คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : เธอคือ คิวบิก/เธอคือ ซันต์เวย์!!!
ตอนนี้ฉันเดินตามลู่หานมาไกลแล้วแต่ไม่รุ้สึกเมื่อยสะนิดแต่ฉันก็ขี้เกลียดเดินอยู่ดี
“นี้ๆเมื่อไรถึงขี้เกลียดเดินแล้ว”
“อีกนิดเดียวน่า เดียวก็ถึง”
“นายบอกว่า เดียวก็ถึง กี่รอบแล้วหะ ฉันขี้เกลียดแล้ว-3-”
“ขี้บ่นชะมัด-3-”
“นายว่าอะไรนะ เดียวกระโดดกัดคอสะเลยนิ”
“เอาจับมือฉันเดียวพาบินไป ตัวไม่หนักใช่ไหม?”
“ฉันไม่ได้ตัวหนักขนานนั้นสะหน่อย”
“ล่อเล่นน่า เอามือมา...ปะไปกัน”
จากนั้นเค้าก็พาฉันบินไปที่ไหนสะแห่งแต่ฉันมองลงไปข้างล่างแล้วรู้สึกว่ามันสวยอ่า สวนดอกไม้ที่มีดอกไม้มากมาย สีสันสดใส มีศาลที่ทำจากหินอ่อนตั้งอยู่ตรงกลางและมีเครื่องดนตรีที่เล่นเองทำให้ฉันตกใจ เพลงที่ถูกบรรเลงมันชวนฝัน(กลางวัน)จากนั้นเราก็ผ่านจากตรงนี้ไปทางในเมืองเหมือนชุมชนในฝันเลยทุกร้านถูกตกแต่งด้วยความสวยงามมากมายมันสวยจนอยากถ่ายรูปและทำให้ฉันปลอยมือจากลู่ฮานเพราะคิดว่ามองเห็นภาพถ่ายขยับได้ แล้วตอนนี้มันกำลังตกลงข้างล้างที่มีมีด ดาษมากมายที่ตั้งหงายขึ้น ไม่นะฉันยังไม่อยากตายอีกรอบอ่าช่วยด้วย
“เธอนี้จิงๆเลย บอกว่าจับแน่นๆ(-- )( --)”
“ขะขอโทษ _///_”
ตอนนี้ลู่ฮานอุ้มฉันอยู่ หน้าอกขาวสวยมี6แพ็กพอดี ไอเสื้อของลู่หานก็ขยันลนจิงๆเลยมันทำให้ฉันแทบคลั้งนะ จะตายแล้ว และที่สำคัญหน้าฉันแดงรึป่าวไม่รู้ ใจเต้นรึป่าวไม่รุ้อีก แต่ที่รู้ๆมองอย่างนี้ลู่หานโคดหล่อเลย กริ่ด(ฉันเกลียดแกเวย์/ทำไมอ่า/ได้อยู่ในออมกอดลู่ฮาน)
“ถึงแล้ว”
“หะๆ อ่อถึงแล้วถ้างั้นปลอยฉันลง.....โอ้ย!!!ไอบ้าปลอยดีๆไม่เปนรึไงหะ”
“ก็เทอบอกให้ปลอยฉันก็ปลอยแล้วไงจะเอาอะไรอีก”
“ชิ!!อุสาจะชมว่าหล่อ ยกเลิกความคิดทั้งหมดไปเลยฉัน”
“เทอว่าอะไรนะ...แล้วเทอจะไปไหนรู้อ่อว่าไปทางไหน”
“รู้ ไปทางนี้แล้วเลี้ยวขวาตรงไปเห็นห้องแค่นี้เอง”
“0o0!!”
“จะไปได้ยังพ่อนายรออยู่นะ”
“O0O!!!!!!!!!!!”
ก่แค่รู้ว่าอะไรเป็นอะไรแค่นี้เอง อะ!!ทำไมฉันรู้ละ งง ของแท้เลยละ แต่หน้าลู่มันแบบว่า ตลกสุดๆเลย เหมือนกวางตกใจยังไงไม่รู้ตาโตๆอาปากกว้างจนเห็นลิ้นไก่5555555555555ตลกเป็นบ้าเลย
หลังจากนั้นเราก่เข้ามาในปราสาทแห่งนี้ได้มันไม่น่าตกใจเท่าไรเพราะบ้านฉันก็คล้ายๆแบบนี้(บ้านรวย)ละนะ ตอนนี้เราอยู่หน้าห้องๆหนึ่งหน้าจะเป็นห้องพ่อลู่หารแหละนะ
“เข้าไปนะครับ”พูดเพราะ
“อืม...เจ้าสินะคือคนที่ลูกอมเลือก”
“ค่ะ ให้หนูมาที่นี้ทำไมค่ะ ใช่งานเรื่องอะไร”
“อืม เทอฉลาดกว่าที่ฉันคิด งานที่จะให้เทอทำครั้งนี้คือ..........”
“คือ?.....”
“คือ........”
“พ่อผมลุ้นนะเนีย-“-”
“ขอโทษๆ งานที่ฉันจะให้เจ้าทำคือ การเป็นคิวบิก”
“อ่อ งานคิวบิก ที่เค้าให้แจกตั้วเล่นลูก....หะ!คิวบิกที่ยิงธนูแล้วรักกันงั้นหรอบ้าน่า”
“มันไม่บ้า มันคือเรื่องจิงเทอคือคิวบิก แต่ไม่ใช่เหมือนในนิยายที่มนุษย์นะ”
“ลุงไม่จิงมั้งคะ ฉันมันเด็กม.4เองนะจะไปเป็นได้ไง”
“ฉันก่เด็กม.6เหมือนกับเทอในโลกมนุษย์นะ แต่ที่นี้ฉันอายุ118ปีแล้วแต่พอเราไปอยู่โลกมนุษย์เทอจะได้อยู่ม.5นะครับ”ลู่ฮาน
“ทวดของทวดเลยนะนั้น แต่ฉันจะทำได้ไงฉันตายมาแล้วจะไปเป็นได้ไง”
“เป็นได้สิ เจ้าจะไปอยู่ในโลกมนุษย์ในฐานะลูกสาวคนเล็กของฉันและลู่ฮานก่คือพี่ชายของเทอ”
“โดยมีชื่อใหม่ว่า ซันต์เวย์ เข้าใจไหม”
มันก่เหมือนกับชื่อเดิมของฉันนะไม่เห็นใหม่ตรงไหนเลย
“แล้วลุง...ไม่ใช่สิ พ่อ พ่อทำงานอะไรค่ะ”
“นักธุระกิจการตลาดชื่อดัง เธอรู้ใช่ไหมว่าใคร”
“ค่ะรู้ ถ้างั้นฉันจะแนะนำตัวให้ฟังนะ ฉัน ซันต์เวย์ ลูกสาวคนเล็กของคุณเลย์นักธุระกิจชื่อดัง เป็นน้องสาวของ ลู่หาร เรียนฉันว่าซันต์”
“น่ารักมาน้องสาวฉัน แต่พ่อ แล้วจะให้ซันต์ไปอยู่ที่โลกมนุษย์เลยไหม”
“ไปเลยก่ดี จะได้พาไปดูที่เรียนใหม่แล้วก่เรียนรู้วิธีในการเป็นคิวบิกด้วยเพราะตอนนี้ที่โลกผ่านมา1ปีแล้ว”
“จิงดิ ทำไมเร็วจัง แต่ก่เคยอ่านผ่านๆนะว่า1ชม.ที่นี้คือ1ปีที่โลก ถ้างั้นไปละค่ะพ่อ”
“ครับพ่อ ไปละบาย”
“บายได้ไงอ่า ตอนนี้ยังเช้าอยู่เลยนะ๐3๐”
“กวนแล้วไปได้แล้ว”
“อ่าๆไปแล้วนะค่ะ บาย”
พ่อหล่อ พี่ชายหน้าเด็กโคด แล้วฉันต้องไปเรียนอยู่ม.5แล้วสินะ บลูๆเร็วจิงๆ
นางเอกของเราได้เป็นคิวบิกมือใหม่แล้วมีอะไรติดชมได้นะค่ะ
ความคิดเห็น