Tales in the box : นิทานของเด็กน้อยเลือดผสมA baby half blood

บทเพลงเพลงหนึ่งบรรเลงอย่างซึ้งและไพเราะ
ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำ ว่ามันคือเพลงอะไร
แต่เมื่อฉันได้ฟัง..น้ำตาของฉันก็ไหลออกมา
และฉันรู้สึกปวดหัวจนไม่สามารถทนอยู่ได้ !

ตึง !

ฉันลืมตาขึ้นเมื่อได้สติ
'ที่นี่ที่ไหน ?' ฉันพึมพำถามตัวเองเบาๆ
อาการปวดหัวที่ได้รับยังไม่หายดีเท่าไหร่นัก ฉันจึงต้องกุมขยับ
แต่แล้วก็มีมือมือหนึ่งยืนมาตรงหน้าฉัน
ฉันแหงนหน้าขึ้นมองเขาด้วยความรู้สึกตกใจ
...ใครกัน ?

เขายังคงยื่นมือมาอย่างนั้น
และเหมือนเขาจะรู้ว่าฉันคิดอะไร
เขายิ้มอ่อนๆ ให้ฉัน แต่เป็นยิ้มที่แสดงถึงความเป็นมิตร
ยิ้ม...ที่ไม่มีใครเคยมอบให้ฉัน
ฉัน..ผู้ที่ถูกคนรอบข้างเกลียดตลอดกาล !

พระเจ้ามีเหตุผลเสมอ..
แล้วเหตุผลอะไรละ ?..ที่ทำให้เทอถูกรังเกียจ !!

_______________________________________________


โอ้วว จอร์จ TT
กระหม่อมไม่ได้ย่างกรายเข้ามาในสมาคมเลยย
เศร้าใจยิ่งนัก T^T(เฟียและเวียอย่าฆ่าเรานะ !)

และเมื่อเข้ามาก็พบว่าพล็อตที่สร้างไว้ตันซะแล้ว -*-
เลยสร้างพล็อตใหม่ขึ้น อันนี้ไม่รู้จะตันอีกมั้ยเนี่ยย เฮ้อ
แต่คงไม่แล้วล่ะ เพราะดูจากโครงแล้วนุกยังแต่งได้อีกเรื่อยๆ
(แต่คงเบี๊ยวอีก แง้งง>    <')
เฟียและเวีย :: ถ้านุกค้างอีกเราจะไม่ไว้ชีวิตแล้วนะ !

TOT โฮกก.
จะพยายามอัพให้ได้มากที่สุดละกันนะจ๊ะ
(บอกแล้วนะว่าพยายาม T^T)

ไปแล้วว ชะแว้บบ .. แล้วพบกันจ้าา ^ ^'