ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ทางช้างเผือก

    ลำดับตอนที่ #2 : การต่อสู้ปนความเจ็บปวด(ปรับปรุง)

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 43
      0
      6 ก.พ. 49

    เรื่องถึงห้องปกครอง...



    สารวัตรนักเรียนสั้นขาตัวเอง ไกพงศ์นั่งกอดอกพิงเก้าอี้และปิดตา



    ไกพงศ์เล่าเรื่องทั้งหมดให้ครูปกครองฟังสารวัตรนักเรียนคนนั้นก็เล่าเช่นกัน สรุปว่าโดนใบปกครองตักเตือนทั้งคู่ ไกพงศ์รู้สึกอยากขยี้ครู



    ปกครองด้วยมือเขา ทั้งสองคนเดินออกจากห้องปกครอง



    หลายคนในแถวของม.3เห็นเหตุการณ์จากทางหน้าต่าง เพื่อนในห้องของไกพงศ์มาถามถึงเรื่องนี้



    ไกพงศ์หน้าตาหดหู่เดินไปมาคนเดียว มีเพื่อนคบบ้างแต่ไม่ได้เยอะนัก เขาหวนคิดเรื่องเดิม เรื่องของเธอคนนั้น



    เรื่องของยุ



    "บางทีถ้าเราเปลี่ยนตัวเรา...ให้ดีกว่านี้ เราอาจจะจีบยุได้ก็ได้"



    "แต่...เราในตอนนี้ยังไม่กล้าแม้แต่จะโทรไปหาเค้าเลย"



    "ทำยังไงดี......"



    "อืม...เปลี่ยนแปลงตัวเองก่อนดีกว่า"



    ตอนซัมเมอร์



    ไกพงศ์อยู่แถวสนามบาสของโรงเรียน คนอื่นอยู่ในชมรมบาสกันแต่ไกพงศ์ไม่มีชมรม



    มีเด็กหนุ่มคนนึงอยู่ในลูกกรงของสนามบาส



    หน้าอุบาทจังเลยนะ เด็กหนุ่มผิวคลั้มซึ่งไม่ได้หน้าตาดีพูดกับไกพงศ์



    ไกพงศ์เดินเข้าไปใกล้ๆและทำสีหน้าไม่พอใจ



    มึงมีเป็นอะไร เด็กหนุ่มผิวคลั้มพูด



    ไกพงศ์ชี้ไปที่หน้า



    อะไร? เด็กหนุ่มผิวคลั้มถาม



    ไกพงศ์เดินเข้าไปดึงเสื้อตรงกระดุมจนขาด



    เด็กหนุ่มผิวคลั้มวิ่งไปเอาไม้มาและทำท่าจะตีไกพงศ์ ไกพงศ์วิ่งหนีไปแล้วไปหยิ่บไม้มาเพื่อจะเอาไปตีเด็กหนุ่มผิวคลั้ม



    เด็กหนุ่มผิวคลั้มทิ้งไม้และวิ่งหนีไป พวกผู้หญิงหันมามองกัน ทุกคนเห็นเหตุการณ์ทั้งหมด



    ตอนนี้



    "เราคงใจร้อนเกินไป"



    "เราอยากใจเย็นกว่านี้ถ้าเป็นแบบนี้จะไม่มีผู้หญฺงคนไหนเข้าใกล้เรา"



    "แต่เราไม่ใช่คนหน้าอุบาททำไมมันว่าเราแบบนี้ทำไมมีแต่คนว่าเราแบบนี้"



    ไกพงศ์วาดรูปยุลงไปในสมุด รูปผู้หญิงตัวสูงค่อนข้างอวบโครงหน้ารูปไข่หน้าตาสวยและน่ารัก



    ไกพงศ์คิดว่าเธอดูมีเสน่ห์มาก มีเพื่อนนั้งๆอยู่แถวนั้นมาขอดูแต่ไกพงศ์ไม่ได้ให้ไป



    โทษทีนะ ความลับน่ะ ไกพงศ์พูด



    โห่ ดูแค่นี้ก็ไม่ได้



    ไกพงศ์ยิ้มเล็กน้อยและเก็บสมุดลงไปในใต้โตะ



    พักสิบนาที



    ไกพงศ์เดินไปเพื่อจะเข้าห้องน้ำเพียงลำพัง ตอนที่เดินอยู่มีคนเดินไปตบหัวไกพงศ์เบาๆ



    ไกพงศ์ ตบคือแต่เขาเอามืดปัด ไกพงศ์จึงตบอีกทีเขาเอามือปัดอีกครั้ง ไกพงศ์หัวใจเต้นเพราะกลัวจะมีเรื่อง



    เขาจึงปิดประตูห้องน้ำ แต่นักเรียนม.4ผิวคลั้มตัวเตี้ยกว่าไกพงศ์ไม่ยอมให้ปิดประตู ไกพงศ์จึงเคินออกมา



    และมีอีกสองคนมาดักหน้าไกพงศ์



    ไกพงศ์มองไปที่เขาสองคน มีม.4หน้าขาวตัวเล็กกว่าไกพงศ์พูดขึ้นมาว่า



    รุมแม่งเลย



    คนผิวคลั้มที่อยู่ข้างหลังไกพงศ์ยังยืนนิ่งอยู่ แต่อีกคนเข้ามาต่อยไกพงศ์



    ปัก!



    ไกพงศ์ต่อยกลับไป



    ม.4หน้าขาวถอยออกไป จึงไม่โดน



    รุมเลยๆ ม.4หน้าขาวพูด อีกคนนึงหน้ายาวหัวโตจึงเข้ามาต่อยไกพงศ์ คนผิวคลั้มที่อยู่ข้างหลังไกพงศ์



    เข้ามาล็อกข้างหลังไกพงศ์



    ปักๆๆๆๆ!



    ไกพงศ์โดนรุมต่อย เขาได้สติแล้วเอาหัวโขกคนข้างหลัง



    ปึก!



    คนข้างหลังยอมปล่อยไกพงศ์ออกมา ไกพงศ์ลื้นล้ม เขาโดนโดนรุมกระทืบอย่างไม่ยั้ง



    ไกพงศ์เรียกให้เพื่อนที่ยืนดูอยู่ช่วย แต่เขายังยืนเฉยอยู่และไม่ทำอะไรทั้งนั้น ไกพงศ์จึงโดนรุมกระทืบต่อ



    ไกพงศ์ได้จังหวะลุกขึ้นมาและต่อยกลับ ม.4หน้าขาวหยุดไป และต่อยต่อพร้อมกับ ม.4หน้ายาวหัวโต



    ไกพงศ์ยืนอยู่เฉยๆและไม่สวนกลับ นานพอสมควร



    "นี่อะไรกันทำไมเราไม่รู้สึกเจ็บเลย"



    "สนุกจังเลย"



    "เอาบ้างนะมึง"



    ไกพงศ์ต่อยกลับไปที่ ม.4หน้าขาวสองที เขาจึงหยุดต่อยและถอย ไกพงศ์จึงไปต่อยอีกที



    ม.4หน้าขาววิ่งหนีไป



    ส่วนม.4หน้ายาวก็ต่อยไกพงศ์ไม่ยั้งไกพงศ์ไม่ป้องกันหรือหนี ไกพงศ์ เอาเล็บข่วนไปที่แถวตาและหน้าของเขา



    เขาจึงหยุดทันที ไกพงศ์วิ่งไปตามหาม.4หน้าขาว นอกห้องน้ำ เมื่อเจอเขาวิ่งเข้าไปจะเอาคืน



    ม.4หน้าขาวเอาไม้กวาดตรงหัวขึ้นมาและตีไปที่ไกพงศ์ ไกพงศ์ป้องกันไว้ เขาจึงเอาด้ามไม้กวาดแทงมาที่ไกพงศ์



    ไกพงศ์เอามือบังท้องไว้ ม.4หน้าขาวเอาไม้กวาดแทงมาอีกไกพงศ์ก็เอามือบังไว้ เขาจึงทิ้งไม้แล้ววิ่งหนีไป



    ไกพงศ์เอาไม้ที่เอาไว้โกยขยะขึ้นมาแล้ววิ่งไปหาม.4ผิวคลั้ม



    ไม่ได้ทำอะไรเลยนะ ม.4ผิวคลัมคนที่ล็อกไกพงศ์เอาไว้พูด



    ไกพงศ์ไม่สนเอาไม้โกยกระดาษตรงที่โกยไปตีเขา เขาเอาแขนกันไว้ ไกพงศ์ตีซ้ำที่แขนเขา



    เขาวิ่งหนี ไกพงศ์เอาไม้โกยกระดาษตรงที่โกยตีไปที่หลังเขา เสื้อขาดทันที



    ผัว!!



    ม.4หน้ายาวเข้ามาต่อยหน้าไกพงศ์ ไม้โกยขยะหลุดจากมือเขา



    ไกพงศ์โดนต่อยอย่างไม่ยั้ง



    ผัวๆๆๆๆๆ! ที่หน้าทั้งสองข้าง



    ผัว! ที่คาง



    ผัว! ที่โหลกแก้ม



    ผัว! ที่หน้า



    ผัว! ที่แก้ม



    รุ่นพี่ช้างเผือกของโรงเรียนเข้ามาห้ามหลายคน



    หน้ารุ่นพี่ม.4หน้ายาว เต็มไปด้วยรอยจิกรอยข่วนที่ใต้ตา ที่หน้า ที่แก้ม เพราะการเข้ามาต่อยไกพงศ์อย่างไม่ยั้งเมื่อกี้



    หน้าตาดูกลัวและเสียขวัญไม่น้อย



    ไกพงศ์เดินเข้าไปพร้อมตั้งการ์ดแบบมวยสากลต่อยม.4หน้ายาว เป็นหมัดตรง



    ฮ่าาาาาาา!



    รุ่นพี่ม.4คนนั้นถอยออกไปเพราะแรงต่อย



    ไกพงศ์จะเข้าไปต่อยอีกแต่มีคนมาห้าม



    และมีรุ่นพี่คนอื่นมาพาไกพงศ์ไปทางอื่น





    นี่คือการต่อสู้ที่มาจากแรงกดดัน พวกรุ่นพี่3คนนั้นไม่คิดเลยว่าไกพงศ์จะมีแรงฮึดและร่างกายที่แข็งแรงมากเพียงนี้  ทั้งที่ไกพงศ์



    ไม่ได้ฝึกฝนอะไรมาเลย มันเป็นเพราะแรงกดดันจากการที่เขาอกหัก ทำให้เขาต่อสู้ได้ดีเหรอ?



    หรือเป็นเพราะมีอะรบางอย่างปกป้องคุ้มครองเขาทำให้เขาไม่โดนต่อยน็อก ความจริงรุ่นพี่ม.4หน้ายาวคนนั้นก็เป็นนักมวย



    เขาได้ประมาณไกพงศ์ในตอนแรก และสุดท้ายเขาเองกลับต้องเป็นฝ่ายหวาดกลัวไกพงศ์......



    การที่ไกพ.ศ์รู้สึกดีเมื่อได้โดนต่อยมันเป็นอาการทางจิตอย่างนึง เนื่องจากเขาอกหัก และทำไมเขาถึงมีความแข็งแรงมากขนาดนี้?

    นั้นเป็นเพราะความเศร้ารึเปล่า?





    ...............


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×