หลงคุณเข้าแล้ว

มุทิตา & ปฐพี

"คืนนี้ผมค้างกับคุณได้มั้ย" เสียงทุ้มกระซิบถามอย่างมีหวัง พลางจูบขบที่ริมหู พาขนอ่อนแถวนั้นลุกซู่ หัวใจในทรวงเต้นเป็นจังหวะอะไรมุทิตาไม่รู้แล้ว เธอพริ้มตาเมื่อเขาไต่จูบไปเรื่อย คลอเคลียละไมละมุน ราวกับเขานำพาไฟอุ่นมาห้อมล้อม

"...ได้มั้ยครับมุ" อีกฝ่ายถามอ้อน แล้วขบกัดเบาๆ ทุกขุมขนของเธอซู่ซ่า กอดเขาไว้อย่างรัญจวนใจ

หญิงสาวพยักหน้าน้อยๆ อยากลองเดินไปให้สุดทาง ให้มันจบๆ ในเมื่ออายุก็ขนาดนี้แล้ว และเขาไม่ใช่ใครอื่นไกล เป็นคนได้ความซิงของเธอ

"คุณมีคอนดอมมั้ย" เจ้าหล่อนพยายามถามตอนที่ยังพอมีสติ

"...ไม่รู้ ต้องไปดูในรถ" เสียงตอบงึมงำเพราะปากกำลังอ้อยอิ่งอยู่ที่เนินทรวง แต่แล้วยอมผละออก เธอเสียดายหน่อยๆ ทว่าก็โล่งอกเหมือนกัน

"ผมไปหาดูก่อน"

มุทิตาพยักหน้าให้ ไม่ตำหนิเลยถ้าเขาจะพกเครื่องป้องกันติดตัว เพราะเซ็กซ์เป็นเรื่องธรรมดาของหนุ่มสาวสมัยนี้ไปแล้ว ดีเสียอีกที่เขารอบคอบ

ปฐพีหากางเกงมาใส่ลวกๆ และทำท่าจะไม่ใส่เสื้อถ้าเธอไม่บอก

"ถ้าในรถไม่มีออกไปซื้อที่มินิมาร์ทนะคะ หน้าหมู่บ้านมีอยู่ร้าน"
เพราะอย่างนั้นเขาจึงหยิบเสื้อติดมือไปด้วย

ชายหนุ่มพ้นประตูไปมุทิตาก็ควานหาผ้ามาห่มกาย ทอดถอนใจลึก ยังวาบหวามปั่นป่วนในอก ทว่าเริ่มลังเลไม่แน่ใจว่าทำถูกหรือเปล่า แต่ครั้นนึกถึงสัมผัสรุ่มร้อนอ่อนหวานของเขาเธอเผลอขดตัว อมยิ้มเขินอายตัวเอง

ไม่เป็นไรหรอกน่า มันดีจะตาย อย่างน้อยก็ขอให้ได้เรียนรู้รสชาติใหม่ของชีวิตสักครั้ง ถือว่าให้เขาเป็นครู ต่อให้ตื่นมาพรุ่งนี้แล้วทางใครทางมัน เธอก็จะไม่เสียใจเลย

เรื่องนี้อยู่ในเซ็ต #ติดบ่วง นะคะ

เป็นเล่มต่อจากเรื่องของ มัญชรี & พสุธา

อ่านแยกได้ แต่แนะนำให้อ่านเรื่อง #ติดบ่วง มาก่อนจะคุ้นเคยกับตัวละครมากกว่าค่ะ ^^