.(  หากรู้สักนิด  )   
               
            ความคิดถึงของใครหนอมาพ้อว่า
      ที่รักจ๋า..เหตุไฉนใยห่างเหิน
      เสียงกระซิบแว่วมาอย่างพาเพลิน
      เสียงสะเทิ้นสะท้านสั่งว่ายังคอย
              ดวงใจจ๋า....
      รู้มั๊ยว่าเราสุดเหงาหงอย
      คืนข้างแรมฟ้าพราวเห็นดาวลอย
      เราก็พลอยสะอื้นอั่นกลั้นน้ำตา
              เราก็เหมือนคนใก้ลที่ไกลมาก
      ยากจะฝากรักซึ้งซึ่งคอยหา
      ยามอ้อมแอ้มเอื้อนเอ่ยเผยวาจา
      เห็นที่ท่าแล้วก็คงสงสารใจ
              เกินจะโกรธโทษใครไหนคนผิด
      เพราะต่างคิดว่าไม่รักจึงผลักไส
      เราเผลอเมินไม่มองถึงสองนัยน์
      ที่ซ่อนไว้..ความหลง..ห่วง..ดวงฤดี
                เอื้อนเอ่ยคำวิงวอนพ้อต่อเมื่อสาย
      ถึงใจหายก็ยังรักซึ่งศักดิ์ศรี
      จะหันหน้ากลับมามีท่าที
      นั้นเหลือที่จะกระทำจึงจำไกล
                ขวัญเอ๋ย....
      ไม่ควรเลยจะพะวงคิดสงสัย
      เพียงกระซิบว่ารักปักหทัย
      แล้วดวงใจหรือจะพรากเราจากกัน
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น