WINNER SURE รักนี้มีแต่เธอ

เนื้อเรื่อง

~**WINNER SURE รักนี้มีแต่เธอ**~

+++ณ..โรงเรียนมัธยมศึกษาชื่อดังแห่งหนึ่ง ที่โรงเรียนนี้มีบรรดาคนป๊อปของโรงเรียนอยู่มากมาย และหนึ่งในนั้นที่เรียกว่าสาวป๊อปคนหนึ่ง ก็คือ ยัยซัน เด็กม.3ห้องคิง เธอเป็นสาวที่หน้าตาดี ผมยาวประบ่า ผิวขาวเนียนใส ใบหน้าเรียวยาว เป็นที่จับตามองของหนุ่มๆทั่วโรงเรียน

“ซัน!คุณครูอัจฉรา บอกว่าให้ไปแต่งหน้าทำผมได้แล้วมานั่งกินขนมอยู่ได้”

ยัยอาย เพื่อนสาวที่หน้าตาดีไม่แพ้กันซึ่งเป็นเพื่อนสนิทกับยัยซัน เพราะยัยซันถือว่าเป็นคนหน้าตาดี จึงได้ถูกเลือกให้เป็นหนึ่งในสมาชิกของทีม[P]pla[Y]_Girl ซึ่งเป็นตัวแทนของม.3ห้องคิง ให้ขึ้นไปประกวดเต้นซึ่งมีเป็นกลุ่ม5คน ที่ด้านหลังเวที ยัยซันเดินมาเจอหนุ่มๆนักดนตรีประจำโรงเรียนที่มีชื่อว่า WINNER SURE หนึ่งในนั้นซึ่งเป็นคู่กัดของเธอ ที่กำลังนั่งซ้อมเพลงที่จะใช้ขึ้นประกวด และหนุ่มที่เป็นนักร้องนำซึ่งเป็นคู่กัดของเธอ ชื่อว่า นายมิกซ์ ซึ่งก็ป๊อปมากในหมู่สาวๆตามประสานักร้องเสียงดี เห็นเธอก็ชะงักกึก

“โอโนโน้(คำอุทานมันคุ้นๆนะ)ไม่อยากเชื่อเลยว่าคุณครูจะเลือกยัยไม้กระดานโต้คลื่นนี่มาเป็นหนึ่งในสมาชิก [P]pla[Y]_Girl ทีมแข่งเต้นของม.3ห้องคิง(นายมิกซ์ก็อยู่ห้องเดียวกับยัยซัน)น่าจะเลือกคนที่หน้าตาน่ารัก จะได้เชิดหน้าชูตาม.3ห้องคิงบ้าง เดี๋ยวชาวบ้านเขาก็นึกว่าไปเชิญไม้กระะดานโต้คลื่นมาเต้นหรอก ก๊าก ก๊ากๆๆๆๆ”(ของฉันมันก็ไม่ได้แบนขนาดนั้นนะแค่มันไม่ค่อยมีเท่านั้นแหละ )

นายมิกซ์หมั่นไส้สาวสมองบรรเจิดอย่างยัยซันมาตั้งแต่สมัยเรียนประถมแล้ว

“คุณครูเขาเห็นว่าคุณค่าของคนเราไม่ได้อยู่ที่ว่ามันจะแบนหรือบึ๊บหรอกไม่เหมือนใครบางคนแถวนี้หรอกวันๆได้แต่เก๊กหน้าหล่อวางฟอร์มไปวันๆนิเขาเห็นว่าคนที่ตั้งใจเรียนสำคัญกว่ากว่าอยู่แล้ว”

ยัยซันพูดเสียงยียวนกวนประสาทเชิดๆเพราะลีลาในการร้องเพลงของนายมิกซ์มันกวนโอ๊ยน้อยซะเมื่อไหร่ล่ะสาวๆอาจจะชอบแต่ยัยซันตรงกันข้ามเลย

“แต่เธอก็หน้าจะเสริมให้มันมีมากกว่านี้นะเดี่ยวขึ้นเวทีใครเขาจะหาว่าม.3ห้องคิงส่งไม้กระดานโต้คลื่นมาประกวดหรอก”

“เชิญนายว่าฉันมาเถอะ ถึงยังงัยฉันก็ไม่สนใจหรอกถ้านายคิดว่านายนะดีซะเต็มประดาก็ช่างนายเถอะ”

ครึ่งชั่วโมงหลังจากนั้นก็มีการประกวดเต้นไปทีละทีมทีละทีมพอได้ยินเสียงพิธีกรพูดพวกยัยซันก็ตื่นเต้นมาก

“ทีมต่อไป ขอเชิญพบกับ ทีม [P]pla[Y]_Girl “

ตอนนี้เสียงหัวใจของยัยซันเต้นไม่เป็นจังหวะพอสิ้นเสียงพิธีกรพวกทีมของยัยซันก็ขึ้นไปเต้นบนเวทีซึ่งการเต้นครั้งนี้มันเป็นการเต้นที่ดีมากเหนือความคาดหมายพอเต้นเสร็จพวกยัยซันก็ลงจากเวที ซึ่งมีเสียงปรบมือของพวกหนุ่มๆดังไปทั่ว และจากนั้นก็เป็นการประกวดร้องเพลงของแต่ละวงผ่านไปเรื่อยๆ

“ค่ะ อันดับต่อไปเราก็จะได้พบกับวงดนตรียอดฮิตของโรงเรียนที่ทุกคนรอคอยแล้วนะค่ะขอเชิญพบกับ WINNER SURE”

ทุกคนพากันปลบมือส่งเสียงกรี๊ดกร๊าดจนเพลงจบ

“และต่อไปขอเชิญตัวแทนของวงดนตรีแต่ละวงกับตัวแทนนักเต้นของแต่ละทีมขึ้นมาบนเวทีด้วยค่ะและต่อไปเราจะประกาศรางวัลนักเต้นลำดับอันดับหนึ่งได้แก่” ตอนนี้ยัยซันเริ่มใจเต้นตึกตักด้วยความตื่นเต้น

“[P]pla[Y]_Girlค่า” เสียงปรบมือดังกระหึ่มไปทั่วหอประชุมยัยซันดีใจมากยัยซันไปรับถ้วยรางวัลเธอเดินกลับมาพร้อมกับยิ้มแบบผู้ชนะไปทางนายมิกซ์

“และต่อไปเราจะได้ประกาสผลรางวัลวงดนตรียอดฮิตประจำปีได้แก่ WINNER SURE ค่า”นายมิกซ์กระโดดด้วยความดีใจ และออกไปรับรางวัลแล้วยิ้มมาทางยัยซันแบบกวนๆตามฉบับของนายมิกซ์เอง พองานจบทุกคนต่างแยกย้ายกลับบ้านด้วยความสุข

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

+++ช่วงใกล้สอบกลางภาค…..

“ซัน !” พี่มิ้นเรียกยัยซันระหว่างที่ยัยซันกำลังจะกลับบ้าน (พี่มิ้นก็คือพี่รหัสของยัยซันนั่นเอง) “ซัน พี่ได้ยินมาว่าเธอนัดติวอังกฤษให้เพื่อนๆหรอ ก็ดีนะเพราะเธอนะก็เรียนเก่งดี คงสอนให้เพื่อนๆเข้าใจได้ง่ายขึ้นจะเป็นไรมั้ย เออ..ถ้าพี่จะฝากน้องชายพี่ให้เธอช่วยติวนะ”

“ได้ค่ะ พี่มิ้นขอซันทั้งที”

พอวันที่โรงเรียปิดให้อ่านหนังสืออยู่ที่บ้าน ยัยซันก็นัดเพื่อนๆให้มาที่บ้านและก็โทรบอกพี่มิ้นพอเพื่อนๆมากันยัยซันก็ให้เพื่อนๆไปนั่งรอในบ้านพอพี่มิ้นมายัยซันก็ออกไปเปิดประตูหน้าบ้าน แต่เธอต้องชะงักกึกเมื่อนคนที่มากับพี่มิ้นคือ นายมิกซ์

“นายมิกซ์/ยัยซัน”

ฉันกับนายมิกซ์พูดขึ้นพร้อมกัน

“งั้นพี่ฝากด้วยนะไปละ”

“แต่…..”ยัยซันยังไม่ทันพูดอะไรพี่มิ้นก็ไปแล้ว”เร็วยังกะจรวดแนะ”

ยัยซันจึงจำใจติวหนังสือให้นายมิกซ์ พอติวอังกฤษเสร็จเพื่อนๆก็กลับบ้านกันหมดเพราะไม่ต้องติววิชาอื่นเหมือนนายมิกซ์

“นี่นายรีบอ่านบทที่ฉันเตรียมไว้ให้เลยนะจะได้รีบๆติววิชาอื่นต่อ” ยัยซันจ้ำจี้จ้ำไซมิกซ์จนไม่ให้มิกซ์ได้พักเลยพอเย็นนายมิกซ์ก็กลับบ้าน ไป จนตี 1 ยัยซันก็โทรไปหามิกซ์เพื่อให้มิกซ์อ่านหนังสือต่อ

“นี่นายรีบตื่นมาอ่านหนังสือได้แล้วอันที่ฉันให้ไว้ตอนเย็นอ่า”

เป็นแบบนี้ตลอดทุกวันที่ครูให้หยุดอ่านหนังสือ

“รู้แล้วคร๊าบบบบบบผมกำลังอ่านอยู่คร๊าบบ ตอนนี้ผมจะกลายเป็นหมีแพนด้าแล้วนะ วันนี้ผมยังไม่ได้พักเลย”

รู้แล้ว นี่พี่นายขอไว้หรอกนะไม่งั้นฉันคงไม่ต้องลงทุนมานั่งติวให้คนสมองกลวงอย่างนายหรอกอดทนอ่านไปเถอะนะอย่าบ่นให้มันมากนักมีไรไม่เข้าใจถามฉันได้เดี๋ยวก็สอบตกอีก เดี๋ยวฉันเสียชื่อหมด”

“แหมห่วงจะเสียชื่อ หรือห่วงผมกันแน่”

นายมิกซ์พูดออกมาโดยไม่คิดอะไร แต่ยัยซันนี่ซิดันไม่แน่ใจใจตัวเองซะแล้วว่าคิดยังงัยกับนายมิกซ์กันแน่

พอสอบเสร็จได้ประมาณอาทิตย์กว่าผลสอบก็ออก ปรากฎว่านายมิกซ์สอบผ่านทุกวิชาบางวิชาก็ท๊อปซะด้วยสิ นายมิกซ์กะจะไปขอบคุณยัยซันแต่ยัยซันไม่ได้มาเรียน พอตอนเย็นนายมิกซ์ก็ไปหายัยซันที่บ้าน

“สวัสดีครับผมเป็นเพื่อนของซันนะครับ คือผมเห็นว่าซันไม่ไปโรงเรียนเลยมาถามดูนะครับ”

“พอดีซันเขาต้องเก็บของด่วนนะ”

“ซันเขาจะไปไหนหรอคับ”

“พอดีว่าพ่อเค้าต้องไปทำงานที่ญี่ปุ่นนะแม่กับซันเลยต้องย้ายตามไปด้วยนะและซันก็ไม่ค่อยสบายด้วยนะเลยไม่อยากให้อยู่คนเดียวเห็นว่าช่วงนี้สอบเหนื่อยมากตัวเองก็ต้องอ่านหนังสือแถมยังเอาเวลาพักผ่อนที่มีน้อยไปติวให้เพื่อนอีกแต่แม่ไม่รู้หรอกนะว่าคนที่ยัยซันคิดโจทย์แบบฝึกหัดให้หลายๆคืนจนไม่หลับไม่นอนนะไม่รู้เปงเพื่อนคนไหนถึงได้สำคัญขนาดนี้”

นายมิกซ์รู้ได้ทันทีว่าเพื่อนคนนั้นคือเขาเพราะยัยซันติวให้เขาคือเพื่อนคนอื่นติววิชาอังกฤษวิชาเดียว นายมิกซ์ได้ขึ้นไปเยี่ยมยัยซันถึงบนห้องนอนเพราะนายมิกซ์ก็เป็นเพื่อนคนหนึ่งของยัยซันเหมือนคนอื่นๆ

“ยัยซัน ยัยพระอาทิตย์ กลายเป็นพระอาทิตย์อู้งานไปแล้วหรอ”

นายมิกซ์พึมพำเบาๆขณะชะโงกหน้าไปมองใบหน้าขาวเนียนนั้นด้วยความรู้สึกแปลกๆ นายมิกซ์เพิ่งสังเกตุว่ายัยซันตอนอยู่นิ่งๆอย่างนี้หน้าตาก็น่ารักไม่แพ้ใครเลยนายมิกซ์ได้แต่มองยัยซันที่นอนอยู่แล้วยิ้มบางๆและกลับไปโดยเธอไม่รู้เรื่องเลย

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .. . . .

++เช้าวันถัดมา ยัยซันก็มาโรงเรียนเพื่อมาลาครู กับเพื่อนๆและวันนี้ก็เป็นวันสุดท้ายที่เธอจะเรียนที่นี่เพื่อนๆรู้ก็พากันล่ำลาเธอใหญ่ เมื่อถึงตอนพักกลางวัน ขณะที่ซันกับอาย กำลังเดินไปโรงอาหารเธอก็เห็นนายมิกซ์นั่งเก๊กหล่อเล่นกีต้าร์อยู่ที่ม้านั่งริมระเบียง ยัยซันถอนหายใจ ด้วยความหมั่นไส้แล้วก็เดินผ่านไปพร้อมกับอายแต่เมื่อเดินไปอายก็ขอไปเข้าห้องน้ำก่อนโดยให้ซันเดินไปก่อน ยัยซันทำผ้าเช็ดหน้าหล่น เธอจึงจะหันไปเก็บ

“อุ๊ย!” ทันที่ที่ซันหันหลังกลับก็เกือบจะชนกับนายมิกซ์ที่เดินตามเธอมาติดๆ เซฟเพื่อนสนิทของนายมิกซ์ที่หน้าตาดีไม่แพ้กันก็หัวเราะใหญ่เลย

“นี่เดินตามฉันมาทำไมเนี้ยว่างมากเลยหรอ เมื่อกี้ยังเห็นนั่งเก๊กหน้าหล่อดีดกีต้าร์อยู่เลยไม่ใช่หรอ”

“ก็นั่งรอเธอไง”

“รอทำไมทำไมต้องรอ”

“นี่เราจะคุยกันดีๆซักวันไม่ได้เลยหรอ”

“อยู่แล้วก็นายนะคู่กัดฉันนิ ตกลงนายรอฉันทำไมเนี้ย”

“ก็เราไม่เข้าใจอังกฤษนิ แล้วยังมีวิชาอื่นอีกนะ”

“ฉันเหนื่อยแล้ว และฉันก็ไม่มีเวลาว่างนักหรอกนะ”

ยัยซันเดินหนีนายมิกซ์ แต่นายมิกซ์ก็ยังเดินตามยัยซันอย่างไม่ลดละ

พอตอนเย็นยัยซันกำลังจะกลับบ้านเพราะพรุ่งนี้เธอจะต้องเดินทางไปญี่ปุ่นแล้ว

“เดี๋ยวซิ”

“นายมิกซ์”

“ทำไมไม่บอกกันเลยละว่าเธอจะไปญี่ปุ่น”

“ทำไมฉันต้องบอกนายด้วย”

“ก็เพราะว่า เออ เพราะว่า เราเป็น พะ..พะ..เพื่อนกันไง”

“แค่นี้นะหรอ..คะ..แค่นี้ใช่มั้ย..แค่เพื่อนกันใช่มั้ย”

ยัยซันพูดออกมาโดยเธอพยายามกลั้นน้ำตาเอาไว้ และเธอกำลังจะวิ่งออกไปแต่

“ฉะ..ฉันรักเธอ”

“ซันเธอได้ยินมั้ยว่าฉันรักเธอ”

นายมิกซ์ตะโกนสุดเสียงยัยซันหันหลังกลับมาแล้วก็ยิ้มให้นายมิกซ์

“ฉันก็รักนาย”

“มิกซ์นายได้ยินมั้ยฉันก็รักนาย”

นายมิกซ์กับยัยซันกอดกันโดยไม่สนใจสายตาคนรอบกายยัยซันกับนายมิกซ์มองหน้ากันแล้วยิ้มแบบอายๆ

“ทำไมจะไปญี่ปุ่นไม่เห็นบอกกันเลยละ”

“นี่นายเชื่อฉันหรอเนี้ย”

“อะไรนะหมายความว่าเธอหลอกฉันงั้นหรอ”

“ก็ใช่นะสิถ้าไม่หลอกแล้วฉันจะได้ยินคำว่ารักจากปากนายหรอ อิอิ”

พอฟังจบนายมิกซ์ก็วิ่งไล่ยัยซันอย่างไม่ลดละยัยซันก็วิ่งหนีอย่างไม่ยอมแพ้เหมือนกัน

3. เดือนผ่านไปทั้งสองคนก็กลายเป็นคู่รักที่ทะเลาะกันได้ทุกวัน แต่ทั้งสองคนนั้นก็รักกันเอามากๆ

**เราจะรักกันตลอดไป**

คุณแม่ปลื้มสุดๆ

~++จบ++~