รักอันตรายผู้ชายสายดาร์ก (DEVIL LOVE)

รักอันตรายผู้ชายสายดาร์ก (DEVIL LOVE)

เขา “ปรรณกร วัฒนายางกุล (ปอนด์) ฉายากบฏร้ายแห่งบริหาร”

เธอ "กุลธิดา จิระธนาวัฒน์ (ข้าว) หญิงสาวผู้แสนน่ารักผู้กุมหัวใจของกบฏร้าย"

ตัวอย่าง

“เมียไม่อยู่หรือไง ถึงมาโผล่ที่นี่ได้”

ธามเอ่ยขึ้นเสียงเรียบพร้อมกับยกยิ้มมุมปากก่อนที่จะยักคิ้วให้นักรบอย่างรู้กันเมื่อเห็นร่างสูงของปรรณกรเดินเข้ามายังโต๊ะประจำโซนวีไอพีของพวกเขาด้วยใบหน้าเรียบตึง

ถ้าเมียไม่หนีกลับบ้านเชื่อเถอะว่าพวกเขาไม่มีทางได้เห็นใบหน้านิ่งๆของมันแน่นอน ออกจากสนามแข่งได้ก็คงจะตรงกลับคอนโดอย่างไม่ต้องสงสัย

ใครจะคิดว่าจากผู้ชายอันตรายสายดาร์กเจ้าของฉายา กบฏร้ายแห่งบริหารอย่างปรรณกรจะเปลี่ยนไปได้มากขนาดนี้

เมื่อก่อนชีวิตมันมีแค่มหาวิทยาลัย สนามแข่งรถ ผับ วนเวียนอยู่แค่นี้ แต่ตอนนี้ถ้าพวกเขาไม่โทรตามมีหรือที่มันจะยอมโผล่มาให้เห็นหน้าได้

แต่ที่เขาแปลกใจก็คือผู้หญิงแสนน่ารักอย่างกุลธิดามาคบกับกบฏร้ายอย่างมันได้ยังไง

และที่สำคัญทำเอาราชสีห์ร้ายกลายเป็นแมวอย่างไม่น่าเชื่อ

ครั้งไอ้กัลป์กับไอ้ไวน์เขายังไม่แปลกใจได้เท่าครั้งของปรรณกร

ใครจะคิดว่าผู้หญิงตัวเล็กๆคนหนึ่งจะมีอิทธิพลมากขนาดนี้

นั่นสินะ! ใครจะคิดว่าแค่ผู้หญิงคนเดียวจะมีอิทธิพลมากมายขนาดนี้

ปรรณกรเพียงแค่หรี่ตามองเพื่อนทั้งสองนิ่งแล้วเดินเข้าไปนั่งโซฟาที่อยู่ด้านในสุดโดยไม่พูดอะไร

"ทำไมว่ะ หรือเขารู้แล้วว่าคิดผิดที่มาคบกบฏร้ายอย่างมึง"นักรบเอ่ยขึ้นเสียงเรียบพร้อมกับมองเพื่อนอย่างกวนๆ

"คิดผิดแล้วไง"ปรรณกรถึงกับหน้าตึงขึ้นมาทันทีก่อนที่จะเอ่ยขึ้นเสียงเรียบอย่างไม่ใส่ใจ

เขาไม่สนหรอกว่าเธอจะคิดถูกหรือผิด ถึงยังไงเธอก็เป็นของเขาและไม่มีทางที่จะเปลี่ยนเป็นอื่นได้

เพราะเธอหมดสิทธิเลือกตั้งแต่วันแรกที่สบตากับเขาเเล้ว

ไม่สิ! เธอไม่มีสิทธิเลือกตั้งแต่แรกแล้วต่างหาก

...................................................................................................................................

“วันนี้ปอนด์ไปสนามแข่งกี่โมง”กุลธิดาเอ่ยขึ้นเสียงแผ่วพร้อมกับมองร่างสูงตาปรือ

“ง่วงก็ไปนอนเถอะ วันนี้น่าจะเข้าไปดึกหน่อย”ปรรณกรเอ่ยเสียงเข้มมองใบหน้าหวานนิ่ง

“ห้ามปอนด์ไปสนามก่อนข้าวนะ ไปก่อนข้าวโกรธจริงๆด้วย”กุลธิดาถึงกับยิ้มกว้างออกมาทันทีก่อนที่จะเอ่ยขึ้นเสียงแผ่ว

“งี่เง่า”ปรรณกรถึงกับมองใบหน้าหวานด้วยสายตาคมดุก่อนที่จะหยิบเอาซองบุหรี่แล้วเดินออกไปที่ระเบียงห้องทันที

“ดุอีกแล้ว”กุลธิดาถึงกับเม้นปากแน่นแล้วส่งค้อนให้ร่างสูงวงใหญ่

เธอบอกแล้วไงว่าคงจะไม่มีวันไหนที่ผู้ชายคนนี้จะไม่ดุเธอ

ถ้าเปลี่ยนจากการดุเธอเป็นการบอกรักแทนก็คงดี เธอคงจะมีความสุขมากที่ถูกอีกฝ่ายบอกรักทุกวัน

นั่นสินะ เธอคงจะมีความสุขแทบบรรยายไม่ถูกเลยทีเดียว

กุลธิดาถึงกับถอนหายใจออกมาพร้อมกับยิ้มเศร้าก่อนที่จะเดินเข้าไปในห้องนอนทันที

กุลธิดาที่กำลังจะหลับถึงกับสะดุ้งขึ้นมาทันทีเมื่อรับรู้ถึงแรงกอดรัดจากด้านหลังก่อนที่จะรับรู้สัมผัสที่คุ้นเคยพร้อมกับกลิ่นบุหรี่อ่อนๆทำให้เธอรู้ว่าเจ้าของอ้อมกอดเป็นใคร

“ปอนด์”เสียงหวานเอ่ยขึ้นอย่างแผ่วเบา

“นอนเถอะ”ปรรณกรกระซิบเสียงเรียบพร้อมกระชับอ้อมแขนกอดเอวบางแน่นให้ขึ้น

กุลธิดาเพียงแต่พยักหน้ารับรู้พร้อมกับขยับร่างเข้าหาไออุ่นจากร่างสูงก่อนที่จะหลับไปในที่สุด