ฉันยืนได้ด้วยขาของฉัน

เนื้อเรื่อง

ฉันจะยืนด้วยขาของตัวเอง

แม้วันนี้ฉันจะไม่มีเธอยืนเคียงข้าง

มันก็ไม่ได้หมายความว่าฉันจะตายเสียหน่อย

ฉันยังยืนด้วยขาที่แข็งแรงของฉันได้

ฉันยังคิดทำการใดๆด้วยมันสมองของฉัน

ฉันยังคิดรักคนอื่นได้ด้วยหัวใจของฉัน

ทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นของฉัน

ทุกอย่างฉันจะทำ

ตามที่ใจฉันต้องการ

ทำทุกอย่างที่ฉันไม่เคยได้ทำในวันที่มีเธอ

ฉันจะออกไปข้างนอก

มองดูผู้คนเดินไปมา

ร้านค้า

เรื่องราวต่างๆ

ที่เกิดขึ้น

ผ่านไป

เหมือนภาพในวีดีโอที่ฉันไม่เคยดู

ฉันไม่เคยสังเกต

น้ำค้างหยาดเล็กๆที่เกาะตามใบหญ้าเรียวยาว

ฉันไม่เคยเห็นสายรุ้งที่ทอดผ่านหลังคาบ้านหลังฝนตก

ตลอดเวลาที่ผ่านมา

ในดวงตาฉันเห็นแต่หน้าเธอ


ตอนนี้
มันไม่มีอีกแล้ว

เธอไม่อยู่สายตาฉันอีกต่อไป

เหมือนถอดแว่นกันแดดออกเลยนะ

ทุกอย่างมันสว่าง

สดใส

ไม่พร่ามัว มืดมน

เหมือนแต่ก่อน


ไม่รู้ทำไม

ในวันหนึ่ง

วันที่ฉันมีเธอเคียงข้าง

ฉันเคยคิดว่า

ชีวิตฉันหากปราศจากเธอ

มันจะเป็นอย่างไร

มันจะเลวร้าย

โดดเดี่ยว

อ้างว้างเดียวดายแค่ไหน

แต่แปลก

แปลกที่ฉันเมื่อถึงเวลานั้น

ฉันแค่รู้สึกเจ็บหัวใจแปลกๆ

แม้ภาพที่เธอเดินจากกันไป

ยังเหลือในความทรงจำ

แต่มันก้เป็นได้แค่ความทรงจำ

ที่เลวร้าย

ฉันได้แต่พูดกับตัวเองว่า

ฉันต้องอยู่ได้


วันนี้ฉันเลยเป็นแบบนี้

แม้พบเธอ

ร่องรอยบาดแผลของจิตใจที่เคยได้รับ

ก็ไม่ได้ลึกลงไปจนเจ็บอีกครั้ง

แต่มันกลับรู้สึกดี

เพราะหากไม่มีเธอวันนั้น

วันนี้ฉันก็คงไม่เห็นโลกใหม่ที่สวยงาม

เหมือนวันนี้

อยากบอกเธอว่า

ขอบคุณเธอจริงๆ