ลวงใจซ่อนใยรัก (มี Ebook แล้วจ้า)

ลำดับตอนที่ #11 : ลวงใจซ่อนใยรัก11

เสียงฝนตกและเสียงเพลงที่เปิดคลอเบาๆกล่อมให้ร่างบางหลับได้ไม่ยาก ไม่รู้ว่าหล่อนเผลอหลับไปตั้งแต่ตอนไหน ตื่นขึ้นมาอีกทีก็เห็นว่ารถยนต์คันหรูนั้นเคลื่อนเข้ามาจอดเทียบหน้าบ้านแล้ว และบนตัวก็มีสูทตัวโตของภาธรคลุมอยู่

"ขอบใจนะธร" ณิชกมลส่งสูทตัวแพงคืนให้เขาก่อนจะเปิดประตูแล้วเดินลงจากรถไป ซึ่งภาธรเองก็เดินตามลงมาส่งด้วย

"มามี้มาแล้ว" เด็กหญิงตัวกลมตะโกนบอกพี่เลี้ยงที่วิ่งตามมาด้วยความดีใจก่อนจะรีบวิ่งมากอดผู้เป็นมารดา

"ระวังค่ะน้องเนย" พี่เลี้ยงสาวบอกตามหลัง

"ลูกเหรอ" ภาธรเอ่ยถาม

"อืม…" ณิชกมลตอบรับเสียงเบา พร้อมกับอุ้มลูกขึ้นแนบอก และพยักหน้าบอกพี่เลี้ยงสาวกลับให้ไปได้ หล่อนจ้างพี่เลี้ยงแค่ช่วงกลางวันที่ออกไปทำงานเท่านั้น

"สวัสดีลุงธรก่อนค่ะ" ณิชกมลบอกกับลูกน้อย เจ้าตัวเล็กก็ทำตามอย่างว่าง่าย

"ซาหวัดดีค่ะ" เจ้าตัวเล็กพูดด้วยน้ำเสียงฉะฉาน มือป้อมก็ยกขึ้นมาไหว้อย่างน่าเอ็นดู

"อยู่กันสองคนเหรอ พ่อเด็กไปไหนล่ะ" ภาธรถามพร้อมกับมองเข้าไปในบ้าน

"นิ้งกับเขาเลิกกันแล้วน่ะ" ณิชกมลเอ่ยตอบเสียงแผ่ว พร้อมกับหลุบสายตาลงอย่างไม่กล้าสบตาเขา

"ขอบใจมากนะที่มาส่ง" สาวเจ้าเอ่ยไล่อ้อมๆ ภาธรที่พอจะรู้ก็พยักหน้าตอบรับก่อนจะเดินกลับขึ้นมาบนรถ เขาเฝ้ามองจนแผ่นหลังบอบบางเดินเข้าไปในบ้านก่อนถึงจะขับออกมาพร้อมกับความรู้สึกที่ตีรวนในใจ

"คุณหนู! มานั่งอยู่นี่เองป้าตามหาแทบแย่แหนะ" แม่บ้านอาวุโสทักขึ้น ทำให้ร่างบางที่กำลังนั่งเหม่อมองไปยังฟ้าฝนเบื้องหน้าหันมาให้ความสนใจ

"เพชรพาเจ้าริชมาเดินเล่นน่ะค่ะ ป้ายามีอะไรเหรอคะ" หล่อนบอกพลางใช้มือลูบหัวสุนัขพันธุ์บีเกิลที่บิดาซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิดเมื่อปีที่แล้วอย่างเอ็นดู ตอนนี้มันหลับไปแล้ว หลับทั้งๆที่ยังอยู่บนตักของหล่อน

"คุณพ่อท่านเรียกหาน่ะค่ะ มาค่ะ ส่งเจ้าริชมาให้ป้า ส่วนคุณหนูก็รีบล้างไม้ล้างมือแล้วไปพบคุณพ่อท่านได้แล้วค่ะ" นางวรรยาเอื้อมมือไปอุ้มเจ้าริชจากตักคุณหนูของนางก่อนจะเดินออกไป และไม่ลืมที่จะบอกทิ้งท้ายให้คนตัวเล็กรีบไป

ในแต่ละตอนอาจจะสั้นหน่อยนะคะ เพราะแบ่งอัพอีกทีค่ะ อยากลงให้อ่านทุกวันจะได้ไม่ลืมกันเนาะ

กดหัวใจเป็นกำลังใจให้กันหน่อยนะคะ

ขอบคุณนักอ่านที่น่ารักทุกคนค่ะ