Love Story หัวใจรัก(ร้าย)ของนายจอมพล - นิยาย Love Story หัวใจรัก(ร้าย)ของนายจอมพล : Dek-D.com - Writer
×

Love Story หัวใจรัก(ร้าย)ของนายจอมพล

เขา รักแล้วไง ทำไมเขาจะต้องแสดงออกให้คนอื่นเห็นด้วย เธอ ถ้าไม่ใช่เธอ แล้วใครกันจะทนความร้ายกาจแสนเย็นชาของเขาได้

ผู้เข้าชมรวม

7,194

ผู้เข้าชมเดือนนี้

4

ผู้เข้าชมรวม


7.19K

ความคิดเห็น


15

คนติดตาม


151
จำนวนตอน : 28 ตอน
อัปเดตล่าสุด :  22 มิ.ย. 65 / 00:07 น.

อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

loading
กำลังโหลด...
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น




Love Story หัวใจรัก(ร้าย)ของนายจอมพล

 

(จ้าว) จอมพล เตชะพิทยากิจ

เขา จอมพล นักศึกษาชั้นปีที่ 4 เฮดว้ากจอมเย็นชาของคณะสถาปัตย์ผู้ชายหล่อร้ายแสนอันตราย แต่ใครจะรู้ว่าเขามีเจ้าของหัวใจแล้ว

รักแล้วไง ทำไมเขาจะต้องแสดงออกให้คนอื่นเห็นด้วย

 

(ณดา) บุณณดา ธีระบริรักษ์

เธอ บุณณดา หรือ ณดา นักศึกษาชั้นปีที่ 1 สาวน้อยผู้กุมหัวใจของเฮดว้ากจอมเย็นชาแห่งคณะสถาปัตย์

ถ้าไม่ใช่เธอ แล้วใครกันจะทนความร้ายกาจแสนเย็นชาของเขาได้




ตัวอย่าง

 

มาเรียนที่นี่ทำไมไม่บอก

เพิ่งรู้ว่าการมาเรียนที่นี่ไม่เพียงแค่กรอกใบสมัครสอบเข้าได้แต่ต้องรายงานรุ่นพี่ด้วยบุณณดาถึงกับชะงักไปทันทีก่อนจะเอ่ยขึ้นเสียงเรียบ

บุณณดายอมรับว่าเมื่อก่อนเธอเคยกลัวเขา กระทั่งตอนนี้ก็ต้องยอมรับว่าเธอยังกลัวเขาอยู่เพียงแต่ความรู้สึกมันต่างกัน

ฮึ ไม่เจอกันสามปีเก่งขึ้นนี้

ถ้ารุ่นพี่ไม่มีอะไรแล้วฉันขอตัวบุณณดาถึงกับเม้มปากแน่นก่อนจะเอ่ยขึ้นเสียงเรียบแต่ยังไม่ทันทีเธอจะก้าวเดินกุญแจรถในมือก็ถูกอีกฝ่ายคว้าไปทันที

เอ๊ะ! นั่นมันกุญแจรถหนูดา เอาคืนมานะ

หืม หนูดาอย่างนั้นเหรอจอมพลเอ่ยขึ้นเสียงเรียบหรี่ตามองใบหน้าหวานนิ่งพร้อมกับยกยิ้มมุมปาก

ขอกุญแจรถฉันคืนด้วยค่ะ

ไม่แทนตัวเองว่าหนูดาแล้วเหรอจอมพลเอ่ยขึ้นเสียงเรียบ

ฉันอยากได้กุญแจรถคืน

แล้วถ้าฉันไม่คืนให้ล่ะ

ฉะ ฉันจะฟ้องเฮียภูกับพี่นำทัพดวงตาคู่สวยถึงกับเบิกว้างขึ้นมาทันทีก่อนจะเอ่ยขึ้นเสียงดังอย่างทำอะไรไม่ได้

คิดว่าฉันจะกลัวพวกมันสองคนหรือไงจอมพลเพียงแต่ยกยิ้มมุมปากมองใบหน้าหวานนิ่งไม่มีวี่แววที่จะกลัวคำขู่ของอีกฝ่ายสักนิด

แต่อย่างน้อยพวกเขาก็ทำให้ใครบางคนแถวนี้เข้าไปนอนในโรงพยาบาลได้ก็แล้วกัน

รู้ด้วยเหรอว่าฉันต้องเข้าโรงพยาบาลเพราะฝีมือพวกพี่ชายของเธอ

 

 

......................................................................................

 

"หิว"

"คะ "บุณณดาถึงกับชะงักไปทันทีไม่เข้าใจว่าอีกฝ่ายหมายถึงอะไรก่อนจะเอ่ยถามออกไปอย่างไม่แน่ใจ

"ยังไม่ได้กินข้าวหรือคะ"

คนบ้าจะบอกว่าตัวเองยังไม่ได้กินข้าวก็ไม่พูดออกมาตรงๆต้องให้เธอต้องมาตีความอีก

"อืม ซ้อมฟุตบอลเสร็จก็ถูกพวกมันลากมาที่ผับ"

"ตัวเองอยากไปก็บอกมาเถอะ"บุณณดาเอ่ยขึ้นเสียงเง้าพร้อมกับส่งค้อนวงใหญ่ให้อีกฝ่ายผ่านโทรศัพท์ อยากจะพูดเหลือเกินว่าถ้าหิวก็ไปกินข้าวไม่ใช่ไปกินแต่เหล้าอย่างที่เขาทำ

คนอะไรบ่นว่าตัวเองหิวข้าวแต่กับไปร้านเหล้า แทนที่มันจะอิ่มมีแต่หิวหนักกว่าเดิมสิไม่ว่า

"ฮึๆ เดี๋ยวไปรับ"

"รับใครคะ"บุณณดาเอ่ยถามอย่างไม่เข้าใจว่าเขาหมายถึงอะไร

และที่บอกจะมารับ เขาจะมารับใครกัน

"เราไง"

"หนูดายังไม่ได้บอกซักหน่อยว่าจะไปด้วย"บุณณดาถึงกับตาโตเอ่ยขึ้นเสียงเง้างอนพร้อมกับส่งค้อนให้อีกฝ่ายทันที

"ชอบ"

"คะ"

"แทนตัวเองว่าหนูดาแบบนี้...น่ารักดี"

 


นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

loading
กำลังโหลด...

อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

loading
กำลังโหลด...

คำนิยม Top

ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

คำนิยมล่าสุด

ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

15 ความคิดเห็น