์มายาได้เหมือนกับซัคคิวบัส ยาฉะจะดูดไอชีวิตจากเหยื่อเพื่อยังชีพเหมือนกัน มนต์มายาของยาฉะสามารถทำให้เหยื่อเป็นบ้าได้ สิ่งที่แตกต่างกันระหว่างยาฉะกับซัคคิวบัส คือ ยาฉะไม่สามารถล่าเหยื่อในฝันได้เหมือนซัคคิวบัส

"หวาย น่ากลัวเหมือนกันนะ ขืนทำเรื่องแบบนี้ต้องฝันร้ายแน่ๆเลยลี" หญิงสาวไม่ได้ตอบอะไรเพื่อนรัก เธอแค่ยิ้มอย่างนึกสนุก "ถ้ามาเข้าฝันชั้นจะได้จับสัมภาษณ์ซะเลย ฮิฮิ"

"ให้มันจริงเถอะ" เพื่อนสาวได้ยินก็นึกขำ ทั้งสองหัวเราะออกมาเบาๆ เพราะเกรงใจบรรณารักษ์ห้องสมุด

...

......

เมื่อถึงเวลาเย็น ลีตัดสินใจยืมหนังสือเล่มอื่นๆที่เกี่ยวกับซัคคิวบัสและอินคิวบัสมากลับมาอ่านต่อที่บ้าน แต่เมื่อรู้สึกตัวอีกทีก็ปาเข้าไปเกือบสี่ทุ่มเสียแล้ว

หญิงสาวเพิ่งนึกขึ้นมาได้ว่า วันพรุ่งนี้มีรายงานแต่เช้า มือบางจึงเอื้อมมือไปปิดโคมไฟ ก่อนที่จะถอดแว่นสายตาออกวางไว้บนหนังสือในหน้าที่กำลังอ่านอยู่

หล่อนบิดขี้เกียจน้อยๆ ก่อนที่ล้มตัวลงนอนบนเตียงและปิดเปลือกตาลงเข้าสู่นินทรา

...

.....

"อ๊า อา า า" เสียงร้องครางของหญิงสาวที่บิดตัวไปมาอยู่บนเตียง ดังขึ้นตลอดหลังจากที่หล่อนหลับตาฝัน ในความฝันจู่ๆก็ปรากฎร่างปีศาจหนุ่มรูปงามราวกับเทพบุตรเข้ามาเล้าโลมและมีกิจกรรมวาบหวามกับเธอ

ปีศาจหนุ่มกระหยิมยิ้มย่อง เขาก้มหน้าลงไปใกล้ริมฝีปากงาม ก่อนที่หายใจเข้าเพื่อดูดไอวิญญาณจากหญิงสาว ทำให้เห็นเป็นภาพไอละอองสีขาวตัดกับสีแห่งรัตติกาลลอยฟุ้งขึ้นมาจากปากเหยื่อ เขาดูดสักพักก่อนที่จะคายใส่กระป๋องเล็กๆที่พกมา จากนั้นจึงบินกลับออกมา

"อี๋ ตกลงที่ชั้นกินตลอดมานี่ มาจากที่ท่านพี่คายทิ้งหรอเนี่ย" ลิเรียทำสีหน้ารังเกียจก่อนที่จะเห็นสายตาจิกแทงมาจากพี่ชาย

"อ๋อเหรอ โทษทีนะแต่มันก็เลี้ยงเธอจนโตได้ขนาดนี่" เขาไม่พูดเปล่าฝ่ามือแกร่งที่ถือกระป๋องอยู่นั้นได้เขกลงบนหัวลิเรียเสียงดังก๊อง

"โอ๊ย มันเจ็บนะท่านพี่ก็" เด็กสาวคลำศรีษะป้อยๆก่อนทีจะสะบัดสายตาโกรธๆไปให้ร่างสูง

"แล้วเป็นไงมั่งละ เลือกได้รึยังว่าชอบเหยื่อเพศไหน" พี่ชายส่ายหัวอย่างไม่ใส่ใจพลางมองหาเหยื่อที่บ้านหลังต่อไป

"น่าเบื่อที่สุดเลย" ลิเรียที่ตอนนี้กำลังนั่งอยู่บนกิ่งไม้ใหญ่ เธอเท้าคางพลางมองดูเหยื่อสาวที่ยังคงนอนบิดไปบิดมาอย่างเร่าร้อน "ไม่เห็นจะมีอะไรเลย ก็แค่ทำให้เหยื่อฝันลามกๆ แล้วก็ดูดพลังงาน"

"ถ้าทำแค่นี้ก็ไม่เห็นจะต้องซีเรียสเรื่องเลือกเพศเลยนี่นา"

"ฮึฮึ ยัยเด็กน้อยเอ๊ย ถ้าเป็นคนที่เราถูกใจจริงๆก็ไม่ได้ให้เขาแค่ฝันหรอกนะ" เขาเค่นหัวเราะเมื่อเห็นน้องสาวที่ทำหน้าแดง ก่อนที่จะลูบศรีษะน้องรักเบาๆ "ลองไปดูพี่ๆคนอื่นก่อนก็ได้ อย่าเถรไถลนักละ พี่จะไปหาเหยื่อรายอื่นก่อน"

"ชิ" ลิเรียสบถก่อนที่จะมองอเล็นลอยออกไปจนสุดสายตา "ไปเที่ยวเล่นดีว่า"

นั่นสินะ ความจริงแล้วเด็กที่ยังไม่โตเต็มที่อย่างเธอไม่ได้รับอนุญาตให้ออกมายังโลกมนุษย์ด้วยเหตุที่ว่ามันอันตรายและเสี่ยงต่อการโดนจับนั่นเอง

"ไม่เห็นจะมีอะไรเลย นอกจากความมืดกับแสงไฟ" สาวน้อยกระพือปีกสีดำเธอบินอยู่เหนือหลังคาบ้าน ก่อนจะแกล้งไล่ตามแมวเหมียวให้มันตกใจเล่น 

เจ้าแมวน้อยกระโดดหายเข้าไปในรั้วบ้านหลังหนึ่ง ลิเรียบุ้ยปากด้วยความเซ็ง พลันนั้นดวงตากลมโตมองไปเห็นหนังสือที่มีรูปสะดุดตาอยู่ริมหน้าต่าง

"นี่มัน" เด็กสาวบินเข้าไปใกล้ๆ ก่อนที่จะเห็นรูปในหนังสือเต็มตา "นี่มันรูปของพวกเรานี่นาทำไมถึงมาอยู่ตรงนี้ได้"

ดวงตาสีทองมองเข้าไปในห้องมืด เธอเห็นร่างหนึ่งกำลังหลับตาพริ้มอย่างมีความสุข ลิเรียบินเข้ามาทางหน้าต่างเมื่อปลายเท้าสัมผัสพื้นโต๊ะเขียนหนังสือ 

เธอถือโอกาสยืนมองร่างของหญิงสาวที่ต้องแสงจันทร์อยู่อย่างเงียบๆ

คิ้วโค้งได้รูปงดงาม ขนตายาวเป็นแพสวย จมูกโด่งเรียวงาม ช่างรับกับริมฝีปากสีดอกกุหลาบนั่นเหลือเกิน สาวน้อยรู้สึกว่าเธอตรงหน้านี่ช่างสวยงามจับใจเหลือเกินยิ่งเวลาที่ร่างอรชรต้องกับแสงจันทร์

'มนุษย์ผู้หญิงสวยงาม บอบบางน่าทะนุถนอมเช่นนี้เอง ท่านพี่ถึงได้เลือกที่จะเป็นอินคิวบัส' ลิเรียเอื้อมมือเข้าไปสัมผัสเส้นผมที่นุ่มดุจแพรไหมของร่างบางอย่างเบามือ

"อือ" สาวสวยส่งครางในลำคอเมื่อสัมผัสได้ถึงความรู้สึกเบาสบายแต่จั๊กกะจี้เล็กน้อย

'หวาย น่ารักจริงๆเลย' เด็กสาวหัวใจพลันเต้นโครมคราม เธอยื่นหน้าเข้าไปใกล้กับสาวสวยที่นอนอมยิ้มอยู่เบื้องหน้า แต่ทว่าดวงตากลมโตที่ซ่อนอยู่ในเปลือกตาบางเมื่อครู่กลับเปิดขึ้นมาเสียก่อน

"อือ ใคร...น่ะ" ลีลืมตาขึ้นมามองใบหน้าตรงหน้า ก่อนที่จะสะดุ้งสุดตัวเมื่อสายตาปรับกับความมืดดีแล้ว "ว้ายยยย ผีหลอก"

"นี่ๆ เดี๋ยวเถอะ อย่าเรียกชั้นว่าเป็นพวกชั้นต่ำแบบนั้นนะ" ลิเรียทำหน้าบูดเธอก็ตกใจไม่ใช่น้อยแต่โกรธสรรพนามที่เธอคนนี้เรียกมามากกว่า

"@$@#%%" หญิงสาวที่ยังคงตกใจร้องพึมพัมไม่เป็นภาษา เธอตะกายหลังไปติดข้างฝาก่อนนะยกผ้าห่มขึ้นมากอดแน่น

"ชั้นชื่อลิเรีย....เธอฟังอยู่รึเปล่าเนี่ย" เด็กสาวที่มีปีกสีดำและเขาโค้งงอที่ขมับสองข้างแนะนำตัวด้วยท่าทางหยิ่งผยอง ดวงตาสีทองหรี่ลงเมื่อเห็นว่าคนตรงข้ามไม่ได้สนใจฝังเธอเลย 

"นี่เงียบหน่อยสิ มันน่ารำคาญ"

เมื่อเห็นว่าหญิงสาวตรงหน้ายังคงตกใจร้องไม่เป็นภาษาโดยไม่ได้สนใจฟังเธอแม้แต่น้อย ลิเรียจึงตัดสินใจก้าวขึ้นไปบนเตียงซึ่งมันก็ได้ผล หญิงสาวปิดปากเงียบอย่างตกตะลึง

"อ้าว หยุดแล้วเหรอ" ดวงตากลมโตของปีศาจน้อยจ้องมองใบหน้าอีกคนอย่างใกล้ชิด "ถ้าเธอไม่หยุดชั้นกำลังจะจูบแล้วเชียว"

"ธะ เธอ" ลีเอามือปิดปากพลางทำหน้าแดง ซึ่งนั่นก็ทำให้ลิเรียยิ้มออกมาทำให้ใบหน้าปีศาจน้อยในยามนี้ดูเจ้าเล่ห์นัก 

"คราวนี้ช่วยสงบอารมณ์แล้วฟังชั้นพูดได้หรือยัง"

ไม่มีคำตอบลีพยักหน้าแรงๆคว้าผ้าห่มมากอดแน่น ปีศาจน้อยมองท่าทางน่ารักแล้วก็อมยิ้มแบบนึกขำ "เอาละ จะแนะนำตัวใหม่อีกครั้ง"

"ชั้นชื่อลิเรีย ก็อย่างที่เห็นละ ชั้นเป็นปีศาจ" เด็กสาวพูดยิ้มอย่างมั่นใจ เธอลูบปีกสีดำของตัวเองด้วยความภูมิใจ "แล้วเธอชื่ออะไร มนุษย์ผู้หญิง"

"ละ ลี ชั้นชื่อลี" หญิงสาวตอบละล่ำละลั่กเป็นใครจะไม่ตกใจเล่า นอนอยู่ดีๆ ก็มีปีศาจเข้ามาแนะนำตัวถึงในห้อง

"บังเอิญชั้นเห็นหนังสือที่อยู่ริมหน้าต่าง" เด็กผู้หญิงในชุดรัดรูปสุดเซ็กซี่พยักหน้าไปทางหนังสือ "มันมีภาพของพวกเราก็เลยนึกสงสัยว่ามาอยู่ในหนังสือนั่นได้ยังไง"

"อะ ห หรือว่าเธอคือซัคคิวบัส" ลีเลิกคิ้วสูง ก่อนจะตัดสินใจเอ่ยปากไป

"อาจจะใช่ ตอนนี้ชั้นยังไม่ได้ตัดสินใจเลือกเพศ" เด็กสาวตอบพลางแปลกใจที่คนตรงหน้าหยุดสั่นด้วยความหวาดกลัว

"เธอจะไม่ทำอะไรชั้นใช่มั้ย" ลีถามด้วยน้ำเสียงบางเบาเกือบจะเป็นเสียงกระซิบ

"ใช่ ตอนนี้ยัง" เด็กน้อยตอบสาวสวยพลางยิ้มดวงตาเป็นประกาย "แต่ถ้าชั้นเลือกเป็นอินคิวบัสมันก็ไม่แน่"

"เธอกำลังจะเลือกเพศอยู่เหรอ" ลีลุกขึ้นไปคว้าแว่นตามาสวมเพื่อที่จะได้มองปีศาจตัวน้อยได้ชัดขึ้น

"....เธอไม่กลัวชั้นแล้วหรอ" เด็กน้อยมองตามร่างสูงบางด้วยความงุนงง ปลายหางกระดิกเล็กน้อย

"ตอนนี้ไม่ ก็เธอบอกนี่ว่าจะยังไม่ทำอะไรชั้น" ลีนั่งลงบนขอบเตียงพลางพินิจพิจารณาปีศาจน้อยแสนน่ารักที่ยืนกอดอกมองเธออยู่ "แล้วดูท่าทางเหมือนว่าเธอจะมาดี"

"ฮ๊า ไม่สนุกเลย" ปีศาจน้อยบุ้ยปาก "ขึ้นชื่อว่าผู้ใหญ่นี่น่าเบื่อทุกคนเลย ไม่ว่าจะปีศาจหรือมนุษย์" 

ลีหัวเราะในลำคออย่างเอ็นดู ถึงจะเป็นปีศาจแต่ช่างไร้เดียงสาเหลือเกิน "เธออายุเท่าไรแล้วละลิเรีย" 

หญิงสาวที่ดูเป็นผู้ใหญ่กว่ายิ้มหวานในท่าทางไร้เดียงสาของปีศาจน้อย

"อีกไม่กี่วันก็จะ15" ปีศาจสาวนั่งลงบนเก้าอี้ของโต๊ะที่วางอยู่ติดหน้าต่าง ปีศาจน้อยทำหน้าบึ้งเป่าลมที่แก้มให้ป่องออก ไม่ว่าใครก็ชอบทำเหมือนเธอเป็นเด็กทั้งๆที่อีกไม่กี่วันก็จะถึงวัยโตเต็มที่แล้ว

"เธอกำลังศึกษาเรื่องของพวกชั้นอยู่เหรอ"

"อา ใช่ประมาณนั้น เมื่อกี้เธอว่ากำลังจะเลือกเพศ ตกลงเธอจะเลือกเพศไหนละ" 

"..ยังไม่รู้ ตอนนี้ออกมาหาข้อมูลอยู่"  ปีศาจน้อยขมวดคิ้วทำไมใครๆถึงต้องมาใส่ใจเรื่องเพศในอนาคตของเธอนักนะ "แต่อาจจะเป็นอินคิวบัสเหมือนพี่ชาย"

"อย่างนั้นเหรอ ชั้นได้ยินมาว่าพวกเธอจะเลือกเหยื่อที่เป็นเพศตรงข้ามเพราะอะไรละ"

".....อยากรู้จริงๆนะเหรอ" สาวน้อยหรี่ตาพลางทำแก้มแดง "ก็เพราะว่า...ถ้าเหยื่อไม่ถึงจุดสุดยอดเราก็ยังดูดพลังออกมาไม่ได้ ท่านพี่อเล็นบอกมาแบบนั้น"

"อ่า"  หญิงสาวมีสีแดงแต้มที่แก้มพลางพยักหน้าให้อีกฝ่ายรับรู้ "พวกเธอจะดูดพลังจนเหยื่อเสียชีวิตเลยเหรอ"

ปีศาจสาวน้อยส่ายหน้า "ถ้าเป็นยุคก่อนเราอาจจะทำแบบนั้น แต่ในยุคสมัยปัจจุบันเราทำแค่ให้พวกเขาตื่นมาแล้วรู้สึกอ่อนเพลีย สิ่งที่มนุษย์ผู้ชายเรียกว่าฝันเปียก ก็เป็นฝีมือของพวกเรา"

"น่าเบื่อจะตายไปที่ต้องคอยหลบหนีพวกเอ็กโซซิทน่ะ พวกเราก็เลยตัดปัญหาโดยการดูดพลังจากเหยื่อหลายๆรายแทน" ปีศาจน้อยยักไหล่เมื่อนึกถึงนักบวชที่มีอาชีพล่าภูติผีปีศาจ

"...อย่างนั้นเหรอ"

ฉับพลันเด็กสาวหลับตาลงเมื่อสัมผัสเสียงทิศทางลมที่แปลกออกไปได้ เธอลืมตาสีทองประกายแวววาวก่อนที่จะส่งยิ้มอย่างนึกเสียดาย 

"ชั้นต้องไปแล้ว ท่านพี่กำลังจะมาทางนี้ เธอไปนอนต่อเถอะ" 

สาวน้อยมองออกไปทางหน้าต่างก่อนที่จะกระโดดออกไปกระพือปีกคู่งามอยู่บนฟ้าสีดำกำมะหยี่

"ลิเรีย เธอจะมาหาชั้นอีกมั้ย" หญิงสาววิ่งตามมาตรงหน้าต่างเธอมองปีศาจน้อยอย่างอาลัย 

ปีศาจน้อยมองหญิงคนงามแล้วยิ้มละไม "ชั้นจะกลับมาอีกทีเมื่อเจริญเติบโตเต็มที่แล้ว อะ แต่ไม่ได้มาดูดพลังเธอหรอกนะ แล้วเจอกันนะคุณพี่สาว"  ปีศาจน้อยขยิบตาให้คนสวยก่อนที่ปีกสีดำจะกระพือแรงขึ้นรับสายลมในยามค่ำคืน

"...ลิเรีย" ลีมองปีศาจน้อยแสนน่ารักกระพือปีกบินห่างออกไปจนลับตา

...

......

ห้องแท่นพิธีเป็นห้องที่ปีศาจความฝันทุกตนจะต้องเคยก้าวผ่านมาก่อน มันเป็นพิธีกรรมที่พวกเขาจะต้องเลือกว่าตนเองจะเป็นเพศใดนั่นเอง

ภายในห้องสีหม่น มีกระโหลกมนุษย์ที่ใช้แทนเชิงเทียน อ่างน้ำที่ทำจากกระดูกสัตว์ จอกที่ทำจากกระดูกท่อนแขน ลิเรียก้าวเข้ามาในห้องกับอเล็นพี่ชายที่ใกล้ชิดที่สุด

"เป็นไงบ้างลิเรีย น้องเลือกเพศได้รึยัง" อเล็นมองน้องสาวที่กำลังจัดชุดแต่งตัวให้เข้าที่ก่อนเข้าพิธีเจริญเติบโต

"น้องจะเป็นซัคคิวบัส" เด็กสาวในชุดผ้าคลุมสีดำ ยิ้มตอบพี่ชายอย่างมั่นใจ

"เห เห็นบอกว่าชอบเหยื่อผู้หญิงนึกว่าจะเป็นอินคิวบัสเสียอีก" พี่ชายมองน้องสาวด้วยสายตางุนงง "เหยื่อต้องเป็นเพศตรงข้ามนะสับสนอะไรรึเปล่าเราน่ะ"

"ไม่ นั่นละถูกที่สุดแล้ว" เด็กสาวแสนสวยหัวเราะร่วนใส่สีหน้างงงันของพี่ชาย แล้วก้าวขาเข้าไปประจำยันแท่นพิธี...

...

.....

........

"หนูขอตัวเข้านอนก่อนนะคะ" ทันทีที่มือบางปิดประตูเสียงล็อคของลูกบิดดังขึ้นเบาๆ ก่อนที่หญิงสาวจะถอดแว่นและเอนกายลงบนเตียง

 

"คืนนี้ยัยปีศาจแสนน่ารักนั่นจะมาหาเราอีกมั้ยนะ" ลีคว้าตุ๊กตาปีศาจน้อยที่เธอไปตระเวนหาตามห้างมากอดไว้อย่างคิดถึง "มนต์ของปีศาจนี่ช่างหอมหวานเหลือเกิน"  

ลีมองออกไปบนท้องฟ้าสีรัตติกาลก่อนที่จะถอนลมหายใจบางๆแล้วเอนตัวลงนอน

"เสียมารยาทจัง ชั้นไม่ได้ใช้มนต์เสน่ห์อะไรกับเธอเลยนะ" สิ้นเสียงหวาน ลีทะลึ่งตัวขึ้นมานั่งควานหาต้นเสียง พลันสายตาไปกระทบเข้ากับร่างๆหนึ่ง

เส้นผมสีบอรน์ยาวถึงกลางหลังสะบัดไปมาตามกระแสลม นัยน์ตาสีทองเปล่งประกายท่ามกลางแสงจันทร์ที่กำลังเต็มดวง ริมฝีปากสีแดงสดราวกับกุหลาบแสนสวย

ทรวดทรงงดงามเย้ายวน ราวกับหุ่นรูปปั้นเทพวีนัส หน้าอกสวยงามได้รูปสั่นสะท้านเวลาที่เจ้าตัวก้าวขางามเข้ามาหาหญิงสาวอีกคน

"....ลิเรีย?" ลีมองปีศาจสาวแสนสวยตรงหน้าแล้วอ้าปากค้างจากเด็กน้อยทรงไข่ดาวกลายเป็นแตงโมไปได้ในเวลาไม่กี่คืน!!

"ใช่ ...ชั้นเอง ลี" สาวสวยในคราบปีศาจยิ้มหวาน ก่อนที่จะเคลื่อนตัวเข้าใกล้จนอีกคนต้องหงายหลังลงไปนอนแผ่บนเตียง 

"ดะ เดี๋ยว" ปีศาจสาวสวยสบตาคนบนเตียงที่กำลังตื่นตระหนกด้วยใบหน้านิ่งก่อนที่จะกดริมฝีปากลงบนกลีบกุหลาบสีชมพู

ลีหลับตาอย่างตกใจกับรสสัมผัส เธออ้าปากน้อยๆเหมือนกับจะเอ่ยอะไรสักอย่าง แต่ปลายลิ้นร้อนของอีกฝ่ายกลับรุกล้ำเข้ามาลิ้มรสชาดหอมหวาน 

สาวสวยทำได้แค่ส่งเสียงร้องในลำคอเนิ่นนาน กว่าที่อีกฝ่ายจะถอนริมฝีปากออกมา 

"ตอนนี้ชั้นเป็นซัคคิวบัสแล้ว" หล่อนยิ้มละลายหัวใจคนที่อยู่เบื้องล่าง ก่อนที่จะก้มลงจูบสัมผัสแก้มใสของอีกฝ่าย

"ธ เธอจะมาดูดพลังของชั้นเหรอ ลิเรีย" ลีหอบหายใจเร็วขึ้นอย่างช่วยไม่ได้เมื่อถูกรุกรานจากสัมผัสนุ่มของคนด้านบน

"ซัคคิวบัสจะเลือกเหยื่อเพศตรงข้ามเธอก็รู้ไม่ใช่เหรอ ชั้นก็บอกแล้วไงว่าจะไม่ดูดพลังเธอ" ฝ่ามือนุ่มไล้ไปตามผิวกายของหญิงสาว

ก่อนที่จะสัมผัสส่วนหน้าท้องแล้วลูบเข้าไปด้านบนผ่านชุดนอนปาจามา

"ละแล้วเธอกำลังจะทำอะไรเนี่ย" หญิงสาวหอบหายใจเร็วด้วยแรงอารมณ์ เธอสะบัดหน้าลงไปกับหมอนเมื่อรู้สึกถึงสัมผัสอุ่นที่รุกรานมายังสองจุดที่ไวต่อความสัมผัส หล่อนพยายามเหลือเกินที่จะไม่ส่งเสียงแปลกๆออกมา

"ชั้นก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน แต่ทันทีที่ร่างกายเติบโต ก็รู้สึกว่าอยากทำแบบนี้กับเธอ" กระดุมเม็ดแล้วเม็ดเล่าถูกปลดออกด้วยริมฝีปากงามของฝ่ายที่รุกราน

 

มนุษย์หญิงสาวพยายามขืนตัวหนี แต่เรี่ยวแรงของปีศาจนั้นมีเยอะกว่ามากโข ไม่ช้าเสื้อผ้าที่ห่อหุ้มร่างกายก็ถูกถอดออกอย่างง่ายดายโดยปราศจากชั้นใน

"ชั้นนึกว่ามนุษย์ผู้หญิงจะใส่เสื้อผ้าที่เรียกว่ายกทรงกับกางเกงในซะอีกนะเนี่ย สวยดีนะเธอลองใส่ดูบ้างสิ" นัยน์ตาสีทองวาวเมื่อเห็นรูปร่างงดงามของอีกคนผ่านแสงจันทร์

"ยะยัยบ้า เวลานอนเขาไม่ค่อยใส่กันหรอก แล้วก็หยุดได้แล้วชั้นไม่ใช่เหยื่อเธอนะ" ลีหน้าแดงใบหน้าร้อนผ่าวเมื่อเห็นสายตาหื่นกระหายของอีกฝ่ายเธอฉวยโอกาสผลักปีศาจสาวให้พ้นตัว

"ฮิฮิ อายหรอ ก็เพราะไม่ใช่เหยื่อนะสิถึงทำแบบนี้ได้" ลิเรียยื่นใบหน้าเข้าไปขบติ่งหูของอีกฝ่ายเบาๆก่อนที่จะไล้ลิ้นเปียกให้อีกคนสั่นสะท้านอย่างช่วยไม่ได้ 

"อา" หญิงสาวส่งเสียงครางในลำคอออกมาอย่างลืมตัวเพราะปกติเธอก็เป็นคนที่ไวต่อความรู้สึกอยู่แล้ว เมื่อรู้สึกตัวหล่อนรีบปิดปากพลางทำหน้าแดง 

ลีรีบขยับตัวให้ไกลจากอีกฝ่ายมากขึ้น ปีศาจสาวยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนที่จะประชิดอย่างรวดเร็ว

"มาเถอะน่า ชั้นรู้ว่าเธอก็ต้องการ" ลิเรียคว้ามืออีกฝ่ายแล้วกระชากให้อีกฝ่ายเข้ามาใกล้ยิ่งขึ้น "ไม่มีใครที่จะพ้นจากเสน่ห์ของซัคคิวบัสหรอก"

ดวงตาสีสวยประกายทองจ้องมองลึกเข้าไปในดวงตาสีน้ำอ่อนอ่อนอย่างไหลหลงก่อนที่ริมฝีปากงามจะครอบครองสีกุหลาบแรกแย้มอีกครั้ง 

แต่คราวนี้ไม่มีการขัดขืนอีกต่อไป

"ลิ ลิเรี..ย" ลีครางชื่ออีกฝ่ายออกมาอย่างงุนงงหรือว่าเธอจะโดนมนต์สะกดเข้าไปเสียแล้ว ในสมองขาวโพลนไปหมด 

ปีศาจสาวสูดกลิ่นหอมจากลำคอขาวแล้วปลายลิ้นร้อนก็ลากลงมาเรื่อยๆ พร้อมกับผิวกายของหญิงสาวที่สะดุ้งนิดๆ ปลายลิ้นสากยังคงลงต่ำลงไปเรื่อยๆจนกระทั่ง

"อ๊ะ ตะตรงนั้น" สาวสวยที่กำลังจะถูกรุกรานจุดสัมผัสต้องห้ามร้องออกมาอย่างเขินอาย "อ อย่า ลิเรีย"

ปีศาจสาวไม่ฟังคำทัดทานเธอฝืนแรงเรียวขาอ่อนทั้งสองข้างที่พยายามขืนแรงไว้ ก่อนจะอ้ามันออกอย่างไม่ยากเย็น ริมฝีปากสวยคลี่รอยยิ้มเมื่อเห็นสิ่งที่อยู่ตรงหน้า

"น่ากินจังเลย ลี ขอชั้นลองชิมน้ำหวานของเธอหน่อยนะ" 

"เดี๋ยวๆ ลิ เรี ยย  ย "เสียงทัดท้านทำไม่สำเร็จ หญิงสาวสะดุ้งเมื่อปลายลิ้นร้อนชอนไชเข้าไปในรอยแยกของร่างกาย 

"อะ อา ไม่"  เส้นผมละเอียดดุจแพรไหมถูกสะบัดไปมาอยู่บนเตียงนุ่มเพราะเจ้าของเรือนกายบิดตัวไปมาอย่างช่วยไม่ได้

เสียงเวลาลิ้นร้อนตวัดไปมาสัมผัสกับของเหลวจากตัวเธอนั้นมันช่างกระตุ้นความอายที่ไม่มีที่สิ้นสุดของเธอเหลือกัน สาวสวยคว้าหมอนใบนุ่มขึ้นมาปิดใบหน้าตัวเอง 

เมื่อเห็นว่าคนที่อยู่ด้านล่างมองสบตากับเธอ

"จะปิดทำไมเล่า" ปีศาจสาวไม่พูดเปล่าแต่พยายามจะเอื้อมมือไปดึงออก

"กะ ก็มันอายนี่นาา" เจ้าตัวไม่ยอมกำหมอนไว้แน่น 

"สวยดีออก" ลิเรียยืนขึ้นก่อนที่จะดึงหมอนออกจากหน้าของอีกฝ่าย "ชั้นชอบใบหน้าเธอเวลานี้เหลือเกิน มันสวยมากเลยรู้มั้ย

"

"ธะ เธอยัยปีศาจโรคจิต เธอกำลังแกล้งชั้น!!" หญิงสาวใบหน้าแดงกล่ำจนไม่มีสีอื่นบนใบหน้าตัดสินใจโจมตีปีศาจร้ายด้วยหมอนที่ยัดจากขนนกจนมีขนนกปลิวว่อนเต็มไปหมด

"ฮะ ฮะ ฮะ น่ารักจริงๆเลย"  ปีศาจแสนสวยแย่งหมอนขนนกออกจากมืออีกคนก่อนที่จะคว้าร่างบางมากอดแน่น "ชั้นชอบเธอมากเลยรู้มั้ยลี"

".....เธอนี่มัน" หญิงสาวที่ถูกปีศาจคว้ามาอยู่ในอ้อมกอดพึมพัม หยดน้ำในตาคลอออกมาอย่างไม่รู้ตัว เธอซบใบหน้ากับบ่าของอีกคนที่สูงกว่า 

ก่อนที่สองมือจะค่อยๆสวมกอดอีกฝ่ายเช่นกัน "ชั้นก็รอคอยเธอมาตลอดเลยนะ"

"อือ ชั้นมาแล้ว" ปีศาจสาวซบหน้าบนศรีษะของคนที่เตี้ยกว่าอย่างไหลหลง ก่อนที่จะค่อยๆพาอีกคนให้เอนกายลงบนเตียงที่แสนจะอ่อนนุ่ม

...

.....

........

"อ่อ แบบนี้เองสินะถึงไม่ยอมเป็นอินคิวบัส ยัยตัวแสบ" อเล็นยืนมองน้องสาวตัวร้ายจากที่ไกลๆก่อนที่จะบินออกไปในท้องฟ้าสีดำกว้าง 

"ช่างเหอะอย่ามัวเพลินจนลืมหาเหยื่อก็แล้วกัน"

.....แล้วคืนในนั้นเอง ฉันก็ถูกปีศาจสาวช่วงชิงหัวใจ(และ...)ไป