เมื่อเราคุยกันผ่านตัวหนังสือ

เนื้อเรื่อง

ปิดเทอมยาวทีไรเอ็มเอสเอ็นต้องเข้ามาเป็นกิจกรรมประจำวันอยู่ตลอด
ก็ดี คุยกับคนผ่านตัวอักษร
มันทำให้เราต้องคิดช้าลง
ชะลอสิ่งที่จะสื่อสารออกไป
พล่อยน้อยลง คิดมากขึ้น
มั้ง...
---
ความเห็นล้วนๆ
ไม่ได้บอกว่าสิ่งที่เราคิดมัน จริง 100 %
----
คุยกับคนหนึ่งคน
ทางเอ็มเอสเอ็น
ทางโทรศัพท์
ทางการพบปะพูดคุยตัวต่อตัว
มันจะให้ความรู้สึกที่มีต่อคนคนนั้นได้ไม่เท่ากันเลยว่าไหม
สองทางแรก
เหมือนคนคนนั้นไม่เคยมีอยู่จริงด้วยซ้ำไป 
เราเหมือนจะไม่ได้รู้จักคนคนนั้นจริงๆ
กับทางที่สาม
เราได้คุยกับสิ่งมีชีวิต
ที่มีเลือดเนื้อ
มีแววตา สีหน้า
ที่อิโมติคอน  อิโมไอคอน ไม่เคยเลียนแบบความรู้สึกเหล่านั้นได้เลย

---
out of sight .
out of mind .
out of life .
ไม่เจอ...ไม่จำ...ไม่สน...ไม่แคร์
คน...กลายเป็นเงา...แล้วก็ค่อยๆหายไปในที่สุด
เพราะเวลา และเพราะการตัดสินใจเลือกที่จะทิ้งความสัมพันธ์นั้น
----
เอ็มเอสเอ็นจะเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดตอน
   ไม่มีคนจะคุยด้วย
   ไม่เคยเจอคนคนนั้นมานานแล้ว
    ต้องการส่งไฟล์บางอย่างให้
    มีธุระบางอย่าง
มันจะเป็นทางเลือกที่แย่
   ถ้าคลิกไปที่ชื่อ
   เพราะว่า ไปทักตามมารยาท ไม่ได้อยากจะคุย
   แล้วก็ฝืนๆกันไปทั้งสองฝ่าย
   แล้วมันเหมือนเป็นความรู้สึกจดจำด้วยนะ
  ว่าคราวที่แล้ว โคตรกระอักกระอ่วนใจในการคุย
  พอต้องมาเจอกันอีก
  ก็ต้อง appear ofline -away-busy-be right back
 ไม่ได้เกลียดแต่ก็ต้องหนีๆกัน
   บล็อกไม่ได้คายไม่ออก!
 มันเป็นข้ออ้างที่ใช้จัดการกับความสัมพันธ์ในเอ็มเอสเอ็น
  ที่เลียนแบบของจริงทุกอย่างเลยว่าไหม
  ---
 เล่นเอ็ม
  ต้องแค่เล่นๆ
  มันถึงจะหนุก
  เมื่อไหร่ทีเอาความรู้สึกและเอาชีวิตไปผูกกับมัน
  เมื่อนั้น ship-hai
 ---
 msn เป็นอีกรูปแบบของความสัมพันธ์ไปแล้วใช่ไหม
  ---
 ไม่เคยคิดจะคุยกับคนแปลกหน้าเลย
  แต่ทำไมชอบมีคนแปลกหน้าแอดเข้ามา
  คนบางคนก็แค่สะสมลิสต์รายชื่อ
  จำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าใครเป็นใคร
  ถ้าเอ็มเอสเอ็นมีไว้เพื่อทำให้คนรู้จักกันมากขึ้น
  ติดต่อกันมากขึ้น
  คนที่สะสมรายชื่อจะเล่นมันทำไม
  เล่นกับคนแปลกหน้าทำไม
  มันไม่ใช่เว็บบอร์ด หรือกระทู้ตั้งความเห็นสักหน่อย
  มันสนุกอย่างเดียว
 
----
น่าแปลก
ที่เวลาเราต้องการจะคุยกับใครผ่านเอ็มเอสเอ็น
คนคนนั้นมักจะไม่ออนไลน์
----

ในอนาคตคงไม่แจกเมล์มั่วแล้ว
คงต้องแยกแอคเคาท์หลายๆอัน
ไว้กับความสัมพันธ์หลายๆรูปแบบ
แต่มันคงบ้าดี!
----
โคตรบ้า
เคยทะเลาะกับเพื่อนในเอ็มเอสเอ็น
แล้วไปทะเลาะต่อข้างนอก
ความงี่เง่าอยู่ได้ทุกที่ไม่ว่าจะมีสาย หรือไม่มีสาย
----
ไม่อยากคุยกับคนที่ไม่สนิท
แต่บางทีเค้าก็อยากคุยกับเรา
บางทีก็อยากคุยกับคนที่ไม่สนิท
แต่เค้าก็ไม่อยากคุยกับเรา
---
ถ้าการเจอเพื่อนแล้วเดินเข้าไปทักในชีวิตจริง
ในเอ็มเอสเอ็นก็คือการคลิกที่ชื่อแล้วหวัดดีสั้นๆ
ถ้าคนที่เราบังเอิญเข้าไปทักเป็นเพื่อนสนิท
เราจะใช้เวลาน้อยมากในการคิดว่า
จะเข้าไปทัก หรือไม่ทัก
ในเอ็มเอสเอ็นพอมัน sign in เข้ามาเราคลิกแบบไม่รอช้า
เราไม่คิดด้วยซ้ำว่าถ้าทักแล้วจะเป็นยังไง
เพราะเรารู้กับเพื่อนสนิทเรา อะไรจะเป็นในทิศทางไหน
เราจะยืนคุยได้นานๆ
เรานั่งพิมพ์ได้นานๆมีเรื่องไม่หยุดหย่อน
ไม่มี dead air
ไม่ต้องโกหกว่าจะไปแล้ว  ทั้งๆที่ก็ออนไลน์อยู่
...
-----
if you are busy ,say u're busy
if u're not busy...but U say u're busy
u ผิดศีลไปข้อนึงแล้ว
----
" เจอในเอ็มเอสเอ็นแล้วมันยังไม่ทักเราเลย"
ถ้าเป็นเพื่อนสนิท...จะมาเคืองกันเพราะเรื่องนี้เหรอ
ถ้าเป็นเพื่อนไม่สนิท...มันก็ไม่เห็นจะสำคัญอะไร
แล้วจะไปแคร์ทำไม
...