เพื่อนของฉันชื่อ “ความเหงา”

เนื้อเรื่อง

เพื่อนของฉันชื่อ “ความเหงา”

สวัสดี...ความเหงา

นานแล้วนะ...ที่เราไม่ได้อยู่ร่วมกัน

เธออาจผ่านมาทักทายฉันบ้าง...บางครั้งบางคราว

แล้วเธอก็จากฉันไป

แต่เธอก็ไม่เคยห่างไกลไปจากฉัน

เธอยังคงแวะเวียนมาทำให้โลกของฉันเปลี่ยนเป็นสีเทาเสมอ

ตอนนี้...เราอาจไม่ได้พบเจอกันบ่อยนัก

เพราะมีใครคนหนึ่งเดินเข้ามาในชีวิตของฉัน

คนที่ทำให้ฉันนั้นลืมเลือนเธอไป

แต่คงอีกไม่นานนักหรอก

ที่ฉันและเธอจะได้กลับมาพบกันอีก

ในวันที่ฉันและเขาจะต้องห่างกันไปไกลแสนไกล

วันนั้น...ฉันคงได้กลับมาหาเธออีกครั้ง

ฉันไม่อยากให้วันนั้นมาถึงเลย

ฉันขอให้คืนวันของฉันและเขายาวนานเรื่อยไป

ให้เราอยู่ด้วยกัน  ไม่ต้องพรากจากกันไปไหน

เธออย่าน้อยใจนะ ที่ฉันไม่อยากพบเธอ

ฉันไม่คุ้นเคยเลยที่ต้องอยู่กับเธอ

ฉันเฝ้าภาวนาว่า ฉันคงไม่ต้องกลับไปหาเธออีก

แต่มันคงเป็นไปไม่ได้

ฉันควรจะทำความคุ้นเคย...เมื่อต้องอยู่กับเธอ

และหวังว่า..ฉันและเธอคงอยู่ร่วมกันได้อย่างมีความสุข

...มันคงเป็นไปได้ใช่มั้ย...