ดวงดาวกับความรัก

เนื้อเรื่อง

และแล้ว วันแสดงก้อมาถึง นักแสดงก้อต่างแต่งตัวเสร็จเรียบร้อย เตรียมแสดง
วันนี้มีคนมาดูเยอะมาก เพราะได้ข่าวว่าเจนได้รับบทนักร้อง จึงอยากมาดูเจนที่ใส่ชุดนักร้องที่เซ็กซี่
แต่ก้อต้องผิดหวัง เพราะเมื่อเปิดฉากออกมา เจนได้ใส่เสื้อคลุมยาวสีดำ มีหมวกคลุมผมและหน้า
แต่เมื่อโบ๊ท ซึ่งเป็นพระเอกของเรื่องออกมา และเป็นฉากที่ พระเอกทะเลาะกับนางเอกด้วยความไม่เข้าใจกัน
พระเอกก้อเศร้ามาก เมื่อได้พบกับนักร้องสาวลึกลับ จึงให้ช่วยร้องเพลงปลอบใจ และทุกคนถึงกับตะลึง
เมื่อได้เห็นเจน ถอดผ้าคลุมสีดำนั่นออก เธอดูสวยมาก ในชุดราตรีสีฟ้า
สายคล้องคอ กระโปรงผ้าไหมยาวลากพื้น และใบหน้าที่ถูกแต่งแต้มสีสันที่ดูสวยงาม จากทรงผมปล่อยยาวกระเซอะกระเซิง
ได้ถูกดัดให้หยิกเป็นลอนสวย เกล้าอยู่บนศีรษะดูสง่างาม ทุกคนอึ้งและเงียบ พร้อมมีเสียงร้องเพลงเพราะๆ จากเจน
น้ำเสียงของเธอได้ก้องกังวานอยู่ในหูทุกคน ไม่เว้นแม้แต้โบ๊ทที่กำลังอ้าปากค้าง ทึ่งในความสวยสง่าของเจน
เมื่อเจนร้องเพลงจบ โบ๊ทถึงกับลืมบทที่ตัวเองต้องพูดต่อไป และกระซิบข้างๆ เจนว่า " ทำไงดี ฉันลืมบทหมดแล้ว "
โบ๊ทไม่รู้จะทำอย่างไร และเจนก้อให้คำตอบโบ๊ทไม่ได้ โบ๊ทจึงตัดสินใจดึงเจนเข้ามาจูบอย่างบอบบาง
ทุกคนที่ชมถึงกับอึ้ง และอิจฉาโบ๊ท เจนก้อยืนงง แต่ทำอะไรไม่ได้ เมื่ออาจารย์ที่ควบคุมเห็นดังนั้น จึงรีบให้ปิดฉากทันที
เมื่อผ้าสีแดงเลื่อนเข้าหากัน แสดงให้เห็นว่า ละครเรื่องนี้จบไปแล้ว ทุกคนปรบมือดังสนั่น
พร้อมกับความโล่งอกโล่งใจของตัวละครทุกคน มีก้อแต่ข้าว ที่จ้องเจนด้วยสายตาที่แสดงได้ถึงอารมณ์ที่ไม่พอใจ
ก่อนจะเดินเข้ามาประชิดเจน และกระหน่ำฝ่ามือลงบนหน้าเจน เจนตกใจมาก โบ๊ทรีบวิ่งเข้าไปห้ามข้าว
ข้าวจึงหยุดพักหนึ่ง และตบหน้าโบ๊ท " โบ๊ท ทำไมโบ๊ททำกับข้าวแบบนี้ โบ๊ทยังคิดว่าเราเป็นแฟนกันอยู่รึเปล่า "
ข้าวพูดด้วยน้ำเสียงดุดัน โบ๊ทจึงตอบว่า " แล้วใครล่ะที่เข้ามาอ้อนวอนขอให้ฉันเป็นแฟน ทั้งที่ฉันไม่ได้เต็มใจเลยสักนิด "
เมื่อทุกคนได้ยินดังนั้นก้อเกิดเสียงฮึมฮัม เหมือนว่าจะนินทาข้าวอยู่ ด้วยความอับอาย จึงรีบวิ่งออกไปทันที
เมื่อโบ๊ทหันไปหาเจน กลับไม่เจอเจนอีกแล้ว จึงถามอาจารย์ อาจารย์บอกว่าเจนกลับบ้านไปแล้ว

โบ๊ทพยายามขับรถตามเจน เพียงเพื่อต้องการขอโทษเจน โบ๊ทไม่ได้ตั้งใจจูบเจน ไม่อยากให้เจนโกรธ
ขณะที่ขับรถไปนั้น โบ๊ทได้รู้สึกว่าเขารักเจน ทั้งที่เมื่อก่อนเขาไม่ชอบเธอเลย เพียงเพราะเธอหน้าตาไม่ดี
เมื่อเขาขับรถตามเจนไปจนถึงบ้านเจน เจนเดินหนี เขากำลังจะตามเจนเข้าไปในบ้าน
แต่เมื่อพบกับพ่อของเจน เขาต้องชะงัก เพราะพ่อเจนไม่ยินดีต้อนรับเขา
เหมือนว่าพ่อเจนรู้ดีว่าเขาเป็นคนอย่างไร จึงไม่ยอมให้เขาเข้าบ้าน
โบ๊ทจึงเดินออกมาด้วยความผิดหวัง เขาเห็นพ่อเจนแล้ว จึงนึกถึงพ่อตัวเอง
พ่อของโบ๊ทเป็นหมอ พ่อเลิกกับแม่ไปหลายปี โบ๊ทเข้าใจอย่างเดียวคือ พ่อทิ้งโบ๊ท
ตลอดหลายปี พ่อพยายามทำให้โบ๊ทเข้าใจพ่อบ้าง แต่โบ๊ทไม่เคยเปิดใจให้พ่อเลย
เมื่อขับรถไป ข้างทางมืดมาก เขาเห็นผู้หญิงคนหนึ่งคล้ายเจน กำลังเดินไปในสวนสาธารณะ เขาจึงจอดรถและวิ่งไปหา
ใช่ นั่นคือเจน เขาถามเจนว่า มาทำอะไรที่นี่ เจนตอบว่า นั่นเป็นสิ่งที่ฉันต้องถามโบ๊ทมากกว่า เขาจึงอยู่เป็นเพื่อนเจน
ที่เจนไปในสวนสาธารณะก้อเพราะ เธอมีกล้องดูดาวอยู่ที่นั่น โบ๊ทถามว่ากล้องนี้เป็นของใคร ไปได้มาจากไหน
เจนตอบว่า กล้องนี้ฉันทำขึ้นเมื่อฉันอายุได้ 12 ปี มันเป็นกล้องที่สมบูรณ์ แต่มันดูได้เพียงดาวเสาร์เท่านั้น
ความฝันของฉันก้อคืออยากจะปรับปรุงกล้องตัวนี้ให้มองเห็นดาวหาง โบ๊ทเห็นว่าเจนมีความฝันดังนี้

โบ๊ทจึงศึกษาเรื่องดาว และพยายามจะช่วยเจนทำกล้องนั้นให้มองเห็นดาวหางให้ได้
เจนรู้สึกว่าโบ๊ทเริ่มรักเจนเข้าแล้ว แต่ยังไม่แน่ใจ จึงไม่ได้คิดอะไร
วันที่ 22 กันยายน เป็นวันเกิดของเจน โบ๊ทขอให้เจนไปกับโบ๊ท
เพราะโบ๊ทมีอะไรจะบอกกับเจน แต่เจนบอกว่า พ่อเจนคงไม่ให้
โบ๊ทจึงทำสิ่งที่ไม่น่าเชื่อเลย ว่านั่นจะเป็นโบ๊ท เขาไปขอพ่อของเจน พ่อของเจนปฏิเสธ
เขาขออยู่หลายครั้ง และบอกกับพ่อเจนว่า ขอให้เชื่อในตัวผมสักครั้งเถอะครับ
พ่อเจนจึงอนุญาต โบ๊ทดีใจ และไปบอกให้เจนรู้ เจนไม่อยากเชื่อ แต่ก้อต้องเชื่อ
วันเกิดของเจนมาถึง โบ๊ทนัดเจนที่ร้านอาหารสุดหรูแห่งหนึ่ง เขาเตรียมดอกไม้ช่อใหญ่พร้อมเสื้อแขนยาวสีชมพูให้เจน
เมื่อเจนมาถึง ก้อสั่งอาหาร จากนั้นก้อชวนกันเต้นรำ ทั้งๆ ที่โบ๊ทเต้นรำไม่เป็น ต่อจากนั้นโบ๊ทก้อให้ดอกไม้กับเจน
และเสื้อที่อยู่ในกล่องของขวัญที่ดูน่ารัก พร้อมกับคำสารภาพรักของโบ๊ท " เจน โบ๊ทรักเจนนะ "
เจนถึงกับปล่อยโฮออกมาด้วยความเสียใจ โบ๊ทก้อไม่เข้าใจเจน
เจนบอกว่า" เจนก้อรักโบ๊ท รักมานานมากแล้วด้วย แต่โบ๊ทจำได้มั๊ย เจนเคยบอกโบ๊ทแล้ว ว่าห้ามรักเจน โบ๊ทจำได้มั๊ย "
คำที่เจนพูดออกมาอย่างสะอึกสะอื้น โบ๊ทถามว่าทำไม เจนก้อร้องไห้หนักกว่าเก่า และบอกว่า
" เจนเป็นโรคมะเร็งมา 2 ปีแล้ว ที่เจนพยายามทำตัวให้ดูเฉิ่ม เพราะเจนไม่อยากให้มีใครมาชอบเจน
เพราะว่าเขาคงเสียใจมาก ถ้าเจนตายไป โดยเฉพาะโบ๊ท โบ๊ทเป็นคนที่เจนรักที่สุด
เจนไม่อยากให้โบ๊ทรักเจน เจนไม่อยากให้โบ๊ทเสียใจ ถ้าหากเจนตายไป "
โบ๊ทจึงบอกเจนว่า ทำไมไม่บอกให้เร็วกว่านี้
โบ๊ทพูดออกมาพร้อมทั้งน้ำตาลูกผู้ชายที่เอ่อนองเต็มหน้าของโบ๊ท เขารีบเร่งทำกล้องดูดาวให้เสร็จ
และขอร้องให้พ่อช่วยรักษาเจน ตอนนี้เจนนอนอยู่ที่บ้าน โบ๊ททำกล้องดูดาวอยู่ที่หน้าบ้านของเจนจนข้ามวันข้ามคืน
เมื่อเจนได้ยินเสียงดังที่โบ๊ทกำลังทำกล้อง ก้อตื่นขึ้นมา เปิดหน้าต่างดูว่าเกิดอะไรขึ้น เมื่อเห็นโบ๊ทกำลังตั้งหน้าตั้งตาทำกล้องดูดาว ก้อร้องไห้ พ่อเข้ามาพอดี เจนร้องไห้จนสลบหมดสติ เข้ารพ. โบ๊ทตกใจ
และตามไปดูและเจนทุกวัน พ่อของโบ๊ทช่วยเจนอย่างเต็มที่ แต่ก้อไม่สามารถทำให้เจนดีขึ้นได้ ชีพจรของเจนผิดปกติ
ตอนนั้นโบ๊ทตกใจ ได้แต่ภาวนาขอให้เจนฟื้น และนั่งนิ่ง นึกถึงเรื่องราวต่างๆ ที่ผ่านมา เจนทำให้โบ๊ทเปลี่ยนไปเป็นคนละคน
ที่สำคัญเจนทำให้โบ๊ทรักเจน และปาฏิหาริย์ก้อไม่เกิดขึ้น ชีพจรของเจนหยุดเต้น พ่อของโบ๊ทบอกให้โบ๊ททำใจ
เธอตายแล้ว ไม่ต้องเสียใจ มันเป็นเรื่องธรรมชาติ โบ๊ทไม่คิดรักใครอีกเลย เพราะใจเขาทั้งใจได้อยู่กับเจน ....

ในมหาลัยแห่งหนึ่ง จะมีใครบ้างที่ไม่รู้จัก" โบ๊ท " เขาทั้งหน้าตาดี เด่นดังทุกด้าน
เว้นก้อแต่การเรียน และนิสัยที่ค่อนข้างจะซ่าไปหน่อย เพราะเหตุนี้ล่ะ ถึงมีแต่คนรู้จักเขา
อาจคงเป็นเพราะว่าเขาคบเพื่อนไม่ดี เพราะพวกเขาทั้งกลุ่ม มักจะไม่ปล่อยให้ตัวเองว่างซะเท่าไหร่
แต่เมื่อพวกเขาก่อเหตุต่างๆ จึงเป็นเหตุผลที่ทำให้โบ๊ทต้องเข้าพบอาจารย์เป็นประจำ จะเรียกว่ากิจวัตรประจำวันเลยก้อด้าย

แต่มีวันหนึ่ง เรื่องมันชักไปกันใหญ่ เมื่อพวกเขาได้แอบเข้าไปในโรงงานแห่งหนึ่งตอนกลางดึก
โรงงานนั้นมีสระน้ำที่ค่อนข้างลึก พวกเขาต่างก้อท้าให้แต่ละคนกระโดดลงไปในสระนั้น
โบ๊ทซึ่งเป็นหัวโจก ก้อเลยโดดเป็นคนแรก ขณะนั้น ยามของโรงงานก้อได้เห็นเข้าพอดี พวกเขาจึงรีบหลบหนี
และปล่อยให้โบ๊ทอยู่ในสระนั้นอย่างไม่รู้อิโหน่อิเหน่อะไรเลย
เมื่อขึ้นจากสระมาอีกทีก้อพบว่ามีตำรวจ 3 นาย เตรียมจับกุมเขาเรียบร้อย
แต่ระดับโบ๊ทแล้ว มีรึ จะออกมาจากโรงพักไม่ได้
เขาหาข้อแก้ตัวต่างๆ นานา จนตำรวจยอมปล่อยตัวเขา แต่เขาก้อยังต้องพบกับ อาจารย์อยู่ดี
คราวนี้ อาจารย์ให้โบ๊ทเข้าโบสถ์ (เขานับถือศาสนาคริสต์) เขาไม่เคยแม้แต่จะคิดเข้าโบสถ์
นอกจากเข้าโบสถ์ อาจารย์ยังให้โบ๊ทอยู่ช่วยภารโรงทำงาน และแสดงละครโรงเรียน
ซึ่งสิ่งเหล่านี้ ล้วนเป็นสิ่งที่โบ๊ทขยาดที่สุด เอาหล่ะ และวันที่เขาต้องเข้าโบสถ์ก้อมาถึง
เขาเดินเข้าไปนั่งด้วยหน้าตาหงุดหงิด และเขาก้อหงุดหงิดยิ่งกว่าเดิม เมื่อเขาต้องนั่งฟังเพลงที่ไม่อยากฟัง
เป็นเพลงที่ร้องในโบสถ์ ช้าๆ น่าหลับ และเมื่อยิ่งมองใบหน้าคนร้อง เขาก้อยิ่งอารมณ์บูด
" เจน " สาวเฉิ่มที่ไม่มีใครคิดอยากคบกับเธอ เพียงเพราะเธอไม่เด่นดัง
แต่ในด้านการเรียน เธอเป็นที่ 1 ของมหาลัยเชียวละ เธอเป็นคนความคิดสร้างสรรค์ หน้าตาดี
หลายคนบอกว่า ถ้าเธอแต่งหน้าซักนิด และแต่งตัวให้ดูดีกว่านี้หน่อย เธอคงเป็นดาวมหาลัยได้เลยล่ะ แต่นั่นไม่เคยเป็นสิ่งที่เจนสนใจ แต่เจนกลับหลีกเลี่ยงมันด้วยซ้ำ เหมือนว่าเธอจะพยายามทำตัวเองให้ดูเฉิ่ม และไม่อยากให้มีใครสามารถมองเห็นความสวยของเธอได้ ทั้งที่มันยากที่จะปกปิด แม้เธอจะทำให้ตัวเองดูด้อย
แต่เธอไม่คิดที่จะให้ผลการเรียนเธอตก ที่สำคัญ เธอชอบร้องเพลงอยู่ในโบสถ์เป็นประจำ
และวันที่โบ๊ทต้องเข้าโบสถ์ก้อผ่านไป วันนี้ เขาต้องช่วยภารโรงทำความสะอาดจึงกลับบ้านได้ และยังต้องซ้อมบทละครของอีก

วันแรก เป็นวันที่จัดตัวละครให้เหมาะกับผู้เล่น คุณคิดถูก
โบ๊ทได้รับบทพระเอกของเรื่อง และนางเอก ก้อจะเป็นใครไปไม่ได้
นอกจากแฟนของโบ๊ท " ข้าว " เธอหน้าตาดี รวย ดูดีทุกอย่าง เว้นแต่เธอค่อนข้างจะดูเป็นตัวร้ายซะมากกว่า
แต่ใครๆ ก้อคิดว่าเหมาะสมกันทั้งคู่ และบทที่เจนได้รับ คือบทนักร้องสาวลึกลับ เพราะเธอเสียงดีมาก
เมื่อแจกบทละคร โบ๊ทก้อแทบเข่าอ่อน เพราะบทที่เขาต้องพูดมีเยอะมาก แหงอยู่แล้ว ก้อเขาเป็นพระเอกนี่
เขาจะพึ่งใครได้ล่ะ เพื่อนๆ เขางั้นเหรอ ไม่มีทาง เขากับเพื่อนไม่ได้ต่างกันตรงไหนเลย
แฟนเขางั้นเหรอ ยังจะเอาตัวเองไม่รอด เหลือก้อแต่ อาจารย์ที่ควบคุม และเจนที่พอจะช่วยเขาได้
เขาได้ให้อาจารย์ที่ควบคุมช่วย แต่อาจารย์กลับบอกว่า เธอควรให้เจนช่วยดีกว่า เพราะบทที่เธอต้องพูด
มักต่อจากคำพูดของเจน เขาจึงต้องให้เจนช่วยด้วยความไม่เต็มใจเลยซักนิด เขาขอร้องให้เจนช่วย เจนก้อไม่ปฏิเสธ
แต่เจนเพียงขอเขาอย่างเดียว คือ " ฉันช่วยเธอได้ แต่เธอห้ามหลงรักฉันนะ " โบ๊ทถึงกับหัวเราะ ปล่อยฮาออกมาเต็มที่
" อย่างฉันเหรอ จะรักเธอ " ตามด้วยเสียวหัวเราะที่ทำให้เจนอยากรู้ว่าเขาจะทำได้จริงเหรอ