Freshy day รักวุ่นวายของนายจอมกวน

บทนำ

นี่เช้าแล้วสินะ กี่โมงแล้วนี่  หานี่เจ็ดโมงแล้วหรอเนี่ย รู้สึกเค้านัดแปดครึ่งโมงนะ  ไม่ได้สายแล้ว  วันนี้วันปฐมนิเทศของการเข้ามหาลัยของฉัน จะไปช้าไม่ได้น๊า ~   ด้วยความว่องไวของฉัน สุดท้ายก็มาถึงทันเวลาทันเป๊ะพอดี

“ลงเบียนด้วยค่ะน้องคณะอะไรเอ่ย” 

“อ่อ นิเทศ ค่ะ”

“นิเทศหรอ โต๊ะนั่นเลย เห็นปะมีพี่ที่หล่อๆยืนอยู่นะ”  พี่คนสวยไม่พูดธรรมดาพลางชี้ให้ฉันมองเห็น

“ขอบคุณนะค่ะพี่^^ ”

ฉันก็เลยเดินไปหาโต๊ะพี่เค้าชี้ให้ฉันดู  โห  ทำไมคนเข้าคณะนี้เยอะจัง  ป่านนี้ยัยเค้กจะมายังนะ  ทุกคนอาจจะงงว่ามาก็ช้าทำไมหาเพื่อนได้เร็วจัง ที่จริงยัยเค้กเค้าเป็นเพื่อนตั้งแต่มัธยม พอดีเราชอบเหมือนกันเลยชวนกันมาสอบปราฎว่าสอบติดทั้งคู่ค่า  ว่าและโทรหายัยเค้กดีกว่า  อ่าว ฉันปิดเสียงไว้หรือนี่มิสคอส เกือบ ห้าสิบ ก็ว่าอยู่ทำไมไม่เห็นโทรตามเลยที่แท้ก็เผลอไปปิดเสียงไว้เอง หรอเนี่ย  ด้วยความที่ฉันมัวแต่ก้มหน้ามองโทรศัพท์อยู่แล้วเดินไปด้วย เลยเดินชนใครคนหนึ่งเข้า

ปลั๊ก

“ขอโทษค่ะ”ฉันเอ่ยก่อนที่จะเงยหน้ามามองร่างสูงที่อยู่ตรงหน้า

“นี่เธอวันหลังเดินก็หันมองทางบ้างก็ได้นะ-_-*  ” ร่างสูงตอบกลับมา

อุ้ย หล่อ แต่ทำไมโหดจัง แต่รู้สึกนี่จะอยู่คณะเดียวกันนะ เห็นป้ายชื่อที่คล้องคอมา เอ๊ะ ชื่อ วิกเตอร์ หรอ 

อยู่ๆก็มีเสียงเรียกจากข้างหลังฉัน 

“ไอรีน นี่ฉันโทรหาเธอตั้งหลายรอบทำไมไม่รับ หา”

“ก็พอดีฉันปิดเสียงไว้อะลืมเปิด โทษทีนะT_T  ”

“แล้วนี่ไปลงชื่อยังอะ”

“ยังเลยก็ว่าจะโทรหาเธอนี่ แต่พอดีมีปัญหานิดหน่อย” ไม่พูดเปล่าพลางมองไปยังนายวิกเตอร์

“รู้จักกันแล้วหรอเนี่ย”

“เปล่า” ฉันกับวิกเตอร์พลางตอบพร้อมกัน

.”งั้นฉันจะแนะนำให้รู้จักละกันนี่วิกเตอร์ แล้วนี่ไอรีน”

ฉันกับหมอนั่นมองหน้ากันแบบไม่ถูกชะตากันเลย แล้ว วิกเตอร์ก็ยิ้มแบบเหยียดๆมุมปากมาให้ฉัน สงสัยเห็นแก่เพื่อนฉันมั้งเลยยิ้มมาแบบนั้น ฉันก็เลยยิ้มตอบไป

“เด๋วฉันไปลงเบียนก่อนนะแถวสั้นและ”

“สวัสดีครับ” พี่คอยรับน้องลงเบียนทักทายฉัน

“สวัสดีค่ะ พี่”

พอเข้ามามองใกล้ๆพี่เค้าน่ารักแฮะ คนอะไรหน้าใสกิ้งๆ เลย แอบปลื้มเบาๆๆ

“ชื่อไอรีนหรอครับ ชื่อน่ารักจัง ”

“ ^-^  ” ฉันได้แต่ยิ้ม เขิลอะ หรือเค้าจะชมฉันว่าน่ารักจะ อย่ามโนไปเค้าแค่ชมชื่อเอง

“แล้วพี่ชื่ออะไรหรอค่ะ ”

อุ้ยๆตายเป็นสาวเป็นนางไปถามชื่อผู้ชายได้ไง ต้องรอให้เค้าบอกไม่ใช่หรอ   แปลกจังที่รุ่นพี่คนอื่นมีป้ายชื่อคล้องคอหมดยกเว้นคนนี้  แล้วความจริงก็เฉลย ตอนที่มีคนมาเรียกพี่เค้า ทำนองว่าประธานคณะทำไมมานั่งตรงนี้ได้เวลาเข้าห้องประชุมแล้ว

.”พี่ไนท์ ครับ งั้นเด๋วพี่ไปก่อนนะไว้เจอกันใหม่นะ น้องไอรีน”

“ค่ะ แล้วเจอกันค่ะ”

 “แหม ไปเซ็นชื่อแปบเดียวหายไปนานเลยนะ” ยัยเค้กนางแซวฉัน

“เปล่าซะหน่อย ไปแปบเดียวเอง  ^////^  ”

“แล้วเมื่อกี้เขิลอะไร เห็นนะ”

“ไปเข้าไปข้างในเหอะป่านนี้ที่เต็มแล้วมั้ง”

“ทำมาเป็นเปลี่ยนเรื่องนะ”