ในความฝัน (ระทึก)

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

ในฝัน

ฉันกำลังเดินไปตามทางยาวในป่ามืด โดยมีแค่ไฟฉายที่ส่องไฟนำทางเท่านั้น

ตัวฉัน: "เห้อ...หนาวๆชะมัดเลย ฉันมาอยู่ในป่านี้ได้ไงเนี่ย บรรยากาศน่าขนลุกจริงๆเลย"

บรรยากาศรอบตัวมือไปหมด ความน่ากลัวน่าขนลุกอยู่รอบตัว ฉันเดินตามทางต่อไปเรื่อยๆ

"แค่ก!!?"

ฉันเหยียบอะไรบางอย่าง ฉันก้มลงมองก็ต้องตกใจ

ตัวฉัน: "ศ..เศษเนื้อ!!?"

ฉันเห็นเศษเนื้อในห่อพลาสติก มันยังดูสดใหม่ แต่มันไม่ได้มีแค่ก้อนเดียว มันยังมีอีกหลายก้อนที่

เรื่อยไปตามทางเหมือนจงใจนำทาง ใจจริงอยากกลับทางเดิมแต่ยังไงก็ต้องหลงอยู่ บางที

มันอาจจะโชคดีก็ได้ที่จะเดินไปทางตามที่มีเศษเนื้อพวกนี้อยู่ ทำไงได้ล่ะมันไม่มีทางเลือกแล้วนิ

ตัวฉัน: "เอาว่ะยังดีกว่าหลงในป่าน่ากลัวๆแบบนี้"

ฉันตัดสินใจเดินตามเศษเนื้อไป เดินมาสักพักฉันก็ต้องหยุดเมื่อฉันได้ยินเสียงอะไรแปลกๆและฟังดูน่าขยะแขยง

เมื่อถึงตอนนี้ฉันว่าฉันคิดผิดที่เดินตามเศษเนื้อ แต่จะให้เดินกลับตอนนี้ก็ไม่ได้แล้ว เรามาไกลพอสมควรแล้ว

ฉันทำใจให้กล้า พยายามบังคับขาตัวเองให้เดินต่อ แล้วเสียงนั้นก็เข้าใกล้มาเรื่อยๆเมื่อฉันขยับเข้าไปใกล้

ทีล่ะก้าว ในตอนนี้ขาของฉันสั่นเริ่มหมดแรงเต็มที นำ้ตาคลอเบ้า ใจเต้นแรงจนแทบจะออกมา 

มือที่สั่นทำให้ฉันถือไฟฉายไว้ไม่อยู่ ไฟฉายนั้นกลิ้งกับพื้น แสงไฟที่ส่องไปกระทบกับบางสิ่งที่กำลังเคลื่อนไหว

ตัวฉัน: "!!!!?"

ดวงตาของฉันเบิกกว้างพร้อมกับความกลัวที่เพิ่มทวีขึ้นมาอย่างเอ่อล้นกับสิ่งที่ฉันเห็น สัตว์ประหลาดที่กำลัง

ชำแหละหญิงสาวที่หน้าสงสาร เลือดและเศษเนื้อของเธอกระจายทั่วพื้นตามแรงกระชาก  ตาของฉันและเธอสบตากัน ภาพนั้นมันติดตาฉัน สยองยิ่งกว่าภาพข่าวอุบัติเหตุที่มีทุกเช้า และในที่สุดเจ้าสัตว์ประหลาดนั้นหยุดแล้วจ้องมาที่ฉันด้วยแววตากระหายนั้น ในตอนนี้ฉันอยากจะวิ่งแต่ขาไม่ต้องขยับ ใจอยากจะวิ่งแต่ร่างกายกับหยุดนิ่ง ในเวลานี้ทำไมถึงเป็นแบบนี้ทุกที ฉันสิ่งหวังแล้ว นำ้ตาในตอนนี้มันไร้ประโยชน์ มันเข้ามาใกล้ฉันเรื่อยๆ มันเตรียมหง้างมือแล้วก็.......END

 

(เรื่องจะสนุกรึเปล่าน่ะ ขอให้สนุกกับเรื่องราวต้นๆน่ะค่ะ อาจจะไม่สนุกก็ขออภัยน่ะค่ะ เวลาอ่านขอให้จินตนาการตามน่ะค่ะ)