ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ลวงใจซ่อนใยรัก (มี Ebook แล้วจ้า)

    ลำดับตอนที่ #8 : ลวงใจซ่อนใยรัก08

    • อัปเดตล่าสุด 6 พ.ย. 63


    ลวงใจซ่อนใยรัก03

     

    ความหลังครั้งก่อน

              "เราเลิกกันเถอะค่ะ" ณิชกมลเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงที่สั่นเทา วันนี้เป็นวันครบรอบเจ็ดปีที่คบกันแต่ณิชกมลกลับบอกเลิกเขาอย่างนั้นเหรอ

              "นิ้ง…ล้อผมเล่นใช่ไหม" ภาธรพยายามเค้นเสียงถามออกไปให้เป็นปกติที่สุด ทั้งที่ในใจนั้นวูบโหวงจนอธิบายไม่ถูก สายตาที่อีกฝ่ายใช้มองมานั้น ไม่ได้มีแววความล้อเล่นหรือพูดเล่นแม้แต่น้อย

              "ทำไมล่ะนิ้ง" ภาธรถามเสียงแผ่ว

    "นิ้งเหนื่อยที่ต้องคอยไล่ตามธร เหนื่อยที่ต้องรับมือกับคนของธร นิ้งก็เป็นแค่ผู้หญิงคนหนึ่งที่มีความรัก โลภ โกรธ หลง นิ้งก็แค่ต้องการความรักความเอาใจใส่จากคนรักไม่ต่างจากผู้หญิงคนอื่นๆ ไม่จำเป็นต้องเลิศหรูทำตัวหวือหวา นิ้งไม่ได้ต้องการรถ บ้าน หรือของอะไรก็ตามที่ธรให้ แต่สิ่งที่นิ้งต้องการจากธรคือความรักที่ซื่อสัตย์ นิ้งต้องการแค่นี้ค่ะ แต่ธรก็ให้นิ้งไม่ได้" ณิชกมลพรั่งพรูความในใจออกมาพร้อมกับน้ำตาเม็ดร้อนที่ไหลรินลงมาอย่างห้ามไม่อยู่

    "ผม…ผมขอโทษ ผมจะปรับปรุงตัวเองนะนิ้ง ผมสัญญา" มือหน้าคว้ามือบางมากุมไว้แน่น

    "ให้โอกาสผมนะนิ้ง"

    "มันสายไปแล้วค่ะธร นิ้งกำลังจะแต่งงาน"

    "นิ้ง…โกหกผมใช่ไหม" ภาธรจ้องคนตรงหน้าอย่างต้องการคำตอบ

    "นิ้งขอโทษค่ะ นิ้งหวังว่าธรจะได้เจอผู้หญิงที่ดีกว่านิ้งนะคะ" สิ้นประโยค ณิชกมลก็ลุกเดินจากไปพร้อมกับผู้ชายอีกคนที่เข้ามาประคองสาวเจ้าอยู่ไม่ห่าง

    "นิ้ง! " ภาธรรีบลุกเข้าไปคว้าแขนเรียวของหญิงคนรักไว้

    "ปล่อยแขนว่าที่เจ้าสาวผมด้วยครับ" ชายหนุ่มที่ยืนข้างกายณิชกมลเอ่ยบอกเสียงเรียบ

    "ต้องการให้เรื่องของเราจบแบบนี้จริงๆเหรอนิ้ง" ภาธรไม่ได้สนใจคำพูดของอีกฝ่าย เพราะตอนนี้ทั้งหัวใจของเขาอยู่ที่คนตรงหน้า ณิชกมลมองสบตากับเขาเพียงแค่ครู่เดียวเท่านั้น และเลือกที่จะแกะมือเขาออกแล้วเดินจากไปกับใครอีกคน 

    กล่องกำมะหยี่สีแดงที่ภายในบรรจุแหวนเพชรน้ำงามถูกมือหนาบีบแน่นเหมือนต้องการให้มันแหลกสลายคามือ ก่อนจะถูกปาลงพื้นด้วยความโกรธ ความผิดหวังและเสียใจที่มันกำลังกัดกินใจของเขาอยู่ตอนนี้

    "มึงมันเหี้ยเองไอ้ธร" ภาธรกร่นด่าตัวเอง แววตาสีนิลเอ่อคลอด้วยน้ำตาหยาดน้ำตา ใช้ความพยายามอย่างมากที่จะไม่ให้มันไหลออกมาแต่สุดท้ายแล้วมันก็ไหลออกมาประจานความเหี้ยของตัวเขาเอง เพิ่งรู้ตัวก็วันนั้นว่าตัวเองนั้นเป็นผู้ชายที่เหี้ยมากแค่ไหน ขนาดผู้หญิงที่รักมากเขายังรักษาไว้ไม่ได้

     

    ในแต่ละตอนอาจจะสั้นหน่อยนะคะ เพราะแบ่งอัพอีกทีค่ะ อยากลงให้อ่านทุกวันจะได้ไม่ลืมกันเนาะ

    กดหัวใจเป็นกำลังใจให้กันหน่อยนะคะ

    ขอบคุณนักอ่านที่น่ารักทุกคนค่ะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×