เรือนมาลี (จบแล้ว) :: นิธิสิริ - นิยาย เรือนมาลี (จบแล้ว) :: นิธิสิริ : Dek-D.com - Writer
×

    เรือนมาลี (จบแล้ว) :: นิธิสิริ

    ณ บ้านน้อยร้อยความรักถักปูมหลัง ปีบสะพรั่งดั่งลิขิตปริศนา อดีตเขียนเจ้าเวียนผ่านกาลเวลา หลบปลายฟ้าล่าดาวเดือน “เรือนมาลี”

    ผู้เข้าชมรวม

    5,544

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    15

    ผู้เข้าชมรวม


    5.54K

    ความคิดเห็น


    62

    คนติดตาม


    125
    จำนวนตอน :  25 ตอน (จบแล้ว)
    อัปเดตล่าสุด :  21 ต.ค. 61 / 23:00 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ


    เรือนมาลี

     H O U S E O F M I L L I N G T O N I A

    โดย นิธิสิริ


    ณ บ้านน้อยร้อยความรักถักปูมหลัง

    ปีบสะพรั่งดั่งลิขิตปริศนา

    อดีตเขียนเจ้าเวียนผ่านกาลเวลา

    หลบปลายฟ้าล่าดาวเดือน เรือนมาลี


         การตัดสินใจครั้งยิ่งใหญ่ที่จะออกมาใช้ชีวิตตามลำพังเพื่อหลบเลี่ยงโรคประหลาดของ มีนา นักเขียนสาวชื่อดังทำให้เธอได้พบกับ ปิตุภูมิ เจ้าของบ้านผู้มีบุคลิกเงียบขรึมเป็นพิเศษ ที่ไม่รู้ว่านี่เป็นโชคดีหรือโชคร้ายของหล่อนกันแน่  บ้านหลังน้อยอันเป็นที่พำนักใหม่ของมีนากลายเป็นสถานที่ซึ่งรวมสรรพสิ่งของหมู่มวลธรรมชาติแต่ก็ซ่อนความน่าฉงนไว้กระตุกความใคร่รู้ของหญิงสาวเสมอ ไหนจะเพื่อนบ้านที่แสนจะประหลาด อีกทั้งรอยดำและปีบที่งามสะพรั่งซึ่งยืนต้นเพียงหนึ่งเดียว ก็ไม่รู้ว่านี่เป็นโชคชะตาหรือฟ้าลิขิตที่ทำให้ผู้หญิงคนหนึ่งกำลังจะพบความลับที่แสนมหัศจรรย์และสำคัญต่อมวลมนุษยชาติ


                                                 


    “แล้วถ้าสมมติว่าวันหนึ่งคุณมีลูก...คุณจะตั้งชื่อลูกคุณว่าอะไร?

    “ฉันยังไม่มีลูก ฉันเลยไม่เคยคิดเรื่องแบบนั้นล่วงหน้าหรอก”

    “ก็สมมติไง” เขาย้ำ

    “ไม่รู้สิ ก็คงคล้ายกับตอนที่ฉันตั้งชื่อตัวละครในนวนิยายของตัวเองแหละมั้ง”

    “ถ้าเป็นผมนะ ผมจะตั้งชื่อลูกให้คล้องจองกับชื่อแม่ของเขา”

    “ยังไง?” หล่อนถาม

    “แบบสมมติถ้าแม่ชื่อมีนา ก็จะให้ลูกชื่อมานีอะไรทำนองนี้”

    มีนานิ่งไปหลังจากได้ยินคำตอบ มันเป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูกแต่หล่อนยอมรับอย่างตรงไปตรงมาเลยว่าหล่อนไม่เคยพบเจอกับความรู้สึกนี้มาก่อนเลยในชีวิต นี่ปิตุภูมิกำลังจู่โจมหรือต้องการอะไรจากเธอกันแน่ แล้วปิตุภูมิคนเดิมที่แสนจะเย็นชา หน้านิ่งและเฉยเมยทำไมกลับกลายเป็นว่าบัดนี้ได้อันตรธานสูญหายไปเสียแล้ว แต่จะว่าไปเธอก็อยากเห็นปิตุภูมิในเวอร์ชั่นใหม่แบบนี้ไปอีกนาน ๆ มากกว่าจะกลับไปเห็นแบบเก่าเหมือนเมื่อก่อน

    “แล้วคุณไม่กลัวคนเป็นพ่อจะน้อยใจหรือไง ไม่คิดจะตั้งให้คล้องจองกับชื่อพ่อบ้างเลยหรอ?

    “แล้วใครบอกว่าผมจะมีลูกคนเดียวหละ” เขาพูดในขณะที่จ้องตาเธออยู่


    ส่วนหนึ่งของนวนิยายในตอนที่ 11



    ดีใจ ทุกครั้งที่เจอกัน
    ดีใจ เมื่อเรานั้นใกล้กัน
    เชื่อไหม ทุกครั้งที่ได้เจอ
    มันเป็นความสุขของหัวใจ
    เมื่อเราได้พบกันเสมอ
    ใจมันเต้นแรงทุกครั้งเมื่ออยู่ใกล้เธอ



      ฝาก #เรือนมาลี ด้วยนะคะ


    ช่องทางในการติดตามผลงานของ นิธิสิริ

    facebook.com/sbyworld

    instagram.com/sbyworld


    T
    B

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น