จังหวะฮัก
ยิ่งเกลียดยิ่งเจอ ยิ่งหนียิ่งใกล้ ต้นข้าวนักศึกหนุ่มที่รับจ๊อบเสริมเป็นหางเครื่อง ด้วยความฝันที่อยากเป็นครูดำเนินมาถึงปลายทางต้องออกฝึกสอน เหมือนโชคชะตากลั่นแกล้ง เขาต้องมาดูแลคนที่ตัวเองเกลียด
ผู้เข้าชมรวม
223
ผู้เข้าชมเดือนนี้
29
ผู้เข้าชมรวม
หางเครื่ง มหาลัย นิยายวาย อีสาน ครู โรแมนติก อบอุ่น ความรัก boylove วาย BL ชายรักชาย นิยายรัก พระเอกคลั่งรัก feelgood
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
"ได้พักสักที แกเก่งมากต้นข้าว" ต้นข้าวชมตัวเองแล้วถอดเข็มขัด ปลดกระดุมเสื้อลวก ๆ ทิ้งตัวลงบนที่นอนทั้งชุดนักศึกษาตาหวานปิดสนิทจากนั้นทุกอย่างรอบตัวก็เงียบ มีเพียงเสียงลมหายใจสม่ำเสมอ ทั้งวันต้นข้าวใช้พลังไปเยอะทั้งสอนทั้งซ้อมนักเรียน ทำให้เหนื่อยและเพลียพอหัวถึงหมอนก็หลับทันที ต้นข้าวเป็นคนที่หลับลึก หลับง่าย และเห็นเรื่องนอนเป็นเรื่องที่สำคัญกว่าความสะอาด บ่อยครั้งหลังจากไปรับงานหางเครื่องมา กว่าจะเลิกก็ดึกบางครั้งก็เช้าทั้งง่วงทั้งเหนื่อยกลับมาถึงหอก็หลับไปทั้งที่ยังไม่อาบน้ำ พอตื่นขึ้นมาถึงจะมาอาบน้ำ
ปีเตอร์กลับมาถึงหอเคาะประตูแล้วไม่มีใครเปิด คิดว่าต้นข้าวคงไม่อยากจะมาเปิดประตูให้ ซึ่งก็เข้าใจได้ เพราะต้นข้าวไม่ค่อยชอบหน้าเขาสักเท่าไหร่ เขาไขกุญแจและเปิดประตูเข้าไปเอง ภาพที่เห็นคือต้นข้าวนอนหลับสนิทดูผ่อนคลายกางขากางแขนเป็นรูปตัวเอ็กในชุดนักศึกษาที่ปลดกระดุมลงมาถึงกลางอก ชายเสื้อถลกขึ้นให้เห็นหน้าท้องมีกล้ามเนื้อพองาม ผิวเนียนละเอียดสีน้ำผึ้งน่าชิมน่าลิ้มลองคงจะหอมหวานเหมือนน้ำผึ้ง ยามที่หลับสนิทปากเล็กสีชมพูระเรื่อรับกับปลายจมูกเชิดขึ้น ขนตายาวเรียงเป็นแพเหมือนกับตุ๊กตาน่ารัก ใบหน้าที่ดูน่ารักสวนทางกับหุ่นที่ดูเซ็กซี่ปรอทแตก ใครเห็นแล้วถ้าอดใจไหวคงเป็นพระอิฐพระปูน
"Oh! so hot" ปีเตอร์รู้สึกร้อนวูบวาบ ใจเต้น หน้าแดงกับภาพตรงหน้า ยิ่งมองยิ่งใจสั่น เขาไม่เคยบังคับขืนใจใคร หากว่าเขาต้องการก็ต้องเต็มใจทั้งสองฝ่าย แต่สำหรับต้นข้าวเขาอยากจะทำแบบนั้นตลอดเวลาที่เจอหน้า ปีเตอร์คิดว่าหากว่าเขาทำแบบนั้นกับต้นข้าวเขาคงจะมีความสุขมากแต่ต้นข้าวที่ไม่ชอบเขาขนาดนั้นคงไม่ยอมแน่ ๆ ความคิดที่มัวแต่คิดไปมาว่าไม่ควรล่วงเกินรูมเมท แต่ร่างกายปีเตอร์กลับกำลังนั่งคร่อมร่างหลับสนิท จ้องมองใบหน้าน่ารัก อีกมุมก็ดูหล่อเหลา มองยังไงก็ไม่เบื่อ ใบหน้าทั้งสองห่างกันเพียงแค่ฝ่ามือกั้น ปีเตอร์จรดปลายจมูกลงที่แก้มนุ่มสูดดมกลิ่นหอมอย่างถือวิสาสะ ฝ่ายต้นข้าวยังคงหลับไม่รู้ตัว กลิ่นหอมอ่อน ๆ จากต้นข้าวยิ่งปลุกให้ปีเตอร์น้อยตื่นขึ้น ปีเตอร์สูดดมกลิ่นหอมที่ซอกคอของคนหลับอย่างหลงไหล ต้นข้าวพลิกตัวและปัดมือเมื่อถูกรบกวน ปีเตอร์ที่กำลังเคลิ้มดึงสติตัวเองกลับมา หักห้ามใจ หากต้นข้าวไม่ยอมระหว่างเขากับต้นข้าวคงแย่กว่านี้ ปีเตอร์รีบลุกขึ้นและเข้าไปจัดการตัวเองในห้องน้ำ ต้นข้าวเพียงแค่นอนเฉย ๆ ก็สามารถทำให้ปีเตอร์ควบคุมตัวเองไม่ได้แล้ว เป็นสถานการณ์อันตรายสำหรับต้นข้าวจริง ๆ ไม่รู้ว่าต่อไปถ้าอยู่ด้วยกันแบบนี้ทุกวันต้นข้าวจะรอดได้ถึงวันไหน
ผลงานอื่นๆ ของ ไอดิน กลิ่นฝน ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ ไอดิน กลิ่นฝน
ความคิดเห็น