ได้มาเกิดใหม่ก็ดีใจอยู่หรอกไหงให้มาเกิดเป็นเทพสัประยุทธ์ไปได้เนี่ย - นิยาย ได้มาเกิดใหม่ก็ดีใจอยู่หรอกไหงให้มาเกิดเป็นเทพสัประยุทธ์ไปได้เนี่ย : Dek-D.com - Writer
×

    ได้มาเกิดใหม่ก็ดีใจอยู่หรอกไหงให้มาเกิดเป็นเทพสัประยุทธ์ไปได้เนี่ย

    โดย sakikoyomi

    ฉันแค่อยากใช้ชีวิตหมกตัวอยู่แต่ในห้องของตัวเองเท่านั้น ทว่าโชคชะตากลับเล่นตลกเมื่อตื่นขึ้นมา ฉันก็ได้เกิดใหม่เป็นบุตรสาวในตระกูลของขุนนางผู้มีสกิล "เทพสัประยุทธ์" เพียงหนึ่งเดียวในโลกซะนี่

    ผู้เข้าชมรวม

    6,983

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    14

    ผู้เข้าชมรวม


    6.98K

    ความคิดเห็น


    16

    คนติดตาม


    423
    หมวด :  แฟนตาซี
    จำนวนตอน :  11 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  28 ม.ค. 67 / 02:16 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูรายการอีบุ๊กทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    ***นิยายแต่งเอง***

    เรื่องราวของนีทคนหนึ่งผู้ชอบหมกตัวอยู่แต่ในห้อง 

    เขาเป็นเพียงแค่วัยรุ่นมัธยมปลายสุขภาพดีที่บากบั่นทำงานตั้งแต่อายุ 15ปี จนมีธุรกิจที่สามารถเลี้ยงตัวเองได้ตลอดชีวิต 

    ใช่ก็เพื่อจะได้นอนโง่ๆเล่นเกมในห้องอย่างสำราญเท่านั้นทว่าระหว่างที่เล่นเกม mmorpg แบบโต้รุ่งมาสามวันสองคืนเขาก็เผลอหลับไป ก่อนจะรู้ตัวอีกทีเขาก็ได้มาเกิดใหม่ในต่างโลกเสียแล้ว

    นั่นคือความทรงจำสุดท้ายที่เขานึกออก

    “แล้วไอสกิล (เทพสัประยุทธ์) บ้านี่คืออะไรกันเนี่ยถ้าเกิดมีใครรู้เข้าละก็ฉันจะถูกส่งให้ไปลงสนามรบในฐานะอาวุธของอาณาจักรหรือเปล่า แค่คิดก็น่ารำคาญแล้วจะให้ใครมาเห็นไม่ได้เด็ดขาดแล้วฉันจะหาทางกลับไปสู่วิถีแห่งนีทให้ได้เลยคอยดู”

    เขากำมือเล็กๆที่ดูเหมือนมือของเด็กอายุสี่ขวบแล้วชูมันขึ้นอย่างมุ่งมั่น

    แล้วนี่ก็คือเส้นทางของเด็กสาวผู้ปกปิดพลังอันแข็งแกร่งผู้ที่เดินตามวิถีแห่งนีท

    “นะ นายท่านค่ะคุณหนูกำลังยืนอยู่ค่ะแถมยังพูดได้คล่องเลยนะคะ”

    เมดสาวผู้เปิดประตูเข้ามาเห็นเด็กทารกที่น่าจะนอนอยู่ในเปล กำลังพูดอย่างมุ่งมั่นในท่าชูกำปั้นขึ้นฟ้า

    จากนั้นก็มีร่างของชายหนุ่มหญิงสาวผู้ซึ่งมีหน้าดีอายุน่าจะยี่สิบต้นๆกำลังวิ่งเข้ามาตามเสียงของเมดคนนั้น

    “อุแว้ ๆ”

    เห็นภาพของเด็กกำลังนอนร้องไห้

    “ก็ปรกติดีนี่นา”

    ชายหนุ่มผู้เป็นพ่อหันไปทางเมด

    “เอ๊ะ แต่เมื่อครู่”

    “อาจจะดูผิดไปก็ได้นะ ดูสิลูกของเรายังร้องไห้อยู่เลยโอ๊ๆ”

    หญิงสาวผู้เป็นแม่พูดพลางเอานิ้วจิ้มแก้มของเด็กน้อยอย่างเอ็นดู ก่อนจะโอบเด็กน้อยเข้ามาในอ้อมกอดแล้วเด็กก็หยุดร้องในที่สุด

    “ขออภัยค่ะนายท่าน สงสัยดิฉันอาจจะเหนื่อยจริงๆก็ได้เจ้าค่ะ”

    เมดสาววางมือที่หน้าผากสงสัยจะเหนื่อยจนเห็นภาพหลอนจริงๆก็ได้

     

     

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น