รัก.. แม้จะร้าย

สุราคือน้ำยาเปลี่ยนนิสัย นอกจากจะทำให้เมาจนเงินหายหมดกระเป๋าแล้ว ตื่นเช้ามาปัฐกรณ์ยังพบว่าเมื่อคืนเขาจับกัญญา หญิงสาวที่เขาไม่ค่อยชอบหน้าทำเมีย ... ซวยแล้ว คำๆนี้ดังขึ้นในหัว ผู้หญิงทั้งโลกมีให้เขาเลือกเป็นภรรยา แต่เขาดันเมาแล้วปล้ำยัยพยาบาลหน้าดุปากร้ายนั่น ชีวิตที่เหลือคงแขวนบนความหายนะแน่ๆ ปัฐกรณ์คิดแบบนั้นตอนที่รู้สึกตัวตื่นมาในตอนเช้า แต่แค่เขาได้ดูแลตอนเธอป่วย ทำให้เขาอยากดูแล อยากผูกมัดตัวเองไว้กับเธอไปตลอดชีวิต เธอคงต้องมีมนต์แน่ๆถึงทำให้เขาให้เปลี่ยนใจมาตกหลุมรักเธออย่างง่ายๆ รักก็รักสิ ไม่เห็นจะเป็นอะไร แต่พอเขาสารภาพบอกกับเธอว่ารักไป เธอกลับไม่รับรักเขาชะอย่างนั้น

ก็แล้วจะให้กัญญาเชื่อคำว่ารักจากคนอย่างเขาได้ยังไง ก็เขาคนที่บอกว่ารักเธอคือคนที่เคยชอบน้องสาวเธอมาก่อน แล้วคืนนั้นเขายังเมาแล้วขืนใจเธออีก ทำร้ายเธอขนาดนี้จะมาบอกรักเพื่อรบล้างความผิดใช่ไหมล่ะ ยิ่งก่อนหน้านี้ปัฐกรณ์ทำดีกับน้องสาวเธอทุกอย่าง ในขณะที่เวลาเจอกันเขากับเธอก็แสดงออกว่าเป็นคนไม่ชอบหน้ากันมาตลอด  พออกหักจากน้องสาวเธอเลยจะเปลี่ยนมารักเธอเนี่ยนะ บ้าป่ะ ใครจะไปยอมรับรักเขาล่ะ เป็นตายยังไงกัญญาคนนี้ก็ไม่ยอมรับรักเขาง่ายๆหรอก ตอนแรกเธอก็คิดอย่างนั้น แต่ไปๆมาๆเขากลับทำให้เธอหวั่นไหวจนยากจะตัดใจไปซะทุกที

...เมื่อคนนึงปากแข็งรักแต่ไม่บอกแล้วยัง

ชอบทำตัวร้ายๆใส่ 

...ส่วนคนนึงเมื่อก่อนเคยไม่ชอบ แต่เมื่อรู้ตัวว่ารักก็เปิดปากบอกอย่างไม่คิดจะปิด แต่เขาพูดความจริงขนาดนี้แล้วทำไมเธอถึงไม่เชื่อเขาซ้ำยังหนีเขาไปอีกนะ...

"เราไม่ได้รักกัน แต่งกันไปก็อยู่กันไม่ได้หรอก "

ฝากนิยายเรื่องใหม่แต่ตัวละครเก่าไว้ในใจทุกคนด้วยนะคะ