คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ลับฝีปาก
"หยุ่อน...นำเสลี่ยอ้าลบัเี๋ยวนี้ ้ามีิัุยับพระสนมเอมีำ"
พระสนมเออเวเยพูสั่้วยน้ำเสียเือบะแ็ร้าวเพื่อให้บ่าวแบเสลี่ย หยุเสลี่ย แล้วนำเสลี่ยล ้วยสีหน้าหน้าท่าทาและแววาอันไม่เป็นมิร่อพระสนมเอมีำ
พระสนมเอมีำที่มอเห็นบวนพระสนมเออเวเยแ่ไลอยู่แล้ว รู้สึเหมือนว่าพระสนมเออเวเยสั่ให้บ่าวเอาเสลี่ยล เพราะพระสนมเออเวเยยืนรออยู่ลาทา พระสนมเอมีำึรู้ว่า นเอ้อเอาเสลี่ยลเ่นัน
"่วยหยุเสลี่ย แลนำเสลี่ยลให้้าที"
พระสนมเอมีำพู้วยน้ำเสียอันอ่อนนุ่ม สั่บ่าวแบเสลี่ย
เมื่อบ่าวแบเสลี่ยนำเสลี่ยล พระสนมเอมีำึเินเ้าไปหาพระสนมเออเวเยรึ่ทา ส่วนพระสนมอเวเยึเินออมาาเสลี่ย เพื่อมาหาพระสนมเอมีำรึ่ทาเ่นัน ทัู้่่ายืนเผิหน้าัน พระสนมเออเวเยมอพระสนมเอมีำ้วยสายาที่เลียั ใ้หาาวาึ้นลั้แ่ศีรษะรปลายเท้า แล้วเบะปาใส่พระสนมเอมีำ
"ัรีบไปำหนัหลวใ่หรือไม่"
พระสนมเออเวเยล่าวน้ำเสียที่ไม่พอใใส่พระสนมเอมีำ
"เ่นนั้นแลพระสนมเอ"
พระสนมเอมีำอบ้วยน้ำเสียที่เหมือนมีรอยยิ้ม และอ่อนโยน
้วยน้ำเสีย และอาัปิริยาที่อ่อนโยนอพระสนมมีำ ทำให้พระสนมเออเวเยอออาารไม่พอใรู้หุหิึ้นมาทันที
"เ้าอย่ามาทำสีหน้าแลน้ำเสียเ่นนี้ับ้า ้ามิสนใในสิ่ที่เ้าทำอ แลั้แ่ที่เ้าเ้ามาอยู่ในวั ้านั้นมิเยอยู่ในพระเนรพระรรอพระเ้าหลวฯอีเลย"
พระสนมเออเวเยเริ่มพูเสียัึ้นและมีอาัปิริยาที่ไม่พึพอใเพราะ้วยวามเลีย และริษยาที่มีอยู่ในใอพระสนมเออเวเยที่มี่อพระสนมเอมีำ
"หามิไ้พระสนมเอ อย่าไรเสียพระเ้าหลวฯ* ยัรัพระสนมอยู่เ่นเิม"
พระสนมเอมีำ้มหัวเล็น้อย แล้วพูอบลับพระสนมเออเวเยอย่าใเย็น้วยน้ำเสียที่ยัอ่อนโยนเ่นเิม
"มิริ! เ้าอย่ามาป้า ิัให้้าพูี ทำีับเ้าั้นรึ ้าบอามร นับวันยิ่้าเห็นหน้าเ้า ้านั้นยิ่สุแสนัยิ่เลียเ้าเป็นนัหนา อยาัีร่าเ้าออเป็นิ้น ๆ ให้สาแใ้าเสีย้วย้ำ"
พระสนมเออเวเยแสอาารเลียัพระสนมเอมีำอย่าัเน และพู้วยน้ำเสียที่แ็ร้าวึ้น
"ถ้าท่านเลีย้า ถ้าเ่นนั้น้าวรั้อออไปารนี้เสียใ่หรือไม่ เ่นนั้น้าวรอัวไปำหนัพระเ้าหลว่อนเพลาล่วมานานมาแล้ว"
พระสนมเอมีำรู้สึไม่สบายใที่ะ้อยืน่อปาับพระสนมเออเวเยึล่าวอไปำหนัพระเ้าหลว
"ะไรัน ยืนุยับ้า เ้าบอว่า เสียเพลาั้นรึ"
พระสนมเออเวเยไ้ฟัำอบที่พระสนมเอมีำอบ ยิ่ทำให้พระสนมเออเวเยรู้สึไม่พอใึ้นไปอี
"หามิไ้ ้าแ่้อารัรีบึ้นถวายานแ่พระเ้าหลวเพียเท่านั้น"
พระสนมเอมีำ้มหัวเบา ๆ เพื่อให้วามเารพ่อพระสนมเออเวเยเพราะรู้ว่าพระสนมเออเวเยเริ่มที่ะหาเรื่อพาลับนเอแล้ว
"รีบถวายานั้นรึ อยาถวายานพระเ้าหลวนัวสั่น าึ้นวอ พอไ้เลื่อนยศึ้นเป็นสนมเอเทียม้า ิัแ็อ่อ้ารึอย่าไร ยืนุยับ้าแ่ไม่ี่อึน้ำ ลับบอว่า เสียเพลาล่วมาแล้ว เ้านี่มันาึ้นวอริ ๆ"
พระสนมเออเวเยเริ่มพาลหาเรื่อพระสนมเอมีำ เพื่อถ่วเวลา แล้ให้พระสนมเอมีำึ้นถวายานแ่พระเ้ามิน้า ไม่ว่าะ้วยวามรู้สึที่เลียั วามริษยาที่มีอยู่เ็มอึไม่อยาให้พระสนมเอีำึ้นถวายาน่อพระเ้ามิน และถ้าถ่วเวลาให้ไป้าอาะทำให้พระเ้ามินนั้นรู้สึทรริ้ว นไม่อยาให้พระสนมเอมีำึ้นถวายาน็เป็นไ้ พระสนมเออเวเยิไว้ในใ
"หามิไ้ ้ายัเป็นอ้าเยี่ยแ่เิม มิไ้ิัเทียบเทียมพระสนมเอไม่"
พระสนมเอมีำอบ้วยวามนอบน้อม
"หึ...ให้มันริเถิ มา่าบ้าน่าเมืออย่ามาิเทียบเทียมนในินแนนี้ ระวััอยู่มินาน"
พระสนมเออเวเยล่าวู่พระสนมเอมีำ
ระหว่าที่พระสนมเออเวเยและพระสนมเอมีำำลัโ้ำันอยู่นั้น ท่านินหวุ่นมิี้ เสนาบีู่พระทัยพระเ้ามินเินมาาำหนัหลวพอี
"พระสนมเอมีำ อยู่นี่เอรึอรับ พระเ้าหลวฯ รับสั่ให้้าพเ้ามาามพระสนมเอมีำึ้นพระำหนัหลวอรับ"
ท่านเสนาบีินหวุ่นมิี้รู้ทันพระสนมเออเวเยที่มีแ่วามเลียั และมอาอาารที่พระสนมเออเวเยุยับพระสนมเอมีำแล้วมิใร่ะสู้ีนั ึรีบเ้ามาับทเพื่อให้พระสนมเอมีำไ้รีบึ้นำหนัหลว
"้าำลััไป พอีเอบวนเสลี่ยพระสนมเออเวเยึหยุเราันั่วรู่ มิิว่าเพลาัล่วนท่านเสนาบี้อออมาาม้า"
พระสนมเอมีำล่าวับท่านเสนาบีินหวุ่นมิี้้วยถ้อยำที่นุ่มนวล และเพื่อเป็นารให้เียริพระสนมเออเวเยึเลี่ยอบ เพื่อใหู้ว่าไม่มีเหุอันใเิึ้น
"หามิไ้อรับพระสนมเอมีำ พอีพระเ้าหลวฯ ทรรับสั่ให้้าพเ้าออรวานที่อลาโหม แ่ถ้าหาว่า้าพเ้าพบพระสนมเอระหว่าทา ทรให้แ้แ่พระสนมเอให้เร่โยเร็ว อเิพระสนมเอึ้นำหนัหลวเถิ พระเ้าหลวฯทรรอพระสนมเออยู่"
ท่านเสนาบีินหวุ่นมิี้ รีบพูล่าวเิพระสนมเอมีำึ้นำหนั เพื่อลารโ้ำับพระสนมเออเวเยึ่มีท่าทาไม่่อยะามใส่พระสนมเอมีำสัเท่าในั
"อบใท่านเสนาบีมา"
พระสนมล่าว้วยรอยยิ้มน้อยๆับท่านเสนาบีฯ
"้า้อึ้นำหนัหลวแล้ว อัว่อนพระสนมเอ"
แล้วพระสนมเอมีำึหันไปล่าวลาพระสนมเออเวเยอย่าอบน้อม
"แล้วแ่เ้าสิ มาบอะไร้า"
พระสนมเออเวเยอบ้วยท่าทาที่ไม่พอใเป็นยิ่นั ที่รู้ว่าท่านเสนาบีฯ มาัวาารโ้ำอนาับพระสนมเอมีำ นาึเินสะบััวย่าไวไปที่เสลี่ยเพื่อไปพระำหนัวา หรือำหนัฝ่ายในเพื่อไปพบับพระอัรมเหสีนันมะอทันที
วามริพระสนมเออเวเยเป็นหิรูปาม รูปร่าอวบอั๋น ผิวาวเ่ึ ใบหน้าเือบลม มีวาโแ่มีแววาที่มีวามริษยา มูโ่ ริมฝีปา่อน้าที่ะหนาอมมพู มีิ้วำ ไว้ผมยาวนถึเอว ไม่อบมวยผม แ่ะเล้ามัเบี่ยไป้าน้า้ายหรือวาามแ่ใอนา แ่เป็นนที่มีวามทะเยอทะยาน มัให่ใฝ่สูใับแบ ี้อิา ริษยา อบพูยุยให้นแแยัน และถ้ายิ่เห็นพระสนมนไหนอบเรา หรือีสนิทับนที่นเลีย้วยแล้วละ็ พระสนมเออเวเยะพูยุยทันที
พระสนมเออเวเยมีพระโอรสับพระเ้ามินอยู่้วยัน 2 อ์ ือ เ้าายมยินุน และ เ้าายมยินุนเ
พระสนมเออเวเยมุ่หวัอยาให้พระโอรสอ์ใอ์ไ้เป็นรัทายาท่อาพระเ้ามิน พระสนมเออเวเยึพยายามทำทุอย่าเพื่อเป็นนโปรอพระเ้ามิน
แ่ลับลายเป็นพระสนมเอมีำ ที่เป็นนโปรอพระเ้ามินแทน ึทำให้พระสนมเออเวเยนั้นอยู่นอสายพระเนรพระรรอพระเ้ามิน เพราะเหุนี้ พระสนมเออเวเยึมีวามเลียั และมีวามริษยาพระสนมเอมีำยิ่นั หาถ้าพระสนมนใไ้เป็นนโปรอพระเ้ามิน ะไ้ย้ายาำหนัเิมที่เยอยู่ มาอยูในำหนัฝ่ายใน(ำหนัวา) แ่พระสนมเออเวเยยัไ้อยู่ำหนัใ้เ่นเิม ึ่ผิลับพระสนมเอมีำ อนมาถึวัมัะเลย์ ทรไ้อยู่ำหนัะวันับพระสนมยาเว แ่เมื่อพระเ้ามินทรประาศแ่ั้พระยศ พระสนมเอมีำ็ไ้ึ้นำหนัฝ่ายในทันที ึทำให้พระสนมเออเวเยรู้สึผิหวัและอ้ำใยิ่นั ที่นเอนั้นเป็นพระสนม่อนใร แ่ไม่ไ้ถูย้ายึ้นำหนัฝ่ายใน ทั้ ๆ ทรมีพระโอรสให้พระเ้ามินถึ 2 อ์
พระสนมเออเวเยึเิวามับแ้นใ และิว่า พระอัรมเหสีนันมะอ้อราบทูลพระเ้ามินเสนอให้พระสนมเอมีำึ้นมาอยู่บนำหนัฝ่ายใน(ำหนัวา)อย่าแน่นอน
เมื่อบวนเสลี่ยอพระสนมเออเวเยมาถึำหนัฝ่ายวาอพระอัรมเหสีนันมะอึสั่ให่บ่าวนำเสลี่ยลเพื่อะไปหน้าพระำหนัอพระอัรมเหสีนันมะอ ทหารที่ยืนเวรอยู่หน้าวัึรีบแ้่าว่อนาบ่าวที่อยู่หน้าประูำหนั เมื่อพระสนมเออเวเยมอเห็นนาบ่าวรับใ้พระอัรมเหสีเินออมา พระสนมเออเวเย็ทำท่าทาเิหยิ่ และพู้วยน้ำเสียที่ห่วน
" เ้า..่วยไปราบทูลพระอัรมเหสีอเ้า้วยว่า ้า..พระสนมเออเวเย้อารอเ้าพบ"
"เ้า่ะพระสนมเออเวเย"
บ่าวอพระอัรมเหสีรีบเินหันหลัลับเ้าไปในพระำหนั เพื่อเ้าไปราบทูลวามแ่พระอัรมเหสี
"พระอัรมเหสีเพะ พระสนมเออเวเยมาอเ้าเฝ้าเพะ"
บ่าวที่อยู่หน้าประูวัรีบเ้ามาแ้่าว่อพระอัรมเหสีโยทันที
"ั้นรึ...ั้นเ้าไปบอให้พระสนมเออเวเยเ้ามารอ้าในำหนั่อน"
พระอัรมเหสีอบแ่นาบ่าวหน้าประูำหนั พระอัรมเหสีนั่แย้มพระโอษ์น้อย ๆ เพราะรู้ว่า อย่าไรพระสนมอเวเย้อเส็มาพบพระนาแน่นอน
"เพะ...พระอัรมเหสี"
นาบ่าวหน้าประูำหนัรับำ แล้วรีบรุไปทูลเิพระสนมเออเวเยเ้ารอในพระำหนั
"พระสนมเอเ้าะ พระอัรมเหสีทรให้มาบอว่า ให้พระสนมเอเ้ารอ้าในำหนั่อนเ้า่ะ"
นาบ่าวหน้าประูำหนัรีบออไปบอพระสนมเอามที่พระอัรมเหสีนันมะอแ้มา
านั้นพระสนมเอึเ้าไปนั่รอพระอัรมเหสีที่ห้อรับรอึ่เป็นห้อโล่ ๆ รลาำหนั ่อนะเินเ้าห้อพระบรรทม
พระอัรมเหสีเปิพระทวาร(ประู) ออมาาห้อพระบรรทม ็เินรมาหาพระสนมเออเวเยที่นั่รออยู่ที่ั่(แท่นสี่เหลี่ยมผืนผ้าปิทึบทั้ 4 ้าน ใ้สำหรับนั่ ไม่มีพนัพิ) อยู่้าหน้า่า
เมื่อพระสนมเออเวเยเห็นพระอัรมเหสีเส็มาหา ึลุาั่ยืนรอ้วยท่าทาเสี่ยม ทำมือประสานันยึ้นไว้้านหน้าระหว่าเอว
"เ้ามาหา้ามีเรื่ออันใรึ..พระสนมเออเวเย"
พระอัรมเหสีทรเอ่ยถาม
"หามิไ้เพะพระอัรมเหสี หม่อมันมีเรื่ออยาัทูลถามพระอ์เพะ เหุอันใพระอ์ึทรให้พระสนมเอมีำเ้าอยู่ำหนัฝ่ายในเพะ"
พระสนมเออเวเยรีบเอ่ยถาม ้วยน้ำเสียที่ไม่่อยพอใ
"นี่รึ ือสิ่ที่เ้า้อนั่เสลี่ยมาพบ้าถึำหนัฝ่ายในเยี่ยนี้"
พระอัรมเหสีย้อนำพูพระสนมเออเวเยอย่านุ่มนวล
"เพะ...หม่อมัน้อารรู้ให้ประัษ์้วยหูอหม่อมันเอเพะ"
พระสนมเออบพระอัรมเหสี้วยน้ำเสียที่แ็ร้าว
เมื่อพระอัรมเหสีทรทอพระเนร(มอ) เห็นท่าทาอพระสนมเออเวเย็ประัษ์แ่พระทัยว่า ้อมาหาเรื่อเอาวามเป็นแน่ พระอ์ะพยายามอบำถามเลี่ย
"มันมิใ่เหุสำัอันใสำหรับเ้า ในเมื่อ้ามีสิทธิ์ที่ัเลือใรมาอยู่ำหนัฝ่ายในมันย่อมเป็นสิทธิ์อ้า ถูหรือไม่"
พระอัรมเหสีทรอบ้วยน้ำเสียที่เรียบเย สีหน้านิ่ ๆ และแย้มพระโอษ์น้อย ๆให้ับพระสนมเออเวเย
เมื่อพระสนมเออเวเยมอเห็นสายพระเนรและแย้มพระโอษ์น้อย ๆอพระอัรมเหสีที่มีให้ับนเอ ้วยใที่มีอิเป็นเิม ึทำให้พระสนมเออเวเยรู้สึไม่พอใและัสีหน้าแสอารม์โรธใส่พระอัรมเหสีทันที
"สำัสิเพะ หม่อมันเป็นพระสนมที่มา่อนพระสนมเอมีำั้นาน แ่เหุอันใ หม่อมันึมิไ้ึ้นำหนัฝ่ายใน ทั้ ๆ ที่ หม่อมันมีพระโอรสให้ับพระเ้าหลวฯ ถึ 2 อ์ ส่วนพระสนมเอมีำยัมิมีแม้แ่พระโอรสหรือพระธิา แลยัมิั้รรภ์เสีย้วย้ำ"
พระสนมเออเวเยเริ่มมีน้ำเสียแ็ร้าวและัใส่พระอัรมเหสีนันมะอ
แล้วุมมือแน่น่วยวามไม่พอใ
"นี่ือเหุผลอเ้าใ่หรือไม่..พระสนมเออเวเย เ้าอยาอยู่ำหนัฝ่ายในับ้า ้วยเหุผลแ่นี้เอรึ"
พระอัรมเหสีนันมะอยัทรอบ้วยน้ำเสียที่เรียบ และสีพระพัร์ทีู่เยเมย่อวามรู้สึอพระสนมเออเวเยอย่าสิ้นเิ
"เหุผลอ้า มันมิเพียพออย่านั้นหรือเพะ"
พระสนมเออเวเยัสีหน้าอย่าไม่พอใ่อพระอัรมเหสี แววาและน้ำเสียอพระสนมเอ็ยิ่แ็ร้าวึ้น มือยิุ่มแน่นเ้าไปอี
"นั่นมันเป็นเหุผลอเ้า แ่มิใ่เหุผลอ้า แลเ้ามิำเป็นที่ั้อรู้เหุผลอ้า้วยเ่นัน"
เสียอันเย็นาและสีพระพัร์ทีู่เมยเยอพระอัรมเหสี ยิ่อย้ำวามรู้สึที่เสียแทวามเ็บปวให้ับพระสนมเออเวเยยิ่นั
"ใยัไม่สำัเพะ มัน้อสำัสิเพะ"
เสียและสีหน้าอพระสนมเออเวเยเริ่มัึ้นอี อาัปิริยาสีหน้าและท่าทาที่แสออมือที่ยืนับประสานันอยู่็ถูสะบัล้าน้าลำัวอย่าแร
"ถ้าเ้าิว่านี่ือสิ่สำัสำหรับเ้า ้า็ับอให้เ้าไ้รับรู้ ว่าเหุใ้าึเลือพระสนมเอมีำมาอยู่ำหนัฝ่ายในับ้า เพราะพระสนมเอมีำ มิใ่นทะเยอทะยาน มิมัให่ใฝ่สูรู้ัาละเทศะ มีวามอ่อนน้อมถ่อมน นี่ึือเหุผลที่้าเลือ"
พระอัรมเหสียัทรอบ้วยน้ำเสียที่เย็นาและสีพระพัร์ทีู่เยเมย แ่แฝ้วยแย้มพระโอษ์บา ๆ อย่าพอพระทัยในำอบอพระนาเอ
"พระอัรมเหสีรัสเยี่ยนี้ แสว่าหม่อมันเป็นนมัให่ใฝ่สูมิรู้ัาละเทศะ มิอ่อนน้อม่อพระอัรมเหสีอย่าั้นหรือเพะ"
เสียและสีหน้าอพระสนมเออเวเยยัแ็ร้าวใส่พระอัรมเหสี และท่าทาที่ไม่สำรวมท่าทีที่ทำ่อพระอัรมเหสี
พระอัรมเหสีทรทอพระเนรเห็นท่าทาอพระสนมเอมีำ พระนาทรรู้สึุ่นในพระทัยเล็น้อย แ่พระอัรมเหสี้อวาัวให้วาเย ให้สมับำแหน่ออัรมเหสี ึไ้แ่เพียทำพระทัยให้เย็นที่สุ
"้ามิไ้ว่าระไรเ้าสัหน่อยพระสนมเออเวเย เ้าเป็นนถาม ้าแ่อบำถามอเ้า"
พระอัรมเหสีทรอบ้วยน้ำเสียที่ราบเรียบ แววพระเนรที่สสารและมีแย้มพระโอษ์อ่อน ๆ เพราะทรทอพระเนรเห็นว่า พระสนมเออเวเย มีอาารที่โรธั
ยิ่พระอัรมเหสีรัส้วยน้ำเสียที่เรียบ และเย็นา พร้อม้วยพระพัร์(ใบหน้า) ปนรอยยิ้มบา ๆ ยิ่ทำให้ วามรู้สึอพระสนมเออเวเยเ็บปวในใ โรธนสั่น ำมือแน่น แ่พระสนมเอ็ไม่สามารถทำร้ายพระอัรมเหสีไ้
"พระอัรมเหสีรัสเยี่ยนี้ ถ้ามิไ้หมายถึหท่อทัน แลัหมายถึผู้ใล่ะเพะ"
พระสนมเออเวเยยัโ้เถียับพระอัรมเหสี่อ
"้าอบเ้าไปหมแล้ว เ้าลับไปิเอาเถิ"
พระอัรมเหสีพูับท เพราะไม่อยา่อล้อ่อเถียับพระสนมเออเวเย่อไป
"เ่นนั้นหม่อมัน...อัวลับเพะ"
พระสนมเออเวเยอึ้ับำพูอพระอัรมเหสี ที่พระนาพูับทเพื่อไม่ให้นเอนั้นไ้ถาม่อ พระสนมเออเวเย ทำาโัฟัน มือำแน่น้วยวามโรธ
"เิพระสนมเอามสบาย หาแ่อยาุยับ้าอีวันใ ำหนัอ้ายินี้อนรับเ้าทุเมื่อ"
พระอัรมเหสีรัส ้วยแววาและสีพระพัร์ที่มีรอยยิ้มอย่าเห็นไ้ั (แ่ไม่เห็นฟัน)
"เพะ...อบพระทัยพระอัรมเหสี
หม่อมันทูลลาเพะ"
พระสนมเออเวเยรู้สึเสียหน้าที่ถูพระอัรมเหสี่อว่า ึรีบออาพระำหนัอพระอัรมเหสี ำมือนแน่น ใ้ฟันัริมปาล่า หายใแร้วยวามโรธัแ่ไม่สามรถทำอะไรพระอัรมเหสีไ้ ึยิ่ทำให้พระสนมเออเเยมีวามเลียัพระสนมเอมีำเพิ่มึ้นไปอี ที่เป็นทั้นโปรอพระเ้ามินและพระอัรมเหสีนันมะอึทำให้พระสนมเออเวเยนึึ้นไ้ว่า เพลานี้ พระสนมเอมีำ็ยัึ้นถวายาน่อพระเ้ามิน พระสนมเออเวเยรู้สึหุหิระวนระวายใยิ่นั
"้าัลับำหนัใ้'
พระสนมเออเวเยสั่บ่าวแบเสลี่ย ้วยน้ำเสียที่แ็ร้าว ทั้สีพระพัร์และท่าทาระฟัระเฟีย
เมื่อบวนเสลี่ยอพระสนมเออเวเยำลัะเลื่อนออาำหนัอพระอัรมเหสีนันมะอ พระสนมเออเวเยไ้หันหลัมอมายัพระำหนัหลวอพระเ้ามิน และไ้มอเห็นบวนเสลี่ยอพระสนมเอมีำ ึทำให้ใอพระสนมเออเวเยระวนระวายยิ่นั และเิวามิฟุ้่านไป่า ๆ นานานไม่มีวามสุ แม้ะที่นั่บนเสลี่ย็แทบะระโลาเสลี่ยเสียให้ไ้ บวนเสลี่ย็่อย ๆ เลื่อนห่าพระำหนัหลวไปอย่า้า ๆ พระสนมเออเวเย็ยัมีวามระวนระวายใอยู่ นบวนเสลี่ยมาถึหน้าำหนัอนาเอ พระสนมเออเวเยลาเสลี่ยแล้วรีบเินระฟัระเฟียเ้าำหนัทันที
"ถ้านามีำมันั้รรภ์ึ้นมา ้าัทำเยี่ยไร มันัไ้พระโอรสหรือพระธิามิอารู้ แ่ถ้ามันไ้พระโอรส พระโอรสอ้ามิไ้ึ้นเป็นรัทายาทสืบบัลลั์่อาพระเ้าหลวเป็นแน่แท้ เห็นที้า้อหาวิธีำันาให้พ้นทา้าเสียแล้ว"
พระสนมเออเวเยิฟุ้่านหาวิธีำัพระสนมเอมีำ ้วยวามลัวที่ว่า นเอและพระโอรสะไม่ไ้เป็นให่ในภายภาหน้า
ความคิดเห็น