คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ถวายงานพระเจ้าหลวง
" ราบบัมทูลพระเ้า่ะ พระสนมเอมีำไ้มาถึหน้าพระำหนัหลวแล้วพระเ้า่ะ"
"ให้เ้ามาไ้"
พระเ้ามินึอบลับท่านเสนาบีแาหวุ่นี้
"พระเ้า่ะ"
ท่านเสนาบีแาหวุ่นี้ึเินออไปสั่ท่านมอสะโุนนาผู้ให่ให้ไปเิพระสนมเอมีำให้เ้ามาในพระำหนัไ้
"พระเ้าหลวฯ มีรับสั่ให้้าพุทธเ้ามาเิพระสนมเอเ้าในพระำหนัอรับ"
ท่านมอสะโออมาเิพระสนมเอมีำเ้าไปในพระำหนั
"อบใท่านมอสะโมา"
พระสนมเอล่าวพร้อมยิ้มบาๆให้ับท่านุนนามอสะโ
"หามิไ้อรับ เป็นหน้าที่อ้าพเ้า"
ท่านมอสะโรู้สึีใเมื่อพระสนมเอมีำล่าวอบุ เพราะพระสนมอ์อื่นไม่เยพูเ่นนี้
ท่านุนนามอสะโ เป็นายหนุ่มที่่อน้าหน้าาี ูมำ ทะมัทะแม อายุประมา 35 ปี มัอบแอบมอพระสนมเอมีำ เนื่อ้วยที่ว่าพระสนมเอมีำมีวามเป็นันเอ ไม่ถือัว พูาอ่อนน้อมและอัธยาศัยี ท่านุนนาึรู้สึมีใภัิ์และื่นอบในัวพระสนมเอมีำแ่้อเ็บวามรู้สึเอาไว้ พยายามทำใให้ประุหนึ่น้อสาว เพื่ออยปป้อ เพราะรู้ว่าพระสนมเอมีำมัะถูพระมเหสีและพระสนมบานลั่นแล้และพูาูหมิ่นถาถาอยู่เป็นประำ แ่็ไม่เยทำใไ้เสียที ส่วนท่านเสนาบีทั้ 2 ือท่านินหวุ่นมิี้ และท่านแาหวุ่นี้ ็เอ็นูพระสนมเอมีำประุว่าเป็นลูสาวเ่นัน
เมื่อพระสนมเอมีำเ้าไปในพระำหนั ท่านเสนาบีึล่าวเิพระสนมเอมีำให้เ้าไปในห้อพระบรรทมอพระเ้ามินึ่พระเ้ามินทรรออยู่ในห้อ นาบ่าวที่เินามพระสนมเอมีำมา้วย 2 น็เินถืออามพระสนมเอมีำไปที่หน้าห้อพระบรรทม้วย
" เิพระสนมเอเ้าไปที่ห้อบรรทมอพระเ้าหลวฯ อรับ"
"อบใท่านเสนาบีมา"
พระสนมเอมีำพู้วยน้ำเสียที่อ่อนนุ่มพร้อมยิ้มบาๆให้ับท่านเสนาบีแาหวุ่นี้ ท่านเสนาบีรู้สึึปลื้มใและเอ็นูพระสนมเอเป็นยิ่นั
พระสนมเอมีำ่อยๆเปิพระทวารประูห้อพระบรรทมอพระเ้ามินแล้ว่อยๆ้าวเท้าเ้าไปในห้อพระบรรทมอพระเ้ามินที่ทรนั่รอพระสนมอยู่บน แท่นบรรทม นาบ่าวสอน็่อยๆ้มโ้เินามพระสนมเอมีำเ้าไปในห้ออพระเ้ามิน้วย เพื่อไปัวาันน้ำ พระภูษาและเรื่อสุนธ์ให้ับพระสนมเอมีำ
"เ้าทั้สอวาอทั้หม ไว้ที่โ๊ะท้ายแท่นบรรทมนั้นเถิ"
" เ้า่ะพระสนมเอ"
นาบ่าวทั้สอพูประสานเสียพร้อมัน
" วา้าวอเสร็แล้วพวเ้า็ออไปพัรอ้าอยู่้านนอเสีย ที่เหลือเี๋ยว้าัเป็นนัเรียมเอ อบใพวเ้าทั้สอมา"
"เ้า่ะพระสนมเอ"
นาบ่าวทั้สอเมื่อวา้าวอเสร็แล้ว็เินออาห้อพระบรรทมอพระเ้ามิน แล้วึบานพระทวารปิเ้าหาันนสนิท นาบ่าวทั้สอึออมานั่รอพระสนมเอมีำอยู่หน้าห้อพระบรรทมอพระเ้ามินนว่าพระสนมเอมีำะถวายานนเสร็สิ้น ึ่้ออยู่ลาที่พระำหนัหลวเป็นเวลา 1 ืนึ่เป็นเยี่ยนี้ทุอ์ที่เส็เ้ามาถวายาน นาบ่าวทั้สอนึ้อนอนเฝ้าหน้าพระทวารห้อพระบรรทมอพระเ้ามินอย่านี้ลอทั้ืนเ่นัน
"เมมยี วันนี้เ้า่าูามว่าทุวัน"
พระเ้ามินเมื่อทอพระเนรเห็นวามามและริะ้านอันอ่อน้อยอพระสนมเอมีำึล่าวม
" อบพระทัยเพะพระเ้าหลว หม่อมันเป็นเยี่ยนี้ทุวันเพะ"
พระสนมเอมีำอบ้วยวามเอียอาย
"แ่วันนี้เ้าูามเินว่าทุวัน เ้าเินเ้ามาใล้ๆ้าทีิ"
"้าอบิผ้าับพระอ์(ผ้าเ็ัว)เพื่อเ็พระวรายให้พระเ้าหลว่อนนะเพะ"
พระสนมเอมีำยัมีวามเอียอายามริหิามถึแม้ะเยผ่านารถวายานมาแล้ว็าม
"ประเี๋ยว่อยทำไ้ระมั ้าอไ้อเ้าสัหน่อยเถิ"
พระเ้ามินทรล่าวำอ้อนวอนพระสนมเอมีำ
พระสนมเอมีำึเินเ้าไปนั่้าๆพระเ้ามินที่ำลัทรนั่ท่าึ่นอน ันพระร(แน)้าหนึ่ไว้ที่พระเนย(หมอน) และั้ันพระเพลา(า)ึ้น 1 ้า เมื่อพระสนมเอมีำนั่ลใล้ๆพระเ้ามิน พระเ้ามินึทรนั่พระวราย ร ทรให้พระวรายแนบิับพระสนมเอมีำ แล้วใ้ฝ่าพระหัถ์ประอไปที่ใบหน้าเบาๆ ทรลูบไล้ที่แ้มที่อมมพูระเรื่ออพระสนมเอมีำ
"เ้า่าเป็นหิที่ามทั้ายวาาใเสียยิ่ระไร ่า่าาพระสนมอื่นๆยิ่นั ้าึรัเ้าเป็นนัหนา"
"อบพระทัยพระเ้าหลวเพะ ที่เมาแลรัสมหม่อมัน"
พระสนมทำท่าเอียอาย่อพระเ้ามิน พระเ้ามินึ่อยๆุมพิไปที่แ้มอันอมมพูระเรื่ออพระสนม 1 รั้ พระสนมเอมีำรู้สึนลุไปทั้ัวและเินอายยิ่นั
"้ารู้สึีใยิ่ที่เ้าไม่ิรัเีย้าแม้ว่า้าะมีอายุมาว่าเ้าเินว่า 20 ปี็าม"
พระเ้ามินทรทอำหวาน่อพระสนมเอมีำ พร้อมทั้ส่สายพระเนรสื่อถึวามรัวาม้อารในัวพระสนมเอมีำ
"หามิไ้เพะพระเ้าหลว หม่อมันมิเยิรัเียพระอ์แม้แ่น้อยเพะ ยัรัแลภัี่อพระอ์เสมอเพะ ้วยพระอ์มีพระเมาับหม่อมันเสียเหลือเิน"
สีหน้าและแววสายอพระสนมเอมีำสื่อถึวามรัและวามื่อสัย์่อพระเ้ามินอย่าัเน และมีวามเอียอายอย่ามามาย
"อย่านั้นรึ"
แววพระเนรอพระเ้ามินทรายออถึวามรัอย่ารุนแร
"เพะ"
พระสนมเอมีำรู้สึเอียอายยิ่นั
"เ้านี้่าพูาอเลาะยิ่นั"
พระเ้ามินทรุมพิที่ริมฝีปาอมมพูระเรื่อเบาๆอพระสนมเอมีำอีรั้หนึ่ แล้ว่อยๆไลุ่มพิศที่อออพระสนมเอมีำอย่า้าๆ พระสนมทรรู้สึเอียอายนิ่นัึแล้ทำว่าะทรอเ็พระวรายพระเ้ามินเสีย่อน
"พระเ้าหลวทรเ็พระวราย่อนีไหมเพะ ัไ้สบายพระอ์"
พระสนมเอมีำพอมีริะร้านที่สามารถทำให้พระเ้ามินทรหลใหลมายิ่ึ้น และแล้เล่นัวเอียอายเพื่อให้พระเ้ามินมีวามใร่ในัวอนา แ่พระสนมเอนั้นแสออมา้วยวามรัไม่ไ้เสแสร้แม้แ่น้อย ึยิ่ทำให้พระเ้ามินหลในัวพระสนมเอมีำมาึ้นเป็นทวี
"ไ้สิ"
พระเ้ามินอบ
พระสนมเอมีำึเส็ไปที่โ๊ะท้ายพระแท่นบรรทม ที่วาเรื่อพระสุนธ์ที่เรียมมา พระสนมเอมีำหยิบพระภูษา(ผ้า)ุบน้ำลอยอมะลิแล้วหยน้ำปรุลในันน้ำลอยอมะลิเล็น้อยเพื่อให้มีวามหอมมาึ้น านั้นพระสนมเอมีำึ่อย ๆ บิพระภูษาทีุ่บน้ำในันน้ำปรุพอหมานำมาเ็พระวรายให้ับพระเ้ามิน ึ่พระเ้ามินทรถอเรื่อทรรอไว้แล้ว พระสนมเอมีำ่อยๆเ็พระวรายให้พระเ้ามิน สายพระเนร(า)ที่พระเ้ามิน ทร้อมอพระสนมเอมีำ้วยแววพระเนรแห่วามรั วามใร่และวามปรารถนาที่ะื่นมในัวอพระสนมเอยิ่นั
ะที่พระสนม่อยๆเ็พระวรายให้พระเ้ามิน พระเ้ามินทร่อยๆุมพิไปที่หน้าผา ่อยๆไล่ลมาที่ปาอันมพูระเรื่อ ลมายัออที่าวัหยวล้วยและริมฝีปาอันอวบอิ่มอมมพูอีรั้ านั้นทั้สออ์ทร่อยๆเอนายลบนแท่นบรรทมร่วมพลอรั เสพสุันในที่สุ
ส่วนพระสนมอนเวเยผู้ทรมีวามเลียัริษยาพระสนมเอมีำเป็นยิ่นั เมื่อรู้ว่าพระสนมเอมีำไ้ึ้นถวายานวันนี้ทรร้อนใไม่หยุ ระสับระส่ายเป็นยิ่นั
"อ้าัแเป็นเสี่ย ๆ เสียให้ไ้เพลานี้ ป่านนี้นาสนมเอมีำับพระเ้าหลวพลอรัเสพสุันอย่าสมใ ้าเลียนา ้าอยาัีเนื้ออนาออเป็นิ้นๆยิ่นั"
เสียร้อรี๊อพระสนมเออเวเยัึ้นออมาาห้อนอน นาบ่าวที่นั่เฝ้าอยู่หน้าห้อนอนใ ึรีบเาะประูห้ออพระสนมเออเวเย
"พระสนมเอเป็นะไรเ้าะ พระสนมเออเวเยเป็นะไรเ้าะ"
เสียบ่าวร้อะโนพระสนมเออเวเย
เมื่อสิ้นเสียบ่าวร้อถาม้วยวามเป็นห่วพระสนมเออเวเย พระสนมเออเวเยึเปิประูออมา้วยอารม์ที่เี้ยวราและโมโห
"้าเลียนาสนมเอมีำยิ่นั วันนี้มันึ้นถวายานแ่พระเ้าหลวฯ ้ารู้สึมิพอใ ทำไมวันนี้มิใ่้า แ่ันเป็นนาสนมเอมีำนั่น ้าเลียมันยิ่นั มันมาทีหลั้า มันัมาไ้ีว่า้าไปไ้เยี่ยไร อยูนะ้าััารนาสนมเอนั่น เ้าสอน้อ่วย้าำันาสนมเอมีำไปาเส้นทาอ้า"
นาบ่าวทั้สอ้มหน้ามอหน้าันเลิ่ลั่ ประหนึ่ว่าวามวยบัเิึ้นับนเอเสียแล้ว แ่อย่าไรเมื่อถึราวำเป็น็้อทำเพราะันมาเป็นบ่าวอพระสนมเออเวเยเสียแล้ว อย่าไร็้อื่อสัย์่อนายอน
"เ้า่ะพระสนมเอ อให้พระสนมเอรับสั่มา พวหม่อมันัทำามทุอย่าเ้า่ะ"
"อนนี้้ายัิแผนาระไรมิออ เมื่อใที่้าิออ ้าัแ้่อพวเ้าเป็นแน่ พวเ้ามิ้อลัวว่าัมิไ้่วย้า
"เ้า่ะ แ่เพลานี้พระสนมเอวรสบสิอารม์่อนเ้าะ ทรพัผ่อน่อน อย่าทริมาเลยเ้า่ะ อีมิี่ั่วยาม็วันพรุ่แล้วเ้า่ะ"
เมื่อพระสนมเออเวเยไ้ฟัำปลอบประโลมใอนาบ่าว 2 น ึ่อยๆสบสิอารม์ลบ้า านั้นพระสนมเออเวเยึเอื้อมมือปิประูห้อนอนอย่าแรใส่หน้านาบ่าว 2 นและเ้าไปนั่สบสิอารม์และล้มัวลนอนบนฟูนหลับไป
ความคิดเห็น