beyo
ng
"พวกเราต่างก็มีหน้าที่ของตนเอง"
"ท่านมาเพื่อสังหารเรา เรารู้ดี"
ข้าขยับครีบหางของตัวเอง แกว่งไกวมันไปมาต้านสายน้ำที่ซัดกระทบโขดหินเป็นระรอก
จ้องมองเด็กหนุ่มผู้กำลังกางคันศร พร้อมจะส่งลูกธนูเข้ามาสังหารข้าได้ทุกเมื่อ
สายตาของเขามองข้าเป็น "ศัตรู" แน่แท้ แต่ข้ากลับมองเขาด้วยความรู้สึกผสมปนเป
ทั้งเอ็นดูระคนขบขันมนุษย์ผู้ใฝ่สูง
จากวันเป็นเดือน จากเดือนเป็นปี
จากเด็กหนุ่มกลายเป็นชายหนุ่มรูปงาม
จากชายหนุ่มรูปงาม กลายเป็นตาเฒ่าจอมเจ้าเล่ห์ถึงหยดสุดท้ายก่อนจะลาโลก
ทิ้งปัญหาให้มิตรอย่างข้าต้องงงเป็นไก่ตาแตก จะรีบกระโจนลงทะเลว่ายหนีไปก็หนีไม่พ้น
อ้อ ลืมบอกไป นามของเขาคือ "กิลเบิรต์" กษัตรยิ์แห่งแดนทมิฬ
ข้าเป็นเพียงนางเงือกผู้ปลีกวิเวกออกมาจากโลกภายนอก
แหวกว่ายอยู่ในทะเลเพชรสกาวของสามดินแดน
จนกระทั่งมิตรกษัตรยิ์ของข้าได้สั่งทำนิทานเรื่องราว(ปลอม)ของข้าออกไปให้ทั่วหล้าได้รับรู้
จากนางเงือกเหยื่อหายาก กลายเป็น "แม่คงคาของทะเลเพชรสกาว"
นับแต่นั้นมิมีใครหอบหน้าไม้หรือธนูมาไล่ยิงข้าอีก
มีแต่เห็นแล้วโยนดอกไม้ ของบูชาให้
โถ กิลเบิรต์ หนอ กิลเบิรต์
เจ้าจะรู้ไหมนะ ว่าถึงเจ้าจะจากไป
แต่เลือดเนื้อเชื้อไขของเจ้า ก็แสบสันต์และหาเรื่องมาให้ข้าไม่หยุดหย่อนไม่แพ้เจ้าเลย
- MERMAID OF DIAMOND SEA -
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น