天下凌驾长歌 ลำนำครองแผ่นดิน

“เจ้าชื่ออะไร”

“หลิง...เซี่ยหลิง แล้วท่านละ”

“ฉาง” จี้หยกห้อยเอวสลักเป็นกิเลนตัวหนึ่งถูกยัดใส่มือหลิงอย่างรวดเร็ว

“จี้หยกชิ้นนี้เป็นของตอบแทนที่เจ้าช่วยข้า วันหน้าเราอาจได้พบกันอีก” กล่าวจบเขาก็หันหลังเดินออกจากร้าน หลิงรีบวิ่งตามไปเกาะที่ประตู

“ท่านเป็นใครกัน” เขาหันกลับมามองก่อนจะยิ้มบางๆ

“ก็แค่คนธรรมดาคนหนึ่ง” ชายหนุ่มขึ้นรถม้าจากไป หลิงกำจี้หยกในมือไว้แน่น...คนธรรมดางั้นเรอะ เชื่อก็โง่แล้ว