คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : !!การถูกเลือกและจุดจบการเป็นมนุษย์!!
เช้าวันอาทิตย์อันแสนสดใส เด็กสาวแสนน่ารัก แต่ตัวสบายๆในวันนี้เป็นครบรอบ1ปีที่เทอคบกับพี่ดีเทลส์
“เป็นไงรอนานไหม?”
“ไม่ค่ะ เวย์รอได้ค่ะ แต่ว่าวันนี้พี่จะพาเวย์ไปไหนค่ะ”
“เธออยากไปไหนละ”
“อืม...สวนสนุกละกันอยากเล่น รถไฟเหาะ บ้านผีสิง และก็อีกเยอะเลยละค่ะ”
“ได้สิถ้างั้นไปกัน และพอดีพี่ได้บัตรพิเศษมาด้วยละ”
“ว้าววว ดีเลยเวย์จะเล่นลืมโลกเลย”
“55555555ปะไปกัน”
“ค่ะ”
ตอนนี้เด็กหนุ่มพาเด็กสาวเข้าไปในสวนสนุกที่เด็กสาวอยากไป มีเรื่องไม่คาดฝันคือ ในครั้งนี้อาจจะเป็นครั้งสุดท้ายที่เธอจะได้อยู่ในฐานะ เวย์ ลูกสาวคนเล็กของตระกูลใหญ่ในกรุงเทพ เพราะเธอกำลังจะกลายเป็นคิวบิกสื่อรักให้คนมากมาย
“เดียวพี่ไปเข้าห้องน้ำก่อนนะเดียวสั่ง ขนมรอพี่ได้เลย”
“ค่ะ รีบไปรีบกลับน่า”
“อืม”
จากนั้นเด็กหนุ่มก็ออกไปจากร้านกาแฟในสวนสนุก ทิ้งให้เด็กสาวคนนั้นรอ ในระหว่างนั้นเด็กเสริฟ ได้เสริฟขนมให้เด็กสาวแล้วก็มีลูกอมวิเศษตกลงมาในจากของเธอด้วยความน่ากินและสีสันของขนมนั้นทำให้เธอกินเข้าไป โดยไม่ใสใจอะไรจากนั้นสติของเธอก็หายไปอย่างไม่มีวันกลับ..บลูๆ
“คนนี้หรอที่ลูกอมเลือกดูเหมือนเหตุการณ์ครั่งนี้จะร้ายแรงนะเนีย”
เด็กหนุ่มในชุดเด็กเสริฟพูดขึ้นหลังจากที่เด็กหนุ่มที่พาเด็กผู้หญิงคนนั้นมาออกไปจากร้านด้วยความตกใจสุดขีด เด็กหนุ่มคนนั้นเฝ้าแต่โทษตัวเองที่ปลอยให้เด็กสาวอยู่คนเดียว พอถึงโรงพยาบาลเค้าช็อกมาก เพราะคนที่เค้ารักได้จากเค้าไปในเวลาอันรวดเร็ว
“เวย์พี่ขอโทษ พี่ไม่น่าปลอยให้เธออยู่คนเดียวเลย ฮือๆ”
“ลูกจะอยากโทษตัวเองเลยน้องเค้าไปดีแล้ว อยากเสียใจไปเลย”
“แต่เธอคือคนที่ผมรักนะครับ ผมขอโทษนะครับคุณลุง ผมขอโทษครับ”
“ไม่เป็นไรตาเทลส์ เรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นได้อยากเสียใจไปเลย ลุงต้องรู้ให้ได้ว่าใครทำเวย์”
จากนั้นพ่อของเด็กสาวให้ไปหาคนที่ทำให้เธอตายที่ร้านกาแฟในสวนสนุกที่พึ่งไปมาแต่ผลปรากฎว่าไม่เจอ ทำให้พ่อของเด็กสาวตามหาตัวทั้วประเทศ
เด็กหนุ่มที่ถูกตามล่าก็กลับมาสวรรค์ เค้าไม่เจอเหตุการณ์แบบครั้งนี้เพราะครั้งนี้ลูกอมวิเศษทำให้ผู้ถูกเลือกตาย เพราะปกติแค่สลบไปแค่2วันแต่ครั้งนี้ถึงขั้นตาย ตอนนี้เค้าทำท่าใจเย็นแต่ความจิงเค้ากำลังคิดว่ามันเกิดอะไรขั้น จึงไปถามพ่อของเค้า
“พ่อ ทำไมคราวนี้ถึงขึ้นตายครับ”
“เด็กคนนั้นคือผู้ถูกเลือก”
“ก็รู้ครับว่าถูกเลือก ผมถามว่าทำไมถึงขั้นตาย”
“เพราะเธอไม่ใช่มนุษย์ แต่เธอเป็นมนุษย์ที่มีความรัก”
“อ่อ...ผมพอจะเข้าใจแล้วละ คือคิวบิกต้องไม่มีความรักสินะ”
“ใช่ แต่ตอนนี้เด็กคนนั้นมาถึงแล้วเจ้าไปหาเด็กคนนั้นได้แล้ว”
“ครับผม!!”
หลังจากที่เด็กหนุ่มคนนั้นก็เดิน(บินนะบิน)ไปหาเด็กสาวที่นอนหลับ อย่างสบายใจแต่เธอจะรู้รึไม่ว่าเธอจะไม่ใช่คนปกติอีกต่อไป
อ่า~ทำไมมันหลับสบายจังเลยเตี้ยงนุ้มนุ่ม ถ้างั้นนอนต่อละกันอากาศกำลังสบายสุดๆเลย
“นี้เธอตื้นๆ”
“...........”ใครปลุกว่ะ
“เธอตื้นได้แล้ว นี้ขนาดตายยังนอนได้ เหลือเชื่อจิงๆ”
“หะ!!!ใครตาย”
ฉันลุงขึ้นมองไปรอบๆผลปรากฎว่ามันไม่ใช่บ้านรึที่ไหนแต่ที่นี้มีแต่ก้อนเมฆที่ฉันนอนเมื่อกี้ แล้วที่นี้มันที่ไหนแล้วนั้นใคร (ขยี้ตา-0-)แม่งหล่อลาก แต่เมื่อกี้เค้าบอกว่าฉันตาย จะบ้ารอไม่จิงหรอก พี่ดีเทลส์คงจักฉายอะไรแน่แต่พอดีว่าฉันตื้นก่อนแล้ว
“เธอตายไงละถามมาได้นะ”
“.................”
“เธอๆเป็นไร ฟังฉันป่าว”
“นี้นาย พี่ดีเทลส์อยู่ไหนหรอก บอกพี่เค้าด้วยนะ ว่าฉันตื้นแล้ว จะทำให้ตกใจคงยาก ”
“อ่อ...เธออยากเจออะไรที่ตกใจใช่ไหม อะนี้พอใจไหมละ”
ภาพที่เห็นคือฉันนอนอยู่บนเตี้ยงแล้วพ่อแม่ฉันและพ่อแม่พี่ดีเทลส์ต่างร้องไห้และคนที่เค้าทำให้ร้องไห้คือฉัน นั้นคือฉันแล้ว ตรงนี้ละคือใคร ฉันตายแล้ว หรอ
“ฉันตายแล้วหรอ ฮือๆ ตายจิงด้วยน่าขำว่าไหม ฮือๆ ฉันยังไม่อยากตายนะ”
ฉันวิ่งไปกอดคนตรงหน้าทั้นที่คนตรงหน้าลูบผมฉันยังเบามือ มันไม่ใช่ความจิงใช่ไหมที่ฉันตาย มันไม่ใช่ความจิงมันคือเรื่อกล่อเล่น
“เวย์ ฉันรู้ว่าเทอไม่สามารถรับได้กับเรื่องนี้แต่มันเกิดขึ้นแล้ว ลูกอมนั้นเลือกเทอ”
“ลุกอม....ลูกอมบนจากขนมนั้น”
“ใช่ลูกอมนั้นคือการเลือก เธอคือคนที่ถุกเลือดที่แปลกคือ ปกติลูกอมนั้นทำให้สลบไป2วันแต่ครั้งนี้มันแปลก”
“....ทำ...ไม...”
“เพราะเธอเป็นมนุษย์คนแรกที่ลูกอมเลือกและมีความรักทำให้เทอต้องตายหายไปจากคนที่เทอรักทั้งหมดทั้งพ่อแม่เทอและผู้ชายคนนั้น”
“แล้วทำไมต้องเป็นฉันละ คนอื้นมีเยอะมากมายแล้วทำไมต้องเป็นฉัน!!!”
“ฉันไม่รู้ แต่เทอใจเย็นๆนะฉันจะช่วยเทอถึงที่สุด”
“ฉันจะเชื่อนายแต่ว่านายชื่ออะไรอ่า แล้วฉันถูกเลือกไปทำอะไร”
“ฉันชื่อ ลู่ฮาน ส่วนเลือกไปทำอะไรเดียวเทอก็รู้.....หึๆ”
แล้วทำไมหมอนี้ต้องหัวเราะอย่างนั้นด้วยอ่า มันทำให้นายดูเลวยังไงๆไม่รู้นะเนีย
“ว่าอะไรฉัน ฉันได้ยินนะ”
“ป็าวววววววววววสะหน่อย”
“เสียงสูงจัง”
“ป่าววววว”
“เสียงต่ำจัง”
“โอ้ย!!!เลิกสงใสไปได้แล้ว-3-”
จบแล้วตอนหนึ่ง รู้สึกสงสารนางเอกนิดๆนะเนียแต่มันคือเวณกรรมนางเอกไม่เกียวกับไรต์ -3- บูๆๆ
ความคิดเห็น