ม่านมนต์ใจ - นิยาย ม่านมนต์ใจ : Dek-D.com - Writer
×

    ม่านมนต์ใจ

    เมื่อลำนำบทสุดท้ายแห่งดอยต้องห้ามถูกขับขาน ตำนานรักที่ถูกลืมจึงปรากฏ หลังม่านหมอกหนา เสียงเพรียกหาคนจากไปยังดังก้องอยู่

    ผู้เข้าชมรวม

    10,006

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    10

    ผู้เข้าชมรวม


    10K

    ความคิดเห็น


    40

    คนติดตาม


    15
    หมวด :  ซึ้งกินใจ
    จำนวนตอน :  44 ตอน (จบแล้ว)
    อัปเดตล่าสุด :  15 ก.ย. 53 / 16:57 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    ประกาศจะเริ่มทยอยลบเรื่องนี้
    ตั้งแต่
    วันที่ 31 สิงหาคม 2553
    และ
    จะลบทั้งหมด ในวันที่ 15 กันยายน 2553 นะคะ


    ขอบคุณทุกท่านที่ติดตาม



    บ่มีแล้ว ม่อนแก้ว ดอยสูง
    อีกยูงทอง แว่นฟ้า แก๋นตาใส
    อันรุ้งฟ้า พญานก บินลาไกล
    สลดใจ๋ ดอกบัวงาม แห้งโรยรา

    เมื่อลำนำสุดท้ายแห่งดอยต้องห้ามถูกขับขาน
     ตำนานรักที่ถูกลืมจึงปรากฎ 
    หลังม่านหมอกหนา เรียกร้องเพรียกหาคนจากไปยังดังก้องอยู่
     
    ร่วมเดินทางย้อนเวลา ไปหาความจริง
     กับเด็กน้อยทั้งสี่
     เมื่อเวลาแห่งการปลดปล่อย...พันธะ มาถึง



    ขอบคุณธีมสวยๆ จากคุณ เก๋ ค่ะ



    K a e
    K a e

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    "เอา เซี่ยงจี้(หัวใจ)คนเขียนไปเลยค่ะ>_< /"

    (แจ้งลบ)

    หากถามว่าอะไรทีโดนใจสายป่านมากที่สุด ต้องบอกไว้ก่อนเลยนะค่ะ นั้นคือ การนำภูมิปัญญา พื้นบ้านทางภาษามาใช้ เป็นแนวที่ไม่ค่อยมีคนเขียนกันเท่าไร (เท่าที่อ่านมานะค่ะ) หรืิอแต่งก็จะดูแก่หลักการมากๆๆ จนอ่านไป งงไปว่า ตรูกะลังนั่งอ่านนิยาย หรือ งานวิชาการอยู่ อ่านไปได้พักๆคอก็พับลงมาเลย...แต่ เรื่องนี้ อ่านแล้ว ก็อยากอ่านอีก เพราะอ่านไปไม่เบื่อเลยค่ะ เรื่ ... อ่านเพิ่มเติม

    หากถามว่าอะไรทีโดนใจสายป่านมากที่สุด ต้องบอกไว้ก่อนเลยนะค่ะ นั้นคือ การนำภูมิปัญญา พื้นบ้านทางภาษามาใช้ เป็นแนวที่ไม่ค่อยมีคนเขียนกันเท่าไร (เท่าที่อ่านมานะค่ะ) หรืิอแต่งก็จะดูแก่หลักการมากๆๆ จนอ่านไป งงไปว่า ตรูกะลังนั่งอ่านนิยาย หรือ งานวิชาการอยู่ อ่านไปได้พักๆคอก็พับลงมาเลย...แต่ เรื่องนี้ อ่านแล้ว ก็อยากอ่านอีก เพราะอ่านไปไม่เบื่อเลยค่ะ เรื่องแรกที่ค่อนข้าง ชื่นชม คือ การนำเอาโลเกชั่นภาคเหนือมาใช้ แม้เดาไม่ค่อยออกว่าเป็นที่ไหน แต่เราว่า เมืองที่เจ้ายี่อยู่นี้น่าจะเป็นเมือง แพร่ (ถ้าเดาผิดก้อขอภัยนะค่ะ ตก ภูมิศาสตร์ค่ะ ^.^//) เป็นการประยุกต์นำมาเล่าเป็นตำนาน คนที่จะเขียนแบบนี้ จะต้องเป็นคนที่มีความรู้พื้นฐานในเรื่องนี้อย่าง แน่นบึก และต่อมาก็คือการใช่ตัวละครที่ออกมาดำเนินเรื่อง ในตอนของเจ้าอ้าย และ เจ้ายี่ ดูเป็นอารมณ์ที่ค่อนข้างเศร้า แต่ก็เอา คู่ของฟ้าและบัวมาช่้วยให้เรื่องไม่ดูทึมๆเกินไป(เป็นการบอกอารมณ์ระหว่างอ่าน) เป็นนิยาย ที่สอดแทรกความเป็นพื้นบ้านและแนวคิดดีๆเอาไว้อย่างลงตัวดำเนินเรื่องราบเรียบ มีหยอดมุกเล็กๆๆ พอหอมปากหอมคอ อ่านแล้ว ก็เลยรู้สึกเป็นปลื้มขึ้นมาทัีนทีเลย...บอกตรงๆนะค่ะ เรื่องนี้ยังให้ความรู้ไม่ว่าจะเป็นทางแนวคิด(ที่ดีๆีที่ควรเอาเป็นแบบอย่าง) หรือ ความรู้ในการใช้ชีวิตตามวิถีชาวบ้านได้อย่างแยบยล .... มีดีมากขนาดนี้ จะไม่ให้ป่านติดตามได้ยังไง ยังไงก็เป็นกำลังใจให้ คุณ มิมิ ต่อไปนะค่ะ จ๋ายเจี่ยน(ลาก่อน)ค่ะ   อ่านน้อยลง

    bothering | 20 มี.ค. 52

    • 7

    • 0

    คำนิยมล่าสุด

    "เอา เซี่ยงจี้(หัวใจ)คนเขียนไปเลยค่ะ>_< /"

    (แจ้งลบ)

    หากถามว่าอะไรทีโดนใจสายป่านมากที่สุด ต้องบอกไว้ก่อนเลยนะค่ะ นั้นคือ การนำภูมิปัญญา พื้นบ้านทางภาษามาใช้ เป็นแนวที่ไม่ค่อยมีคนเขียนกันเท่าไร (เท่าที่อ่านมานะค่ะ) หรืิอแต่งก็จะดูแก่หลักการมากๆๆ จนอ่านไป งงไปว่า ตรูกะลังนั่งอ่านนิยาย หรือ งานวิชาการอยู่ อ่านไปได้พักๆคอก็พับลงมาเลย...แต่ เรื่องนี้ อ่านแล้ว ก็อยากอ่านอีก เพราะอ่านไปไม่เบื่อเลยค่ะ เรื่ ... อ่านเพิ่มเติม

    หากถามว่าอะไรทีโดนใจสายป่านมากที่สุด ต้องบอกไว้ก่อนเลยนะค่ะ นั้นคือ การนำภูมิปัญญา พื้นบ้านทางภาษามาใช้ เป็นแนวที่ไม่ค่อยมีคนเขียนกันเท่าไร (เท่าที่อ่านมานะค่ะ) หรืิอแต่งก็จะดูแก่หลักการมากๆๆ จนอ่านไป งงไปว่า ตรูกะลังนั่งอ่านนิยาย หรือ งานวิชาการอยู่ อ่านไปได้พักๆคอก็พับลงมาเลย...แต่ เรื่องนี้ อ่านแล้ว ก็อยากอ่านอีก เพราะอ่านไปไม่เบื่อเลยค่ะ เรื่องแรกที่ค่อนข้าง ชื่นชม คือ การนำเอาโลเกชั่นภาคเหนือมาใช้ แม้เดาไม่ค่อยออกว่าเป็นที่ไหน แต่เราว่า เมืองที่เจ้ายี่อยู่นี้น่าจะเป็นเมือง แพร่ (ถ้าเดาผิดก้อขอภัยนะค่ะ ตก ภูมิศาสตร์ค่ะ ^.^//) เป็นการประยุกต์นำมาเล่าเป็นตำนาน คนที่จะเขียนแบบนี้ จะต้องเป็นคนที่มีความรู้พื้นฐานในเรื่องนี้อย่าง แน่นบึก และต่อมาก็คือการใช่ตัวละครที่ออกมาดำเนินเรื่อง ในตอนของเจ้าอ้าย และ เจ้ายี่ ดูเป็นอารมณ์ที่ค่อนข้างเศร้า แต่ก็เอา คู่ของฟ้าและบัวมาช่้วยให้เรื่องไม่ดูทึมๆเกินไป(เป็นการบอกอารมณ์ระหว่างอ่าน) เป็นนิยาย ที่สอดแทรกความเป็นพื้นบ้านและแนวคิดดีๆเอาไว้อย่างลงตัวดำเนินเรื่องราบเรียบ มีหยอดมุกเล็กๆๆ พอหอมปากหอมคอ อ่านแล้ว ก็เลยรู้สึกเป็นปลื้มขึ้นมาทัีนทีเลย...บอกตรงๆนะค่ะ เรื่องนี้ยังให้ความรู้ไม่ว่าจะเป็นทางแนวคิด(ที่ดีๆีที่ควรเอาเป็นแบบอย่าง) หรือ ความรู้ในการใช้ชีวิตตามวิถีชาวบ้านได้อย่างแยบยล .... มีดีมากขนาดนี้ จะไม่ให้ป่านติดตามได้ยังไง ยังไงก็เป็นกำลังใจให้ คุณ มิมิ ต่อไปนะค่ะ จ๋ายเจี่ยน(ลาก่อน)ค่ะ   อ่านน้อยลง

    bothering | 20 มี.ค. 52

    • 7

    • 0

    ความคิดเห็น