[SF Exo-K] Get Sick [ChanBaek]

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

 

 

 

Title : Get Sick

 

 

Paring : Chanyeol X Baekhyun

 

 

Rate : PG

 

 

Auther : Sea"

 

 

Auther's Note : ฝากฟิคเรื่องนี้ด้วยนะคะ อาจจะป่วงไปนิด 555

เนื้อเรื่อง

 

 

 

ฮัดชิ้ว...

 

 

 

 

ร่างสูงของชานยอลมองไปทางคนป่วยที่เอาแต่นอนจามตั้งแต่ตอนหกโมงเช้าจนตอนนี้ก็จะปาไปเก้าโมงเช้าอยู่แล้ว เห็นแล้วก็อดขำเล็กๆในลำคอไม่ได้ ทั้งๆที่ตัวเค้าเองก็เตือนแล้วนะว่าไม่สบายห้ามกินของเย็นแต่คนอย่างแบคฮยอนน่ะเช่อฟังกันซะที่ไหน... ดื้อเป็นที่หนึ่ง!

 

"ใจคอจะนอนจามทั้งวันเลยหรือไง?" อดไม่ได้ที่จะกวนประสาทคนป่วย ก็บอกแล้วบอกอีกเตือนแล้วเตือนอีกเคยคิดจะฟังกันบ้างมั้ยเล่า?

 

"เงียบไปเลยไอ้หยอย!" นี่ขนาดป่วยนะเนี่ยยังต่อปากต่อคำได้อีก... นี่แหละบยอนแบคฮยอนล่ะ หึหึ

 

"อะไรล่ะ? ก็เตือนแล้วไม่ยอมฟังเองนี่" พูดไปพูดมาชักจะเริ่มหงุดหงิดขึ้นมาเองซะงั้น ชานยอลวางหนังสือที่นอนอ่านอยู่ก่อนจะย่างก้าวลงจากเตียงตัวเองไปหาคนป่วยที่นอนซมอยู่ที่เตียงอีกฟาก

 

"หวาาา ตัวยังร้อนอยู่เลย" ค่อยๆเอาหลังมือทาบลงไปบนหน้าผากอีกฝ่ายเบาๆเพื่อวัดอุณหภูมิ ชักมือกลับมาเมื่อเห็นคนป่วยยังตัวรุมๆอยู่ ชานยอลเปิดประตูเดินออกไปที่ครัว หยิบกะละมังใบเล็กรองน้ำจนเกือบเต็มพร้อมผ้าขนหนูผืนเล็กๆที่ฉกมาจากราวตากผ้านอกระเบียงห้อง ก่อนจะเดินกลับไปที่ห้องอีกครั้งเพื่อเช็ดตัวให้หมาน้อยที่กำลังไม่สบาย

 

"มาเช็ดตัวหน่อยสิจะได้สบายตัว" ยิ้มบางๆให้คนที่นอนที่นอนป่วยอยู่ ค่อยๆช่วยพยุงอีกฝ่ายขึ้นมานั่งพิงหลังกับหัวเตียง เมื่อจัดท่าทางให้คนป่วยได้นั่งเรียบร้อยแล้วก็เริ่มลงมือเช็ดตัวอีกฝ่ายทันที ชานยอลหยิบผ้าขนหนูชุบน้ำก่อนจะบิดหมาดๆพร้อมกับเช็ดลงไปเบาๆที่แขนของอีกฝ่าย

 

"หิวอ่ะหยอย..." แบคฮยอนพูดเสียงแผ่ว สายตาอ้อนวอนร่างสูงที่ยังก้มหน้าก้มตาเช็ดตัวให้อย่างตั้งใจ

 

"อืม เดี๋ยวเช็ดตัวเสร็จแล้วจะไปทำข้าวตัมมาให้" รับคำคนป่วยเสร็จสรรพ ก่อนจะเช็ดตัวอีกคนไปเรื่อยๆ

 

 

10 นาทีผ่านไป...

 

ร่างสูงของชานยอลเดินเข้ามาในห้องพร้อมถาดข้าวต้มกุ้งที่ส่งกลิ่นหอมโชย นอกจากนั้นยังมีน้ำเปล่า น้ำผลไม้ และยาแก้หวัดที่เตรียมมาไว้ให้คนป่วยที่นอนเล่นไอพอดอยู่บนเตียงอย่างสบายอารมณ์

 

"ข้าวต้มมาแล้วหมาน้อย~" พูดเสียงหวานติดล้อเลียนทำเอาคนป่วยแทบจะเขวี้ยงไอพอดในมือใส่ คนอะไรกวนประสาทชะมัด! ไอ้หยอยเอ้ย!

 

"อ่าาา ป้อนหน่อยจิ..." แบคฮยอนส่งสายตาหวานเยิ้มอ้อนอีกฝ่าย ร่างสูงได้แต่ถอนหายใจให้กับความขี้อ้อนของหมาน้อย ชานยอลนั่งลงที่เตียงของร่างบางอย่างถือวิสาสะ ใช้ช้อนคนข้าวต้มในชามเพื่อระบายความร้อน ตักใส่ช้อนมาคำนึงพร้อมกับค่อยๆเป่าให้ความร้อนทุเลาลง ก่อนจะส่งเข้าปากอีกฝ่ายที่นั่งอ้าปากรอ

 

"อร่อยมั้ย? ฉันทำเองแหละ" นั่งมองคนที่เคี้ยวข้าวต้มตุ้ยๆด้วยรอยยิ้ม คนอะไรน่ารักชะมัด! แบคฮยอนพยักหน้ารัวๆเป็นสื่อว่าอร่อยมากๆ ชานยอลยิ้มไม่หุบก่อนจะป้อนข้าวต้มเข้าปากคนป่วยเรื่อยๆจนหมดชาม

 

"อิ่มจัง~" พอได้กินอิ่มแบคฮยอนก็เอาแต่นั่งยิ้มอย่างมีความสุข

 

"กินน้ำผลไม้หน่อยมั้ย?" ถามไปอย่างนั้นแหละเพราะยังไงๆคำตอบที่ได้รับกลับมาก็คือกินอยู่ดี... ชานยอลส่งแก้วน้ำผลไม้ให้ร่างบางที่ยื่นมารอรับอยู่ก่อนแล้ว กระดกเข้าไปแค่ไม่กี่อึกก็หมดเกลี้ยง นี่กินหรือสูบ?

 

"กินยาด้วยนะ จะได้หายไวๆ" ส่งยาเม็ดแก้หวัดอีกฝ่าย แบคฮยอนรับมาอย่างว่าง่ายก่อนจะส่งเม็ดยาเข้าปากแล้วดื่มน้ำตามอย่างรวดเร็ว

 

"ไอ้หยอย..." เรียกร่างสูงที่กำลังจะเอาของไปเก็บเบาๆ

 

"อะไร?"

 

"เสร็จแล้วมานอนด้วยกันนะ..."

 

 

 

 

แล้วคิดว่าชานยอลจะปฏิเสธคนป่วยได้หรอ?

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ผ่านไปราวๆเกือบครึ่งชั่วโมงได้แล้วมั้งที่ร่างสูงนอนกอดร่างบางที่นอนป่วยอยู่ กระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้นเมื่อร่างเล็กๆซุกเข้ามาหาอกแกร่งเพื่อต้องการควมอบอุ่น ชานยอลลูบหัวอีกฝ่ายคล้ายกล่อม กลิ่นหอมของแชมพูอ่อนๆดึงดูดให้เค้าก้มลงสูดดมกลุ่มผมนิ่มของแบคฮยอนที่นอนแน่นิ่ง ไม่รู้ว่าแกล้งหลับหรือหลับไปแล้วจริงๆ

 

"หมาน้อย..." เรียกอีกฝ่ายเบาๆ ก่อนที่ร่างบางในอ้อมกอดจะเงยหน้าขึ้นมาสบตากับร่างสูง

 

"อะไรหยอย..." ตาเล็กๆที่พยายามปรือตามองอีกฝ่ายที่จู่ๆก็เรียกเค้าขึ้นมา จะนอนก็ไม่ได้นอน...

 

"หายเป็นหวัดเมื่อไหร่ต้องให้กดนะ" ชานยอลพูดติดตลกแกล้งให้ร่างบางเขินเล่นๆ ไม่ทันขาดคำมือเล็กๆก็รัวทุบลงมาที่อกอย่างแรงดังปึ้กติดต่อกันหลายครั้ง

 

"ไอ้หยอยบ้า! ไอ้เอ๋อ! นอนเงียบๆไปเลยไป" แก้มของแบคฮยอนขึ้นเป็นริ้วสีแดงเรื่อๆด้วยความเขิน ไอ้บ้าหนิ... คนป่วยอยู่แท้ๆนะ! ยังจะมาทะลึ่งอะไรตอนนี้เนี่ย

 

"งั้นตอนนี้ขอแค่... จูบได้มั้ย?"

 

"....."

 

"เงียบแบบนี้แปลว่ายอมนะ..." พูดจบก็ประกบปากลงไปทันที ริมฝีปากของร่างสูงค่อยๆเล็มไปตามกลีบปากบาง ลิ้นร้อนค่อยๆสอดเข้าไปหาความหวานในโพงปากอุ่น ลิ้นทั้งสองเล่นกันอย่างสนุก เกี๋ยวกระหวัดโกบโกยความหวานกันอย่างไม่หมดสิ้น อ้อมกอดที่แน่นก็ยิ่งกระชับให้แน่นขึ้นไปอีก จูบกันอยู่เนิ่นนานก่อนที่ร่างสูงจะเป็นฝ่ายผละออกมา

 

"หายไวๆนะหมาน้อย" ยิ้มให้บางๆพร้อมกับกดจูบเบาๆที่แก้มเนียนใสของคนที่ยังนอนหอบหายใจกับรสจูบอันแสนหวาน

 

"อืมมม ขอบคุณไอ้หยอย..." ตอบกลับด้วยเสียงแผ่วเบาๆก่อนจะซุกตัวเข้าหาอีกฝ่าย

 

 

 

 

 

หายเมื่อไหร่ไอ้หยอยจะจับกดให้หนำใจจนหายอยากเลยคอยดู...

 

 

 

___________________________________________________________________________________

 

Talk : เย้~!!! สวีดัดค่ะทุกคนนน~ ไรเตอร์ชื่อ ซี นะค้ะ! อายุอานามก็ 14 เข้าไปแล้ววว 555 ฟิคอาจจะป่วงๆนิดๆ งงๆหน่อยๆ แต่พยายามแต่งสุดความสามารถ 555 ฝากเรื่องนี้ไว้ด้วยนะคะ ^^ แล้วก็ถ้าอยากได้ฟิคแบบไหนก็รีเควสมาได้เน้อออ จะรับไว้พิจารณาค่ะ คึคึ ><

 

ปล.อ่านแล้วเม้นท์ด้วยน้าาา ขอบคุณมากค่ะ :)))