โอ้ยมัม
ชีวิตแบบสดใสมุ้งมิ้งไสตล์นิยายมันอ่ะไม่มีจริงหรอก
ไม่งั้นหนูคงไม่ต้องมานั่งหน้าจ๋อยร้องไห้เอ๋งๆเป็นหมาอันบอบบางถึงหน้าจะรักษายากถึงขั้นสัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำก็ตาม
ร่างบางสบถทุกอย่างที่คิดในใจออกมาพร้อมกับทิ้งตัวลงไปบนพื้นไม้ของห้องนอนตัวเองในหัวของดาวความคิดมันสั่งให้ทำแบบนั้นเพราะกำลังอินจัดจากซีรี่ส์เรื่องนึง แต่
'อีผี เจ็บมากกกใครสั่งให้หล่อนเกิดมาแข็งขนาดนี้เนี่ยยยย'
ร่างบางตะโกนลั่นเมื่อความรู้สึกที่ได้รับมันแข็งกร้าวแทนที่จะเป็นอ่อนนุ่มเหมือนสายไหมที่อยู่ในฉากหลังของซีรี่ส์เรื่องเมื่อคืนเขาทำปากจู๋ก่อนที่จะลุกขึ้นจากพื้นพร้อมกับหยิบผ้าขนหนูสีรุ้งคู่ใจที่พาดอยู่บนเก้าอี้ดีที่วันนี้ดาวไม่โง่สะดุดมันอีกครั้งเหมือนทุกที
ดาวเดินไปที่เตียงเพื่อหยิบโทรศัพท์พร้อมเปิดเพลงขุ่นแม่ aoa ก่อนที่ร่างบางจะสาวเท้าเข้าไปในห้องน้ำเพื่อชำระความโง่เขลาเน้นว่าโง่บรมของตัวเองออกไป
เห้ออออออ
'วันนั้นจะต้องมาถึงมาถึงวันที่ดาวจะได้ครางไม่ใช่ เอ๋ง
ร่างบางตะโกนออกมาก่อนที่จะปล่อยตัวให้อินไปกับเพลง like a cat ที่ตัวเองเปิดไปซักครู่และร่างบางก็ดำดิ่งเข้าไปในมินิคอนเสิร์ตที่มีผู้ชมเพียงแค่แมลงสาบ 2 จิ้งจก 4 เหมือนทุกครั้ง
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น