[VKOOK FT.BTS] ♔ TUTOR ♔ #ฟิคติวเตอร์คิมแท

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

Tutor

V K O O K

#ติวเตอร์คิมแท

OPEN: 29/05/60

TAG: #ติวเตอร์คิมแท

BY: Flowers of Evil.

ทำไมพี่ต้องมองผมวะ! แล้วทำไมต้องมาขัดขวางผมกับพี่อึนจีด้วยพี่สองคนเป็นอะไรกันแน่!

-JEONJUNGKOOK-

ที่มองที่ขัดขวางนี่ไม่ใช่เพราะพี่ชอบยัยอึนจีหรอกนะ..แต่เป็นเพราะพี่ชอบนายต่างหากไงละเจ้าโง่!

-KIMTAEHYUNG-

_________________________________

ผลั๊ว! ผลั๊ว!

"ปากดีนักนะมึงอ่ะ! "

"โอ๊ยย!! ปล่อยกูจองกุก!!"

ปั่ก! ปึก!

"หึ..ทีอย่างนี้มาบอกให้กูปล่อย! กราบตีนกู!"

"ปล่อยมันไปเถอะน่าาาา"

ผู้ชายที่มีนามว่าจอนจองกุกหันไปตามเสียงของเพื่อนตัวดีที่มองตนอยู่ห่างๆโดยไม่คิดที่จะช่วยตนเลยสักนิด ร่างบางขมวดคิ้วก่อนจะหันมาประจันหน้ากับไอ้คนที่ชอบมาแซวตนบ่อยๆจนตนทนไม่ไหวเลยจัดให้สักดอกสองดอก

"ถ้ามึงเป็นกูแล้วจะรู้ว่ามันรู้สึกยังไงจีมิน!"

จองกุกบอกอย่างตัดพ้อที่อยู่ๆจีมินเพื่อนร่วมกินร่วมตายดันมายืนมองเขาต่อยไอ้นี่โดยที่ไม่คิดจะมาช่วยต่อยปากหมาๆอย่างไอ้วอนอูคณะนิเทศ ที่ต่อยนี่เป็นเพราะมันชอบมาแซวเขา ว่าเขาน่ารักอย่างนู้น น่ารักอย่างนี้ ควรจะไปใส่กระโปรงไม่ควรจะมาใส่กางเกง ถ้าเป็นพวกคุณ พวกคุณก็คงทนไม่ไหวเหมือนผมใช่มั้ยครับ?

"มึงนี่มันจริงๆเลยนะจองกุก! ปล่อยมันเดี่ยวพวกมันก็มาหรอก!"

"คราวนี้มึงรอดไปน้ะไอ้วอนอู!"

ปั่ก!

จองกุกกระทืบเข้าที่ท้องมันอีกครั้งก่อนที่จะเดินออกจากตรงนั้นแต่ก็ยังไม่ทันที่จะถึงไหนก็ได้ยินเสียงตะโกนมาจากวอนอู ซึ่งมันทำให้จองกุกเดือดพร้อมเชือดมันให้ตายคามือ 

"กูไม่เอามึงไว้แน่!!! มึงจะต้องมาเป็นเมียกูจอนจองกุก!!!"

จองกุกกำมือแน่นก่อนจะมีมือของจีมินมาจับไว้พร้อมกับบีบมือเบาๆเพื่อให้จองกุกผ่อนคลาย จองกุกหันไปมองหน้าวอนอูที่มีเลือดและแผลฟกช้ำอยู่เต็มหน้าก่อนจะยกมือมาแล้วชูนิ้วกลางให้พร้อมกับเดินออกไปแล้วปล่อยยให้วอนอูเจ็บใจเล่น

"สักวันกูจะเอามึงมาเป็นเมีย!"

ปึ้งงงง!!!!

"จอนจองกุก!! นายนี่มันชักจะเอาใหญ่ขึ้นทุกวันแล้วน้ะ!!"

"..."

อาจารย์ใหญ่ตบเข้าที่โต๊ะอย่างดังก่อนที่จะตวาดใส่จองกุกที่นั่งอยู่ข้างหน้าทันที จองกุกสะดุ้งเฮือกด้วยความกลัวพร้อมกับกำเข้าที่กางเกงอย่างแน่น ใช่แล้วล่ะหลังจากที่จองกุกเดินออกมาจากตรงนั้นจองกุกก็ได้เจออาจารย์ใหญ่ที่ทำหน้าโหดพร้อมกับเรียกจองกุกให้เชิญไปพบที่ห้องอาจารย์ทันที

"ไหนงานจะไม่ตามส่ง! แล้วถึงเวลาเรียนก็โดดทุกที! แถมยังไปมีเรื่องชกต่อยอีก!!! "

"..."

จองกุกก้มหน้าต่ำลงอย่างกลัวๆ จะไม่ให้กลัวได้ไงล่ะก็อาจารย์ใหญ่น่ะหน้ากลัวมากๆ ผมเคยโดนมาแล้วด้วย โหดสัสๆ  

"ถ้านายยังทำตัวเหลวแหลกแบบนี้อาจารย์คงต้องไล่เธอออก!!"

"ไม่น้ะครับอาจารย์!"

"ถ้าไม่อยากโดนไล่ออกก็ทำงานส่งให้ครบ! แล้วก็อย่าโดดเรียน! แล้วคะแนนสอบของนายก็ต้องดีขึ้น2เท่า!!!"

หา หา หาาาา!!!! ถ้ามันจะยุ่งยากขนาดนี้ผมไม่เรียนที่นี่ก็ได้น้ะ!  จองกุกชักสีหน้าอย่างไม่พอใจก่อนจะพยักหน้าเพื่อเป็นการตกลงตามข้อเสนอของอาจารย์ทันที

"ครับ!"

"ดี! งั้นก็ไปเรียนไปแล้วเรื่องพ่อแม่นายอาจาย์โทรไปบอกเรียบร้อยแล้ว หวังว่าพ่อแม่นายจะไม่ตามใจนายอีกเช่นเคยน้ะ!"

โอ้ววว!!! ไม่น้ะ!! ทำไมต้องบอกมี๊กับป๊าผมด้วยยยยย!!! แต่ไม่เป็นไรแค่อ้อนนิดอ้อนหน่อยเดี่ยวป๊ากับมี๊ก็ใจอ่อนแล้วก็มาคุยกับอาจารย์ใหญ่ให้ผมเองแหละ!

"เป็นไงบ้างว้ะ!"

"อาจารย์ใหญ่แม่ง@@#%$^&*&(& น่าเบื่อชิปหายอ้ะ!"

จองกุกเดินออกมาจากห้องอาจาย์ใหญ่เสร็จก็เห็นจีมินยืนกอดอกรออยู่ก่อนที่จะถามด้วยความเป็นห่วง จองกุกเลยเล่าให้ฟังพร้อมกับทำหน้าบุญไม่รับก่อนที่จะกอดคอเพื่อนสนิทแล้วตรงดิ่งไปที่หลังมหาลัยทันที

"จะโดดหรอว้ะ?"

"ขี้เกียจเรียนว้ะ! ไปผับกันเถอะ!"

"มึงนี่จริงๆเลย!"

จองกุกเอาเก้าอี้ที่ตนซ่อนไว้เวลาจะหนีก่อนที่จะเอามาวางไว้ตรงผนังกำแพงแล้วขึ้นไปอยู่บนเก้าอี้ตัวนั้นก่อนที่จะบอกให้เพื่อนตัวดีช่วยดันก้นให้ขึ้นไป

"จีมินมึงดันตูดกูหน่อยดิ้!"

"..."

"ไอ้จีมิน! ดันตูดกูหน่อย!"

จองกุกบอกจีมินให้ช่วยดันตูดตนก่อนที่จะไร้เสียงตอบกลับเลยตะโกนบอกแต่ก็ไม่มีเสียงตอบกลับเลยหันไปมองแล้วก็ต้องอ้าปากค้างทันที

"จอนจองกุกกก!!!!"

"ป๊า! มี๊!"

"ทำไมลูกทำตัวเหลวแหลกแบบนี้! อาจารย์ใหญ่โทรมาหาป๊าแล้วเล่าเรื่องที่ลูกไปต่อยกับเด็กนิเทศไหนจะโดดเรียนอีก ถ้าป๊ากับมี๊ไม่มาเห็นก็คงไม่รู้หรอกว่าลูกเป็นคนยังไง!"

"ป-ป๊าครับ ม-มี๊ครับ"

"ไม่ต้องมาทำเสียงแบบนี้! หนูจีมินก็เหมือนกันทำไมทำตัวแบบนี้ห้ะ!"

"ผมขอโทษครับ.."

ป๊าของจองกุกดุจองกุกกับจีมินที่ทำตัวแบบนี้ก่อนจะเห็นสีหน้าสำนึกผิดของจีมิน ส่วนจองกุกนั้นไม่สำนึกผิดอะไรเลย

"ถึงดุไปก็ไม่มีอะไรดีขึ้นงั้นป๊าจะให้ลูกไปอยู่คอนโดกับตาแท!"

"ไม่ไปครับ! จองกุกไม่ไป!"

"ลูกต้องไปติวและไปอยู่กับเขา!"

จองกุกได้ยินคำตอบเลยลุกพรวดขึ้นมาทันทีพร้อมกับขึ้นเสียงใส่ป๊าโดยไม่รู้ตัว

"จองกุกไม่ไปป๊าไม่มีสิทธิ์มาสั่งจองกุกน้ะ!!!"

เพี๊ยะ!

"ทำไมลูกเป็นคนแบบนี้ห้ะ! จอนจองกุก!!"

"คุณค่ะใจเย็นๆค่ะ"

ป๊าตบเข้าที่ใบหน้ามนสวยของจองกุก นี่เป็นครั้งแรกที่ป๊าตบหน้าตนมันเลยทำให้จองกุกนิ่งแล้วน้ำตาไหลก่อนที่มี๊จะเดินมาห้ามป๊า จองกุกปาดน้ำตาแล้ววิ่งขึ้นห้องไปทันที 

"คุณลุงครับเดี่ยวผมไปดูจองกุกเองนะครับ"

"ลุงฝากด้วยนะหนูจีมิน"

ปั้งงง!!

"ฮึกฮื้ออออ...ป๊าใจร้ายฮื้ออออออ"

จองกุกล้มตัวลงบนที่นอนก่อนจะซุกหน้าเข้าที่หมอนแล้วทุบที่นอนอย่างแรงๆ นี่เป็นครั้งแรกที่ป๊าตบจองกุก จองกุกเจ็บจองกุกเกลียดป๊า!

แกร๊ก!

"เป็นไงมั่ง"

"ฮื้อออออ จีมินกูเจ็บบบบบฮืออออ"

จองกุกเมื่อได้ยินเสียงเพื่อนก็ลุกพรวกเข้าไปกอดจีมินเพื่อนรักของตนทันที ส่วนจีมินที่โดนกอดก็ลูบหลังพร้อมกับโอ๋จองกุกอยู่อย่างนั้น  จริงๆแล้วจองกุกมันไม่ได้โหดหรือต่อยใครไปทั่วหรอกถ้ามันไม่มีเหตุผล แล้วที่วันนี้ที่ผมไม่เข้าไปช่วยมันต่อยไอ้วอนอูเพราะผมรู้ว่ามันคนเดียวอยู่หมัด แล้วที่ผมกับมันโดดเรียนไม่ใช่เพราะขี้เกียจหรอกน้ะแต่มันเป็นเพราะว่าเรียนไปมันก็ทำไม่ได้แล้วก็ไม่เข้าใจอยู่ดี แบบเข้าหูซ้ายทะลุหูขวาไรงี้

"ฮื้อออออ ป๊ากล้าตบกูได้ไงว้ะฮื้ออออ"

"ดูมึงพูดแบบนั้นกับเขาสิ่ มันไม่ดีน้ะรู้มั้ย"

"ฮื้อออออออไม่จำเป็นต้องตบก็ได้ป้ะว้ะ"

"..."

"กูผิดมากใช่มั้ยฮื้ออออออ"

จองกุกพูดอย่างนั้นพร้อมกับน้ำตาที่ไหลมาจากบ่อสำนึกผิดก่อนจะกระชับกอดเพื่อนรักแน่น จีมินที่เห็นอย่างนั้นก็อดที่จะส่ายหัวให้กับเพื่อนตัวดีของเขาไม่ได้ มือจีมินกำลังจะจับไปที่หัวของจองกุกแต่ก็ต้องชักกลับเมื่อเสียงโทรศัพท์สั่นขึ้นมา พอรู้ว่าชื่อใครก็ขอตัวออกไปรับทันที

ครืดดดด ครืดดดด

"กูขอตัวไปรับโทรศัพท์ก่อนน้ะ"

"อื้อ ฮึก"

จีมินเดินออกมานอกระเบียงก่อนที่จะกดรับสายทันที

"ฮัลโหลครับ"

[จองกุกเป็นยังไงมั่ง]

"ร้องไห้ใหญ่เลยครับพี่"

[ดูแลคนของพี่ให้ดีล่ะเข้าใจมั้ย!]

"โห่ววววพี่อ้ะ แล้วอย่าลืมข้อตกลงกันไว้น้าา"

[เออน่าาา..เดี่ยวช่วย]

"ครับ."

"จีมินนนนนนนนน!"

"เออๆพี่งั้นแค่นี้ก่อนนะจองกุกมันเรียก!"

[เออๆ ดูแลจองกุกด้วยคงจะเจ็บน่าดู]

"ค้าบๆ"

ติ้ด!

จีมินกดวางสายก็พร้อมกับถอนหายใจออกมา อะไรจะห่วงขนาดนั้นนนน มีคำถามมากมายอยู่ในหัวผมเลยว่าทำไมพี่เค้าไม่เข้ามาทักไม่เข้ามาคุยกับจองกุกมันก็ไม่รู้ หน้าตาพี่เค้าถือว่าหล่อมากๆเลยแถมยังนิสัยดีแล้วยังฉลาดเรียนเก่ง คือโดยรวมดีทุกอย่างอ้ะ! 

"จีมินนนนนน ฮือออออออ"

เมื่อจีมินเดินกลับเข้ามาก็เห็นจองกุกนั่งร้องไห้อยู่บนเตียงพร้อมกับเรียกชื่อจีมิน  เป็นอะไรไปอีกล้ะทีนี้

"กูไม่อยากไปอยู่กับตาแทอ้ะ ฮื้ออออออ เค้าคงแก่และโรคจิตแน่ๆเลยฮื้อออออ"

"โอ๊ยมึงงง เค้าอาจจะดีกว่าที่มึงคิดก็ได้ถ้าเค้าลวนลามมึง มึงก็ต่อยอย่างที่มึงต่อยไอ้วอนอูดิ้วะ!"

"ฮื้อออออ กูก็จะโดนจับดิ้ว่ะ! ต่อยคนแก่ตายอ้ะ"

จองกุกร้องไห้ออกมาพร้อมกับเบะปากเหมือนเด็กที่เขาทำกันจนจีมินสายหัวอย่างเอือมให้กับเพื่อนของเขา แม่งก็เป็นแบบนี้แหละอยู่ในรั้วใหลาลัยจะทำตัวฮาร์ดคอมีเรื่องต่อยไปทั่ว แต่พออยู่นอกรั้วนี่คือแบบ เด็กน้อยสัส! 

"มึงนี่จริงๆเลย!"

TALK

เรื่องนี้เป็นเรื่องของคิมแทฮยองที่รักจองกุกหมดหัวใจ รักตั้งแต่แรกพบรักตั้งแต่วันที่จองกุกช่วยเขารักจนไม่กล้าที่จะเอ่ย..และนั่นเลยพาความเจ็บปวดมาให้เขาไงล่ะทำไมถึงเจ็บปวด(?)ก็เพราะจองกุกไม่ได้รักเขาไงล่ะสงสัยจะจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเราสองคนนั้นเคยเจอกัน

 

B
E
R
L
I
N
?