คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : [FIC]I'm SORRY.~ Chapter 8
Chapter 8
;; โจ๊กเกอร์สุดน่ารัก
ดงเฮยืนอยู่หน้ามหาวิทยาลัยควองฮีกับคิมคิบอมเพื่อที่จะช่วยงานของฮีชอลที่ได้รับสั่งมา แค่ยืนและก็แจกใบโปรชัว คำพูดของฮีชอลลอยเข้ามาในสมองของดงเฮ แต่ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีว่าทำไมต้องให้ตนมาแต่งตัวอะไรยืนอยู่หน้ามหาลัยในช่วงเวลาปิดเทอมแบบนี้
ร่างบางที่อยู่ในชุดคอสตูมตัวตลก ศรีษะตัวเองที่ผมสีดำนิลซอยยาวปะบ่า ใบหน้าถูกแต่งเติมด้วยเมกอัพหลากสีสันและมีจมูกปลอมดีแดงอันโตติดที่จมูก ซึ่งหลายคนก็ยังมองว่าดงเฮแต่งตัวยังไงก็ยังดูน่าเสมอ แต่เจ้าตัวไม่มีความนึกคิดแบบนั้นในหัวสมองเพียงน้อยนิดเลย
อีเวรรรรรรรรรร มาให้แต่งตัวแบบนี้เอากุไปเต้นทิฟฟานี่ที่พัทยาเห๊อะ แล้วดูคิบอมแต่งตัวสะหล่อ แล้วดูกุ ดูกู!!!! คนที่เดินผ่านไปผ่านมามองแล้วก็ยิ้ม มันน่าอายจะตาย แล้วยังมีบางคนมาขอถ่ายคู่อีก เอาดงเฮไปฆาตกรรมเถอะ
“ดูทำหน้าเข้า ท้องเสียมากี่วันแล้วล่ะ”คิบอมถามแล้วมองหน้าดงเฮที่ตอนนี้ยุ่งซะจนแก้ไม่ถูก แต่งตัวแบบนี้มันก็ดูน่ารักไปอีกแบบ ไม่เห็นจะลดคราบความน่ารักลงเลยแห๊ะ
“นายมันไอ้โรคจิต นายมันบ้าเอาฉันมาทำอะไร แต่งตัวบ้าๆแจกโปรชัวให้พี่นายนี้นะ!! เห๊อะ บ่นมากแล้วหิวข้าว”ดงเฮที่หันไปว่าคิบอมแล้วชี้หน้าคู่กรณีอย่างเอาเรื่องแต่พอประโยคสุดท้ายก็พูดกับตัวเองเบาๆ พลางเบ้ปากแล้วลูบท้องตัวเอง ซึ่งสร้างรอยยิ้มจากคิมคิบอมได้อย่างดี
คนที่มารับใบโปรชัวจากคิบอมส่วนใหญ่จะเป็นวัยรุ่นผู้หญิงมากหน้าหลายตา และพวกเธอก็ต่างชื่นชมในความหล่อของคิบอม ซึ่งต่างจากดงเฮที่แต่งตัวคอสตูมตัวตลกมีจมูกสีแดงอันโตเรียกความน่ารักได้ดีจากผู้คนมากมาย และในไม่ช้าหน้าที่ที่ทั้งสองได้รับก็หมดลง
“เสร็จงานแล้วใช่ไหม”ดงเฮถามพลางนั่งชันเข่ากับพื้น อากาศก็ร้อน เหนื่อยก็เหนื่อยวันนี้ก็ยืนมาทั้งวัน โอ๊ยยยยย! ถ้าไข้หวัด2009มาจะเอ๋ดงเฮจะตบหัวคนในตระกูลคิมเรียงตัวเลย แต่ก็อยากตะโกนบอกกับตัวเองดังๆ
มึงตื่นได้แล้ว ลีดงเฮ !!!!!!
“เสร็จแล้วแหละไปล้างหน้า เปลี่ยนชุดและก็ไปเอาบัตรประชาชนที่พี่ฮีชอลนะ”คิบอมพูดแล้วพาร่างบางไปห้องน้ำที่ห้องประชุมของคณะสถาปัตที่กลุ่มของฮีชอลทำงานช่วงปิดเทอมอยู่ คิบอมเลือกที่จะไม่กวน ไม่แกล้งร่างบางในตอนนี้ เพราะตัวเองก็เหนื่อยจากงานไม่แพ้ร่างบางเลยซักนิด
ดงเฮเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วเดินมาล้างเครื่องสำอางที่ถูกแต่งแต้มบนใบหน้าตัวเองออก ซึ่งตอนนี้ร่างบางก็เริ่มรู้สึกสดชื่นกว่าเดิมเยอะ ดงเฮล้างหน้าเสร็จก็หันหลังจะเดินออกจากห้องน้ำแต่หูของร่างบางก็ดันไปได้ยินเสียงของสิ่งมีชีวิตที่ร่างบางเกลียดขึ้นใจ
“อั๊บแอ !!!!”ดงเฮหยุดเดินกะทันหันพลันคิดในหัวสมองว่าหูฝาด แต่เสียงของตุ๊กแกก็ดังขึ้นอีกครั้งและย้ำชัดกว่าเดิมเพราะมันอยู่ตรงหน้าของร่างบาง
ตัวโตสีเขียว จุดแดง ตากลมๆน่าเกลียด ช่วยบอกลีดงเฮทีว่ามันคือกระต่ายน้อยน่ารักไม่ใช่ไอ้ตั๊บแก!!!
เหมือนโชคจะไม่เข้าข้างดงเฮ ตุ๊กแกที่ดงเฮกำลังจ้องอยู่อย่างหวาดๆได้ล่วงหล่นลงมาบนไหล่ของดงเฮ ดงเฮค่อยๆหันไปมองซึ่งเจ้าสิ่งมีชีวิตก็เกาะที่ไล่ดงเฮมองคนหน้าตาใส ซึ่งดูเหมือนจะไม่น่ารักซักนิดเลยในสายตาของร่างบาง
โอ๊ย หมวยด๊องปวดท้อง หมวยด๊องปวดหัว หมวยด๊องเจ๊บปวด ทรมาน โฮกกกกกกกก !!!
คิบอมที่เห็นดงเฮเข้ามาในห้องน้ำนานจึงเดินเข้ามาดู ก็เห็นดงเฮยืนตัวสั่นเหมือนจะร้องไห้อยู่กลางห้องน้ำ พอดงเฮเห็นคนเข้ามาใหม่ก็รีบอ้าปากขอความช่วยเหลือคิบอมทันที
“คิ คิบอม ช่วยดงเฮด้วย ช่วยฉันด้วย อ๊าก ฉันเกลียดมัน ฉันเกลียดมัน เอามันออกไปที!!”ดงเฮเดินเข้าไปหาคิบอมแล้วเก๊าะแขนของร่างสูงทันที คิบอมทีเห็นร่างบางตัวสั่นก็อดสงสารไม่ได้แต่สมองอันชาญฉลาดก็ประมวลผลอะไรบางอย่าง แล้วแสยะยิ้มที่มุมปากออกมา
“โอ๊ ดงเฮครับ ใจเย็นน่ะครับเดี่ยวคิบอมไล่มันให้นะ”คิบอมรีบฉวยโอกาสที่ร่างบางเก๊าะของตนรวบเอวร่างบางเข้ามาใกล้ทันที แล้วไล่ตุ๊กแกจนมันออกไป
แต่คิมคิคนนี้โลภมาก ขอซักกะติ๊ดละกัน
“ดงเฮ ใจเย็นๆน่ะ หายใจเข้าลึกๆ มันยังไม่ไปเลยอ๊า”คิบอมพูดแล้วกอดเอวร่างบางแน่นขึ้นอีก ส่วนดงเฮได้ยินดังนั่นก็หลับตาปี๊แล้วเก๊าะแขนร่างสูงแน่นขึ้นพลางกระเถิบเข้าไปใกล้คิบอมมากกว่าเก่า
แหม๊~ตัวก็ขาว ผิวก็นุ่ม แถมผมยังหอมอีก โอ้วววว!!สวรรค์ของคิมคิชัดๆ !!!!!!!!!!!
“ปะ ไป ไปยังคิบอม”ดงเฮถามเสียงสั่น พลันคิดในใจว่าการไล่ตุ๊กแกตัวนึงมันนานขนาดนี้เลยหรอ
“เห้ย ยังๆ โอ๊ย นิ่มนุ่ม เลือดจะกระฉูด”คิบอมเผลอหลุดปากออกมา ทำให้ดงเฮเอ๊ะใจมากกว่าเก่า ร่างบางหันไปที่ไหล่ของตนก็พบกับความว่างเปล่าจึงรู้ว่า โดนแกล้งเข้าให้อีกแล้ว!!!!
“ไอ้โรคจิต คิมคิบอม”ดงเฮอาศับจังหวะที่ร่างกายประชิดตัวกับร่างสูงกระทุ้งเข่าไปที่ส่วนอ่อนไหวของคิบอมแล้วรีบวิ่งออกมาทันที ส่วนร่างสูงก็นั่งกัดปากแล้วลื่นลงไปนั่งกับพื้นทันที ทั่งจุก ทั้งเจ็บ ทั้งเสียว ทั้งเสียดาย
เสียดายร่างนุ่มนิ่มว้อยยยยยยยยยยยยย !!!
ดงเฮที่วิ่งออกมาก็เจอเข้ากับกลุ่มเพื่อนๆของฮีชอลที่นั่งทำงานกันอยู่ ร่างบางตรงเข้าไปหาฮีชอล ซึ่งฮีชอลก็กำลังนั่งรอดงเฮอยู่พอดี
“ขอบใจที่ช่วยทำงานน่ะดงเฮ เออนี่บัตรนาย พี่ไปทำงานต่อนะ”ฮีชอลยื่นบัตรประชาชนให้ร่างบางแล้วเดินกลับเข้ากลุ่มต่อ แต่ร่างบางก็รั้งแขนของฮีชอลไว้
“พี่ฮีชอลฮะ เมื่อกี้คิบอมเค้าบอกว่าพี่อ่ะมันยัยแม่มดในคราบนางฟ้าแสนสวย แล้วยังงก ใจดำ เรื่องมาก ปากเสีย ขี้วีน จู้จี้จุกจิก ขี้บ่น ทำตัวเหมือนคนแก่ แล้วยังตูดเหม็นด้วยฮะ”ดงเฮพูดใส่ฮีชอลให้ฮีชอลโมโห และมันก็เป็นดังคาด ฮีชอลกอดดงเฮนึงทีแล้วเดินไปยังจุดมุ่งหมายทันที
โธ่ โธ่ โธ่ คิมคิบอมเตรียมหาผ้าสามสีมาบูชาปิดตาลาตัวเองได้เล๊ยยยยยยยยย !!
“ไอ้คิบอมมมมมมม !! ไอ้น้องเวรรรร !!! ไม่ทนมันแล้วโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย !!!”
เมื่อกี้เหมือนได้ขึ้นสวรรค์ แต่ทำไมถึงรู้สีกเหมือนจะตกนรกล่ะว่ะ!!!
___________________________
กราบขอโทษแฟนคลับฮันฮยอกแรงๆๆ รู้สึกผิดมากๆๆ
แฟนฟิกฮันฮยอกรอตอนหน้าน่ะค่ะ เอาให้ฮันฮยอกเต็มที
ตามคำขอป๋าหื่นๆ จัดให้เลย เรื่องนี้ตั้งใจฮันฮยอกหลัก ไปๆมาๆคิเฮหลัก ฮ่าๆๆ เจ๊าๆกันไปเน๊อะ
ตอนหน้าคุณชายชเวออก!! แต่ในฐานะอะไร ? รออ่านกันน่ะ.
แอบเฉลย คุณพี่? หวง? เพื่อน? เพื่อนสนิท? แฟน? สามี?
ซีวอนไม่ใช่ตัวร้ายน่ะ ฮ่าๆๆ เจอกันตอนหน้า ขอบคุณทุกกำลังใจจ้ะ :)
ความคิดเห็น