สายใยแห่งความทรงจำ

ตอนที่2 การกลับมาอีกครั้ง

ณ สนามบินที่อเมริกา
" ohh  sorry"สายป่านเดินชนคนไปทั่วเพราะใจเธอตอนนี้ห่วงแต่ผู้ที่ให้กำเนิดเธอผู้เดียวทำให้คนที่ถูกชนงงตามๆกัน
" อะรัยว่ะชนแล้วหนีว่ะ"กฤตพูดกะน้องชายของตน
"แหมแกผู้หญิงก้ออย่างงี้แหละ"
"ดูผู้หญิงคนนี้    ทำให้นึกถึงเล็กว่ะ"
"ครัยว่ะเล็ก  ไม่เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อน ถ้าจำไม่ผิดเพื่อนเราไม่มีชื่อนี้นีหว่า"
"ช่างมันเหอะ  ไปเหอะชาติ"
"อะรัยว่ะ  งงง"
หลังจากจบการสนทนาทั้งธนกฤตและธนชาติก็กลับไปขึ้นเครื่องเพื่อจะบอนกลับบ้านเกิดเมืองนอนของตน


ณ สนามบิน สุวรรณภูมิ
  "ตาชาติกะตากฤติมาหรือยังคุณ"
"ยังๆๆ เลยคูณ  อย่าตื่นเต้นซิ เดี่ยวทั้งสองก้อมา"
"ไม่ได้ซิฉันไม่เจอลูกตั้งหลายปี  ฉันก็คิดถึงของฉันอ่ะ  ไม่ใช่คุณนิ"
"อ้าว   ผมผิดซะงั้น"
"คุณหญิงฮะ  คุณกฤตกับคุณชาติ มาแล้วครับ" นายสมหมายคนขับรถของบ้านศศิลัยอาทรณ์เอ่ยขึ้นเมื่อเห็นคุณหนูทั้งสอง
"สวัสดีครับคุณแม่  คุณพ่อ" ทั้งคู่เอ่ยขึ้นเมื่อเจอหน้าบิดามารดาพร้อมทั้งโผเข้ากอดท่านทั้งคู่
"เอ๊ะ  นั่น"ชาติอุทานขึ้น
"อะรัยหรอชาติ" กฤตถามขึ้นเมื่อเห็นชาติผิดปกติ
"น้นผู้หญิงที่ชนพี่ที่  air port นิ"
"ไหน จริงด้วย" ธนชาติพูดพรร้อมกับหันไปดูผู้หญองคนนั้น  ซึ่งผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่ครัยที่หนัยแต่เป็นสายป่านที่กำลังรีบไปดูใจมารดาของตน
ทั้งหมดก็เดินทางกลับบ้านเมื่อถึงบ้าน
เมื่อถึงบ้านนางวิภาเมื่อเห็นบุตรชายอาการผิดปกติจึงเอ่ยถามลูกชายของตน
"กฤต เป็นอะรัยลูก"
"แม่ฮะ ยายเล็กบ้านคูณหญิงนิด  เธอกลับมาเยี่ยมบ้านมั้ยฮะ"
"นี้ลูกยังไม่ลืมหนูเล็กอีกหรอ  ตั้งแต่วันนั้นยายเล็กก็ไม่เคยกลับมาเลย  และที่สำคัญไม่มีครัยรู้ว่ายายหนูเล็กไปหนัย  และวันนั้นเกิดอะรัยขึ้น  ทำไมหนูเล็กถึงหนีไป และตั้งแต่วันนั้นคุรหญิงก็ไม่เคยพูดถึงเรื่องนี้แต่แม่เชื่อว่าในใจคุณหญิงมีแต่หนูเล็กเท่านั้น"
"ผมอยากพบหนูเล็กฮะ  ตลอดชีวิตผม  ผมรอเธอคนเดียว"


""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""