บทนำ
สวัสดีฉันยูจีน ที่ทุกคนกำลังอ่านอยู่นี้เป็นไดอารี่ของฉันเองและนี่จะเป็นการเขียนมันครั้งสุดท้าย วันนี้ฉันตื่นเช้าเป็นพิเศษ เพราะฉันต้องไปทำธุระสำคัญฉันตัดสินใจแล้วที่จะทำมัน มีผู้ชายอยู่คนนึงฉันสนิทมากบ้านอยู่ติดกัน เขาเป็นเพื่อนของฉันแต่เขาอายุมากกว่าซึ่งห่างกันไม่กี่เดือน แต่ฉันไม่สน ฮ่าๆ นายนั่นกำลังไปย้ายไปอยู่ที่อื่น ฉันคิดทบทวนมาหลายวันแล้วว่าฉันจะทำยังไงดี กับความรู้สึกของตัวเองที่มันตีวนกันอยู่ในหัว ควรบอกหรือไม่บอกดี ความสัมพันธ์ของเราจะจบลงหรือดำเนินต่อเป็นแบบไหน ในที่สุดแล้วฉันจึงตัดสินใจจะบอกนายนั่นไป เอาใจช่วยฉันด้วยนะ....
" จีนลูกลงมาส่งธันวาได้แล้ว "
" ได้ค่ะเเม่ "
ฉันเดินลงไปหาแม่ที่ยืนรออยู่ที่ปลายบันได ในห้องนั่งเล่นที่ติดกันนั้น ครอบครัวของนายนั่นนั่งอยู่แล้วก็เขา ฉันยกมือไหว้พ่อแม่ของเขาแล้วทุกคนก็เดินออกไปข้างนอกเพื่อเตรียมตัวเดินทาง ฉันเดินอยู่ท้ายสุดด้านหน้าฉันคือธันวา ทำไมวันนี้เขาดูนิ่งผิดปกติ ฉันจึงจับชายเสื้อแล้วดึงเพื่อให้เขารู้สึกและหันมา เขาหันมามองฉันอย่างสงสัย
" มีอะไร"
" ทำไมต้องทำเสียงเข้มด้วย เป็นอะไรเนี่ย "
" มีอะไรก็รีบพูด " ตอนนี้ฉันรู้สึกปอดแหกแล้วสิ ทำไงดี
" เอ่อ คือ..ฉัน "
" ติดต่อมาบ้างนะ " อิบ้าเอ้ยพูดอะไรออกไปเนี่ย!!!
" ได้ "
"...."
" แค่นี้ใช่ไหม "
" เอ่อ ฉันว่าฉันรู้สึกดีกับนาย "
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
#ติดตามตอนต่อไป
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น