นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
Spider man x scarlet spider yaoi fic
"ถ้าฉันเป็นไฮดร้านายจะว่ายังไง?" "ก็ต้องจับนายสิ" "นั่นสินะ" "แต่ว่าคงทำไม่ลงหรอก" "...."
ผู้เข้าชมรวม
1,672
ผู้เข้าชมเดือนนี้
18
ผู้เข้าชมรวม
1.67K
หมวด : นิยายวาย
อัปเดตล่าสุด : 11 ต.ค. 60 / 04:55 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
สวัสดีดีค้าาา~ ฟิคเรื่องนี้แต่งขึ้นการมโนของผู้อ่านโดยอิงจากจักรวาลการ์ตูนนะคะ อย่าจำผิดกับในคอมมิค เพราะมันเป็นละอย่างกันเลยสการ์เล็ตสไปเดอร์คนนี้คือเบนไรรี่ซึ่งในultimate spider man ss4 เขาเป็นไฮดร้าที่แอบเข้ามาแฝงตัวในชิลด์ และสุดท้ายเบนยอมตายเพื่อช่วยเมืองนะคะ(อันที่จริงคือยังไม่ตายนั่นแหละ) เรื่องราวในนิยายจะเป็นเรื่องในระหว่างที่เบนกำลัวแฝงตัวอยู่นะคะ
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
"นายิว่าพวไฮร้าเนี้ยเลวทรามมารึเปล่า?"
สาร์เล็ถามในะพวเราำลันั่เล่นบนาฟ้าอแฮริแริเออร์
"แน่นอนอยู่แล้ว"
ผมอบามวามริ
"แล้วถ้าันเป็นไฮร้าล่ะ"
"นาย็ะพูว่าเฮลไฮร้าล่ะมั่"
ผมอบลับไปำๆ ็พวไฮร้ามัพูันแบบนี้นี่
"ันหมายถึว่า นายะทำยัไถ้าันเป็นไฮร้า?"
"ับนายไ"
"หึ...นั่นสินะ"
"แ่ทำไม่ลหรอ"
"...?"
เบนเอียอสสัย
"แมมุม็้อิอยู่้วยันสิ ฮะๆ"
"เฮ้อ..."
เบนถอนหายใับมุฝืๆอผม หรือว่าเาไม่เ็?
"็ แมมุม มีใย เหนี่ยวๆ ิ้วยันไ"
"ถ้าเล่นแล้ว้อมาแ้นานี้ไม่้อเล่น็ไ้นะ=_=*"
"ฮะๆ ็ันอยาเห็นนายหัวเราะ"
"ันใส่หน้าาอยู่นะ หัวเราะไปนาย็ไม่เห็น"
"ั้นถอสิ.....เฮ้ย!!!"
เบนระาหนาาผมออทันที่อน่อยๆถอหน้าาอัวเอออ เผยให้เห็นวาสีฟ้าราม...และรอบแผลเป็นนั่น
"ไปไ้มาาไหนเหรอ?"
ผมถามพลาลูบรรอยแผลเป็นนั่น เามอผม้วยแววาที่เาใยา่อนะเสมอไปทาอื่น
"..."
"ไม่อยาบอเหรอ? ไม่เป็นไรหรอไม่ไ้อยารู้นานั้น"
"็ี วันนี้นายะลับสินะ หรือนอนที่นี้?"
"็ไม่มีเหุผลให้อยู่"
"..."
เบนเียบ่อนะลุึ้นและเ้าไป้าในผมึามเาไปอย่า่วยไม่ไ้
"มีเหุผลที่ะามันมาเหรอ?"
"ันยัไม่ไ้เห็นนายหัวเราะเลย"
ผมที่เินี้าเาอบ
"...สำัเหรอ?"
เบนอบแบบปัๆ่อนะใส่หน้าาแ่ผมแย่มันมา่อน
"นั่นมันอัน=_=^"
เาหยุเินแล้วพยายามเอาหน้าาืนาผม
"นายสำั่อันอยู่แล้ว"
เบนเลิพยายามเอาหน้าาืน่อนะเปลี่ยนมาออ
"มาพอะเป็นเหุผลให้นายอยู่ที่นี่ไ้รึเปล่า?"
"แน่นอน ว่าแ่ นายอยาให้ันอยู่นี่เหรอ?"
"...็ั้น
ำอบอเาทำให้ผมยิ้มไ้ะอย่านั้น
"เอาสิ ั้นันนอนับนายนะ:p"
"..."
ผมั่ใะวนีนเาเล่นึู่เหมือนะไ้ผล เาเียบทันที
"ไ้สิ"
"..."
ยัไม่ทันที่ผมะีใที่วนีนเาไ้ เา็อบลับมาแบบนี้
"เอาริ?"
"ทำไม? ลัวันรึไ?"
"เปล่า แ่...ไม่ิว่านิสับแบบนายะอบให้นอน้วยน่ะ ปินายะพูแบบว่า 'ไปไลๆเลยนะอึอั!' อะไรแบบนี้ไม่ใ่เหรอ?"
ผมทำท่าทาเหมือนเาอนเอผมแรๆ พร้อมับเลียนเสียเาไป้วย เบนพ้นลมหายใออยาวๆและมอ้อนมาที่ผมราวับไม่พอใที่ผมทำแบบนั้น
"ั้น็ไม่้อ--"
"เฮ้ๆ นอน้วยสิ!"
ผมพูแทร่อนะหมโอาสนอนับเาะ่อน ารที่เาะวนนอน้วยนี่โอาสแบบนี้ไม่ไ้หา่ายๆหรอนะ
"นายมีภาริอะไร้อทำในืนนี้รึเปล่า?"
"นิหน่อย นายไปรอที่ห้อัน่อนไ้เลย"
.
.
.
.
.
ผมมาในุสไปเอร์แมนเพราะโลสันำับไว้ เาบอับผมว่าถึิล์ะรัษาวามปลอภัยั้นสุยอแ่็เยมีเ้าหน้าไฮร้าแฝัวเ้ามา ันั้นึ้อระวััว เพราะพวไฮร้าไม่วรรู้ว่าผมเป็นใรเพื่อไม่ให้เือร้อนัวผมเอ ะเ้มวอะไรนานั้นัน=_=^ ห้อเาสะอาว่าห้อผมอีนะเนี้ย แถมเ่รที่ นี่เป็นรั่แรที่ผมะไ้นอนบนานลอยฟ้า ผมทิ้ัวนอนหายบนเียเา ไหนๆ็ไ้มาห้อหมอนี่ทั้ที ะไมู่อะไรเลยมัน็เสียายนะ... ้วยวามอยารู้อยาเห็นผมสำรวไปทั่วห้ออเาเพื่อูว่านอย่าเบนะเ็บอะไรไว้บ้า หนัสือ ไม่น่าสนใแฮะแล้วไอ้นี่อะไร? ผมหยิบเรื่อมือบาอย่าึ้นมาู มันเป็นเรื่อมือิ้นเล็ๆล้ายว่าะยัประอบไม่เสร็้วย้ำ ูไม่เหมือนอิล์เท่าไหร่ เบนไม่น่าะประิษ์อะไรแบบนี้ึ้นมานะ เาน่าะอให้ลีโอ ฟิส์ทำให้มาว่าและเรื่อมือที่ยัไม่เสร็วระไปอยู่ในห้อวิัยไม่ใ้เหรอ?
"ทำอะไร?"
"...!!"
ผมสุ้เมื่อเบนเ้ามาในุสาร์เล็ ท่าทาเาะรู้ว่าผม้อแอบ้นห้อเาแน่ๆเาึเ้ามาและถามแบบนี้
"แ่อยารู้อยาเห็นล่ะมั้"
"หึ..."
เบนแบมือ เพื่อออที่อยู่ในมือผมืน ผมให้เาไปอย่าไม่ใส่ใ เาเ็บมันในลิ้นั่อนะทิ้ัวลนอนหายบนเียอย่าอิโรยท่าทาะเหนื่อยสินะ
"ภาริอะไรเหรอ?"
"ระับ4 รู้ใ่ไหม?"
เบนอยู่ในวามลับระับ4เลยเหรอ? เห็นว่ามี6ระับนี่นา นนอที่แ่มา่วยในบ้ารั่อย่าผมึไม่สามารถรู้ไ้สินะ ผมทำหน้าเ็ๆแล้วทิ้ัวนอนทับเา น่าแปลนะที่เาไม่ไ้สะบัออหรือทำท่าทารัเียผมแ่อย่าใ
"ไม่บ่นเหรอ?"
"..."
"เฮ้ย!!"
เาที่นิ่ไปับผมให้เปลี่ยนไปอยู่้านล่าแทนและอนนี้เานั่ทับผมอยู่้านบน
"นี่..."
"....?"
เาถอหน้าาอผมออ่อนะโยนมันทิ้ แล้วโนมัวลมาใล้ๆแ่ใบหน้าอเรา็ห่าันพอสมวร
"ันอยาถามอีรั่น่ะ"
"???"
"ถ้าันเป็นไฮร้าปลอมัวมาริๆ นายะทำยัไ?"
"นายะถาม้ำทำไม?"
"รอบที่แล้วันไม่เห็นหน้านาย"
รอบที่แล้วเราทัู่่ใสหน้าานี่นาแ่อนนี้ลับเป็นเาเพียนเียวที่ใส่หน้าา...ไม่แฟร์เลย... ผมเอื่อมมือไปถอหน้าาเาออึ่เาเอ็ไม่ัืนอะไร
"ถามันอีรอบสิ รั้นี้นายเอ็ไม่ไ้ใส่หน้าา ันะไ้รู้ว่านายรู้สึอย่าไรเมื่อนายถาม"
"..."
เามวิ้ว่อนะถอนหายใ ราวับปปิอะไรบาอย่า ผม้อเาไว้อย่านั้น นิ้วเรียวยาวลูบบนใบหน้าอผม่อนที่ริมฝีปาอเราะประบันผมเอ็ไม่ไ้ัืนอะไร ลิ้นร้อน่อยๆวัเี่ยวอย่าุนในโพรปาผม เาเปลี่ยนมาบยี้ริมฝีปาผมแทนารแลลิ้นเมื่อี้ มืออเาที่ไม่อยู่นิ่่อยๆสอเ้าไปใ้เสื้อที่เป็นผ้ายือผม ผมผลัเาออ่อนรีบโยอาาศเ้าปอ
"แฮ่ๆๆ..."
ผมและเบนเริ่มปลเสื้อผ้าอันและัน และนั่นทำให้ผมลืมเรื่อที่เราุยัน่อนะูบไปนหมสิ้น...
.
.
.
[มีเวลาแ่30วิ ำรายละเอียไว้ให้ไ้ล่ะ]
"รู้น่า"
[พรุ่นี้นายะไ้ทำภาริับมัน ล้อมันเ้ามาในห้อ รมุมห้อะมีู้และำเป็น้อใส่ระหัส ะมีหน้าาันแ็สอยู่อันเียว นายแ่ทิ้ให้มันายในนั้น็พอ ระหัส ****]
"...อ่า"
[สไปเอร์แมนอยู่ับิล์ะมีประโยน์มา เราำเป็น้อำัมันทิ้ รู้ใ่ไหม สาร์เล็]
"อ่า....เฮลไฮร้า"
[เฮลไฮร้า]
สาร์เล็ัสายทิ้เพราะรบ30วิ่อนที่ิล์ะับไ้ว่าเาิ่อับศัรูเามอร่าที่หลับไม่รู้เรื่อบนเียอเา่อนะบีบเรื่อมือสื่อสารนั่นให้แหลามือเพื่อทำลายหลัาน
ผลงานอื่นๆ ของ ถุงถาว ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ ถุงถาว
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น