หนุ่มเท่หลายใจกับสาวหน้าใสข้างบ้าน

เนื้อเรื่อง

เรื่อง หนุ่มเท่หลายใจกับสาวหน้าใสข้างบ้าน
ผู้เขียน พลบค่ำ
ตัวละคร
พระเอก ธาวิน ประดิษฐ์สกุล <วิน>
นางเอก ขณิตตา ฐานมั่นคง <น้ำตาล>
น้องสาวนางเอก ชมพู ฐานมั่นคง<พู>
น้องชายพระเอก วิชาการ ประดิษฐ์สกุล<วิ>
แก๊งนางเอก บีบี สายรุ่ง วุ้นเส้น ไผ่ ลินิล
แก๊งพระเอก มิกกี้ น้ำพุ เมจิก กราฟฟิก เจเจ
เพื่อนข้างบ้านคนเก่า พีม
แฟนเก่านางเอก ฮัท
พอตเรื่อง
พีมเพื่อนคู่หูของน้ำตาลต้องย้ายบ้านไปเมืองนอก ทำให้น้ำตาลขาดเพื่อนรู้ใจ ผ่านมาอีก 2 วัน กลับมีเพื่อนใหม่มา เป็นหนุ่มมาดเท่เพบอยย้ายมาข้างบ้านแทนพีม แล้วดันมาทำน้ำตาลหัวใจหวั่นไหวแล้วน้ำตาลจะทำอย่างไรดี!!!
เนื้อเรื่อง
เพื่อนที่แสนดี
“พีมนายไม่ไปไม่ได้หรอ TOT ”
“อืม”
“นายจะไปเมื่อไร TOT”
“พรุ่งนี้”
“หา ! O_O ทำไมไปเร็วจัง”
“นี่! ฉันนะบอกเธอตั้งแต่ปีมะโว้แล้วเธออ่ะไม่สนใจเอง-_-”
“ง่ะ-_-”
พีมเพื่อนคู่หูของน้ำตาลต้องย้ายบ้านไปเมืองนอกน้ำตาลเลยงอแง
“นี่เอาเวลาที่เธองอแงมาทำอะไรที่น่าจดจำกันดีกว่า”
“O_O”
“บ้า! ทำไมแกคิดอะไรทุเรศอย่างนั้น ฉันหมายถึง ไปเที่ยวเฟ้ย!”
“อ๋อ”
“ไอ้บ้า!”

ที่ห้าง
“เอารสสตอเบอร์รี่ค่ะ^^”
“ผมเอาช็อกโกแล็ตคับ^^”
ตอนนี้ฉันกันพีมนั่งกันอยู่ในร้านไอติมแน่นอนว่ามันเลี้ยง^^
“นี่ไปไหนกันต่อดีอ่ะ”
“อืม…….”
“ไปดูหนัง”
“เรื่องอะไรดีอ่ะ”
“แมงมุมเพื่อนรัก”
“ไม่เอา”
“ดูเรื่อง…แฟนเก่าผมเป็นยอดมนุยษ์”
“ก้อได้”
“o_O”
“ก้อนายเป็นคนออกเงินก้อตามใจนายไง”
“ปกติมันไม่ง่ายอย่างนี่หนิ”
“จะดูป่ะ-_-”
“ดูค๊าฟฟฟฟฟฟฟ”
555+พีมให้ฉันซื้อตั๋วแน่นอนว่าฉันต้องซื้อเรื่องแมงมุมเพื่อนรักอยู่แล้วก้อคนอยากดูอ่ะ<ยอมมันไปงั้นแหละ55+>
พอหนังเริ่มพีมก้อหันมามองหาฉันฉันก้อเลยทำเป็นไม่สนใจ แต่ออกจากโรงหนังปุบตามฟอมมันด่าฉันจนหูกาแฟเลย<เบื่อแร้วอ่ะหูชา>
แล้วเราก้อเดินเล่นไปเรื่อยๆ จนไปถึงร้านสลักแหวน
“นี่ตาล สลักแหวนกันป่ะ?”
“O_o”
“รอเด๋วนะ”
พีมหายไปประมาณ10นาทีได้
“สวยป่ะ”
“O_O”
ฉันได้แต่ตกตะลึงกับความสวยของแหวน มันเป็นแหวนที่สลักเป็นรูปดาวกับตัวหนังสือที่เขียนว่า PEEM VS NUMTARN ไว้ข้างในแล้วข้างนอกสลักคำว่า MY FRIEND
“โคตะระสวยเลย O_O”
“นี่แกใส่ให้ฉัน ฉันให้แก OK ป่ะ”
“=_=”
“ทำไมทำหน้าอย่างนั้นฟ่ะ”
“ทำไมแกเน่าอย่างนี้อ่ะ ตั้งแต่ฉันรู้จักแก แกไม่เคยเน่าอย่างนี้เลยนะ”
“โธ่ TOT จะจากกันอยู่แล้วขอซึ้งอีกซักนิดเถอะ”
“OK! งั้นนายไปซื้อสร้อยมา”
“-_-?”
“ก้อซื้อสร้อยมาคล้องกับแหวนไง”
“อ๋อ”
“ไป! เร็ว ”
“เฮ้ย! แล้วทำไมต้องคล้องฟ่ะ?ใส่กับนิ้วไปเลยไม่ได้เหรอ?”
“ไม่เอาอ่ะ เด๋วพี่ฮัทเห็นแร้วนึกว่าฉันมีกิ๊ก”
“OK”
แล้วไอ้พีมก้อเดินไปซื้อสร้อยตามที่ฉันบอก สุดท้ายมันก้อยอมฉันตามเคย
“มาแว้วววววว”
เสียงไอ้พีทดังมาแต่ไกลเป็นสัณญานว่ามันมาแล้ว
“นี่ตาลสร้อยที่แกให้ฉันไปซื้ออ่ะแพงโคตะระเลยแต่ไม่เป็นไรฉันใช้ความหล่อหว่านล้อมให้แม่ค้าใจอ่อนได้แถมแม่ค้ายังลดให้อีก โฮ่ๆๆ”
“สร้อยเส้นละเท่าไหร่?”
“150”
“แกต่อเขาเหลือเท่าไร”
“50”
“O_O”
“คนมันหล่อU__U”
“เจริญ”
โชคดีที่มีเพื่อนหล่อ<สงสัยแม่ค้าคงขาดทุนแย่เลย ฮุฮุ>
“ นี่! กลับบ้านกัน ”
“ม่ายเอา!!”
“แล้วแกจะไปไหนต่อ”
“ไปบ้านนาย^^”
“บ้านเธอก้ออยู่ข้างบ้านฉันแหละ”
“แต่นายก้อจะย้ายบ้านอยู่แล้วTOT”
“อย่าพูดเรื่องเครียดน่า”
“TOT”
“OK ไปก้อไป”
“เย้ยยยยยยยยยยยยย!!!”
“-___-”
“^^”
“เธอนี่มันจิงจิงเลยนะ”

ที่บ้าน

“สวัสดีค่ะ”
“จ๊ะ”
ฉันสวัสดีแม่/พ่อของพีม
“วันนี้กินข้าวด้วยกันซิจ๊ะหนูตาล”
“แม่คับไปชวนไอ้ตาลทำไมอ่ะ มันกินเยอะนะคับ”
“ไอ้พีมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม”
“ไปนะคับแม่เด๋วผมกลายเป็นผีเฝ้าบ้าน”
ไอ้พีมวิ่งขึ้นไปบนห้องโดยมีฉันวิ่งตามขึ้นไปฆ่ามันติดๆ
“ถ้าแกตายก้อดีนะแกจะได้เป็นผีเฝ้าบ้านไงแกก้อจะได้ไม่ต้องไปเมืองนอกไง”
“แล้วฉันก้อจะมาหลอกแก55+”
“ม่ายเอาน้าร์>_<”
“ไอ้บ้า”
“แกว่าใครบ้า”
“แกแหละ”
“ไอ้พีมมมมมมมมมมมมม”
“ค๊ราฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ”
“อยากเป็นผีเฝ้าบ้านจิงจิงใช่ป่ะ?”
“55++”
ฉันกับพีมเล่นกันจนฉันหลับไป

“ตาล ตาล ตาล ไอ้น้ามตาลลล”
ไอ้พีมกระโดดลงมาใส่ตัวฉันเต็มๆทำให้ตื่นกระทันหัน
“ไอ้พีมมมมมม”
“ก้อแกม่ายตื่นอ่ะ”
“ปลุกดีดีไม่เป็นหรอฟ่ะ”
“ปลุกแล้วแกไม่ตื่น”
“เออฉันผิด”
“ไปอาบน้ำ”
“อาบทำไม?”
“ก้อแกไม่ไปส่งฉันหรอ?”
“-__-?”
“ไอ้บ้าแกนี่ความจำสั้นกว่าปลาทองอีก ก้อวันนี้ฉันย้ายบ้านไง”
“เออใช่ แกรอฉันก่อนนะเด๋วมา”
“เออ”
แล้วฉันก้อใส่เกียร์หมาวิ่งโอลิมปิกไปอาบน้ำอย่างเร็วที่สุด
“มาแล้ววววววววววววววว”
“นี่!แกทำไมอาบน้ำไวอย่างนี่อ่ะ? คราบน้ำลายบูดยังติดแก้มแกอยู่เลย”
“อิ อิ”
จิงด้วยนี่ฉันรีบขนาดนี่เลยหรอเนี่ย

ที่สนามบิน

“พีม TOT”
“โธ่แกร้องอีกแล้วอย่าร้องเลยนะ”
“TOT”
“อย่าร้องเลยนะ”
“TOT”
“นี่เธอจำไวนะถึงเราจะห่างกันแต่เราก้อเป็นเพื่อนกันอยู่นะ”
“อือTOT”
“ท่านผู้โดยสารที่จะบินไป……………….”
เสียงประชาสัมพันธ์เรียกผู้โดยสารซึ่งหมายความว่าพีมต้องจากเราไปแล้ว
“ไปนะ^^”
“ฮืฮ ToT”
“บาย”
“พีมมมม”
“ฮือ”
“กลับมาบ้างนะ”
“อือ”
“ต่อจากนี้เราก้อจะห่างกันนับล้านก้าว มันคงไกลน่าดูเลยไม่รู้ว่าจามีโอกาสได้เจอกันอีก”
ฉันโผกอดพีมอย่างไม่อายใครทั้งนั้นเพราะคงไม่ได้เจอกันอีกนาน ฉันคงจะคิดถึงพีมน่าดู
“ฉันรักนายนะพีม”
“อือ”
“บาย”
“บาย”
“TTOTT”
ฉันเห็นพีมครั้งสุดท้ายตอนที่พีมเดินเข้าไปในห้องผู้โดยสารน้ำตาทั้งหมดก้อออกมาอย่างไม่อายใครโชคดีเพื่อนรัก

เพื่อนใหม่
ที่บ้าน
เฮ้อ……… ไม่มีแกฉันก้อเหงาเหมือนกันนะพีม^^
“ตาล ลงมากินข้าวได้แล้วลูก”
เสียงแม่ฉันเรียกฉันกินข้าว
“ตาลไม่กินค่ะแม่”
“แต่ลูกยังไม่ได้กินอะไรเลยนะตั้งแต่ไปส่งพีม ไม่หิวเหรอลูกนี่มัน 6 โมงเย็นแล้วนะ”
ครืน!!
เสียงท้องฉันมันส่งสัณญานว่ามันหิวเต็มทน
“ค่า~~”
“ว่าไงเจ๊พี่พีมไปแปบเดียวถึงกับหงอยเลยหรอ?”
“ไอ้พูเด๋วแกก้อโดนเตะส่งไปดาวพูโตหรอก-___-”
“โธ่เจ๊! หน้าบ้านให้ถึงก่อนเหอะ^^”
ฉันได้แต่ส่งสายตาอาฆาตไปหาไอ้พูน้องสาวตัวแสบของฉัน
“เออตาลรู้ยังเด๋วมีคนใหม่ย้ายบ้านมาแทนพีมอ่ะลูก”
“O_O”
“O_O”
ฉันกับไอ้พูตาโตพร้อมกัน
“จิงป่ะแม่O_O”
“โกหกแล้วแม่ได้เงินหรอ^^”
“ผู้หญิงหรือผู้ชายแม่”
“เห็นคนอื่นเขาพูดกันนะว่ามาเป็นครอบครัวอ่ะนะแต่เขาบอกว่ามีลูกชาย2คนชื่ออะไรน้าร์ เวียร์ วิม เวร อะไรประมาณนี้เหละ”
โธ่แม่คนอะไรจะชื่อเวรฟ่ะ-_-
“หล่อป่ะแม่”
“^^”
“หล่อแน่เลย”
“ไอ้พูแกอยู่แค่ ม2 เองไม่มีใครเอาแกเป็นแฟนหรอก55+ หน้าตาแกก้อสวยสู้ฉันไม่ได้เลย55+”
แกล้งพูดไปงั้นเหละเพราะมันสวยกว่าฉันอย่างมากเลยขนาดไอ้พีมยังเคยบอกจะจีบมันเลยแต่เพราะนิสัยที่ดูเหมือนผู้ชายของมันทำให้คนอื่นนึกว่ามันเป็นทอมซะงั้น
“โธ่แม่คนสวน เฮ้ย! แม่คนสวย”
“ไอ้พูพพพพพพพพพพพพพพ”
“จ๋าาาาาาาาาาาาา”
“แกตาย”
แล้วฉันกับไอ้พูก้อวิ่งไล่ฆ่ากัน
“เฮ้อเจ๊ตาลพอแล้วพูเหนื่อย”
“โธ่ไอ้พูน้องรักแค่นี้ก้อเหนื่อย”
“ก้อใครจะวิ่งหนีเจ๊ได้ล่ะเจ๊เป็นถึงนักวิ่งประจำโรงเรียนอ่ะ”
“คนมันเก่ง”
“ยอมก้อได้ว่ะ”
“55+”
“ไปนอนไป”
“ราตรีสวัสดิ์เจ๊”
“เออ”

พบกันครั้งแรก
“ถึงแล้วบ้านใหม่ของเรา”
“เย้ยยยยยย”
“ไอ้วิเด๋วบ้านข้างๆก้อเอารองเท้าปาหน้าแกให้หรอก”
“ เออ ลืม”
“วิ วิน เร็วช่วยกันขนของเข้าบ้านเร็วลูก”
“ค๊ราฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ”
“เบาๆด้วยเด๋วบ้านข้างๆตื่น”
ไม่เด๋วอ่ะจ๊ะตื่นแล้ว สงสัยคนข้างบ้านใหม่คงย้ายมาแล้วเสียงดังชะมัดเลย คนจะหลับจะนอน
“เจ๊ เจ๊ เจ๊ตาล”
“เออๆ”
ไอ้พูมาหาฉันที่ห้อง
“อะไร”
“เห็นยัง”
“อะไร”
“เพื่อนบ้านใหม่เรามาแล้ว”
“เออ เสียงดังโคตรอ่ะ”
“มานี่เร็ว”
ไอ้พูลากฉันมาที่ระเบียงห้อง
“ดูดิหล่อป่ะ”
“O_O”
พระเจ้าช่วยกล้วยอลูมิเนียม หล่อมากกกกกกกกกกกกก ผมยาวละต้นคอดวงตาคม ผมสีน้ำตาลแดง สูงประมาณ170upแน่ๆ
“หล่ออ่ะดิ”
“เออ”
“เฮ้ยมีอีกคนด้วย”
“ไหน”
“นั้นไง”
“O_O”
คนที่ฉันเห็นสงสัยจะเป็นน้องชายของอีตาหล่อนั้นแน่ๆเลยเพราะหน้าตาเหมือนกันมั่กๆมาก
“คนโตหล่อกว่าอีก”
“หนูจองคนโต”
“เฮ้ย”
“อ้าวพี่มีพี่ฮัทแล้วไง”
“เออลืม”
“จะฟ้องพี่ฮัท”
“อย่าน้าร์”
“55+”
ด้วยความที่เราคุยกันดังไปหน่อย2คนนั้นจึงหันมามอง
“หวัดดี”
ตาหล่อนั้นหันมาทักฉัน โอ๊ยใจละลาย
“ หะ หาO_O”
“หวัดดีคับ”
“ค่ะ”
“ยังไม่นอนอีกเหรอ”
“อ๋อเพิ่งตื่นนะ”
“เออพวกผมทำให้ตื่นหรือเปล่า”
“เอ่อ….เปล่าหรอก”
ฉันได้แต่กัดฟันพูดเพราะมันเป็นคนทำให้ฉันตื่น ส่วนไอ้พูนะเหรอมันตกตะลึงกับความหล่อของไอ้ตาหล่อนั้น
“เออ เธอชื่ออะไรกันบ้างอ่ะ”
“ชื่อ นะ…….”
“ชื่อชมพูค่ะ เรียกพูก้อได้”
“แล้วอีกคนล่ะ”
“เอ่อ…..น้ำตาลค่ะ”
“ผมชื่อธาวินนะแล้วอีกคนนึงชื่อ ว..”
“เอ่อชื่อวิ วิชาการคับ”
“คนที่ชื่อวิน่าจะอายุเท่าพูส่วนคนที่ชื่อวินอ่ะน่าจะเท่าเจ๊นะ”
“เออ”
“ยินดีที่ได้รู้จักนะพู”
“หะ หา”
ฉันคิดว่าน้องที่ชื่อวิอ่ะชอบยัยพูแน่ๆ
“เออ งั้นเจอกันตอนเช้าแล้วกันนะ”
“อาฮะ”
“GOOD NIGTHนะ”
“จ้า”
“นี่เจ๊พี่ธาวินอ่ะเหมือนจะชอบพี่เลย”
“บ้าO/////O”
“หน้าแดงเลย”
“แต่ฉันว่านะน้องวิอ่ะเหมือนจะชอบแกเลยนะยัยพู”
“คนมันสวยอ่ะ”
“จ้า”
แต่ฉันสังเกตุเห็นยัยพูหน้าแดงด้วย
การเริ่มต้นที่ดี
“เจ๊ตาลลลลลลลลล ตื่นได้แล้วมาดูอะไรนี่เร็ว”
“เออ แองอัออู่<แปรงฟันอยู่>”
“อะไรนะ”
“แองอัออู่”
“แปรงฟันอยู่?”
“เออ”
“อ๋อ เร็วๆ”
“เส็รจแล้ว อะไรว่ะ”
“ดูนี่ดิ”
ทำไมคนหน้าบ้านมันเยอะอย่างนี้ฟ่ะ
“เขามาตั้งม็อบกันหรอ?”
“บ้าน่าเจ๊ ไอ้พวกสาวๆในหมู่บ้านอ่ะมันมาหาพี่วินอ่ะกับวิอ่ะ”
“บ้าน่า”
“จิง”
“เจ๊ๆพี่วินเดินมาหาพี่แล้ว หนูไปนะจะไปหาวิ^^”
“ไอ้น้องเวรอยู่ด้วยกันก่อนดิ”
“บาย”
“เฮ้ย!”
ไอ้พูไปแล้วฉันจะทำไงดีนายหล่อนั้นเดินมาแล้ว
“เออใช่น้ำตาลป่ะ”
“อืม มีไรหรอ”
“คือว่าคุณอาณี เออ แม่ของเธออ่ะบอกว่าให้เธออ่ะพาฉันไปเที่ยวอ่ะ^^”
“หาO_O”
“ดีใจอ่ะดิได้ไปเที่ยวกับคนหล่อฮุฮุ”
“หลงตัวเองชะมัด”
“หรือว่าไม่จิง”
“เหอะๆ”
“แล้วเราจะไปไหนดีอ่ะ”
“นายอยากไปไหนล่ะ”
“ไปแฟชั่นละกัน”
“ก้อได้”
ที่ห้าง
“นี้เหรอแฟชั่น”
“อืม”
“แล้วไปไหนต่อ”
“ไปกินไอติมกันแต่นายต้องเลี้ยงนะ”
“OKเธอนี่มันเหนียวจิงๆ”
“55+”
ฉันพานายหน้าหล่อมาที่ห้างที่ฉันมากับพีมบ่อยๆแต่คิดถึงพีมจังเลยอ่ะ แค่ฉันคิดน้ำตาก้อไหลลงมา


เรื่องที่ไม่คาดคิด
“นี่เธอเป็นอะไรหรือเปล่า?”
“ปะ เปล่า”
“แน่ใจ”
“อืม”
“แล้วเธอจะพาฉันไปไหนกินไอติมจนอิมแล้ว”
“ไปดูหนัง”
“นายอยากดูเรื่องอะไร”
“เออ แฟนเก่าผมเป็นยอดมนุยษ์”
ฉึก! เหมือนมีอะไรมาแทงกลางหัวใจ เพราะคำนี้พีมก้อเคยพูดนายนี่มีอะไรที่เหมือนพีมหลายอย่างเหมือนกันนะพูดแล้วน้ำตาจะไหลTOT
“เธอไม่อยากดูหรอ?”
“เปล่าฉันแค่คิดถึงเพื่อนคนนึง”
“ไม่เป็นไรใช่มั๊ย?”
“อืม”
แต่เด๋วเมื่อกี้มีคนเดินผ่านหน้าฉันไปแล้วคนนั้นก้อหน้าเหมือนพี่ฮัทมาก
“นี่”
“หะ หา”
“เป็นไรเนี่ย”
“เปล่า นายไปจองตั๋วเหอะ”
“แปบนะอย่าไปไหนนะ”
“^^”
แต่ฉันว่าคนนั้นเหมือนกันพี่ฮัทจิงๆนะ
“มาแว้วววววววววว”
ทำไมนายนี่ชอบทำตัวเหมือนพีมอยู่เรื่อยเลยนะ
“งั้นไปดูหนังกันเลยยยยยยยยยย”
“เย้ยยยยยยยย”
“^^”
“^^”
“นายยิ้มอะไร”
“เปล่า”
“แน่ใจ”
“ดูหนังเหอะ”
ฉันก้อนั่งดูหนังธรรมดานั่นแหละแต่ว่ามันมีบางอย่างสะดุสสายตาของฉัน
“พี่ฮัทO_O”
“อะไรนะ”
ใช่แน่พี่ฮัทแน่ๆที่นั่งอยู่เบาะหน้าของฉัน แต่พี่เขามาคนเดียวฉันคงไม่คอยสงสัยเท่าไหรแต่นี่พี่เขามากันพี่อ้อมดาวโรงเรียนของฉัน
“นี่น้ำาตาล เธอดูผู้หญิงคนนั้นสิน่ารักเป็นบ้าเลย คนนู้นก้อน่ารัก คนนั้นด้วย”
“แปบนะ”
“มีอะไรหรือเปล่า”
ฉันไม่ฟังเสียงนายหน้าหล่อเลยสักนิดฉันเดินไปกระชากแขนของพี่ฮัท ขอย้ำว่า กระชาก
“พี่ฮัท!!!!!!!!!”
“O_O ตาล”
“ตกใจหรอ?”
“ปะ เปล่า”
“ทำไมพี่ฮัทมากับพี่อ้อม”
“ฮัทก้อบอกตาลไปสิว่าฮัทอ่ะเป็นอะไรกับอ้อม”
ยัยพี่อ้อมนั้นทำมาเป็นพูดกับพี่ฮัทพร้อมกับเกาะแขนพี่ฮัทเอาไว้
“คือตาลพี่มีคำอธิบายนะ”
“เออ คุณครับกรุณาเงียบด้วยนะครับ”
“ไม่!!!!!!!!!!”
ระหว่างที่ฉันกับพี่ฮัทกันลังคุยกันอยู่พนักงานก็มาเตือน
“งั้นก้อขอเชิญออกจากโรงหนังด้วยนะครับ”
ในที่สุดพวกเราก้อต้องออกมาโรงหนัง
“มันหมายความไงพี่ฮัท”
“ก้อมันหมายความว่าฉันกับพี่ฮัทเราเป็นแฟนกันไงจ๊ะเด็กน้อย”
ประโยคนี้แน่นอนว่าพี่อ้อมเป็นคนพูด อยากฆ่าคนนนนนนน!
“ไม่จริงใช่มั๊ย”
“เอ่อพี่เสียใจนะตาลพี่ขอโทษ พี่ขอโทษนะ”
“ไอ้เลวเอ้ย”
พลัว!!!!!
นายวินต่อยเขาที่หน้าของพี่ฮัท
“วินอย่าTOT”
“มันทำเธอร้องไห้นะ”
“พี่ฮัทในเมื่อพี่อยากให้เรื่องมันจบแบบนี้ก้อได้ เราเลิกกันYOY ”
“ตาล”
“ตาลขอโทษนะพี่ฮัทในเมื่อพี่ฮัทมีแฟนอยู่แล้วตาลก้อมีเรื่องจะบอกพี่ฮัทเหมือนกัน”
“ตาล”
“ตาลกับวินเราเป็นแฟนกัน”
“ตาล”
“ใช่มั๊ยวิน”
“ใช่ฉันกับตาลเราเป็นแฟนกัน”
นายนั้นรับมุกฉันแต่โดยไวพร้อมเอามือมาโอบไหล่ฉัน
“ตาลเธอนอกใจพี่”
“แล้วไง”
นายวินนั้นพูดหน้าตาเฉย
“ตาลพี่ขอโทด”
“ไปเถอะฮัทในเมื่อน้องตาลเขามีแฟนแล้วแถมหล่อซะด้วยก้อปล่อยเขาไปเถอะ”
“ตาลแต่พี่มีคำอธิบายนะ”
“ไปเลยไอ้หน้าจืดไปไกลๆแฟนกรู”
นายวินพูดด้วยหน้าตาเอาเรื่อง
“วินเราไปกันเถอะ”
ฉันเกาะแขนนายวินและเดินจากไป แต่พอฉันคิดว่าพ้นจากสายตาของพี่ฮัทแล้วฉันก้อร้องไห้ออกมาอย่างไม่อายใคร
“TOT”
“ตาลใจเย็นๆนะ”
“TOT”
“ช่างเถอะแค่ผู้ชายคนเดียว”
“แต่ฉันกับพี่เขาเราเป็นแฟนกันตั้งแต่ม1มันยากนะที่จะตัดใจ”
“ฉันรู้”
“นายไม่มีวันเขาใจความรู้สึกของฉัน”
“ฉันเข้าใจ อย่าร้องนะ^^”
ฉันโผลเข้ากอดนายวินด้วยความอยากหาที่พึง พอฉันอารมณ์เย็ยลงนายนั้นก้อชวนกลับบ้าน
“กลับบ้านกัน”
“อืม”
ตลอดทางฉันได้แต่นั่งเงียบนายนั้นพยามที่จะทำให้ฉันขำแต่มันก้อไม่เป็นผล
“นี่ถึงบ้านแล้ว”
“นี่”
“หะ หา”
“ถึงบ้านแล้ว”
“อืม”
นายนั่นมาส่งฉันที่บ้านเหมือมที่พีมเคยทำ
“นี่มีไรอ่ะตะโกนเรียกเลยนะ”
“อืม”
“บาย”
“อืม”
ตอนกลางคืนที่อ้างว้าง
“เจ๊ไปเดทกันพี่วินมาเป็นไงบ้าง”
ฉันไม่ตอบอะไรเลยสักคำได้แต่ส่งยิ้มเจือนๆไปให้มัน
พอฉันขึ้นมาบนห้องก้อรู้สึกได้ถึงความอ้างว้างมันหนาวเหลือเกินฉันไม่เคยคิดเลยว่าพี่ฮัทจะทำอย่างนี้กับฉันไม่คิดเลยจริงๆ
กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!
รู้มั๊ยว่าเสียงที่ฉันได้ยินคือเสียงอะไร………จะมีอะไรซะอีกนอกจากนาฬิกาปลุกที่พี่ฮัทเคยให้ พอฉันเห็นมันน้ำตามันก้อไหลลงมาฉันหยิบมันมาดูและโยนมันออกนอกหน้าต่างไป………เพล้ง!โอ๊ย!เฮ้ย! เสียงอะไรน่ะฉันรีบวิ่งไปทางหน้าต่างที่ฉันโยนเจ้านาฬิกาปลุกนั้นออกไป
“แมร่งใครฟ่ะโยนมาได้อย่าให้เจอหน้านะมรึงตายยยยยยยยยยยยยยย”
ซวยแล้วเจ้าของเสียงนั้นโวยวายบ้านแทบแตก
“เออขอโทดนะค่ะฉันไม่ได้ตั้งใจ”
“นี่เทอ”
“O_O”
“O_O”
“น้ำตาล/วิน”
“ขอโทด”
“ซุมซ่ามจิงๆ”
“เออ”
“อะไรหรอ”
“ไม่ไปโรงเรียนหรอ”
“เออใช่”
“เร็วๆเลย”
ฉันลืมไปสนิทเลยว่าวันนี้เป็นวันเปิดโรงเรียนวันแรกโดนแน่เลยยัยน้ำตาลฉันแต่งตัวเสร็จก้อรีบวิ่งมาหน้าบ้านเพื่อไปโรงเรียนแต่แล้ว….
ปึนๆ
“มาเร็ว”
นายวินหน้าหล่อขี่มอเตอร์ไซค์มาจอดตรงหน้าฉัน
ฉันได้แต่ยืนอึ้งในความหล่อของนายนั้น
“ขึ้นมาสิ”
ฉันขึ้นไปบนมอเตอร์ไซค์อย่างกล้าๆกลัว
“แล้วนายรู้หรอว่าโรงเรียนฉันอยู่ที่ไหน”
“จะไม่รู้ได้ไงล่ะโรงเรียนเทอก้อโรงเรียนฉันนั้นแหละ”
“หา!”
ฉันลืมสังเกตุไปว่านายนั่นใส่เครื่องแบบของโรงเรียนฉัน
เท่มั่กๆค่ะ
ที่โรงเรียน
“นาย”
“……..”
“นี่นายวิน”
“คร๊าฟฟฟฟฟฟ”
“นายมาอยู่โรงเรียนเดียวกับฉันทำไม”
“อ้าว”
“ช่างเหอะ”
“-__-”
“นี่นายอยู่ G. อะไรอ่ะ”
“G 10 E”
“อืม”
“อืม”
“หาO__O”
“ห้องเดียวกะเทออ่ะ”
“ม่ายน้าร์O_____O”
ฉัน : TTTOTTT
นายวิน : ^^
“ดีใจหรอ?”
“มากค่ะ<ประชดนะ>”
“สวัสดี”
รู้มั๊ยค่ะว่าเสียงอะไรเหอะๆก้อเสียงยัยอ้อมโลกไงละฉันทำเปนไม่ได้ยินอะไรทั้งนั้น
“ไปเถอะวิน”
ฉันพูดพร้อมกับค่อยๆเดินถอยหลังออกมามีแวบนึงที่ฉันหันไปสบตากับพี่ฮัท พี่ฮัทมองฉันในสายตาที่ฉันมองไม่ออกคิดแล้วน้ำตาจะไหลบอกได้คำเดียวโซแซตค่ะV_V
“เปงไรป่าวอย่าคิดมากนะ”
“นี่ฉันไม่ใช่แดนบีมนะจะได้คิดมาก”
ฉันพยามพูดตลกกลบเกลือนแต่ในใจสิมันไม่ดีขึ้นเลยไม่เลยสักนิด
“น.สขณิตตา ฐานมั่นคง”
“มาค่ะ”
“วันแรกก้อมาสายเลยนะ”
มิสประจำชั้นพูด
“นั้นนักเรียนใหม่ใช่มั๊ย?”
มิสพูดพร้อมมองไปที่วิน
“เอ่อ……ครับ”
“มานี่สิ แนะนำตัวกับเพื่อนๆสิ ”
นักเรียนหญิงในห้องกรีดกันยังกะเห็นพี่ ฟูมรัฐบาล
“เอ่อ….สวัสดีครับผมชื่อวิน ธาวิน ประดิษสกุล อายุ16ครับ”
“16ปีที่เหลืออยู่หรือที่ยังไม่ใช้หรอ”
น่าน*๘*นายวินซวยแน่โดนนายกราฟฟิกซะแล้วท่านผู้อ่านคงยังไม่รู้ถึงเกียรติศักดิ์ของนายนี่นะค่ะจะบอกให้ฟังพอสังเขปนะค่ะคือว่านายกราฟฟิกเนี่ยเปนหัวหน้าแก๊งเดวิลแมนเปงแก๊งที่น่ากลัวที่สุดในโรงเรียนแล้วก้อหล่อด้วยฮุฮุแก๊งนี้มีสมาชิกคือมิกกี้ น้ำพุ เมจิก กราฟฟิก เจเจ แล้วก้อพีมแก๊งนี่ถ้ามีใครทำอะไรไม่ถูกใจก้อจะได้เดวิลสีแดงหมายความว่าคนๆนั้นห้ามใครเข้าไปยุ่งด้วยแล้วก้อจะโดนแก๊งเดวิลแมนแก้ลงจนกว่าจะพอใจเปงไงล่ะค่ะน่ากลัวมั๊ย
“อ้าวไอ้กราฟ”
นายวินทักกราฟฟิกอย่างสนิทสนมทำให้ทั้งห้องเงียบ-๘-
“อ้าวไอ้วิน”
“ไม่เจอกันนานเลยนะมรึง”
“หล่อขึ้นนะเนี่ย”
“อะ แน่นอน”
“หลงตัวเองไม่เปลี่ยนเลยนะมรึง”
“เดียวนะตกลงกราฟรู้จักกับนายคนนี้ด้วยหรอ?”
ไผ่ทัก
“ใช่ๆรู้จักักนหรอสายรุ้งออกความคิดเห็น”
เอ่อ…ฉันลืมบอกไปว่ากลุ่มของฉันชื่อว่าแก๊งเอวิลเกริลเปงแก๊งที่คู่กับแก๊งเดวิลบอยสมาชิกในแก๊งก้อมี บีบี สายรุ่ง วุ้นเส้น ไผ่ ลินิล แล้วก้อ ฉัน
บีบีกะมิกกี้เปงแฟนกัน สายรุ่งกะน้ำพุเปงแฟนกัน เมจิกกะวุ้นเส้นเปงแฟนกัน ไผ่เปงแฟนกะกราฟฟิก ลินิลเปงแฟนกะเจเจ มีแต่ฉันกะพีมเท่านั้นที่ไม่ได้เปงแฟนกันเพาะเราคิดว่าความสัมผันระหวางฉันกะพีมมันเกินมากกวาคำว่าแฟนซะอีกเราก้อเลยเปงเพื่อนกัน
“ไผ่จ๋านี่วินเพื่อนวินน้าร์”
“ไอ้วินไผ่แฟนกรู”
“ยินดีที่ได้รู้จักนะทุกคน”
“เออพวกมรึงเอางี้มั๊ยเอาไอ้วินมันเข้าแก๊งเราแทนไอ้พีมมั๊ย”
“เออ”
“จะได้มีครบเหมือนเดิม”