Silence club จับหัวใจนายตัวร้ายมาใส่กรง

 ให้ตายเถอะโรบิ้น ให้ดิ้นเถิดโรเบิร์ต  เกิดมาชาตินี้มีเเต่กรรม  -*- อารายของมันฟะ 

              ชีวิตชั้นมันซวยโฮะๆ V.V  พ่อเเม่ก็ไมได้อยุ่ด้วย (พ่อกับเเม่ต้องทำงานใงลูก) ส่วนพี่ชายก็ก็อยุ่หอ (มันไกลจาก

ม.เฟ้ย)  เเล้วในที่สุดชั้นก้อต้องเผชิญลมปีนี้ เพียงลำพัง -*- (เว่อไปนิด) ทุกคนในบ้านชั้นหนีเป่ยๆๆ ~ไปชม. อ่ะ 

เชียงไหม่เจ้า  กันโหม้ด 

กรุงเทพคือารายหว่า -*- ล้อเล่น จ้า -*-   กำ อย่าทำหน้ายังงั้น

 ชั้นอยู่ต่าง ต จ ว -*- เอ่อ เเต่ก้อไมได้บ้านนอกขนาดนั้นนะ 


เเระเเน่นอน คนชอบที่ย้ายโรงเรียนบ่อยๆ ชิชะ เเระนี้ก้อจะย้ายอีกเเล้ว ทำไมอ่าเหรอ -*- ก้อเพื่อนอ่าเด้ ไม่ยอมเเบ่งขนม 

- -a   ปันยาอ่อนเเระ ไม่ใช่เเค่ไม่เเบ่งขนมนะ ไม่เเบ่งอย่างอื่นด้วย การบ้าน เเระ ความเปนเพื่อน  ชั้นจะอยุ่ทำพระเเสงอา

รายล่ะ 

"ตู๊ดๆ ตู๊ดๆ  " ทำไม่รับน๊า

"ว่าใงจ๊ะลูกรัก" เหอะ นี้คุงเเม่ช้านเอง เสียงหวานเลยนะ

"เเม่ให้หนูไปอยุ่ด้วยไม่ได้เหรอ" 

"จะมาทำไม อะ เป่าจ๊ะเเล้วจะมาทำไมล่ะ" -*- กำมันต่างจากประโยคเเรกตรงไหนเนี่ย 

"ก้อหนูไม่อยากอยุ่ที่นี้เเล้วอ้ะ " เสียงฉันเริ่มสั่น หนาวใง -*- เริ่มจะร้องไห้เฟ้ย ที่นี้มีเเต่ฮ่อยป้าริม กับลุงกบ -*- คนขับรถเเละ

ป้าทำอาหาร  ชิฉันเหนหน้าป้าริมมากกว่าเเม่ตัวเองจิงๆซะอีกนะ 

"โอ๋ๆ  ให้ลูกมาไม่ได้จริงๆ" อ้าว รักลูกมากจิงๆ ซึ้ง ToT'

"..."  งอล 

"เอางี้ไหม ไปอยู่บ้านที่พัทยาสิ"   - -+ 

"นู๋จะไปเต้นกะโกโก้ริมหาด" เอ่อ - -a

"งั้นไปอยู่ภูเก็ตไหมลูกที่นั้น ตากับยายก้ออยู่นะ" -*- เเม่ของชั้น

"นู๋จะไปโชว์คาบาเร่" เฮ้ย -*- 

" - - โธ่  งานที่นี้ยุ่งมากเลยลูก" เหรอ  

"นู่จะไปอยู่เชียงไหม่ ทีไอ้เจ้าขุนยังอยู่ได้เลย" สู้ๆเจ้าขา 

"นี่เจ้าขา อย่าดื้อสิ พ่อว่าไปอยุ่กรุงเทพนั้นเเระดีสุด" งะ พ่อชั้น เถียงไมjได้อ่า 

"ค่ะ ขอโทดค่ะ งั้นไม่กวนเเล้วค่ะ สวัสดีค่ะ " เเค้นเฟ้ยยยยยยยยย 

อ๊ากกกกรุงเทพคืออารายฟะ << ดูมันยังไม่เลิก ป๊าดด