คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Misguided
Chapter 4
Misguided
ผมไม่รู้เหมือนันว่าทำไมถึัสินใโหแบฮยอน ผมิเพียแ่ว่า ุนฮอยู่รนั้น มันเป็นโอาสที่ผมะไ้
ทำามแผนอผม ผม้อทำให้เาเ็บปวที่สุเท่าที่นๆนึะทรมานนๆนึไ้ แ่ผมลืม ลืมไปว่า แบฮยอนอาะเ็บปวที่ผมทำแบบนั้น ผมไม่เยปิเสธแบฮยอน นี่เป็นรั้แรและผมิว่ามันะ้อมีอีหลายรั้ แบฮยอนะสสัยมั๊ยนะ
“แบฮยอน ผมมาแล้ว แบฮยอนอยาเอผมเหรอ ” ผมรีบบึ่ัวไปหาแบฮยอน่อนที่เาะเ้าใผิว่า
ผมเถลไถล ฟอ!! หอมแ้มทีนึให้รู้ว่าผมยัแร์เ้าเหมือนเิม -///-
“แฮยอน เมื่อวาน ไปื้ออมาริเหรอ” แบฮยอนถามผมเสียนิ่ ผมใไม่น้อยเลยแหละ ทำไมน้ำเสียถึน่าลัวแปลๆ
“อ่อ ไปๆ ไปริๆสิ” ผมอบเ้อๆ ัๆ ิไม่ทันอ่ะิ
“ไปับใรรึเปล่า” แบฮยอนยัี้ผมอยู่
“ผม ……ไม่ไ้ไปับใรนะ แบฮยอนเห็นผมหรอ นหน้าเหมือนรึเปล่า” ผมแล้แถไป ไม่อยาให้แบฮยอนเป็นแบบนี้เลย
“แฮยอน ……. ไม่ว่าะเิอะไรึ้น เราะไม่โหันไม่ใ่หรอ นายยัรัันอยู่ใ่มั๊ย ?” หืมม ทำไมถึเป็นอย่านี้ล่ะ
“แบฮยอน,,,,ร้อไห้เหรอ ? ทำไมล่ะ ทำไมถึถามแบบนี้ ผมเยไม่รัแบฮยอนเหรอ ทำไมถึไ้ถามออมาแบบนี้”
ผมรู้สึเสียใ รู้สึ สับสน ทำไมแบฮยอนถึไ้เป็นแบบนี้ หรือว่าแบฮยอนะรู้หรอ ว่าเิอะไรึ้นับผมบ้า
“ันรู้แฮยอน เพราะันิมาลอว่ายัไันะเป็นนเียวที่นายรั ่วยบอันที ว่าสิ่ที่ันิยัเป็นเป็นวามริอยู่” แบฮยอนพูพลาปาน้ำาใส่ผม นี่ผม ริๆนะ ให้ายเถอะ ผมไปทำอะไรไว้เนี่ย
“แฮยอน ันรันายนะ รัมาที่สุ และรั ‘นเียว’ อื้ออ ออ TT” ผมทนฟัแบฮยอนพล่าม่อไปไม่ไ้แล้ว ูบบนี้เพื่อเป็นารอโทษ และออภัยับารที่ผมทำให้แบฮยอนเ็บปว ผมอาะยัไม่เ้าใว่ามันเิอะไรึ้นบ้า แ่อนนี้แบฮยอนไม่วระร้อไห้แบบนี้
“แฮยอน ให้ันเป็นอนายะสิ ” แบฮยอน พูเสียสั่น นี่มันเิอะไรึ้น แบฮยอนไม่เยยอมผมนานี้มา่อนเลย
“แบฮยอน ุเป็นอะไร ทำไมวันนี้ถึไ้….”
“ันพร้อมแล้ว เมื่อ่อนันอาะยัไมุ่้น อนนี้ันพร้อมะเป็นอนาย,,,” แบฮยอนูบผมอย่ารุนแร ผมไม่รู้ว่าแบฮยอนเอาวามล้าพวนี้มาาไหน แ่อนนี้ลิ้นอเาำลัรุรานผม แบฮยอนพร้อมแล้วริๆน่ะเหรอ
“แบฮยอน แน่ใแล้วเหรอ ? ไม่อยาฝืนในายนะ” ผมถามเพื่อวามแน่ใ
, ,,,,,,,
,
,
“อืม ันพร้อมแล้ว”
go to biotwitt : Pookiiza_bye
[baekhyun part]
ผมไม่รู้ว่าผมิถูไหมที่ยอมทำนานี้ ผมยอมเอาร่าายที่แสนะมี่าและหวแหนให้ับนที่ผมรั
แม้ผมะิมาลอว่ามันยัไม่ถึเวลา แ่เป็นแบบนี้ ผมเสียเาไปไม่ไ้แล้ว บาทีารที่ผมยอม มันอาะทำให้
เารัผมนเียว มอผมนเียว ไม่ล้าไปยุ่ับใรอี แ่เ็หน้าอ่อนนั่น ผมยอมรับว่า เ็นั่นน่าาน่ารัมา แฮยอนอาะเผลอใไปบ้า แ่ผมลัว ลัวว่าสัวันถ้าีวิอผมน่าเบื่อเินไป่อไปถึผมะประเนร่าาย่อหน้าเา เา็ะไม่หันมามออีแล้ว,,,
“แบฮยอน,,” แฮยอนเินมาสวมอผมา้าหลั ให้ายสิ ผมร้อไห้อยู่นะ
“ว่าไที่รั”
“ุ ร้อไห้เหรอ ทำไมล่ะ เมื่อืน มันแย่เหรอ อโทษนะ” แฮยอนทำหน้ารู้สึผิใส่ผม ฮ่ะๆ ลั
“ไม่ใ่สัหน่อย ันรู้สึเปลี่ยนไปเลยอ่ะ รู้สึว่ามัน็ีนะ 555”
“ริเหรอ สนใสาน่อมั๊ยล่ะ” แฮยอนยิ้มรุ้มริ่มใส่ผม หวัว่านายะลับมาเป็นเหมือนเิมนะแฮยอน
“ปาีนะแฮยอน ไว้วันหลั่อนนะ อนนี้ยัไม่ไหว = =” ผมพูออไปามวามริ
“ไ้สิ อุ้บหน่อยสิ สัาไ”
ว่าแล้วแฮยอน็มอบสัมผัสที่หอมหวานสำหรับเ้าวันใหม่ให้ผม ผมอยาหยุเวลาไว้รนี้ รที่มีแ่เราสอน
ไม่มีนอื่นมาเี่ยว้อ แ่เราสอนเท่านั้น เท่านั้นริๆ
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
รื รื
“ฮัลโหล ว่าไยอแ”
“อยู่ไหนว้ะ มีเรื่อะุย้วย”
“เออ ! เี๋ยวูรีบามไป”
ผมวาสายายอแ เนื่อาเรื่อ่วนอศัรูที่น่ารั เวุนฮอผมเ้ามายัไล่ะ หึหึ
“แบฮยอนที่รั ผมมีเรื่อ่วนที่บริษัท ไว้เราเอันใหม่นะ kisses” ผมบอลาแบฮยอนพร้อมิสส่ลาอีรั้ ผมอยาอยู่ับแบฮยอนนะ แ่เรื่อนี้ผมทิ้ไม่ไ้ริๆ
Paradise Town Group
“ยอแ ไ้เรื่อว่าไมั่” ผมรีบมาที่บริษัททันทีที่ยอแบอ ภาวนานที่ผมำลัะทำลายเาือนที่ถู้อแล้ว ะไ้ไม่เสียเวลาเปล่า
“ือ นที่่าแม่มึ ือุนฮที่เราเอเมื่อวัน่อน แฮยอนแู่ว่ามันอาะผิพลาอะไรบาอย่า็ไ้นะ
ยัไเรา็้อหาเบาะแสให้ไ้่อน ว่าทำไมเาถึ่าแม่” ยอแพูอย่ามีหลัาร เพราะลัวผมะ่าุนฮ
ึ่มันำลัหลใหลุนฮอยู่
“หึ ูรู้ว่าทำไมมันถึ่าแมู่ มันบอว่า แมู่เป็นู้พ่อมันและทำให้แม่มันาย เหอะ แมู่ทำไมะ้อไปเป็นู้พ่อมันว้ะ พ่อมันเป็นใร ทำไมแมู่ะ้อทำแบบนั้น ูไม่เื่อหรอ” ผมสบถเสียั
“แล้วุนฮะ่าแม่ทำไมวะ มึิว่าเ็แบบนั้น ะมามีเรื่ออะไรับผู้ให่แบบแม่ั้นเหรอ แฮยอนมีเหุผล้วยนะ
ูไม่อยาให้มึเ้าใผิและทำอะไรผิพลา เพราะมันอาะเสียีวิอนอีนไปเสียเปล่า” ยอแพยายามปลอบผม
“แล้วแม่ล่ะ ีวิอแม่็เสียเปล่าไม่ใ่หรอ ถึยัไมัน็้อเ็บปวไม่น้อยไปว่าูแน่ มึไม่้อห่ว ูไม่่ามันหรอ เพราะมัน้อทรมานแบบเียนาย่อหน้าู”
“แฮยอน ูเ้าในะ แ่เราอย่าให้มันเปื้อนเลือไปมาว่านี้เลย ไหนๆ็เสียแม่ทั้สอนไปแล้ว ็เบาๆเถอะนะ ” ยอแยัเล้าโมลให้ผมอ่อนใไม่เลิ แ่อโทษทีนะ ผมเป็นนั้ใะทำอะไรแล้วไม่เลิ่ายๆหรอ มันเสียเวลา ถ้าผมะทำ มัน้อไ้อะไรืนมา
“บอว่าไม่้อห่ว ุนฮอมึไม่ายหรอ แู่ะบอไว้อย่า มึเลิสนใเ็นั่นเถอะ มันไม่ไ้สนมึเลยสันิูไม่อยาให้มึเ็บนะเพื่อน ปล่อยให้ลโทษมันเถอะ” ผมพูออไปามร แม้ผมะรู้ว่ายอแเอ็รู้ แ่มันวระยอมรับวามริ ไม่ใ่ปิหูปิาหลเ็นั่นแบบนี้
“ูรู้ว่าุนฮไม่ไ้สนใูแม้แ่นิ แ่เป็นมึใ่มั๊ยล่ะ ูถึไ้บอว่า อย่าทำร้ายเาไ สิ่อื่นใที่เาระทำ มันอาะมาาวามเลียแ้น แ่วามรั มันือวามรันะแฮยอน มันสวยามและบอบบา มึิีๆล่ะัน ูอบในะที่มึพูย้ำสถานะอู ูไปละ” ยอแาผมไป้วยสีหน้าหม่นๆันอโทษนะยอแ
Cheesecake Shop
แม่รับ ถ้านที่เาทำร้ายแม่ เาำลัหลุมรัผม ผมวระวยโอาสนี้ทำลายเาแบบที่เาทำับแม่หรือว่าปล่อยมันผ่านไปีรับ ,,,, ผมไ้แ่ิว่าะทำยัไ่อไป ุนฮหลุมพราอผมแล้ว โอาสมันใล้แ่เอื้อม แ่เ็นั่นำลัะมอบสิ่ที่บริสุทธิ์มาสู่ผม เาหลุมพรา หรือหลุมรัผมันแน่ เ็ที่ใสื่อ บริสุทธิ์นั่น มันะเป็นอย่านั้นริๆเหรอ นายำหนมันเอนะุนฮ นายเริ่มเมนี้่อน ันเินมา้าวนึแล้ว ันถอยไม่ไ้ อโทษที หึหึ
ผมนั่เหม่อลอยในร้านีสเ้สุโปรอผมมาสัพัแล้ว ไม่รู้ะทำอะไร่อไปนี้ ในหัวอผมมันันไปหม ไม่รู้ะเินหน้า่อไปยัไ เห้อออ
๊อ ๊อ !!
“อนั่้วยไ้มั๊ยรับ ฮ่ะๆ” เห เสียนี่มันน หึหึ มาเสนอัวถึที่เลยนะสสัยะอยามาสินะ
“หึ ว่าไุนฮ รู้สึว่าพันี้เราเอันบ่อยนะ โะาบันลหรือนใันล่ะ” ผมแล้แวรๆ นอะไร ไม่มียาอายะเลย ็เ้าในะว่าอบ แ่ไม่เห็นะ้อนานี้ ันเลียี้หน้านายะแย่ รู้ัวไว้ะ!!
“เอ่อ ็บัเอิเอ ไม่ไ้เหรอรับ วันนี้อผมเลี้ยานทีุ่ทานอยู่นะ เป็นารอบุสำหรับืนนั้น ” ุนฮพูอย่า่ำอ ราวับท่อมา
“หึ ยอแ ยอแเป็นนเลี้ย ไม่ใ่เหรอรับ ทำไมถึอบแทนผมนเียวล่ะ ิอะไรอยู่รึเปล่า” ผมถามออไปอย่านั้น ูสิว่าะแสสีหน้ายัไ
“หึ ใ่รับ ผมรู้ว่ายอแสนใผม แ่นั่นมันไม่ใ่ประเ็นนะ ผมอบุ ผมฝาอโทษยอแ้วย ที่ไม่สามารถ” ุนฮพู้วยสายาอ่อนล
“ุะปิเสธเา ็วระพู้วยัวเอ ไม่้อมาฝาผม เพราะผมไม่ใ่บุรุษไปรีย์ แล้ว็อบุนะที่อบผม แุ่มีอะไรีให้ผมอบมั่เหรอ ! อัวนะ”
ผมลุึ้นอย่ารวเร็ว หึ นอะไรหน้า้านะไม่มี ปิเสธเพื่อนผมแล้วบออบผมั้นเหรอ สนใแ่เรื่ออัวเอ เห็นแ่ัว มิน่า ถึไ้ล้าทำอะไร่ำๆ ับแม่ผมไ้ ผมัสินใไ้แล้วล่ะ
---------ไม่ว่าะยัไ เว ุนฮ ะไม่มีทาใ้ีวิอย่ามีวามสุไ้ นับั้แ่วินาทีนี้เป็น้นไป----------
====================================================================================
โฮร รีเอร์ ะเ้า้าใรีอ่ะ ูน็แอบน่าสสาร แ่็แอบเ้าใแ ? ทุนหมั่นไส้อิแ้ำ ใ่มั๊ย 555 ใเย็นๆนะ
ฟินไปับ แแบ่อนๆ บะบายยๆๆ
:) Shalunla
ความคิดเห็น