คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : การเดิมพันที่ต้องแลกด้วยความสัมพันธ์และชีวิต(-_-)
"หยุดน่ะ นั่นคุณจะทำอะไรกับเค้าน่ะ"
ทอมหันไปหาที่มองของเสียง และเห็นลิลี่ยืนอยู่ น่าทึ่งที่เด็กลูกมักเกิ้ลนี่สามารถหลุดจากมนตร์สะกดได้เร็วขนาดนี้ ที่สำคัญ ไม้กายสิทธิ์ที่ชี้มาทางเค้าและท่าทีแบบนั้น เห็นได้ชัดว่าหล่อนรู้สึกยังไงกับเซเวอรัส
"ผมก็แค่ทำตามคำพูดที่ผมเคยพูดกับไอลีน พริ้นซ์ ก็เท่านั้น และผมก็คิดว่าคุณไม่น่าจะเข้ามายุ่งเรื่องนี่นะครับสาวน้อย"
"แล้วจะให้ชั้นทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นกับภาพที่เซเวอรัสถูกมนตร์สะกด แล้วถูกคุณทำมิดีมิร้ายได้สิ"
"รู้มั้ยสาวน้อย... คุณสู้ผมไม่ได้หรอกครับ ที่สำคัญ" ทอมมองไปทางเซเวอรัสทีนึง ก่อนจะกลับมามองลิลี่ "คุณก็น่าจะเห็น..... เด็กหนุ่มคนนี้ไม่ใช่ผู้ชายที่จะปกป้องคุณได้หรอกครับ ขนาดตัวเองเค้ายังดูแลไม่ได้เลย แล้วเค้าจะเป็นคนที่ต้องตามหลังคุณไปช่วยชีวิต"
คำพูดนั้นราวกับมีมนตร์เรียกสติเป็นส่วนผสม เซเวอรัสยันตัวทันทีที่ได้ยินมัน ดวงตาสีดำฉายความอันตรายแบบที่ลิลี่ไม่เคยเห็น เด็กหนุ่มพูดด้วยเสียงที่เงียบลึกและราบเรียบ
"ใช่สิ............ ผมมันไม่เอาไหน แล้วคุณจะต้องการผมไปทำไม"
"นั่นคือการตอบปฏิเสทข้อต่อรองของเราเหรอครับ" ทอมว่า
"ผมไม่สนว่าคุณจะเป็นใคร......... แต่............. ลิลี่เป็นคนสำคัญของผม และถ้าคุณคิดจะทำร้ายเธอ คุณก็ต้องข้ามศพผมไปก่อน"
................ลิลี่ยิ้มด้วยความปลาบปลื้ม.......................
"ตอบได้สวยมากเซเวอรัส เห็นได้ชัดว่าสุดท้ายเธอก็เชื้อไม่ทิ้งแถว ดีแล้ว เพราะชั้นต้องการคนที่มีความสามารถมากกว่า" ทอมพูดพลางกลับไม้กายสิทธิ์ จากนั้นเดินไปหาเซเวอรัส
"ไม่ต้องตกใจหรอกครับลิลี่" ทอมว่า ไม่ต้องหันไปมองก็รู้ว่าเธอพร้อมจะสาปเค้า "ผมไม่ทำอะไรแฟนคุณหรอก"
ชายชุดดำคืนไม้กายสิทธิ์ให้กลับเด็กหนุ่มผอมกะหร่องที่รับไปอย่างเก้ๆ กังๆ ดวงตาสีดำระแวดระวังพอกับกับเจ้าของตาสีเขียวข้างหลัง ทอม มาโวโล่ ริดเดิ้ลยิ้มอย่างขบขัน
"พ่อทูลหัวเธอพูดถึงชั้นว่าไงบ้าง"
"เค้าบอกว่า" เซเวอรัสกระซิบ "คุณเป็นคนที่เห็นคนเป็นเหมือนสิ่งของ"
"ครับ....." ทอมหันไปตอบลิลี่ที่ดูตกใจกับสิ่งที่ได้ยิน "เอรีส มัลฟอยพูดถูกแล้ว ผมเห็นว่า คนกับสิ่งของ ไม่มีความแตกต่าง"
.....................หมอนี่บ้าไปแล้ว................... ลิลี่คิดได้แค่นั้นแหละ ทอมพูดต่อไป "ผมคิดจริงๆ ว่าเซเวอรัสเป็นแค่สิ่งที่ผมต้องครอบครองไว้.........แต่"
"คุณบ้าไปแล้ว เซเวอรัสไม่ใช่สิ่งของที่ใครๆ จะมาจับจองได้ง่ายๆ นะ" ลิลี่พูดอย่างโกรธเคือง เห็นได้ชัดว่าเด็กหนุ่มได้ผู้หญิงที่สุดยอดที่สุดมาครอบครองแล้วชัดๆ ถ้าปล่อยให้หล่อนหลุดมือไป เด็กหนุ่มคงไม่ให้อภัยตัวเองตลอดชีวิตแน่ๆ
"ครับ.............. เพราะเพราะฉะนั้น ผมเลยขอท้าให้พวกคุณเอาความสัมพันธ์ของพวกคุณเป็นเดิมพัน ถ้าคุณสามารถที่จะรักษาความสัมพันธ์ระหว่างคุณกับเซเวอรัสไว้ได้ ถ้าคุณไม่เลิกกับเค้าไปซะก่อนที่คุณจะจบจากฮอกวอสต์ ผมสัญญาว่า..........ตราบเท่าที่ยังมีลมหายใจอยู่ ผมจะไม่ยอมให้ใครมาพรากคุณกับเซเวอรัสออกจากกัน"
ลิลี่ตะลึง ทอมหันไปหาเซเวอรัสบ้าง และพูดกับเค้าเบาๆ ให้ได้ยินกันแค่พวกเค้าสองคน ทะว่า.......... แทนที่ลิลี่จะทำในสิ่งที่เป็นนิสัยของตนเอง คือ เดินไปฟังไกล้ๆ แต่เธอกลับยืนนิ่งเหมือนถูกสาปให้เป็นหิน
"เซเวอรัส............... ถ้าเธอสามารถทำให้ชั้นเกิดความรู้สึกกับเธอพิเศษกว่าที่ ชั้นเคยได้รู้สึกกับใครมาก่อน..........ชั้นหมายถึง ถ้าเธอทำให้ชั้นมีความรู้สึกในด้านดีกับเธอมากกว่าที่รู้สึกกับใครๆ ล่ะก็ ชั้นจะไม่ฆ่าเธอ..............."
เซเวอรัสอึ้ง ดวงตาของทอมมองลึกเข้ามาในดวงตาของเด็กหนุ่ม แต่กลับไม่พบอะไรนอกจากความว่างเปล่า เห็นได้ชัดว่าเป็นนักสกัดใจที่เก่งไม่แพ้ผู้นำตระกูลพริ้นซ์รุ่นก่อนๆ เลย
"แต่................ถ้าเธอทำไม่สำเร็จ................เธอตาย"
แล้วจู่ๆ ก็เกิดลมหมุนที่รุนแรง ทอมพูดขึ้นอย่างสนุกสนาน ทะว่าเป็นการพูดแบบส่งผ่านทางจิตใจ ทำให้ลิลี่ได้ยินแต่เพียงผู้เดียว และเธอก็ถึงกับช๊อกกับสิ่งที่สมองรับรู้
"คุณควรจะภูมิใจนะลิลี่ เอฟเวนส์ คุณเป็นคนแรกนะที่ท้าทายผมแล้วยังมีชีวิตอยู่ ไม่มีใครที่ท้ายผม ลอร์ด โวลเดอร์มอร์ คนนี้แล้วจะยังไม่ตายเหมือนคุณเลย"
ลมอันรุนแรงหยุดลงแล้ว ทิ้งให้ร่างสองร่างนั่งงงอยู่บนพื้น
******************************************
สายลมที่พัดผ่านไปก็ไม่ต่างอะไรกับเวลา ที่ผ่านไปเรื่อยๆ โดยไม่หันกลับมามองพวกเค้า ลิลี่นั่งเคียงข้างเซเวอรัส พลางคิดคำนึงถึงสิ่งที่เธอและเค้าได้ตัดสินใจ การเดิมพันกับโวลเดอร์มอร์ ศาสดาแห่งลิทธิที่กำลังมีอิทธิพลมากเหลือเกินในโลกเวทมนตร์ ลิลี่เดิมพันด้วยความสัมพันกับเซเวอรัส และเซเวอรัสเดิมพันด้วยชีวิต
"เสียใจรึเปล่าที่มาคบกับชั้นน่ะ"
ลิลี่พูดขึ้นทันทีที่เซเวอรัสขอตัวไปห้องน้ำเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า เด็กหนุ่มหันมามองเธอ ประธานหอกริฟฟินดอร์ที่ไม่เคยไปนั่งรวมกับพวกกรรมการนักเรียนเลย ริมฝีปากบางกระซิบเบาๆ
"ผมจะเสียใจ.... ถ้าผมปล่อยให้คุณตกไปอยู่ในมือของใคร"
"เธอรู้มั้ย............ เธอเริ่มสูงขึ้นอีกแล้วนะ..... สิ้นปีการศึกษานี้ต้องโตทันชั้นแน่ๆ" ลิลี่ยิ้มหวาน เซเวอรัสรู้สึกว่าตัวเองสูงขึ้นอีก 3 นึ้วทันที
ลิลี่รีปเปลี่ยนเสื้อผ้ามักเกิ้ลของเธอออก แล้วใส่เสื้อคลุมแบบแม่มดเข้าไปแทน เมื่อรถไฟจอดเทียบชานชาลา เด็กสาวก็ลงจากรถไฟไปพร้อมๆ กับแฟนหนุ่ม
"ลิลี่!?!" อลิชวิ่งเข้ามาหาทันทีที่เห็นเธอ ก่อนจะชงักเมื่อสังเกตเห็นว่าเธอเดินมาพร้อมกับเซเวอรัส สเนป "น่ะ.......... นาย"
แล้วทุกสายตายก็หันกลับมาจ้องทั้งคู่เป็นตาเดียว และเริ่มมีเสียงกระซิบกระซาบดังขึ้น เซเวอรัสจับถ้อยคำบางถ้อยคำได้ บ้างก็พูดว่า "ดูสิ... เจ้าตัวประหลาดนั่นยังกล้าเดินกับหล่อนอยู่อีก" บ้างก็ว่า "น่าไม่อาย เรียกหล่อนว่าเลือดสีโคลนแล้วแท้ๆ" วูบหนึ่ง......... เซเวอรัสรู้สึกเหมือนว่า สิ่งที่ดีที่สุดสำหรับเค้า คือ.... การได้หายไปจากที่ตรงนั้น........................
ทะว่า.......ท่ามกลางความรู้สึกไม่มั่นคง........ มือเรียวสวยของลิลี่ เอื้อมมาจับมือขาวๆที่บอบบางของเซเวอรัส แล้วความอบอุ่นก็ถ่ายเทเข้าหา
................เพียงเท่านั้น ความรู้สึกที่ไม่ค่อยดีก็มลายหาย.............
มือของลิลี่ที่กุมมือของเซเวอรัสอยู่ ยกขึ้นมาเพื่อโชว์ให้ทุกคนเห็นว่า เป็นเธอเองที่กุมมือเค้าไว้.......... เป็นเธอเองที่มายุ่งวุ่นวายกับเค้า........ เป็นเธอเองที่อยากเคียงข้างเค้า............. และเป็นเธอ ที่อยากอยู่เคียงข้างเค้าตลอดไป........
เพียงเท่านั้น เสียงซุบซิบก็ค่อยๆ เงียบลง แล้วทั้งคู้ก็เดินทางไปยังปราสาทพร้อมๆ กัน เคียงข้างกัน
ท่ามกลางสายตาที่มองมา............... ท่ามกลางพระจันทร์ที่สาดส่อง.... ทั้งคู่เดินจูงมือกันโดยไม่พูดอะไร......... แต่สำหรับเซเวอรัสแค่นี่ก็พอแล้ว
ลิลี่ถอนใจ แม้มือของเซเวอรัสจะบอบบาง แต่เซเวอรัสก็สูงขึ้นเรื่อยๆ
...........เวลานี้ เธอพบความเปลี่ยนแปลงในตัวเค้ามากเหลือเกิน.......
........ยิ่งพบมากเท่าไหร่ เค้าก็ยิ่งห่างไกลออกไปทุกวัน.........
"ถ้าเราแพ้พนัน........... เราจะทำยังไง"
เซเวอรัสกระซิบ หันมามองเธอ ลิลี่ยิ้มอย่างอ่อนหวาน ก่อนจะตอบเค้า
"ไม่ว่าสุดท้ายเราจะได้อยู่ด้วยกันหรือไม่ เธอจะเป็นที่หนึ่งในดวงใจชั้นตลอดไป"
"คุณก็เช่นกัน" เซเวอรัสกระซิบ
...............ผมจะมีแต่คุณคนเดียวตลอดไป...............
********************************************
TBC.
ความคิดเห็น