นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
[BAP] Ice Cream - Youngjae x Daehyun
มีคนบ้าคนไหนบ้าง ที่อยากกินไอติมในวันที่อากาศเย็นจัดแบบนี้?
ผู้เข้าชมรวม
615
ผู้เข้าชมเดือนนี้
3
ผู้เข้าชมรวม
615
หมวด : แฟนฟิคอื่นๆ
อัปเดตล่าสุด : 11 ธ.ค. 56 / 23:30 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
เหตุเกิดเพราะรูปภาพที่ถูกแนบมากับทวิตของจองแดฮยอน
อากาศหนาวแล้วยังจะกินติมอีก! TT/////TT
แล้วไอ้ท่าคาบช้อนน่ะมันคืออะไร
ทำตัวแบบนี้ไม่ทนนะคะบอกเลย น่ารัก โมเอร้ไม่มีที่ติ
ตายรัวๆ ค่ะ T////////////////////T
ป.ล. คริสต์มาสนี้มีแพลนมาลงฟิคต่อจากปีที่แล้ว
ถึงมันจะเป็นแค่แพลน แต่จะรีบแต่งแล้วเอามาลงให้ทันคริสต์มาสนะ 555555
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
Title: Ice Cream
Couple: Yoo Youngjae x Jung Daehyun
เริ่มเข้าหน้าหนาว อากาศเย็นจนสุดขั้วหัวใจ แต่สิ่งที่ยูยองแจไม่เข้าใจ
ทำไมจองแดฮยอนเพื่อนเขาถึงอยากกินไอศกรีม?
อากาศเย็นแบบนี้ผีตัวไหนเข้าสิงมัน
ตอบ!!!!!!!! -______-
“นะๆๆๆ ยองแจอ่า พาไปหน่อยนะ”
แล้วไอ้คนที่อยากกินนักอยากกินหนาดันไม่ยอมออกไปซื้อคนเดียวอีก แล้วคนที่ต้องไปเป็นเพื่อนน่ะหรอ เหอะ! มันก็แน่นอนอยู่แล้ว ยูยองแจคนนี้แต่เพียงผู้เดียว
“อากาศหนาวจะตาย ไม่ไปเว้ย!”
“ไม่ไปใช่มั้ย? โอเคตกลง ไม่ไปก็ได้”
แดฮยอนพยักหน้ารับ ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ออกมาเลื่อนหาเบอร์อยู่สักพักก่อนจะเอามันแนบหู
“ทำอะไรน่ะ?”
“โทรหาจุนฮงให้พาไปซื้อติม”
ได้ยินดังนั้น ยองแจก็ตาโตรีบแย่งมือถืออีกคนมาตัดสายอย่างรวดเร็ว
“น้องมันเรียนอยู่ จะไปรบกวนมันทำไม”
“งั้นโทรหาพี่ฮิมชานก็ได้”
“ไม่ได้!!! เดี๋ยวพาไปซื้อเอง มานี่”
ว่าแล้วก็รีบฉุดข้อมืออีกคนลากออกไปทันที แต่ก็ไม่ลืมที่คว้าเสื้อโค้ทตัวใหญ่มาให้ด้วย ส่วนตัวปัญหาตอนนี้ก็ได้แต่อมยิ้มปล่อยตัวไปตามแรงฉุดกระชากของเพื่อนรัก
“หู้ยยยยยยยยย หนาวอะ”
แดฮยอนกอดแขนเพื่อนสนิทเอาไว้แน่น แถมยังเอามือซุกไว้ในกระเป๋าเสื้ออีกคนพร้อม
“หนาวแล้วออกมาทำไม”
“อยากกินไอติม ยองแจๆๆๆๆ เลี้ยวๆๆๆ”
แดฮยอนฉุดแขนเพื่อนทันทีที่เห็นว่าอีกคนกำลังจะเดินเลยร้าน ส่วนยองแจก็ต้องตัวปลิวตามอีกคนไปอย่างช่วยไม่ได้
“สวัสดีค่ะ ไม่ทราบว่าจะรับไอศกรีมรสอะไรดีคะ?”
เสียงพนักงานสาวเอ่ยทักทายอย่างยิ้มแย้ม
“ยองแจอยากกินรสไหน?”
“ไม่อยากกินรสไหนทั้งนั้นแหล่ะ หนาว อยากขึ้นห้องแล้ว”
แดฮยอนยู่ปากใส่คนที่เพิ่งจะเหวี่ยงใส่เขา ก่อนจะหยิบมือถือขึ้นมาอีกรอบ เพราะตอนนี้ยองแจกำลังมองบรรยากาศรอบๆ ร้านอยู่ เลยไม่ทันได้ห้าม
“ฮัลโหล แทฮยองหรอ พี่ซื้อไอติมอยู่น่ะ แต่ว่าพี่เลือกไม่ถูกว่าจะกินรสอะไรดี นายช่วยเลือกหน่อยสิ ได้มั้ยแทฮยองอ่า”
ได้ยินเสียงหวานออดอ้อนใครก็ไม่รู้ ยองแจถึงได้รีบหันขวับไปมองทันที ยิ่งเห็นอีกคนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กับโทรศัพท์ก็ยิ่งหงุดหงิด กำลังจะเอื้อมมือไปแย่งมา อีกคนก็คุยเสร็จพอดี
“งั้นเอาร...”
“คุ้กกี้แอนด์ครีมครับ กลับบ้านด้วย ไม่ต้องถามต่อนะครับ รีบ”
แดฮยอนยังไม่ทันได้อ้าปากบอก ยองแจก็รีบสวนขึ้นมาแทบจะทันทีแถมยังต่อซะยาวเหยียด ฝ่ายแดฮยอนก็เลยได้แต่เหวอเบาๆ
“อ้าว! ไหนบอกไม่กินไง?”
“ก็ถามไม่ใช่หรอว่าจะเอารสอะไร”
แดฮยอนแอบหัวเราะเบาๆ ส่วนยองแจก็เอาแต่มองหน้าอีกคนด้วยความงุนงง
“หัวเราะอะไร”
“ก็เปล่า ว่าแต่... นายนี่ใจตรงกับแทฮยองดีนะ”
“ไอ้เด็กบ้านั่นมันคงรู้ว่านายชอบรสนี้ต่างหาก”
ยองแจพึมพำเบาๆ และดูเหมือนแดฮยอนก็จะไม่ได้ยินมันด้วย
พอได้ไอศกรีมเรียบร้อย ยองแจก็รีบลากอีกคนกลับห้องทันที
“โหยยย จะรีบกลับมาทำไมเนี้ยยยยย”
แดฮยอนบ่นอุบอิบ พร้อมกับทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟาหน้าทีวีแล้วเอาไอศกรีมถังใหญ่มานั่งกินอย่างมีความสุข
“มันหนาว แล้วเวลาไปข้างนอกกลับมาก็หัดเอาเสื้อไปแขวนไว้ด้วย ไม่ใช่วางไว้แบบนี้”
ยองแจเดินมาเก็บเสื้อโค้ทที่อีกคนถอดทิ้งไว้ที่พื้นหน้าโซฟาเอาไปแขวนไว้ที่ราว
“ซอรี่ กินมั้ย?”
แดฮยอนยื่นช้อนให้คันนึง เมื่อเห็นว่าอีกคนนั่งลงข้างๆ
“หึ”
“นะ”
“ไม่”
“กินนะ”
“ไม่เอา”
“กิน”
“ไม่”
“งอน”
“เออ”
แล้วบทสนทนาก็จบลงด้วยคำว่า ‘เออ’ ของยูยองแจ แต่แทนที่แดฮยอนจะโกรธ กลับนั่งกินไอศกรีมอย่างมีความสุข ก่อนจะตักไอศกรีมคำโตยัดใส่ปากอีกคนทันที
“ย๊า! จองแดฮยอน!!”
“ย๊า!! ของกินเต็มปากใครให้นายพูด ไม่มีมารยาท”
แดฮยอนด่าด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม ดูก็รู้ว่าไม่จริงจังเท่าไรนัก แต่คนที่ดูจะโกรธจริงจังคือคนที่โดนยัดไอศกรีมมากกว่า
RRrrrrr~
“ฮัลโหลจุนฮง”
พอได้ยินอีกคนเรียกชื่อรุ่นน้องคนสนิท(?) จากที่เมินอยู่ กลายเป็นว่าหัวขวับมามองคอแทบเคล็ด ก็ได้ยินนะว่ามีคนโทรมา แต่ไม่นึกว่าจะเป็นไอ้เด็กนี่ไง
“อ๋อ คือว่า...”
“แดฮยอนโทรผิด แค่นี้นะ”
[ดะ... เดี๋ยวสิครับพี่ยองแจ! เอาโทรศัพท์ให้พี่แดฮยอนก่อน พี่ยองแจ!!!]
เสียงเด็กบ้าจุนฮงนั่นโวยวายมาตามสาย แต่ยองแจก็หาได้สนใจไม่ กดตัดสายทันทีที่อีกคนพูดจบ
“ยองแจนิสัยไม่ดี”
“เงียบไปเลยนายน่ะ กินติมไป”
“เชอะ! เออนี่! รู้ป้ะ มีคนมาจีบเพิ่มอีกแล้วล่ะ”
แดฮยอนหันไปมองอีกคนด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม ปากก็คาบช้อนไอศกรีมไว้
“ใคร?”
ถามอีกคนตอบพลางถึงช้อนที่อีกคนคาบเอาไว้ แต่ดูเหมือนว่าเจ้าตัวจะกัดมันเอาไว้แน่นเลยล่ะ
“คิมแทฮยองไง รู้จักป้ะ?”
ยองแจทำหน้าอึนสักพัก ราวกับว่ากำลังนึกอยู่ว่าเคยได้ยินชื่อนี้ที่ไหน เหมือนคุ้นๆ ว่าจะเพิ่งได้ยินไปเมื่อเร็วๆ นี้
“ไอ้เด็กที่นายคุยอยู่ร้านไอศกรีมไม่ใช่หรอ?”
แดฮยอนพยักหน้ารัวๆ จนผมเผ้ายุ่งเหยิง รอยยิ้มแป้นแล้นจนหนวดแมวขึ้น ก่อนจะเปลี่ยนมาทำตาโตทั้งๆ ที่ยังคาบช้อนไอศกรีมไว้อยู่
‘อดใจไว้นะยูยองแจ อดใจไว้’
“แล้วไง?”
“ก็น้องเขาบอกว่า ‘คนที่เป็นเนื้อคู่กันมักจะหน้าตาคล้ายกัน แล้วผมก็หน้าตาคล้ายกับพี่ เราต้องเป็นเนื้อคู่กันแน่ๆ เลยครับ’ ก็เลยอยากถามนายว่าฉันหน้าเหมือนน้องเขามั้ย”
“ไม่รู้หรอก ไม่เคยเห็นหน้าแทฮยอง”
“นี่ไงๆ”
แล้วอยู่ดีๆ แดฮยอนก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดเข้าอัลบั้มรูป เลื่อนหาอยู่สักพักก่อนจะยื่นโทรศัพท์มาให้ดู
บอกเลยว่ารูปที่เห็นทำเอาเขาแทบจะลมจับ
‘ทำไมต้องเอาแก้มแนบกันขนาดนั้นครับ ยองแจไม่เข้าจายยยยยยยยยยยยยยย’
“อะ... อืม ก็เหมือนดี”
“จริงจังป้ะเนี่ย?”
ยูยองแจขอประกาศกร้าวไว้ตรงนี้เลยนะ ว่าถ้าจองแดฮยอนยังจะคาบช้อนทำตาโตใสใส่แบบนี้อยู่ต่อไป ยูยองแจจะไม่ทน!!
“ก็เหมือน ก็คล้าย จริงจังด้วย ทำไม? อยากเป็นเนื้อคู่เด็กมันรึไง”
“ก็เลือกอยู่”
“ห้ะ!!!!”
บอกทีครับ ไอ้คำว่าเลือกอยู่นี่หมายความว่ายังไง!!!
“ทำไมต้องตกใจด้วยเล่า”
แดฮยอนยู่ปากใส่อีกคน ก่อนจะตักไอศกรีมเข้าปากต่ออีกคำ อีกคำ และอีกคำ
“ก็ที่ว่าเลือกอะ เลือกอะไร?”
“ก็จะเลือกพี่ฮิมชาน พี่ยงกุก จงออบ จุนฮง แทฮยอง รุ่นพี่คริส หรือว่า...”
“เลือกฉันสิ”
“หะ... ห้ะ!!!!!”
“ทำไม? ยูยองแจไม่มีอยู่ในตัวเลือกนายเลยรึไง?”
“ปะ... เปล่า มะ... ไม่ใช่”
“ถ้ามีก็เลือกสิ ฉันรักนายมากกว่าพวกนั้นอีก”
แดฮยอนเบิกตากว้างอย่างตกใจ บรรยากาศตอนนี้บอกเลยว่าโคตรจะเดธแอร์ เงียบกริบ ไม่มีใครพูดอะไร ยองแจก็เอาแต่จ้อง แถมยังเลื่อนหน้าเข้ามาใกล้ๆ อีก
“พูดได้แล้วหรอ?”
“ห้ะ??”
ยองแจหยุดชะงัก มองหน้าอีกคนอย่างไม่เข้าใจ พูดได้อะไร? เขาพูดได้นานแล้วเหอะ
“คำว่ารักน่ะ พูดได้แล้วหรอ?”
จากเมื่อกี้บรรยากาศเป็นแดฮยอนกำลังอึ้งและตกใจ แต่ตอนนี้ยองแจขออึ้งและตกใจแทนสักครู่นะ พูดแบบนี้หมายความว่าไงวะ?
“แค่บอกว่ารักน่ะ มันพูดยากนักรึไง? คิดว่าต้องรอให้ทั้งโลกมาจีบก่อนถึงจะยอมพูด”
แดฮยอนบ่นอุบอิบ ส่วนยองแจพอจับใจความทั้งหมดได้ก็เอาแต่ยิ้ม ก่อนจะเลื่อนใบหน้าเข้าใกล้จนอีกคนตกใจ
“ย๊า!!!! เอาหน้าออกไปนะ!!!!”
แดฮยอนยกมือขึ้นมาดันหน้าอีกคนออก แต่ก็นะ ยองแจก็ยังคงขืนใบหน้าเอาไว้ แรงเท่าแมวข่วนทำอะไรเขาไม่ได้หรอก
“ไม่เอา ก็บอกรักไปแล้วนี่ ไม่คิดจะบอกกลับบ้างหรอ?”
“บอกอะไร ไม่บอกเว้ย! ออกไปได้แล้ว”
ยองแจยิ้มบางๆ ก่อนจะ...
‘จุ๊บ~’
กดจูบเบาๆ ลงไปบนริมฝีปากของอีกคน ตอนนี้แดฮยอนตัวแข็งทื่อ แก้มขึ้นสีระเรื่ออย่างห้ามไม่ได้
“ปากก็ไม่แข็งนะ ทำไมถึงไม่ยอมพูดกันนะ จะพูดไม่พูด?”
“ไม่!”
‘จุ๊บ~’
“จะบอกรึยัง?”
“ไม่!”
แต่รอบนี้ พอยองแจกำลังจะลงไปกดจูบอีกรอบ ก็โดนอีกคนเอามือดันหน้าเอาไว้ก่อน
“รัก!!”
“หื้ม?”
“รักยองแจ...”
แดฮยอนตอบอ้อมแอ้ม พลางเสมองไปทางอื่นแก้มทั้งสองข้างที่ขึ้นสีจัดกว่าตอนแรก ทำให้ยองแจอดไม่ได้ที่จะก้มลงไปกดจูบที่ริมฝีปากนั้นอีกรอบนึง
“อื้ออออ~”
ก็ได้แต่ขัดขืนเพียงเล็กน้อย สุดท้ายก็ต้องยอมโอนอ่อนให้สัมผัสที่เพื่อน โอ๊ะ!! ตอนนี้คงจะอัพเกรดมาเป็นคนรักแล้วสินะ มอบให้ จากมือที่กำคอเสื้ออีกคนแน่น ค่อยๆ คลายออกเปลี่ยนเป็นโอบรอบคอแทน การจูบตอบที่แสนจะเงอะงะ แต่กลับทำให้ยองแจแทบจะอดใจไม่ไหว เขาค่อยๆ ผละจูบออกอย่างช้าๆ ก่อนจะช้อนอีกคนขึ้นมาไว้ในอ้อมกอด
“ไม่กินละไอติมอะ...”
“กินจองแดฮยอนดีกว่าเนอะ”
“ย๊า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ยูยองแจ๊!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
-THE END-
ผลงานอื่นๆ ของ september. ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ september.
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น